ORGANIZACJA PRACY KOREKCYJNO-KOMPENSACYJNEJ

      Na zajęcia korekcyjno-kompensacyjne kwalifikujemy dzieci z diagnozą psychologiczno-pedagogiczną z poradni, ze stwierdzonym rodzajem trudności i opisanym sposobem pracy.

Zajęcia powinien prowadzić nauczyciel posiadający kwalifikacje w zakresie terapii pedagogicznej.

Zajęcia odbywają się na etapie nauczania zintegrowanego od I do III klasy, wskazane 2 razy w tygodniu. Liczba uczestników od 2 do 5.

·        Podstawą pracy jest diagnoza z poradni, która powinna zawierać:

-         informację o przyczynach trudności,

-         informację o stanie psychicznym dziecka,

-         informację o zaburzeniach funkcji,

-         informację o analizie jakościowej trudności w czytaniu.                      

·        Wnioski po diagnozie pozwalają konstruować indywidualny program  

   terapii.

·       W czasie zajęć korekcyjno-kompensacyjnych obserwujmy dziecko pod 

          kątem:

-         postępów w nauce,

-         niwelowania zaburzeń rozwojowych,

-         reakcji emocjonalnych dziecka,

-         motywacji do pracy,

·        Spostrzeżenia odnotowywane są w dzienniku lub na wpiętej kartce.

     Obraz dziecka widziany przez nauczyciela- terapeutę, może być zupełnie                    

     inny na zajęciach korekcyjnych  niż w klasie wśród wielu uczniów.

·                                Ocena postępów dziecka i obserwacja funkcjonowania  pozwala na:

-         podjęcie decyzji o zwolnieniu ucznia z zespołu, gdy opóźnienia    zostały wyeliminowane,

-         określenie dalszych kierunków terapii pedagogicznej,

-         obserwacji rozwoju dziecka i w razie czego , skierowanie na    

                     badania kontrolne np. regres- cofanie się.
    * Nauczyciel-terapeuta przekazuje informacje nauczycielom uczącym np. w   

       jaki sposób ma pracować z uczniem oceniać go itp.

TOK JEDNOSTKI METODYCZNEJ- ZAJĘĆ KOREKCYJNO-KOMPENSACYJNYCH

1)    Ćwiczenia ogólnorozwojowe- np. rozmowa z całą grupą, z wykorzystaniem wiersza, piosenki, zagadek, obrazków, loteryjek obrazkowych w celu ćwiczenia mowy, myślenia, pamięci, dostrzegania akcji i związków przyczynowo-skutkowych, koncentrujące uwagę, aktywizujące.

2.Ćwiczenia utrwalające (1—2) materiał z poprzednich zajęć w różnych     

    wersjach: sprawozdanie  w jakim stopniu zostały przyswojone treści 

     programowe i usprawnione analizatory.

  3.Ćwiczenia relaksacyjne, odprężające w formie zabaw ruchowych, czy kierowanych ruchem , z wykorzystaniem piosenek ( w miarę możliwości dostosowanych do tematyki wiodącej).

  4.Ćwiczenia związane z podaniem nowych treści programu terapii pedagogicznej –np.: ćwiczenia w czytaniu i pisaniu.

  5.Ćwiczenia podsumowujące – całościowe, utrwalenie materiału, sprawdzenie  w jakim stopniu dzieci opanowały treści programu terapii pedagogicznej.
 

·        Gdy układy ćwiczeń będą atrakcyjne w formie i treści, na pewno spowodują    

     uaktywnienie do myślenia i działania , będą miały wpływ na usprawnienie   

     funkcji percepcyjno- motorycznych, ćwiczenia umiejętności szkolnych i 

     usuwanie luk w wiadomościach szkolnych.

·        Nauczyciel-terapeuta to kompetentny n-ciel który:

-         Prężnie i sprawnie  włada wiedzą merytoryczną, metodyczną w zakresie terapii pedagogicznej i poradnictwa terapeutycznego.

-         Wykazuje umiejętności diagnozowania działań terapeutycznych, konstruowania programu konkretnej działalności terapeutycznej.

-         Posiada   własny warsztat diagnostyczny i terapeutyczny oraz dorobek w praktyce pedagogicznej pozytywną ocenę pracy w roli  nauczyciela  terapeuty.

-         Posiada dokumentację przypadków, diagnozę wyjściową, końcową, program i plan jego realizacji, wytwory pracy dziecka wraz z ich analizą własne weryfikacje, modyfikacje programu.

-         Posiada wiarę, że to co robi jest słuszne, potrzebne.

Dziecko musi chcieć przychodzić na zajęcia, ma odnosić sukcesy.

                  ZASADY DZIAŁAŃ KOREKCYJNYCH

·        W pracy z dzieckiem o nieharmonijnym rozwoju celowe jest także   stosowanie następujących zasad.

1.Zasada indywidualizacji.

  Dobieramy ćwiczenia na podstawie diagnozy dostosowane do możliwości 

   dziecka rodzaju oraz stopnia zaburzeń. Nie wskazane jest współzawodnictwo, 

   gdyż dzieci , które nie są wstanie nadążyć za innymi zniechęcają się do 

   pracy.

  2.Zasada celowości.

     Układ ćwiczeń powinien być skonstruowany w taki sposób, aby nawet

     najdrobniejszy element zajęć był podporządkowany określonemu celowi.

     Uświadomienie celu ćwiczeń  motywuje dzieci do wysiłku.

  3.Zasada wszechstronności.

     Starając się pomóc dziecku w nauce należy stosować wszechstronnie, 

     szerokozakresowe ćwiczenia. Usprawniamy nie tylko funkcje zaburzone     

     , ale także nie zaburzone , aby uczeń mógł kompensować swoje braki.  

     Wszechstronność działań to też współpraca z rodzicami i nauczycielami        

     w szkole.

  4.Zasada życzliwości.

     Dziecko nie osiągnie sukcesu gdy nie ma wokół siebie osób życzliwie

     ustosunkowanych, które razem z nim cieszą się z jego postępami i 

     sukcesami. Życzliwy stosunek do dziecka mobilizuje do pracy .

PROGRAM POSTĘPOWANIA TERAPEUTYCZNEGO

                 UWZGLĘDNIA 4 ASPEKTY ODDZIAŁYWAŃ:

   I. Aspekt psychologiczny- występuje w interakcjach między dzieckiem, 

      terapeutą i rodziną. Rozwija motywację do nauki.

  II. Aspekt psychokorekcyjny – stosowanie szeregu zabiegów korekcyjno-

        kompensacyjnych i naprawczych.

III. Aspekt psychodydaktyczny – kształtowanie prawidłowych umiejętności

       czytania i pisania w miarę aktualnych i przyszłych potrzeb dziecka oraz                            

       wymagań programów nauczania.             

IV.Aspekt ogólnorozwojowy – to pobudzanie i wszechstronne usprawnianie

      rozwoju psychoruchowego i emocjonalnego, rozwijanie zainteresowań i

      zamiłowań dziecka.

Struktura jednostki zajęć w ujęciu metodycznym zamyka się w układzie czterech podstawowych ogniw:

Ogniwo I Organizacja, mobilizacja i wdrożenie dzieci do pracy.

Ogniwo II Intensywna, efektywna praca korekcyjno- usprawniająca.

Ogniwo III Relaks, odprężenie, odciążenie po wysiłku i zmęczeniu.

Ogniwo IV Podsumowanie i sprawdzenie poziomu efektów terapii.

Programowanie i planowanie efektów pracy korekcyjno-kompensacyjnej.

Struktura programu pracy korekcyjno- kompensacyjnej obejmuje 3 okresy:

1.Okres propedeutyczny (wstępny).

2.Okres właściwy (najdłuższy).

3.Okres uzupełniania podstawowych wiadomości i umiejętności oraz ich

   doskonalenie.

Okres wstępny –  poprzedzający rozpoczęcie systematycznej nauki czytania i pisania, metodą sylabową np.

-         ćwiczenia w analizie i syntezie mowy,

-         ćwiczenia wdrażające i utrwalające znajomość samogłosek,

Okres właściwy – systematyczne kształtowanie i utrwalanie umiejętności poprawnego czytania i pisania w oparciu o podstawowe litery i głoski alfabetu.

Okres uzupełniania wiadomości i umiejętności ortograficznych oraz doskonalenie czytania i poziomu graficznego pisma np.

-         ćwiczenia usprawniające tempo i technikę czytania i czytania ze zrozumieniem.

-         ćwiczenia doskonalące graficzny poziom pisma płynne pisanie liter,  wzorów itp.

·                                             Konstruując jednostkę metodyczną, zajęciową należy:
 

-         nowy materiał podać, pogłębić i utrwalić,

-         sprawdzić stopień opanowania materiału uprzednio opanowanego,

-         nowy materiał powinien ściśle wiązać się z poprzednim,

-         niektóre formy, ćwiczenia, treści programowe należy powtarzać indywidualnie z uczniem,

-         należy stosować przeplatankę ćwiczeń o charakterze        korekcyjnym, relaksacyjnym i stymulującym,

-         nie przedawkować jednorodnych ćwiczeń wymagających wysokiego wysiłku,

-         przeplatać ćwiczenia usprawniające zaburzone funkcje.

·        Zajęcia korekcyjno- kompensacyjne nie przypominają lekcji, nie ma ocen, rywalizacji, współzawodnictwa. Tempo pracy dostosowuje się do możliwości ucznia .

Zadaje się mało prac domowych – na początku wcale .

Czas trwania zajęć: dzieci młodsze – 20, 30 minut, starsze  - 45 minut do

1,5 godziny.
 

·        Nauczyciel powinien prowadzić dokumentację:

-         dziennik zajęć,

-         prace dzieci, zeszyty, teczki z pracami.

* Na udział dziecka w zajęciach muszą wyrazić pisemną zgodę rodzice.

* Na zajęcia korekcyjno-kompensacyjne mogą uczęszczać dzieci nie      zdiagnozowane, (gdy rodzic nie wyraża zgody na badanie w poradni) ,

a nauczyciel widzi taką potrzebę.

* Za prawidłowy przebieg zajęć odpowiada dyrektor placówki.

Opracowała: mgr Beata Brzozowska

Źródło: notatki i materiały ze studiów podyplomowych – kierunek terapia pedagogiczna