2_wykl_stat.pdf
(
485 KB
)
Pobierz
wykl_stat_2
Reakcje – układy przestrzenne
z
Wykład II i III
Statyka
O
y
R
x
1 niewiadoma podporowa
Reakcje – układy przestrzenne
Reakcje – układy przestrzenne
z
Ło
Ŝ
ysko poprzeczne,
zawias
z
R
y
R
R
x
O
O
y
y
idealnie gładka powierzchnia
2 niewiadome podporowe
x
x
1 niewiadoma podporowa
Reakcje – układy przestrzenne
Reakcje – układy przestrzenne
z
utwierdzenie
z
R
Przegub kulisty
M
=
M
2
ux
+
M
2
uy
+
M
2
uz
z
R
u
M
u
z
R
=
R
2
x
+
R
2
y
+
R
2
z
M
cos
Ð
(x
;
M
)
=
ux
u
M
R
R
y
z
u
M
R
cos
Ð
(y
;
M
)
=
uy
x
u
M
O
M
u
y
u
O
M
y
y
cos
Ð
(z
;
M
)
=
uz
u
M
R
R
x
u
M
u
x
3 niewiadome podporowe
x
x
6 niewiadomych podporowych
1
Reakcje – układy przestrzenne
z
M
u
utwierdzenie
z
R
M
u
z
R
z
x
R
M
u
M
O
u
y
R
x
R
y
y
M
u
x
x
Reakcje – układy przestrzenne
Para sił
z
m
l
utwierdzenie
F
R
M
u
p
F’
O
F’=-F
y
a
x
Para sił
to układ dwóch sił równoległych o przeciwnych
zwrotach, jednakowych warto
ś
ciach i nie le
Ŝą
cych na jednej
prostej.
Moment pary sił
Własno
ś
ci pary sił
M
o
=
F
'
h
-
Fh
=
F
(
h
-
h
)
1. Par
ę
sił mo
Ŝ
na dowolnie przenie
ść
w płaszczy
ź
nie jej działania
2. Par
ę
sił mo
Ŝ
na przenie
ść
na płaszczyzn
ę
równoległ
ą
do
płaszczyzny jej działania.
3. Działanie pary sił nie zmieni si
ę
je
Ŝ
eli proporcjonalnie zmienimy
stosunek warto
ś
ci sił tworz
ą
cych par
ę
i jej ramienia.
4. Układ par sił jest równowa
Ŝ
ny jednej parze sił, której wektor
momentu jest sum
ą
geometryczn
ą
wektorów momentów par
składowych.
5. Pary sił nie mo
Ŝ
na zast
ą
pi
ć
sił
ą
wypadkow
ą
lecz tylko inn
ą
par
ą
sił o takim samym wektorze momentu.
6. Dowolny układ par sił jest w równowadze je
Ŝ
eli suma
geometryczna wektorów momentów tych par jest równa zeru.
Jest to tzw. Warunek równowagi par sił.
7. Warunkiem równowa
Ŝ
no
ś
ci par sił jest geometryczna równo
ść
ich momentów.
h
2
1
2
1
2
a
=
2
h
-
h
1
1
M
=
M
o
=
Fa
F
Moment pary sił nie zale
Ŝ
y
od poło
Ŝ
enia bieguna,
wzgl
ę
dem którego jest
obliczany. Moduł wektora
momentu pary sił jest równy
iloczynowi modułu siły i
odległo
ś
ci linii działania sił.
F’
p
O
a
2
h
Redukcja układu sił
Wektor główny
Redukcja układu sił
to działanie maj
ą
ce na celu sprowadzenie
układu pierwotnego do
równowa
Ŝ
nego
mu układu prostszego,
zło
Ŝ
onego z jak najmniejszej liczby wektorów.
Wektorem głównym
układu sił nazywamy wektor równy
sumie geometrycznej wszystkich sił układu
F
S
Cele redukcji układu sił
:
• Sprowadzenie układu pierwotnego do
równowa
Ŝ
nego
mu
układu prostszego,
• Porównywanie układów sił
∑
=
n
S
=
F
+
F
+
...
+
F
=
F
1
2
n
i
i
1
Wektor główny
Moment główny
Posta
ć
analityczna
S
=
S
i
+
S
j
+
S
k
Momentem głównym
układu sił nazywamy wektor równy
sumie geometrycznej momentów wszystkich sił układu
wzgl
ę
dem dowolnie obranego bieguna
M
o
x
y
z
M
i
n
n
n
∑
=
∑
=
∑
=
S
x
=
F
S
y
=
F
iy
S
z
=
F
iz
o
n
n
0
i
∑
∑
M
=
r
´
F
+
r
´
F
+
...
+
r
´
F
=
r
´
F
=
M
i
1
i
1
i
1
1
1
2
2
n
n
i
i
i
=
1
i
=
1
Wektor główny układu nie zale
Ŝ
y od obranego bieguna
redukcji i nazywamy go
pierwszym niezmiennikiem układu
sił.
Moment główny
Równowa
Ŝ
no
ść
układów sił
Posta
ć
analityczna
M
o
=
M
o
x
i
+
M
o
y
j
+
M
o
z
k
Dwa układy s
ą
sobie równowa
Ŝ
ne wtedy, gdy ich wektory
główne i momenty główne wzgl
ę
dem dowolnie obranego bieguna
s
ą
sobie równe.
S
1
S
=
2
∑
=
n
∑
=
n
∑
=
n
S
1
S
,
- wektory główne układu pierwszego i drugiego
M
0
=
M
o
ix
M
0
=
M
o
iy
M
0
=
M
o
iz
2
x
y
z
i
1
i
1
i
1
o
1
o
2
M
=
M
Moment główny zale
Ŝ
y od wyboru bieguna
i zmienia si
ę
zgodnie z twierdzeniem o zmianie bieguna momentu
M
o
1
M
,
o
2
- momenty główne obu układów wyznaczone
wzgl
ę
dem dowolnie obranego bieguna O
3
ix
Parametr układu
Redukcja układu sił
Iloczyn skalarny wektora momentu głównego wyznaczonego
wzgl
ę
dem dowolnego bieguna i wektora głównego nazywamy
parametrem układu sił
.
F
- F
n
F
1
F
2
o
o
- F
2
M
×
S
=
M
×
S
=
k
=
const
1
2
F
2
O
o
x
o
y
o
z
F
-
1
k
=
M
S
+
M
S
+
M
S
n
x
y
z
F
n
Parametr układu nie zale
Ŝ
y od obranego bieguna redukcji i
nazywamy go drugim
niezmiennikiem układu sił.
Redukcja układu sił
Redukcja układu sił
F
F
∑
=
n
1
- F
n
1
S
=
F
i
F
F
1
F
- F
2
2
n
i
1
S
- F
2
- F
F
2
2
O
O
F
-
1
F
O
n
n
- F
F
n
1
Redukcja układu sił
Redukcja układu sił
F
∑
=
n
1
S
=
F
i
F
- F
M
2
n
S
i
1
1
- F
S
2
F
O
M
M
n
- F
O
2
n
1
O
=
n
M
o
=
M
i
1
4
1
Redukcja układu sił
Redukcja układu sił
F
1
M
O
M
O
F
º
S
S
F
O
O
n
=
n
∑
=
M
o
=
M
W ogólnym przypadku ka
Ŝ
dy układ sił mo
Ŝ
na zredukowa
ć
do dwóch wektorów: wektora głównego i momentu głównego.
S
=
F
i
1
i
1
Przypadki redukcji
Przypadek 1 - Siły sko
ś
ne
o
M
O
F
M
O
a
S
S
T
O
O
Proste działania sił
nie przecinaj
ą
si
ę
k
=
M
o
×
S
=
M
o
×
S
×
cos
a
M
o
¹
0
S
¹
0
k
¹
0
Przypadek 1 - Redukcja przestrzennego
dowolnego układu sił do skr
ę
tnika
Wektor momentu głównego rozkładamy na dwie składowe, z których jedna M
s
ma
kierunek wektora S, a druga M
1
jest do niej prostopadła.
Przypadek 1 - Redukcja przestrzennego
dowolnego układu sił do skr
ę
tnika
Przez punkt
O
przeprowad
ź
my płaszczyzn
ę
prostopadł
ą
do
M
1
( w naszym przypadku
jest to płaszczyzna p) i umie
ść
my na niej par
ę
sił zast
ę
puj
ą
c
ą
ten moment.
m
M
O
M
1
S
M
1
S
a
a
M
O
M
S
O
S
p
p
M
o
¹
0
S
¹
0
k
¹
0
5
2
n
O
Plik z chomika:
Tika02
Inne pliki z tego folderu:
1_wykl_stat.pdf
(494 KB)
2_wykl_stat.pdf
(485 KB)
5_wykl_kin.pdf
(429 KB)
8_wykl_dyn.pdf
(310 KB)
4_wykl_kin.pdf
(109 KB)
Inne foldery tego chomika:
Tarcie
Wykład 2
Wykład 3
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin