Endodoncja przedkliniczna.pdf

(259 KB) Pobierz
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/strict.dtd">
Endodoncja
przedkliniczna
Gdańsk 2006
Endodoncja przedkliniczna (2006)
Badanie żywotności miazgi
- trzymanym przez gazik kawałkiem suchego lodu
- skierowanie strumienia zimnej wody destylowanej na
ząb badany
1. TESTY TERMICZNE
zimno
zimna woda; chlorek etylu; „suchy lód”; pałeczki lodowe
ciepło
rozgrzane upychadło kulkowe lub gutaperka
w przypadku badania reakcji na ciepło:
- rozgrzanym upychadłem kulkowym
- rozgrzaną pałeczką gutaperkową
(w celu zapobieżenia przyklejeniu się gutaperki
powierzchnię zęba lekko zwilżamy wodą destylowaną)
- skierowanie strumienia ciepłej wody destylowanej na
ząb badany
— obserwacja reakcji pacjenta
2. TESTY ELEKTRYCZNE
prąd faradyczny lub stały
3. TEST NAWIERCANIA ZĘBINY
4. LDF (Laser Doppler Flowmeter)
laserowy przepływomierz Dopplera
2.Reakcja na bodźce elektryczne
(wykonywana przy pomocy aparatów dwuelektrodowych
- Unistom, Datapex, Neosono - lub jednoelektrodowych –
Pulptester)
Jedynie badanie LDF mówi nam dokładnie o przepływie
płynów tkankowych w obrębie miazgi, a tym samym o jej
żywotności. Przy pomocy pozostałych wymienionych
metod badamy reaktywność miazgi. Metody te są jednak
tanie,
— izolacja zęba od dostępu śliny
(wałki ligninowe, koferdam, ślinociąg)
— osuszenie powierzchni zęba
(strumień powietrza z dmuchawki)
— zwilżenie powierzchni zęba
(fizjologicznym roztworem NaCl)
— dotknięcie powierzchni zęba elektrodą czynną
(stałe zwiększanie natężenia płynącego prądu celem
określenia progu reakcji; elektroda czynna w ręce lekarza
odizolowanej gumową rękawiczką; elektroda bierna
spoczywa w ręce pacjenta lub wisi na dolnej wardze
zależnie od typu aparatu w przypadku aparatów
dwuelektrodowych)
— obserwacja reakcji pacjenta
stosunkowo
miarodajne
i łatwe
do
przeprowadzenia.
Reakcja miazgi
— prawidłowa
— wzmożona
— przedłużona
— brak reakcji
Badanie żywotności miazgi
(technika wykonania zabiegu)
3.Test nawiercania zębiny
(wykonujemy wówczas, gdy wystąpił brak reakcji na
bodźce termiczne lub elektryczne)
Pamiętać należy, że w trakcie badania reakcji miazgi na
bodźce termiczne i elektryczne celem obiektywizacji
badania, próbie poddajemy:
— ząb przyczynowy
— dwa zęby sąsiednie
— jednoimienny ząb po stronie przeciwnej
1.Reakcja na bodźce termiczne
— izolacja zęba od dostępu śliny
(wałki ligninowe, koferdam, ślinociąg)
— osuszenie powierzchni zęba
(strumień powietrza z dmuchawki)
— dotknięcie powierzchni zęba
(w 1/3 przydziąsłowej wysokości korony zęba
po stronie wargowej lub policzkowej albo bezpośrednio w
ubytku)
w przypadku badania reakcji na zimno:
- zwilżoną w chlorku etylu kulką waty albo peletimem
- pałeczką lodową
- 1 -
883148503.011.png
 
Endodoncja przedkliniczna (2006)
Pulpopatie (pulpopathiae)
— ODWRACALNE (reversibiles)
— NIEODWRACALNE (irreversibiles)
-z żywą miazgą
(przy komorze zamkniętej; przy komorze otwartej)
-z miazgą martwą lub zgorzelinową
(przy komorze zamkniętej; przy komorze otwartej)
Próchnicowe obnażenie miazgi
(denudatio pulpae cariosa)
przyczyna:
— całkowite usunięcie zębiny zmienionej próchnicowo,
która znajdowała się w bezpośrednim kontakcie z miazgą
Objawy pulpopatii odwracalnych
Metody leczenia pulpopatii odwracalnych
1. przykrycie miazgi pośrednie
2. przykrycie miazgi bezpośrednie
3. amputacja przyżyciowa miazgi
— brak objawów bólowych
— „świeży” ból samoistny o nieznacznym nasileniu
(trwający od 2-3 dni)
— przerwy między napadami bólu długie
— reakcja na bodźce termiczne prawidłowa lub
nieznacznie przedłużona
— reakcja na perkusję pionową ujemna
1.Przykrycie pośrednie
(technika wykonania zabiegu)
Sytuacja kliniczna I
(brak dolegliwości ze strony miazgi; reakcja miazgi na
bodźce prawidłowa; na dnie ubytku cienka warstwa
twardej, nie zarysowującej się pod działaniem zgłębnika
zębiny)
Pulpopatie odwracalne towarzyszą:
— próchnicy zębów (ubytki średniogłębokie i głębokie)
— chorobom twardych tkanek zębów pochodzenia
niepróchnicowego
— przypadkowemu obnażeniu miazgi
— przypadkowemu zranieniu miazgi
— próchnicowemu obnażeniu miazgi
Technika wykonania zabiegu
— badanie żywotności miazgi
— odizolowanie zęba od dostępu śliny
— opracowanie wszystkich ścian ubytku poza ścianą
domiazgową (dokomorową)
— zamiana narzędzi na jałowe
— opracowanie ściany dokomorowej
— przemycie ściany dokomorowej (woda destylowana
lub sól fizjologiczna o temperaturze ciała)
— osuszenie ściany dokomorowej (suchy jałowy wacik)
— założenie podkładu leczniczego na ścianę dokomorową
(preparat na bazie wodorotlenku wapnia lub tlenku
cynku z Eugenolem)
— założenie podkładu izolacyjnego (cement
polikarboksylowy lub glasjo nomer)
— założenie wypełnienia
— okresowa kontrola kliniczna
Przypadkowe obnażenie miazgi
(denudatio pulpae accidentalis)
przyczyny:
— ześlizgnięcie się narzędzia
(z powodu braku oparcia lub niespokojnego zachowania
pacjenta)
— nieostrożne posługiwanie się narzędziami w pobliżu
miazgi (nadawanie kształtu retencyjnego)
— brak znajomości anatomii i topografii jamy zęba
— duża komora lub nadmiernie rozwinięte rogi miazgi
(zęby mleczne, zęby ludzi młodych, niedorozwój szkliwa)
Przypadkowe zranienie miazgi
(vulneratio pulpae accidentalis)
Przyczyny takie same jak przy obnażeniu miazgi, ale
mamy do czynienia z krwawieniem w miejscu zranienia,
którego intensywność zależy od głębokości i powierzchni
zranienia, stanu ogólnego i wieku chorego.
- 2 -
883148503.012.png 883148503.013.png 883148503.001.png
 
Endodoncja przedkliniczna (2006)
Sytuacja kliniczna II
(brak dolegliwości ze strony miazgi albo „świeży” ból
samoistny; reakcja miazgi na bodźce prawidłowa lub
nieznacznie przedłużona; zębina na ścianie dokomorowej
punktowo nieznacznie zdemineralizowana, nie dająca się
usunąć ekskawatorem. Istnieje obawa, że w przypadku
użycia wiertła dojdzie do obnażenia lub zranienia miazgi)
— opracowanie wszystkich ścian ubytku poza ścianą
domiazgową (dokomorową)
— zamiana narzędzi na jałowe
— opracowanie ściany dokomorowej (pozostawienie
zdemineralizowanej zębiny na powierzchni większej niż
1 mm kwadratowy)
— przemycie ściany dokomorowej (woda destylowana
lub sól fizjologiczna o temperaturze ciała)
— osuszenie ściany dokomorowej (suchy jałowy wacik)
— założenie opatrunku czasowego (czasowe wypełnienie
ubytku preparatem na bazie tlenku cynku z Eugenolem)
Można zastosować leczenie:
- jednowizytowe
(wskazana wizyta kontrolna po upływie dwóch tygodni w
celu sprawdzenia stanu miazgi)
- dwuwizytowe
wyizyta II
(po okresie 3 miesiecy )
— badanie żywotności miazgi
— odizolowanie zęba od dostępu śliny
— usunięcie opatrunku czasowego
— opracowanie ściany dokomorowej
— ałożenie podkładu leczniczego na ścianę dokomorową
— założenie podkładu izolacyjnego
— założenie wypełnienia
— okresowa kontrola kliniczna
wizyta I
— badanie żywotności miazgi
— odizolowanie zęba od dostępu śliny
— opracowanie wszystkich ścian ubytku poza ścianą
domiazgową (dokomorową)
— zamiana narzędzi na jałowe
— opracowanie ściany dokomorowej (pozostawienie
zdemineralizowanej zębiny na powierzchni do 1 mm
kwadratowego)
— przemycie ściany dokomorowej (woda destylowana
lub sól fizjologiczna o temperaturze ciała)
— osuszenie ściany dokomorowej (suchy jałowy wacik)
—założenie opatrunku czasowego (czasowe wypełnienie
ubytku preparatem na bazie tlenku cynku z eugenolem)
2. Przykrycie bezpośrednie
(technika wykonania zabiegu)
Sytuacja I
— badanie żywotności miazgi
— odizolowanie zęba od dostępu śliny
— opracowanie wszystkich ścian ubytku poza ścianą
domiazgową (dokomorową)
— zamiana narzędzi na jałowe
— opracowanie ściany dokomorowej
— obnażenie miazgi komorowej
— przemycie ściany dokomorowej
— osuszenie ściany dokomorowej
— założenie podkładu leczniczego na ścianę dokomorową
(przykrycie obnażonej miazgi najpierw
nietwardniejącynm, a następnie twarniejącym preparatem
na bazie wodorotlenku wapnia; możliwy kolejny podkład
leczniczy na całą ścianę domiazgową z preparatu na bazie
tlenku cynku z Eugenolem)
— założenie podkładu izolacyjnego
(cement polikarboksylowy lub glasjonomer)
— założenie wypełnienia
— okresowa kontrola kliniczna
— kontrola radiologiczna (trzy miesiące po wykonaniu
zabiegu)
wizyta II
(po okresie 2 tygodni)
— badanie żywotności miazgi
— odizolowanie zęba od dostępu śliny
— usunięcie opatrunku czasowego
(pozostawienie na ścianie dokomorowej warstwy
preparatu ZnOE jako pierwszego podkładu)
— założenie podkładu izolacyjnego
(cement polikarboksylowy lub glasjonomer)
— założenie wypełnienia
— okresowa kontrola kliniczna
Sytuacja kliniczna III
(brak dolegliwości ze strony miazgi albo „świeży” ból
samoistny; reakcja miazgi na bodźce prawidłowa lub
nieznacznie przedłużona; zębina na ścianie dokomorowej
zdemineralizowana na powierzchni większej niż 1 mm
kwadratowy, nie dająca się usunąć ekskawatorem;
istnieje obawa, że w przypadku użycia wiertła dojdzie do
obnażenia lub zranienia miazgi)
wizyta I
— badanie żywotności miazgi
— odizolowanie zęba od dostępu śliny
- 3 -
883148503.002.png 883148503.003.png 883148503.004.png 883148503.005.png 883148503.006.png
 
Endodoncja przedkliniczna (2006)
Sytuacja II
— badanie żywotności miazgi
— odizolowanie zęba od dostępu śliny
— opracowanie wszystkich ścian ubytku poza ścianą
domiazgową (dokomorową)
— zamiana narzędzi na jałowe
— opracowanie ściany dokomorowej
zranienie miazgi komorowej
— tamowanie krwawienia
(przemycie ściany dokomorowej - wodą destylowaną lub
solą fizjologiczną o temperaturze ciała; osuszenie ściany
dokomorowej - suchym jałowym wacikiem)
— założenie podkładu leczniczego na ścianę dokomorową
(przykrycie obnażonej miazgi najpierw
nietwardniejącynm, a następnie twarniejącym preparatem
na bazie wodorotlenku wapnia; możliwy kolejny podkład
leczniczy na całą ścianę domiazgową z preparatu na bazie
tlenku cynku z Eugenolem)
— założenie podkładu izolacyjnego
(cement polikarboksylowy lub glasjonomer)
— założenie wypełnienia
— okresowa kontrola kliniczna
— kontrola radiologiczna (trzy miesiące po wykonaniu
zabiegu)
— po ukształtowaniu się wierzchołka korzenia najczęściej
wykonujemy ekstyrpację miazgi w znieczuleniu
Wykonanie znieczulenia
— znieczulenie przewodowe
— znieczulenie nasiękowe
— znieczulenie śródwięzadłowe
Pulpopatie nieodwracalne
— przy komorze zamkniętej
- głęboki ubytek lub rozległe wypełnienie
- skutek urazu
- bardzo nasilone objawy bólowe
— przy komorze otwartej
- głęboki ubytek
- skutek urazu
- nieznaczne objawy bólowe
3. Aputacja przyżyciowa
(technika wykonania zabiegu)
Objawy pulpopatii nieodwracalnych
(z żywą miazgą)
— badanie żywotności miazgi
— przeglądowe zdjęcie rtg
— wykonanie znieczulenia
— izolacja zęba od środowiska jamy ustnej
— dezynfekcja ubytku
— opracowanie ubytku próchnicowego
— wypłukanie i osuszenie ubytku
— wymiana narzędzi na jałowe
— zniesienie sklepienia komory
(wiertło różyczkowe, wiertła bez końcówki tnącej)
— amputacja miazgi komorowej
(wiertło różyczkowe, ekskawator)
— opracowanie komory - nie opracowujemy ujść
kanałów!
— założenie opatrunku na kikuty miazgi
(przykrycie rany miazgowej najpierw nietwardniejącynm,
a następnie twarniejącym preparatem na bazie
wodorotlenku wapnia)
— założenie podkładu izolacyjnego
(cement polikarboksylowy lub glasjonomer)
— założenie wypełnienia
— okresowa kontrola kliniczna i radiologiczna do czasu
ukształtowania się wierzchołka korzenia (zabieg
amputacji przyżyciowej wykonywany jest wyłącznie w
zębach z nieuformowanymi wierzchołkami korzeni)
— przy komorze zamkniętej
- długie ataki bólu samoistnego
- krótkie okresy intermisji
- ból nocny
- ból promieniujący
- reakcja na bodźce termiczne wzmożona i przedłużona
- reakcja na opukiwanie ujemna lub dodatnia
- po trepanacji obfity wysięk surowiczo-krwisty
— przy komorze otwartej
- brak bólu samoistnego
- ból dawny (w wywiadzie)
- reakcja na bodźce termiczne osłabiona
- w miejscu obnażenia mało bolesna silnie krwawiąca
ziarnina lub cienka warstwa mas martwiczych, a pod nimi
bolesna miazga
- po której nakłuciu pojawia się skąpy wysięk krwisto-
ropny
- reakcja na opukiwanie ujemna lub dodatnia
- 4 -
883148503.007.png 883148503.008.png 883148503.009.png 883148503.010.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin