3_wykl_kin.pdf
(
150 KB
)
Pobierz
Wykl_kin_3
Poj
ę
cia wst
ę
pne
Wykład IV
Kinematyka
zajmuje si
ę
ruchem ciał bez badania przyczyn tego ruchu.
Ruchem
ciała nazywamy zjawisko polegaj
ą
ce na zmianie w czasie poło
Ŝ
enia tego
ciała wzgl
ę
dem innego ciała, które umownie przyjmujemy za nieruchome.
W zagadnieniach technicznych za nieruchome ciało przyjmujemy Ziemi
ę
i
wzgl
ę
dem niej badamy ruch ciał.
Z ciałem nieruchomym wi
ąŜ
emy układ współrz
ę
dnych, który nazywamy
układem
odniesienia
.
Ruch jest zjawiskiem wzgl
ę
dnym
i zale
Ŝ
y od przyj
ę
tego układu odniesienia.
Badanie ruchu polega na badaniu
zmiany w czasie
poło
Ŝ
enia ciała w przyj
ę
tym
układzie odniesienia.
Czas
traktujemy jako poj
ę
cie pierwotne.
Kinematyka punktu materialnego
2
KINEMATYKA
Poj
ę
cie toru punktu
z
Punktu
A
Tor punktu
Torem punktu
(trajektori
ą
) nazywamy
miejsce geometryczne
chwilowych poło
Ŝ
e
ń
punktu
Ruch prostoliniowy
Ruch krzywoliniowy
Bryły sztywnej
z
y
O
Ruch postępowy
Ruch obrotowy
Ruch płaski
Ruch kulisty
x
x
y
Ruch ogólny
3
4
Równania ruchu punktu
Równania ruchu punktu
Oznaczmy przez
x, y, z
współrz
ę
dne punktu
A
poruszaj
ą
cego si
ę
wzgl
ę
dem przyj
ę
tego układu
odniesienia. Współrz
ę
dne te zale
Ŝą
od czasu, czyli
s
ą
funkcjami zmiennej
t
.
Równania ruchu s
ą
wi
ę
c zarazem
równaniami
parametrycznymi toru
punktu. Ruguj
ą
c z nich
parametr
t
otrzymujemy równanie toru.
x
=
f
(t)
y
=
f
2
(t)
z
=
f
3
(t)
f(x,
y,
z)
=
0
Równania te nazywamy
kinematycznymi
równaniami ruchu
lub
sko
ń
czonymi równaniami
ruchu.
5
6
1
1
Ruch punktu na płaszczy
ź
nie
Promie
ń
wektor
y
z
tor punktu
A
A
x
f(x,y)=0
r
y
Ruch punktu mo
Ŝ
na
opisa
ć
za pomoc
ą
promienia wodz
ą
cego
r
y
O
O
x
Równania ruchu punktu w układzie kartezja
ń
skim
r
=
r
(t)
x
A
x
=
f
1
(t)
y
=
f
2
(t)
r
=
x
( ) ( ) ( )
k
t
i
+
y
t
j
+
z
t
7
8
Współrz
ę
dne sferyczne
Współrz
ę
dne sferyczne
W układzie sferycznym za
współrz
ę
dne punktu przyjmujemy:
•długo
ść
promienia wodz
ą
cego
r
•k
ą
t pomi
ę
dzy płaszczyzn
ą
zx
i
płaszczyzn
ą
O
z
A
•k
ą
t pomi
ę
dzy płaszczyzn
ą
xy
i
promieniem wodz
ą
cym
r
.
z
Transformacja współrz
ę
dnych sferycznych do układu
kartezja
ń
skiego
A
x
=
r
×
cos
( ) ( )
×
cos
ψ
r
y
O
y
y
=
r
×
sin
( ) ( )
j
×
cos
ψ
j
r
=
f
(t)
1
z
=
r
×
sin
( )
ψ
j
=
f
2
(t)
x
A
ψ
3
=
f
(t)
9
10
Współrz
ę
dne biegunowe
Współrz
ę
dne walcowe
z
W układzie walcowym za
współrz
ę
dne punktu przyjmujemy:
•współrz
ę
dna kartezja
ń
ska
z
•długo
ść
promienia wodz
ą
cego
r
•k
ą
t pomi
ę
dzy płaszczyzn
ą
xz
i
promieniem wodz
ą
cym
r
.
W układzie biegunowym jako
współrz
ę
dne punktu przyjmujemy:
•długo
ść
promienia wodz
ą
cego
r
•k
ą
t biegunowy
y
A
A
x
r
1
=
f
(t)
r
y
O
z
y
j
j
O
j
=
f
2
(t)
x
z
=
f
(t)
r
1
Transformacja układu współrz
ę
dnych
r
=
f
2
(t)
x
A
x
=
r
×
cos(
j
)
y
=
r
×
sin(
j
)
j
=
f
3
(t)
11
12
2
j
Współrz
ę
dne walcowe
Współrz
ę
dna naturalna
Transformacja współrz
ę
dnych walcowych do układu
kartezja
ń
skiego
Je
Ŝ
eli dany jest tor punktu
(równanie toru ruchu punktu)
to poło
Ŝ
enie punktu w
przestrzeni mo
Ŝ
emy okre
ś
li
ć
przez podanie współrz
ę
dnej
s(t)
mierzonej wzdłu
Ŝ
toru
od pewnego nieruchomego
punktu
A
o
z
A
x
=
r
×
cos(
j
)
A
O
S(t)
y
=
r
×
sin(
j
)
O
y
z
=
z
S
=
f(t)
t
2
dx
2
dy
2
dz
2
x
S
=
∫
±
+
+
dt
dt
dt
dt
t
1
13
14
Opis ruchu punktu za pomoc
ą
promienia wektora
Opis ruchu punktu
z
z
Niech poło
Ŝ
enie punktu
A
jest
okre
ś
lone za pomoc
ą
promienia
wektora
r
poprowadzonego z
nieruchomego punktu
O
.
A
Poło
Ŝ
enie punktu
A
w chwili
t+
D
t
okre
ś
lamy za pomoc
ą
promienia
wektora
r
A
,
poprowadzonego równie
Ŝ
z nieruchomego punktu
O
.
A
O
r(t)=r
A
D
r
O
r
A
( )
t
A
y
y
r
=
r
A
( )
O
r
=
r
A
0
+
r
O
r(t+
D
t)=r
A
x
x
r
(t
+
t)
=
r
(t)
+
r
15
16
Pr
ę
dko
ść
punktu materialnego
Pr
ę
dko
ść
punktu
Wektor pr
ę
dko
ś
ci
punktu w danej
chwili jest równy
pochodnej wektora
promienia wodz
ą
cego
wzgl
ę
dem czasu.
z
u
=
d
r
A
dt
u
r
A
( )
t
υ
=
υ
i
+
υ
j
+
υ
k
y
x
y
z
O
Wektor pr
ę
dko
ś
ci u
punktu le
Ŝ
y na stycznej
do toru i ma kierunek
ruchu punktu
A
.
Składowe pr
ę
dko
ś
ci s
ą
równe pochodnym wzgl
ę
dem czasu
odpowiednich współrz
ę
dnych poruszaj
ą
cego si
ę
punktu.
D
r
d
r
u
=
lim
0
=
=
#
dy
dz
dx
x
D
®
D
t
dt
υ
x
=
=
x
υ
y
=
=
y
υ
z
=
=
z
dt
dt
dt
17
18
3
t
A
A
r
t
#
#
#
Składowe pr
ę
dko
ś
ci w układzie kartezja
ń
skim
Wyra
Ŝ
enie pr
ę
dko
ś
ci za pomoc
ą
współrz
ę
dnej naturalnej
z
t
A
z
u
z
u
u
A
u
u
y
O
y
x
O
y
punktu
A
nazywamy wektor, którego warto
ść
bezwzgl
ę
dna równa jest warto
ś
ci bezwzgl
ę
dnej pochodnej drogi
punktu
A
wzgl
ę
dem czasu, skierowany wzdłu
Ŝ
stycznej do toru
rozpatrywanego punktu, w t
ę
stron
ę
, w któr
ą
w danej chwili
punkt si
ę
porusza.
u
x
x
υ
=
υ
2
x
υ
+
υ
y
2
+
z
2
19
20
Wektor pr
ę
dko
ś
ci
Pr
ę
dko
ść
w biegunowym układzie współrz
ę
dnych
W układzie biegunowym pr
ę
dko
ść
rozkładamy na dwie składowe:
•
pr
ę
dko
ść
promieniowa
y
u
S
dS
dS
u
r
u
r
υ
=
τ
υ
=
lim
=
u
•
pr
ę
dko
ść
obwodowa
u
j
A
t
dt
dt
t
®
0
r
dr
u
=
O
j
gdzie: wersor wektora pr
ę
dko
ś
ci o kierunku stycznym
do toru
τ
r
dt
x
d
j
u
=
u
+
u
u
j
=
r
r
dt
u
=
u
2
r
+
u
2
21
22
Hodograf
Przyspieszenie punktu materialnego
z
Przyspieszenie
punktu równe
jest pochodnej geometrycznej
wektora pr
ę
dko
ś
ci punktu
wzgl
ę
dem czasu.
z
b(t)
b(t+ t)
D
b(t2)
b(t1)
A
r
A
( )
t
u
y
O
Wektor przyspieszenia
jest
styczny do hodografu pr
ę
dko
ś
ci
i zwrócony w stron
ę ś
rodka
krzywizny toru punktu.
O
a
y
b=b(t)
x
Jako pocz
ą
tek wektora
przyspieszenia przyjmuje si
ę
punkt, którego przyspieszenie
wyznaczamy.
Krzyw
ą
b
ę
d
ą
c
ą
miejscem geometrycznym ko
ń
ców wektora b(t)
wykre
ś
lonych z jednego punktu nazywamy
hodografem funkcji
wektorowej b(t)
d
u
d
2
r
#
a
=
=
=
r
x
dt
dt
2
23
24
4
Pr
ę
dko
ś
ci
ą
Przyspieszenie punktu
Przyspieszenie w biegunowym układzie
współrz
ę
dnych
a
=
d
u
=
d
2
r
W układzie biegunowym
przyspieszenie rozkładamy na
dwie składowe:
•
przyspieszenie promieniowe a
r
•
przyspieszenie obwodowe a
y
a
dt
dt
2
a
a
r
j
A
a
=
a
i
+
a
j
+
a
k
j
2
r
x
y
z
2
d
r
d
j
j
O
a
=
-
r
x
Składowe przyspieszenia s
ą
równe drugim pochodnym wzgl
ę
dem
czasu odpowiednich współrz
ę
dnych poruszaj
ą
cego si
ę
punktu.
r
dt
2
dt
a
=
a
+
a
d
2
j
d
j
dr
r
j
2
2
d
2
x
d
y
d
z
a
=
r
+
2
j
a
=
=
x
a
=
=
y
a
=
=
z
dt
2
dt
dt
2
r
2
a
=
a
+
a
x
2
y
2
z
2
dt
dt
dt
j
25
26
Naturalny układ współrz
ę
dnych
Układ trzech osi: stycznej zwróconej w stron
ą
ruchu, normalnej
głównej zwróconej w stron
ęś
rodka krzywizny toru i binormalnej
zwróconej tak aby te osie w podanej kolejno
ś
ci tworzyły układ
prawy nazywamy
naturalnym układem współrz
ę
dnych
Przyspieszenie w naturalnym układzie współrz
ę
dnych
Wektor przyspieszenia punktu le
Ŝ
y w płaszczy
ź
nie
ś
ci
ś
le
stycznej do toru.
a
= t
a
t
0
+
a
n
n
0
binormalna
b
Niezale
Ŝ
nie od kształtu toru, przyspieszenie punktu w układzie
naturalnym ma tylko dwie wzajemnie prostopadłe składowe:
styczn
ą
i normaln
ą
. Składowa binormalna jest równa zero.
t
0
Płaszczyzna
ś
ci
ś
le styczna
n
t
n
styczna
a
=
( ) ( )
a
+
a
Opisany układ jest układem
ruchomym zwi
ą
zanym z
poruszaj
ą
cym si
ę
punktem.
a
=
a
t
2
+
a
n
2
normalna główna
27
28
Przyspieszenie w naturalnym układzie
współrz
ę
dnych
Podział ruchów punktu materialnego
Przyspieszenie styczne
powoduje zmian
ę
modułu wektora
pr
ę
dko
ś
ci. Przyspieszenie styczna ma kierunek wektora
pr
ę
dko
ś
ci
Ze wzgl
ę
du na przyspieszenie normalne mo
Ŝ
emy
wyró
Ŝ
ni
ć
a
t
=
dt
d
u
#
=
• ruch prostoliniowy
a
n
=0
• ruch krzywoliniowy
a
n
Przyspieszenie normalne
powoduje zmian
ę
kierunku wektora
pr
ę
dko
ś
ci i jest skierowane w stron
ęś
rodka krzywizny toru
¹
0
u
2
Gdzie:
u
– pr
ę
dko
ść
punktu,
r
- promie
ń
n
a
=
krzywizny toru
r
29
30
5
#
#
#
Plik z chomika:
Tika02
Inne pliki z tego folderu:
1_wykl_stat.pdf
(494 KB)
2_wykl_stat.pdf
(485 KB)
5_wykl_kin.pdf
(429 KB)
8_wykl_dyn.pdf
(310 KB)
4_wykl_kin.pdf
(109 KB)
Inne foldery tego chomika:
Tarcie
Wykład 2
Wykład 3
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin