CATA Montaż wałka.pdf

Przykład montażu w CATIA v5

Za przykład posłuży proste połączenie wałka i tulejki za pomocą wpustu. Pierwszym etapem jest

konstrukcja modeli 3D. Zacznijmy od stworzenia modelu wałka.

Model 3D wałka

Modelowanie pojedynczych elementów wykonujemy w module Part . W tym celu wybieramy

odpowiednie polecenie z menu:

Niezależnie od typu modelowanego elementu, przebieg jego projektowania jest podobny.

Zaczynamy od narysowania szkicu (ang. sketch) a następnie dokonujemy operacji np. obrotu (dla

wykonania bryły obrotowej) lub wyciągnięcia (dla uzyskania bryły nieobrotowej).

Zacznijmy, więc od narysowania szkicu wałka. Ponieważ jest to bryła obrotowa, to wystarczy

zamodelować górną połówkę przekroju (w postaci konturu zamkniętego) a następnie obrócić ją

wokół osi symetrii.

Aby rozpocząć rysowanie szkicu należy najpierw wskazać płaszczyznę, na której będziemy

rysować. Domyślnie przyjęty jest układ współrzędnych skojarzony z modelowanym przedmiotem i

mamy tu do wyboru 3 płaszczyzny. My wybierzemy płaszczyznę „ zx plane ”, poprzez klikniecie

lewym klawiszem myszy na rozwijanym drzewie.

Następnie wybieramy polecenie rysowania szkicu:

Przechodzimy wówczas do sketchera (szkicownika), w którym rozpoczniemy rysowanie

konturu wałka. Co prawda nie jest to wymagane, ale lepiej aby jedna z płaszczyzn PO pokrywała

się punktem zerowym układu. Szkicownik posiada siatkę (można uaktywnić przyciąganie do siatki

podczas rysowania). Zasada rysowania szkicu bryły jest następująca: wykonany szkic musi być

zamknięty. Można go rysować linia po linii, ale wygodniej jest użyć narzędzia „ Profile ”:

Rysujemy profil zamknięty, nie przejmując się na razie wymiarami. Należy jedynie podczas

rysowania zwrócić uwagę powstające więzy, (które na rysunku mają kolor zielony). Jeśli są one

niezamierzone należy ich unikać!

Pojawiają się więc więzy: H – horizontal (poziomy), V – vertical (pionowy), O –

koincydencja (współosiowy), || - tangent (styczny) itp.

Po narysowaniu szkicu jest on biały. Należy go (zgodnie z rysunkiem, jeśli posiadamy) teraz

zwymiarować. Szkic taki staje się wówczas modelem parametrycznym, który będzie można w

łatwy sposób modyfikować. Dobrze zwymiarowany szkic jest cały zielony, nie ma białych

elementów konturu ani fioletowych (element przewymiarowany, należy któryś z dublujących się

wymiarów usunąć). Dla wymiarowania korzystamy z polecenia „ Contraint ”:

Klikamy na ikonę wymiarowania, następnie wybieramy element szkicu i odsuwamy

powstający wymiar w pożądane miejsce. Najpierw wymiarujemy całkowitą długość, potem

długości stopni przez wskazanie wpierw powierzchni czołowej np. lewej a potem powierzchni

czołowej sąsiedniego stopnia. Następnie wymiarujemy powierzchnie cylindryczne (wskazując

wpierw powierzchnie a potem dolną linię zamykającą kontur – będącą osią symetrii), podcięcia

(wymiarując ich szerokość i głębokość wcięcia od sąsiadującej powierzchni cylindrycznej) i

sfazowania (przez podanie długości – klikamy na elemencie konturu (sfazowaniu) wyciągamy

wymiar a następnie klikając na nim prawym klawiszem wybieramy właściwy sposób

wymiarowania – Vertical Measure Direction, oraz podanie kąta – wskazujemy sfazowanie a

następnie powierzchnie czołową i wyciągamy wymiar kąta do odpowiedniej ćwiartki). Poprawnie

zwymiarowany szkic powinien wyglądać następująco:

Aby zakończyć definiowanie szkicu klikamy ikonę wyjścia ze szkicownika:

Mamy gotowy szkic:

który należy obrócić w celu otrzymania bryły obrotowej. W tym celu wybieramy polecenie „ Shaft ”:

W okienku definicji bryły obrotowej należy wskazać szkic, który chcemy obracać (powinien być

już wybrany nasz) oraz oś obrotu. Powinna to być oś Z (na rysunku: H), którą trzeba kliknąć aby

wybrać:

Po wybraniu dostajemy podgląd wałka:

który możemy zaakceptować, otrzymując gotowy model 3D:

Otrzymany model należy zapisać:

Do tak otrzymanego wałka dodamy teraz rowek wpustowy. W tym celu należy wpierw

zdefiniować nową płaszczyznę, w której będziemy rysować szkic wpustu. Należy z paska

„Reference elements” wybrać polecenie „Plane”:

Chcemy dodać rowek na pierwszym stopniu wału. W tym celu można dodać płaszczyznę np.

płaszczyznę równoległą do płaszczyzny „zx” oddaloną o promień tej powierzchni cylindrycznej.

Musimy teraz wskazać powierzchnię (np. xz bezpośrednio wskazać na drzewie), od której

chcemy dodać naszą płaszczyznę równoległą (Reference) oraz podać odległość (Offset) odsunięcia

(w naszym przypadku 20mm). Różne typy tworzenia płaszczyzn pomocniczych znajdują się na

liście „Plane type”.

Na tak utworzonej płaszczyźnie rysujemy szkic. Wybieramy nowo utworzoną płaszczyznę i

klikamy ikonę tworzenia szkicu. Tu rysujemy i wymiarujemy szkic wpustu (jego zarys z góry).

Można do tego użyć polecenia „Elongated hole”:

Wymiarujemy rowek podając promień rowka, jego długość całkowitą, odsunięcie od krawędzi

stopnia oraz ustalając jego położenie symetrycznie względem osi symetrii wału (poprzez dodanie

odpowiednich więzów).

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: