Techniki linowe.pdf

Techniki Linowe

• Zakładanie Stanowisk

- Zjazdy pionowe

- Tyrolka (kolejka amerykańska)

- Most linowy

- Wahadło

- Przewieszka „Mamuta”

Zakładanie Stanowisk

Wiele można by teoretyzować, ale reguła jest jedna - mają się nie urywać.

Krótko mówiąc, stanowisko musi być założone, z co najmniej dwóch punktów, karabinki, w których przesuwa się lina,

muszą być ułożone tak, aby nie tarła ona nadmiernie o skałę - przy drogach o wyraźnym przełamaniu na krawędzi,

stanowisko powinno być wywieszone za nią. Karabinki, w których przesuwa się lina powinny być odwrócone zamkami

na zewnątrz, aby kontakt ze skałą nie mógł ich otworzyć (czy odkręcić, a potem otworzyć).

Nie muszą to być karabinki zakręcane, ale np.

zakręcanego i niezakręcanego karabinka. Przy tej

drugiej wersji trzeba uważać na to, aby po

ściśnięciu karabinków przez obciążoną linę

zakrętka zakręcanego nie otwierała drugiego.

Zależy to od ich kształtu i wzajemnego ułożenia.

O ile

decydujemy się na użycie dwóch niezakręcanych karabinków, układamy je

tak, aby miały zamki po tej samej stronie, ale otwierały się w przeciwną.

Wyjątkiem są karabinki owalne w identycznym kształcie, które układamy

tak, aby zamki były po przeciwnych stronach. Przy korzystaniu ze stałych, z reguły składających się z dwóch nitów,

stanowisk nad drogami należy używać karabinków zakręcanych (minimum to karabinek zakręcany w jednym punkcie, a

ekspres w drugim). Dwa ekspresy nie gwarantują bezpieczeństwa!

Przy improwizowaniu stanowisk, wciąż częstym w polskich rejonach wspinaczkowych, warto mieć bardzo długie pętle i

rozglądać się wokoło.

Można wtedy zakładać stanowiska z punktów

niebudzących wątpliwości, a oddalonych od krawędzi

skały. Zamiast motać malutkie uszka skalne tuż nad naszą

drogą można skorzystać z grubego, żywego drzewa czy

wielkiego kamienia oddalonego o kilka metrów i

pozwalającego na zbudowanie stanowiska z jednego

punktu. Na stanowiskach z wielu punktów, łączymy je tak,

aby obciążać wszystkie równocześnie.

Więcej wyobraźni...

Błędy wynikające z braku wyobraźni to szeroka grupa, na pewno nie będę ich w stanie tu wyliczyć, bo ciągle zdarzają się

nowe. Przedstawię kilka najpopularniejszych i przypomnę, że obowiązkiem wobec własnego bezpieczeństwa jest

myślenie. Typową i często opłacaną urazami pomyłką jest nie docenianie konsekwencji potencjalnych wahadeł, lub nie

dostrzeganie, że do nich dojdzie. Kolejna to nie założenie dolnego stanowiska mimo różnicy wag wspinacza i

- Więcej wyobraźni

- Asekuracja

• Zabawy Linowe

asekurującego lub ukształtowania terenu, grożącego asekurującemu wahadłem. Taki wypadek może mieć miejsce, kiedy

asekurujemy z półki znajdującej się już nad ziemią, a nie z gruntu, lub stojąc na stromym przeciwstoku, czy dużym bloku

oddalonym od skały i obciążona lina może ściągnąć nas w jej stronę.

Niezawiązanie węzła na wolnym końcu liny też zalicza się do błędów wynikających z braku wyobraźni - najczęściej jest

niepotrzebne, ale zamiast za każdym razem nad tym myśleć lepiej uznać, że wiążemy go zawsze i już. Przy

improwizowanych, długich stanowiskach należy wziąć pod uwagę jak poszczególne elementy ułożą się pod obciążeniem i

jakie będą tego konsekwencje. Napinające się taśmy mogą wyważyć jakiś luźny kamień, całe stanowisko po obciążeniu

może przeszorować półtora metra po ostrej krawędzi itp.

Na koniec rada dla początkujących. Jeśli zakładamy stanowisko wędkowe, to warto skontrolować jak będzie układało się

pod obciążeniem. Partner będący pod ścianą może je obciążyć przywisając na obu linach. Pozwala to czasem wychwycić

jakiś istotny detal, albo wręcz chybione wyobrażenie o rzeczywistym kierunku działania siły przy obciążaniu naszego

stanowiska. Nawet połączenia samonastawne mają najczęściej ograniczony kąt, w którym będą działały właściwie.

Prawidłowa Asekuracja

Prawidłowa asekuracja, to jest właściwe wybieranie liny i zatrzymywanie

ewentualnych odpadnięć przez asekurującego oraz opuszczanie wspinacza

po przejściu drogi lub jej fragmentu, w oczywisty sposób warunkuje nasze

bezpieczeństwo.

Najczęstsze powody wypadków zawinionych przez asekurującego to zbyt

szybkie opuszczanie i nieuwaga. Opuszczając zbyt szybko łatwo jest

sparzyć się liną i puścić ją. Zbyt szybkie przejeżdżanie przez półki,

krawędzie przewieszek i inne formacje wymagające od osoby opuszczanej

zareagowania na nie, też może być przyczyną obrażeń. Przy opuszczaniu

należy używać obu dłoni na linie wchodzącej do przyrządu.

Asekurowanie osoby wspinającej się na wędkę nie jest trudne, ale mimo tego nie można się dekoncentrować. Nawet

używając automatycznego przyrządu, takiego jak Gri-gri, trzeba pamiętać o wybieraniu

liny w miarę poruszania się wspinacza. W przypadku Gri-gri istotne jest też, aby nie

założyć przyrządu na linę odwrotnie - hamuje on tylko w jedną stronę.

Zabawy Linowe

Zjazdy pionowe

Zjazdy mogą odbywać się z różnych obiektów. Na naszych nizinnych terenach

najczęściej są to mosty, budynki, wieże itp. W czasie zakładania stanowiska i zjazdu

sugeruję, aby każdy z partnerów sprawdził przygotowanie sprzętu do zjazdu. Pomyłki

mogą zdarzyć się nawet najlepszemu wspinaczowi. Najczęstszym niedopatrzeniem jest

nie zakręcenie karabinka lub złe podpięcie przyrządu zjazdowego.

Jednym za największych niebezpieczeństw w czasie zjazdów jest możliwość

odwrócenia do góry nogami. W przypadku zjazdów jest to głównie prawdopodobne u

ludzi ze sporą nadwagą i u małych dzieci, ponieważ nie mają oni wyraźnej talii – W

takich wypadkach lub gdy istnieje inne zagrożenie mogące spowodować odwrócenie, najczęściej zakłada się pełną uprząż.

To może trywialne, ale pamiętaj by związać włosy i trzymać z dala od sprzętu, zabezpieczyć wszelkie przedmioty

zawieszone na szyi (kompas, okulary itp.) zdjąć pierścionki i upewnić się że buty są zawiązane w podwójną kokardkę jak

mamusia uczyła.

Zadowolony, że masz to już za sobą, stań przygotowany do zjazdu tyłem do przepaści. Lina zjazdowa powinna iść od

przyrządu zjazdowego z prawej lub lewej strony twojego ciała (z mojego doświadczenia wynika, że nie ma znaczenia czy

jesteś prawo czy leworęczny). Trzymaj linę w ręku, przy pośladku. Ta ręka odpowiedzialna jest za kontrolę szybkości

zjazdu.

Szybkość zjazdu jest głównie kontrolowana poprzez pozycje ułożenia liny (kąt liny) a nie prze siłę, z jaką ja trzymasz!

Rozluźniając dłoń kontrolującą linę przyspieszysz, aby się zatrzymać ściśnij linę w ręku i przybliż dłoń do pośladka.

Przed rozpoczęciem zjazdu stań palcami na krawędzi zbocza, nogi powinny być wyprostowane, stopy rozstawione na

szerokość ramion. Opuszczaj się w dół utrzymując stopy w tym samym miejscu do momentu, aż pięty zaczną dotykać

zbocza a twoja twarz znajdzie się na wysokości krawędzi klifu. Wtedy zacznij schodzić nogami.

Odradzałbym wykonywanie gwałtownych skoków i odbijania

się od skały, ponieważ grozi to skręceniem kostki. Przygotuj

się do lądowania u podstawy stoku, która może być pochyła,

przez co będziesz musiał zjechać jeszcze niżej aż teren stanie

się zupełnie płaski. W najgorszym wypadku możesz

„wyjechać” z liny, patrz, więc w dół zwracając uwagę na

miejsce, w którym kończy się lina. (Jeżeli stanowisko jest

dobrze przygotowane, taki przypadek nie powinien mieć

miejsca, lina powinna być dostatecznie długa, aby umożliwić

bezpieczny zjazd, na jej końcu powinien być węzeł

uniemożliwiający „wyjechanie” z liny). Odsuń się od ściany

tak szybko, jak to tylko możliwe – skały mają zwyczaj staczać

się na dół. Nie zdejmuj kasku dopóki nie znajdziesz się w bezpiecznej odległości od ściany.

Tyrolka

Inaczej zwana jest kolejką amerykańską lub w naszym środowisku również „wyrwiłapką”. Jest to zjazd na linie

zawieszonej skośnie do podłoża ziemi miedzy dwoma punktami (np. między dwoma drzewami). Jednak jeden z punktów

jest położony wyżej od drugiego nawet o kilkadziesiąt metrów. Taki zjazd jest naprawdę emocjonujący, jeżeli zrobi się go

pod odpowiednim katem.

Z matematyki wiadomo im kąt nachylenia jest większy tym szybciej zjeżdżamy. Ale jest tu mała przestroga, ponieważ

należy pamiętać o tzw. hamulcu, (czyli sposobie wyhamowania rozpędzonej osoby) chyba nie musze tłumaczyć,

dlaczego? Szkoda zamiast dobrej zabawy wrócić do domu z obolałym tyłkiem (w najlepszym przypadku!).

fot.1 Tyrolka - Sposób zjazdu. / fot.2 Tyrolka - Naciąganie Liny

Most Linowy

Lub może powinienem napisać mosty w liczbie mnogiej. Ponieważ

widziałem kilkanaście różnych rodzajów mostów rozwieszanych

miedzy drzewami (tzw. Małpi Gaj), w którym użyto kilometry lin.

Często jest to wspaniała zabawa dla dzieci jednak i dorośli chasają

sobie dobrze w takiej formie zabaw. Wstępuje wiele odmian

mostów: tybetański, komandoski, podwójny, małpi itp. Jednak

wszystkie posiadają wspólną cechę - rozciągnięte są pomiędzy

dwoma punktami najczęściej drzewami lub budynkami. Często na

sporych wysokościach nawet do kilkudziesięciu metrów nad ziemią

lub wodą.

Osoba ma za zadanie przedostać się z jednego końca liny na drugi.

Sposoby pokonywania takiej przeszkody są różne nogami po linie,

miedzy liną, na linie itp. Oczywiście osoba jest asekurowana przez

drugą osobę lub podczepiona na lonży do liny asekuracyjnej.

Wahadło

Zabawę w „tarzana” inaczej można nazwać potocznym bujaniem się na

linie z tą różnicą, że na sporych wysokościach i na długiej linie.

Najczęściej stosowana na mostach lub wysokich wiaduktach. (Nie mylić z

bungee!) Bardzo ryzykowna zabawa z liną dynamiczną, która daje spory

zastrzyk emocji. Uwagi dotyczące zakładania wahadła można

zaobserwować na zamieszczonym zdjęciu.

Przewieszka Mamuta

Jest to forma zaliczenia warsztatów alpinistyki miejskiej w naszej drużynie. Nazwa wzięła się od wyglądu zawieszonej

liny w kształcie litery „M”. Pokonując ja osoba musi wykazać się największym poziomem umiejętności podstawowej, na

która składają się następujące elementy:

1. Należy wejść po pionowo wiszącej linie z użyciem minimalnej liczby szpeju (najczęściej

wybierany formą losową)

2. Przepiąć się z jednej liny na drugą linę zawieszoną poziomo nad ziemią. Oczywiście z

zachowaniem szczególnego bezpieczeństwa oraz dobór odpowiedniego sprzętu.

3. Osoba musi przeciągnąć się używając siły rąk i nóg po linie, która jest zamontowana w

dwóch miejscach nie zawsze na tej samej wysokości.

4. Ponownie przepiąć się w zwisającą pionowa linę i dokonać zjazdu pionowego w dół

pamiętając o zebraniu ze sobą całego wykorzystanego sprzętu wspinaczkowego.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: