Jazda konna i płynność.pdf

Jazda konna i płynność

Płynność jest przeciwstawieństwem bycia sztywnym. Jest przeciwieństwem żeber które się

nie zginają, ramion (łopatek) które się nie poruszają, bolącego kręgosłupa, zapadniętych

pleców, skrzywienia Jest to przeciwieństwo braku płynności... Dotyczy to zarówno koni jak

i jeźdźców!

Co to znaczy być dobrym jeźdźcem? Moim zdaniem to znaczy

być w zupełnej harmonii z poruszającym się koniem. Być

częścią ruchu konia i nie ograniczać go. Być kimś, kto siedzi

naturalnie (w przeciwieństwie do kogoś "usadzonego”

sztucznie). Kimś, kto jest gibki i elastyczny. Jest to

przeciwieństwo bycia skostniałym i sztywnym. Dobry jeździec

to ktoś, kto potrafi się przemieszczać zgodnie z koniem, kto

zachowuje równowagę i podąża w rytmie energii konia.

Jednym słowem: dobry jeździec staje się częścią swojego konia i potrafi uwydatnić

jego ruch, a nie tylko poddać się mu. Przyjmowanie w siodle jakiejś szczególnej

postawy, by wyglądać na dobrego jeźdźca, nie powinno zastąpić rzeczywistej

umiejętności stawania się częścią konia. Jakoś tak się składa, że lekcje jazdy konnej

niezbyt pomagają zdobyć to "czucie" konia. Raczej chodzi w nich o sam wygląd.

Wielu uczących się jazdy konnej i instruktorów, z którymi pracowałam (włączając

w to mnie samą!) napotyka duże trudności próbując przełamać te z trudem

wyuczone sztywne wzory aby stać się bardziej naturalnym i płynnym!

Droga do płynności

Pat wyjaśnia czym jest płynność w przepięknie prostych słowach: “Rób to, co robi

Twój koń, a ze swoim ciałem rób to, co chcesz aby Twój koń robił ze

swoim.” Proste słowa, ale co one tak naprawę oznaczają, i jak możemy je

urzeczywistnić? Spędziłam lata ucząc się jak porusza się mój koń, próbując zrozumieć

co robi jego grzbiet i jak pozostać z nim w harmonii. Dopiero jednak lekcje pasażera

dokonały istotnej zmiany, ucząc płynnej jazdy i robienia tego samego, co mój koń...

Robić "zyg" kiedy on robi "zyg", robić "zag" kiedy on robi "zag", zwalniać kiedy

zwalnia, przyspieszać kiedy przyspiesza! Jedynie kłus wysiadywany był rzeczą, która

ciągle mi umykała, zwłaszcza kiedy jeździłam na moim Gorącokrwistym! Dopóki

jeździłam kłusem anglezowanym oszukiwałam się, myśląc że to, co robię jest

w porządku! Pomówmy więc o tym, co robi koń i jak możemy się stać jego częścią,

tak aby połączenie to dało efekt płynności!

Używaj wszystkich swoich stawów

Dowiedziałam się, że w swoim codziennym poruszaniu się nadużywałam niektórych

swoich stawów i części ciała a niedostatecznie używałam innych. Te, których

nadużywałam, to moje kolana i część lędźwiowa kręgosłupa. Te, których

niedostatecznie używałam, to mój ciężar ciała, moje kostki u stóp, stopy i klatka

piersiowa... Hmmmm!

Moje kolana i kręgosłup lędźwiowy były wystawiane na próbę za każdym razem,

kiedy wstawałam lub siadałam na krześle, wstawałam albo siadałam na ziemi,

wchodziłam albo schodziłam ze wzgórza. Poprzez świadomość Feldenkrais'a (nauka

przeprogramowywania mózgu poprzez sposób, w jaki się poruszasz) znalazłam

sposób na równowagę używając do wykonywania każdego ruchu całego mojego

ciała. To oznacza, że przestałam napinać kolana i kręgosłup. Bardzo pouczające!

Jak to wpłynęło na sposób mojej jazdy konnej?

Odkryłam powód, dla którego odczuwałam ból dolnego odcinka

kręgosłupa (lędźwiowego) i ból ramion podczas jazdy i po niej

(a więc czego doświadczał mój koń?!). Próbując zanalizować to,

co robiłam podczas jazdy, dowiedziałam się że usztywniam

kostki u stóp, dolny odcinek kręgosłupa i ramiona. Popatrzmy

na to w ten sposób: koń używa wszystkich części ciała aby się

poruszać. Kiedy więc my nie używamy całego naszego ciała do

poruszania się, naraża to na szwank ruch konia. Jeśli

zamkniemy nasze ramiona i dolny odcinek kręgosłupa, to samo

zrobi koń! Jeśli nasze plecy będą wklęsłe, to samo będzie

u konia! Jeśli nie potrafimy i nie używamy naszych żeber, nie

potrafi tego również nasz koń. To otwiera przed nami jako

jeźdźcami zupełnie nową odpowiedzialność... nową perspektywę na odpowiedzialność

jeźdźca za piękno i swobodę ruchu konia pod nami. Ale nie popadajmy w depresję!

Zamiast tego, postawmy sobie to za cel i nauczmy się, w jaki sposób świadomość

może wynieść nas na wyżyny harmonii i wykwintności podczas jazdy konnej.

Wykorzystywanie całego naszego ciała podczas jazdy jest tylko jednym ze

składników, który czyni z nas w pełni rozwiniętych jeźdźców. W dalszej częsci

przyjrzymy się bliżej kilku składnikom, które pomogą nam, krok po kroku, stworzyć

podstawy dla harmonii i wykwintności.

Kiedy jazda na oklep daje lepsze uczucie niż jazda w siodle: opór a

podążanie za ruchem

Blisko ukończenia 2 Poziomu – Harmony, wiele osób zaczyna jeździć na naszych

podkładkach do jazdy na oklep znacznie częściej niż w siodłach. Niektórzy wręcz

zaczynają nienawidzić swoje siodła! Ktoś mógłby pomyśleć, że może to mieć coś

wspólnego z wagą siodła i zawracaniem sobie głowy z siodłaniem. Ale ja się

zastanawiam, czy nie chodzi tutaj o uczucie bycia bardziej naturalnym i w

równowadze podczas jazdy na podkładce w odróżnieniu od jazdy w siodle. Wtedy to

pewne części naszego ciała, jak na przykład nasze kostki u stóp, stoją w obliczu

wyzwania. Jak tylko jeźdźcy wsuwają stopy w strzemiona, wszystko się zmienia.

Dlaczego? Ponieważ nasze kostki usztywniają się. Usztywniając kostki, każdy staw od

tego miejsca w górę twojego ciała aż do szczęki również się usztywnia! Wtedy jazda

konna staje się niewygodna, zwłaszcza kłus wysiadywany dla nas, a dla konia - każdy

chód. A-ła! Ludzie mi mówią: „No dobrze, będę po prostu jeździć w moim siodle bez

strzemion.” W porządku. Będziesz jednak robił tylko to, co już potrafisz robić.

Ponieważ nie nauczyłeś się jeszcze jak zacząć stosować kostki i wszystko powyżej

nich jako amortyzatory, jak tylko znów użyjesz strzemion, znowu usztywnisz swoje

kostki! Pomyśl o tym w ten sposób: rozluźnij kostki. Z każdym krokiem powinny

wyginać się tak samo jak wyginają się kostki zadnich nóg czyli pęciny twojego konia.

Kiedy naciskasz stopami w dół w swoich strzemionach, powstrzymujesz każdy ruch

i wygięcie jakie ma twój koń w dolnej partii swojej nogi. Poruszaj swoimi biodrami,

tak jak twój koń porusza swoimi w każdym chodzie. Poruszaj swoim kostkami u stóp

tak samo jak on to robi! Twoje stopy powinny czuć się lekko w strzemionach, nie

naciskając w dół lub na zewnątrz, bez znaczenia w jakim stylu jeździsz, angielskim

czy western. Mówimy tu o naturalnej lokomocji, elastyczności stawów, ruchu.

A tak w ogóle, co to jest Lekcja pasażera?

Wcześniej wspomniałam o Lekcjach pasażera, czym one są? Jeśli studiujesz system

savvy, znajdziesz je na Poziomie 1 i 2. Lekcja pasażera oznacza, że uczysz się jak być

idealnym pasażerem siedząc na swoim koniu. Takim jakim jesteś w samochodzie

kiedy prowadzi ktoś inny. Czy zauważyłeś jak przeginasz się aby utrzymać

równowagę kiedy samochód skręca, albo jak pochylasz się do tyłu lub do przodu,

kiedy samochód hamuje lub przyśpiesza? Interesująca obserwacja: większość ludzi

nie robi tego, kiedy jeżdżą konno! Podczas lekcji pasażera wyrzekasz się kontroli nad

koniem (co jest dla niektórych bardzo trudne!) i uczysz się płynąć z ruchem swojego

konia. Iść do przodu i zwalniać, robić zyg i zag, nigdy ani za wcześnie ani za późno.

Dopóki tego nie zrobisz, nie umiesz sobie wyobrazić jak bardzo możesz być

niezsynchronizowany! Pamiętam, jak pierwszy raz spróbowałam lekcji pasażera na

jednym z pierwszych kursów Pata, w 1989. Będąc, przyznającą się do tego,

maniaczką dresażu, miałam mnóstwo kłopotów z kontrolowaniem mojego konia,

zwłaszcza jeśli chodziło o podejmowanie decyzji gdzie mamy jechać lub skręcić i w

jakim tempie. Samobójstwem było zdać się na mojego konia w tych sprawach! Ale

kiedy w końcu nauczyłam się jak to robić, wiele odkryłam na swój temat. Odkryłam,

że tak bardzo opierałam się ruchom mojego konia, że przestało to być zabawne.

Opierałam się wszystkiemu. Podążać płynnie za ruchem? Nic z tego! Opierałam się

temu. Rezultatem oczywiście był opór w ciele mojego konia. Mój koń nie tylko miał

kłopoty w swobodnym poruszaniu się, ale cierpiał również z powodu sporu

emocjonalnego, bo mój opór denerwował go. To był dla mnie

wielki O.B.O.P. (Oślepiający Blask Oczywistej Prawdy). Do

tamtej pory zawsze winiłam mojego konia za to, że był

impulsywny i trudny. Teraz, po wielu latach, zdaję sobie sprawę,

że poprzez przeciwstawianie się mu, denerwowałam go. Do

dzisiejszego dnia, Regalo, ten trudny koń, który przyprowadził

mnie do Pata (żaden szanujący się fanatyk dresażu nie

skonsultowałby się z kowbojem!), jest w porządku, dopóki nie

wymiguję się od harmonii z nim. Jeśli mam w sobie jakikolwiek

usztywnienie, denerwuje go to. Ale jeśli robię to, co on robi

(jeżdżąc z nim w harmonii) wszystko działa jak w bajce. Kiedy

on zbiera siły, ja też. Kiedy przyspiesza, ja też. To mu pomaga pozostać spokojnym. A

wtedy i ja jestem spokojna i pewna siebie i proszę go, aby zrobił to, czego ja chcę...

to działa tak świetnie, że trudno w to uwierzyć. Będąc pasażerem powinnam robić

wszystko to, co robi mój koń – przyśpieszać, zwalniać, nie bać się. Ale większość

ludzi (a do niedawna i ja) nie robi tego. Spinamy się przeciwko temu, co mogłoby się

stać a to denerwuje konia!

Lekcja pasażera – krok po kroku

W systemie savvy, lekcje pasażera na Poziomie 1 Programu Partnership są tylko

w stępie i kłusie na ograniczonym terenie. Pozostajemy na okrągłym wybiegu,

o średnicy nie większej niż 14 metrów, i płyniemy z koniem w stępie. Rezygnujemy

z kontrolowania konia i uczymy się, jak płynnie podążać za jego ruchem – idąc tam

gdzie on idzie, skręcając tam, gdzie on skręca. Jeśli kłusuje, zginamy go aż przejdzie

do stępa i odpuszczamy. Zauważ, że jeśli nie puścisz liny po zgięciu konia, stanie się

on bardziej impulsywny i nie będzie uznawał utrzymywania stępa za swoją

odpowiedzialność! (Więcej informacji na ten temat znajdziecie na Poziomie 1

programu Partnership: Książeczka 6, Lekcja 13). Na Poziomie 2 Harmony,

przechodzimy do jazdy na większym terenie w kłusie, potem przystępujemy do

galopu na małym terenie (okrągły wybieg), a później stopniowo na większych

powierzchniach. Listy zadań kontrolnych po każdej lekcji upewnią cię, żeby nie iść

dalej, dopóki nie wiesz na pewno, że ty i twój koń odniesiecie sukces. Zdawanie sobie

sprawy ze swoich umiejętności i ograniczeń, z możliwości twoich i twojego konia – to

się nazywa savvy! Na Poziomie 3 Refinement, Lekcje pasażera realizowane są na

oklep.

Rób to, co robi twój koń

Jeżeli naprawdę bierzesz udział w lekcji pasażera, to kiedy twój koń zbiera się (zbiera

szyję, żebra, itd.) ty też powinieneś się zebrać. Podczas lekcji z moimi studentami

w International Study Center, zauważyłam, że jeśli koń szedł szybko, a student robił

to samo, koń uspokajał się i zwalniał. Jeśli koń spinał swoje ciało przeciwko jeźdźcowi

a jeździec robił dokładnie to samo, dopasowując się fizycznie, koń uspokajał się.

Normalnym jest, że jeśli koń się spina i przyśpiesza, my staramy się rozluźnić

i zwolnić. W rzeczywistości jest to odczuwane przez konia jako przeciwstawienie się

i brak wzajemnego porozumienia, a ponieważ działa pod wpływem emocji,

denerwuje go to i pogarsza sprawę! Dziwaczne ale prawdziwe! Jak tylko pomyślimy,

że jedyną rzeczą zdolną ocalić nam życie jest odchylenie się do tyłu, koń myśli coś

dokładnie przeciwnego! Reasumując - jeśli chcemy być w dobrych stosunkach

z koniem, być z nim w pełnej harmonii, powinniśmy robić to, co on robi. Dopiero gdy

stworzymy harmonię, porozumienie, synchronizację... będziemy mogli poprowadzić

konia tam, gdzie my chcemy pójść.

Muszę przyznać, że nigdy wcześniej nie miałam o tym pojęcia. Próbowałam mojego

konia kontrolować, ograniczać (ze strachu) a wszystko to go tylko denerwowało.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: