1_1.pdf

1. Różne rodzaje czasowników

Czasy i budowanie zdań w różnych czasach

Język angielski oferuje znacznie większe bogactwo czasów (czyli tenses ), a więc sposobów

budowania zdań , niż język polski. Można powiedzieć, że gramatyka angielska koncentruje

się na czasowniku , a więc na różnych sposobach wyrażania czynności (tym terminem

będziemy określać wszystko, co da się wyrazić czasownikiem).

Z bogactwa ilości czasów wynika fakt, iż układając zdanie, nie wystarczy rozstrzygnąć, czy

mówimy o teraźniejszości, przeszłości, czy przyszłości . Musimy uwzględnić wiele innych

czynników , jak na przykład: czy określamy kiedy czynność się odbyła, czy nie , czy trwa

ona nadal , czy już się skończyła , czy traktujemy ją jako zakończoną , dokonaną , czy też

podkreślamy fakt jej trwania . Niezwykle ważny może być też fakt, jak jest ona

umiejscowiona w czasie w stosunku do innych czynności , o których mówimy.

Poszczególne czasy , to kiedy je stosujemy omawiamy szczegółowo w rozdziale 3 .

1.1 Różne rodzaje czasowników

Skupmy się teraz na różnych rodzajach czasowników i na tym, jak układamy z nimi zdania

w różnych czasach, czyli jak tworzymy orzeczenia zdań .

Z punktu widzenia budowania zdań w poszczególnych czasach najważniejsze jest

rozróżnianie czterech typów czasowników . Są to:

czasowniki posiłkowe

czasowniki modalne

czasowniki zwykłe regularne i nieregularne

Czasowniki posiłkowe shall , will , would , do , be i have , pełnią ważne funkcje

gramatyczne . Budują one poszczególne czasy . To dzięki czasownikom posiłkowym

możemy te czasy rozróżniać .

Czasowniki shall , will i would pełnią przede wszystkim rolę gramatyczną , o której

będziemy mówić w dalszych częściach rozdziału pierwszego. O ich innych zastosowaniach

będziemy mówić szczegółowo w rozdziale 2.6 .

Czasowniki to do – robić, to be – być, to have – mieć, pełnią podwójne role . Oprócz tego,

że są zwykłymi czasownikami, budują orzeczenia zdań.

Przed czasownikami be , have i do umieściliśmy to . W ten sposób nadaliśmy im formę tak

zwanego bezokolicznika z to (full infinitive). Bezokolicznik, przed którym nie ma to , jest

nazywany bezokolicznikiem bez to (bare infinitive).

Bardziej szczegółowo o czasowniku have piszemy w rozdziałach 2.3 i 2.4 , a o pewnych

szczególnych zastosowaniach czasownika be piszemy w rozdziale 2.9 .

Czasowniki modalne , czyli: must , needn’t , can , could , may , might , should i ought to

różnią się od zwykłych czasowników . Piszemy o tym w rozdziale 1.7 . Rządzą się one

swoimi własnymi prawami , innymi od tych, którym podlegają zwykłe czasowniki. Nie

układamy z nimi zdań w różnych czasach . O ich szczególnych cechach i różnorodnych

zastosowaniach mówimy szczegółowo w rozdziale 2 Czasowniki modalne , wybrane

czasowniki posiłkowe i kilka innych szczególnych czasowników .

Zwykłe czasowniki, oraz be , have i do , to czasowniki, z którymi możemy układać zdania w

wielu różnych czasach . Dzielą się one na czasowniki regularne i nieregularne .

Czasowniki regularne to te, które tworzą czas przeszły (past simple) i tak zwaną trzecią

formę (past participle) przez dodanie końcówki : – ed , na przykład: play – bawić się (czas

teraźniejszy) – play ed (czas przeszły i trzecia forma) lub samego – d , gdy czasownik kończy

się na – e , na przykład: lik e – lubić (czas teraźniejszy) - like d (czas przeszły i trzecia forma).

Czasowniki nieregularne , jak sama nazwa wskazuje, tworzą czas przeszły i trzecią formę

inaczej , na przykład: give – dawać (czas teraźniejszy) - gave (czas przeszły) - given (trzecia

forma).

Lista czasowników nieregularnych zamieszczona jest w dodatku B w tabelce 127 na końcu

książki.

W dodatku A piszemy o tym jak zmienia się pisownia czasowników , gdy dodajemy do

nich końcówki .

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: