LICZENIE
Statek o parametrach, ma przechył ???? np.10°. Wyrównać statek (balasty?). Ocenić stateczność w przypadku otrzymania dynamicznego uderzenia wiatru>
Przyjmowanie balastu: [ tm] np.; [t]
Szukamy zbiorników o mniej więcej równym p (MwST), aby zrównoważyć przechył.
Liczymy nowe D, ZGp, DGM, YG. Następnie tabelka do wykresu: Lk; ZGpsinj; Lst; YGcosj; Lst’; SLst’; Ld.
Liczymy poprawkę na DS równanie błedu(ale nie gdy jest 10, 20 stopni) z równania którą dodajemy do Ld , jeżeli wartość na czwartym miejscu po przecinku – zapominamy)
Układamy równanie: Lst’ 10° - Lst’ 0° = DLst = 10
[kN/m] Lst” = x (jest to poprawiony jod wiatru
Wykres i liczymy dla nowego stanu GM; ja; [m] ; określamy Ld.
Ziarno: liczymy: Lk; ZGpsinj; Lst; l0cosj;
S (10° - 40°) = (L1+2L2+L3).0,08727 Rzędną między krzywymi obliczamy z zależności: Lst-cosj·l0
Właściwości morskie:
1. Rezonans kołysań: ( wg diagramu)
Odczytujemy GM; Tj z informacji o stateczności lub liczymy
Na wykresie zaznaczyć Tj pomiędzy linią poziomą do przecięcia z l fali i potem pionowo w dół do okręgu prędkości i kątów fali.
Zad: statek ze stałym przechyłem,np.7°, uderzenie wiatru, jaki przechył osiągnie statek? Czy wytrzyma?
Liczymy: ZGp, GMp, Wyznaczamy YG ze wzoru: MPRZ=MST=DYG=DLST. [m] lub [m]
Tabelka ( w tym wypadku tylko dla 5° i 10°, ( Lk, ZGpsinj, LST-potem interpolować dla 7°;
Liczymy {Kn/m2} [m]
Wyznaczyć krzywą stat.dynamicznej do min.80°.liczyć Lk,ZGsinj,Lst, YGcosj,Lst’,SLst, Ld,
Wpisać:Liczymy Ld od 10°, popełniamy błąd, ale na naszą korzyść- bo liczymy mniejsze pole więc mniejsze Ld (bezpieczniejsze): jeżeli wartość na czwartym miejscu po przecinku to nie dodajemy ( zapominamy). Następnie z tablic znajdujemy ja, robimy wykres ( oś „0”= 7°) opisujemy j, Ld {mrad},i na odległości 1 rad. Odkładamy Lw. Przecięcie to jd ( od -ja)
Wykres statyczny – możemy zrobić „symetrycznie” Lst[m], Max.ramię prostujące – max. Wartość SLst. Obliczamy ramię stateczności wiatru [m]
Odkładamy prostą, na przecięciu mamy jst. Zakres stopni powyżej osi x to zakres pływalności statku.
PAMIĘTAJ! do kryterium IMO Zw = Zw(PRS) +0,5T.
Kryteria: na wykresie dyn.odkładamy ja , liczymy Lw2 = 1,5 Lw1. Punkt przecięcia to jd.
Na wykresie statycznym odkładamy Lw1, punkt przecięcia na oś j i mamay j0. od tego miejsca odkładamy ja. Następnie Lw 2. Pole nad (B) powinno być większe od (A)
Zabalastować statek aby pływał bez przegłębienia.
[m] [t}
Zad. Uszkodzone pokrywy, zmmniejszony kąt zalewania do 40°,
I wer: założenie jA=0, (statek nie kołysze się na fali). Skoro się przewrócił, to kąt przechyłu dynamicznego musiał być co najmniej 40, przyjmujemy 40. oznacza to że wykresy na jednostkę wyporności pracy momentu prostującego przecinają się dokładnie przy kącie 40,(są sobie równe) więc:
[m] [m] następnie wyznaczamy krzywe statyczne i dynamiczne do kąta 40 ( dla ZG w przybliżeniu tej wypornościnp.8m). Jeżeli Ld1 (40) dla ZG1 będzie inne niż obliczone wyżej, musimy poszukać różnicy DZG. [m] następnie GM.
II wer: statek kołysze się na fali GM < 0,70 m. jA=18.8 (z KH).Wykorzystujemy tabelkę obliczeń ld1 dla ZG=np.8m
[m]
Mielizna: Jeżeli draft surw. To XS od Ä, liczymy t0,tM, R=DM – D0 , potem punkt podparcia XM, Sprawdzamy ZG, GM, oceniamy stateczność. Następnie TXM, (zanurzenie do zejścia), Wybieramy balasty w pobliżu XM, , sprawdzamy stateczność, liczymy XG1, następnie z tablic T1, XF1, XS1, Mj1, liczymy t1, potem T’XM, warunek spełniony gdy TXM³T’XM
Po zejściu z mielizny należy wrócić do stanu z przed mielizny.
Barka: Najpierw sprawdzamy, czy jest na równej stępce. Liczymy momenty od Ä
KC= Sbarki + P na każdy przedzial osobno, dzielimy przez długość
KW=(P+M)/L (ze znakiem „-„ Q=KC-KW
St=QxL przedziału,wykreślamy „trójkąty” uwaga na przecięcie z osią!! Miejsce wystąpienia max.sił
Na koniec liczyma pola (całkujemy). Max moment w p.przecięcia
midebski