03.Rozdział 03.pdf

(560 KB) Pobierz
12272117 UNPDF
Rozdział 3
Instalowanie protokołu i usług TCP
W poprzednich rozdziałach omówiono szczegółowo komponenty siecio-
we oraz komponenty protokołu TCP/IP tworzące sieci Windows.
W niniejszym rozdziale przedstawimy sposób instalacji komponentów
sieciowych i protokołów TCP/IP w komputerach pracujących pod Win-
dows. Omówimy także inne zagadnienia związane z ich instalacją
w systemach Windows NT i Windows 98. Zazwyczaj protokół TCP/IP
jest instalowany wraz z systemem operacyjnym, ale zdarzają się sytuacje,
kiedy po dodaniu karty sieciowej przyłączamy do sieci samodzielny
uprzednio komputer. W takich przypadkach konieczne jest ręczne zain-
stalowanie oprogramowania TCP/IP.
Rozdział przedstawia też sposób konfiguracji stosu protokołów TCP/IP,
który umożliwia korzystanie z usług nazewniczych, jak WINS i DNS.
Szczegóły konfiguracji takich usług TCP/IP, jak protokół DHCP ( Dyna-
mic Host Configuration Protocol ), WINS i DNS, omówiono w ostatnim roz-
dziale książki.
Instalowanie TCP/IP
Jeśli podczas instalacji Windows NT użytkownik zdecyduje się na uży-
wanie jakichkolwiek usług sieciowych, wówczas stos protokołów TCP/IP
zostanie zainstalowany automatycznie. Niniejszy podrozdział opisuje
procedury instalacji i konfiguracji stosu protokołów TCP/IP. Ręczna in-
stalacja konieczna jest tylko wtedy, jeśli poprzednio usunięto usługi
TCP/IP, a obecnie trzeba zainstalować je ponownie.
1. Zalogować się na komputer Windows NT jako administrator.
2. Kliknąć podwójnie na ikonie Network w Control Panel. Pojawi się
okienko dialogowe Network (patrz rysunek 3.1). Wybrać zakładkę
Protocols.
 
78
Rozdział 3
3. Jeśli stos protokołów TCP/IP jest instalowany ponownie, należy klik-
nąć przycisk Add (patrz rysunek 3.2). Powinna ukazać się lista proto-
kołów, których obsługę można dodać.
4. Wybrać protokół TCP/IP i kliknąć przycisk OK.
5. Pojawi się okienko dialogowe Windows NT TCP/IP Installation Options
z pytaniem, czy należy uzyskać adres IP z serwera DHCP, czy też ad-
res IP zostanie skonfigurowany ręcznie. Jeśli wybierze się opcję Obtain
an IP Address from a DHCP Server, wówczas stos TCP/IP pobierze go
z serwera DHCP podczas inicjalizacji. Należy upewnić się, że wszyst-
kie pozostałe pola w okienku konfiguracji są puste; w przeciwnym
przypadku mają one pierwszeństwo nad parametrami przekazanymi
przez serwer DHCP.
Jeśli w sieci znajduje się serwer DHCP, należy wybrać Yes, w przeciwnym
przypadku wybrać No . Dodatkowe informacje dotyczące konfiguracji DHCP
zawarte są w dalszym podrozdziale, "Konfigurowanie przekaźnika DHCP".
6. Ukaże się okienko dialogowe z zapytaniem o ścieżkę do plików insta-
lacyjnych Windows NT Server. Jeśli korzystamy z CD-ROM na serwe-
rze Windows NT, wówczas pole ścieżki zawiera ścieżkę do plików in-
stalacyjnych na CD-ROM. Jeśli nie ma ich w podanej lokalizacji, wów-
czas należy ręcznie wpisać zawierający je dysk i katalog (lub nazwę
UNC, jeśli pliki źródłowe znajdują się na serwerze sieciowym). Klik-
nąć przycisk Continue.
Pojawi się okienko obrazujące postępy w kopiowaniu plików. Następnie,
podczas analizy powiązań i konfiguracji przez program instalacyjny, ukaże
się okno Configuring Network.
Rysunek 3.2
Zakładka Protocols w okienku Network.
Protokół TCP/IP został zainstalowany. Następnym krokiem jest konfigu-
racja przynajmniej podstawowych parametrów pracy protokołu.
Rysunek 3.1
Okienko dialogowe Network .
12272117.004.png 12272117.005.png
Instalowanie protokołu i usług TCP
79
Konfigurowanie adresu IP
Jeśli nie używa się serwera DHCP do dynamicznego przypisania adresu
IP serwerowi Windows NT, wówczas pojawi się okienko dialogowe
Microsoft TCP/IP Protocol Properties (patrz rysunek 3.3). Okienko to można
również otworzyć podświetlając nazwę protokołu TCP/IP w zakładce
Protocols okienka Network i klikając przycisk Properties. W okienku tym
określa się adres IP, maskę podsieci oraz adres standardowej bramki
interfejsu sieciowego (Default Gateway).
1. Jeśli w sieci istnieje serwer DHCP, który może posłużyć do konfigura-
cji komputera Windows NT, wówczas należy wybrać opcję Obtain an
IP Address from a DHCP Server. Serwer DHCP zawiera informacje kon-
figuracyjne dla innych hostów TCP/IP, pobierane przez nie w mo-
mencie startu.
Jeśli wybrana zostanie opcja Obtain an IP Address from a DHCP Server, Win-
dows NT pobierze wartości adresu IP i maski podsieci z serwera DHCP.
Wpisując ręcznie wartości adresu IP i maski podsieci wyłączamy w praktyce
klienta DHCP - komputer nie będzie pobierał żadnych informacji z serwera.
Jeśli w sieci nie istnieje żaden serwer DHCP, albo jeśli serwer Windows NT
jest instalowany właśnie jako serwer DHCP, wówczas trzeba ręcznie wpisać
wartości adresu IP ( IP Address ) i maski podsieci ( Subnet Mask ). Rysunek 3.3
przedstawia sposób wprowadzenia tych informacji.
2. Jeśli sieć jest połączona z innym sieciami lub podsieciami TCP/IP,
konieczne jest wprowadzenie w polu Default Gateway adresu bramki,
która umożliwi komunikację z innymi sieciami. TCP/IP rozpoznaje,
czy miejsce przeznaczenia pakietu jest zlokalizowane w innej sieci; je-
śli tak, wówczas przekazuje go do zdefiniowanej bramki (właściw-
szym terminem jest słowo router, jednak termin bramka jest ciągle
używany, ponieważ niegdyś urządzenia znane dziś jako routery były
nazywane bramkami).
3. Jeśli w komputerze znajduje się wiele kart sieciowych, wówczas każdą
z nich trzeba skonfigurować indywidualnie. Należy wybrać kolejno wszyst-
kie karty sieciowe, ustawiając dla każdej z nich parametry konfiguracyjne IP
(adres IP, maskę podsieci, domyślną bramkę i korzystanie z serwera DHCP)
Przydzielanie adresów IP dla wielu kart sieciowych
Każda karta sieciowa musi posiadać unikalny adres IP, nawet jeśli znajdują się
w tym samym komputerze.
4. Kliknięcie przycisku Advanced umożliwia przypisanie wielu adresów
IP oraz wielu bramek pojedynczej karcie sieciowej, a także konfigura-
cję opcji bezpieczeństwa. Należy wybrać właściwą kartę w polu
12272117.006.png 12272117.001.png
80
Rozdział 3
Adapter okienka dialogowego Advanced IP Addressing (patrz rysunek
3.4). Ustawienia podane w tym okienku dialogowym odnoszą się tyl-
ko do wybranej karty.
5. Określenia wielu adresów sieciowych i masek podsieci dla wybranej
karty dokonuje się wpisując wartości adresów IP i masek podsieci
w odpowiednie pola okienka dialogowego Advanced IP Addressing
(patrz rysunek 3.4) i klikając przycisk Add.
Używanie wielu adresów i masek podsieci dla pojedynczej karty przydaje się
wówczas, kiedy chcemy, żeby pojedynczy system wyglądał jak wiele syste-
mów. Na przykład serwer poczty może mieć adres 199.245.180.1, serwer DNS
200.1.180.2, serwer FTP 203.24.10.3 itp. Wiele adresów przydać się może także
podczas zmiany przydziału adresów IP w danej sieci. W fazie przejściowej
warto jest wówczas używać obu adresów, starego i nowego. W opisywanym
okienku dialogowym można podać do pięciu dodatkowych adresów IP
i masek podsieci dla pojedynczej karty. Jeśli potrzebne jest więcej niż sześć
adresów, wówczas można je dodać bezpośrednio edytując Rejestr Windows.
6. Jeśli konieczne jest podanie dodatkowych bramek, można wpisać ich
adresy w polu Gateways okienka dialogowego Advanced IP Addressing
(patrz rysunek 3.4) i kliknąć przycisk Add.
Rysunek 3.3
Okienko dialogowe TCP/IP Protocol Properties.
Rysunek 3.4:
Okienko dialogowe Advanced IP Addressing.
Wartości w polu Gateways są adresami IP routerów w lokalnej sieci. Kiedy
pakiet IP jest przesyłany pod adres IP spoza tej sieci, nie ujęty w lokalnej ta-
blicy trasowania ( routing table ) komputera Windows NT, wówczas przekazuje
się go do domyślnej bramki. Jeśli podano wiele bramek, wtedy po nieudanej
próbie użycia którejś z nich pakiet jest przekazywany do następnej bramki na
liście. Można zmienić kolejność wyboru bramki podświetlając jej adres
i przesuwając ją w górę lub w dół listy przyciskami Up i Down .
12272117.002.png 12272117.003.png
Instalowanie protokołu i usług TCP
81
Aby usunąć bramkę z listy, należy podświetlić jej adres i kliknąć przycisk
Remove .
7. Można również włączyć i skonfigurować parametry bezpieczeństwa
dla każdej karty sieciowej. Należy zaznaczyć pole Enable Security
i kliknąć przycisk Configure. Ukaże się okienko dialogowe TCP/IP
Security (patrz rysunek 3.5). Opcje bezpieczeństwa są rodzajem filtra.
Należy włączyć je, jeśli komputer ma akceptować tylko pakiety po-
chodzące z powszechnie znanych usług o określonych numerach por-
tów. Oficjalne numery portów iprotokołów można znaleźć
w dokumencie RFC 1700 "Assigned Numbers".
Standardowo włączone są wszystkie porty TCP, UDP i protokół IP. Oznacza
to, że komputer akceptuje pakiety IP skierowane do wszystkich portów TCP
i UDP. Aby zmienić domyślne ustawienia, należy zaznaczyć opcję Permit
Only i użyć przycisków Add i Remove do ustawienia kryteriów filtrowania
pakietów IP.
Konfigurowanie ustawień DNS
Jeśli w sieci Windows ma być używana usługa określania nazw hostów
DNS, należy wybrać zakładkę DNS w okienku dialogowym TCP/IP
Protocol Properties. DNS jest najbardziej rozpowszechnioną metodą okre-
ślania nazw w Internecie i sieciach opartych na UNIX. Przed włączeniem
obsługi DNS należy upewnić się, że w sieci istnieje serwer DNS, z którym
można się połączyć, albo skonfigurować któryś z komputerów Windows
NT jako serwer DNS. Windows NT musi znać adres serwera DNS;
wpisuje się go w zakładce DNS okienka TCP/IP Protocol Properties.
Niniejszy podrozdział omawia oprogramowanie klienta DNS.
Podczas łączenia się z innymi komputerami w sieci można używać adre-
sów IP, jednak Windows NT częściej używa symbolicznych nazw kom-
puterów niż ich adresów, ponieważ są one łatwiejsze do zapamiętania
dla użytkowników. System DNS ( Domain Name System ) służy do nada-
wania nazw węzłom TCP/IP, w tym komputerom pracującym pod Win-
dows NT lub pod UNIX. Schemat nazewnictwa jest hierarchiczny; przy-
kładami nazw mogą być wks1.kinetics.com lub wks2.cello.org. DNS jest
najczęściej używaną usługą nazewniczą w systemach UNIX i w Inter-
necie. Jeśli więc komputer Windows NT ma pracować w sieci UNIX lub
w Internecie, konieczne będzie skonfigurowanie go do pracy z systemem
DNS. Aplikacje TCP/IP korzystające z interfejsu Winsock, jak np. Inter-
net Explorer, FTP czy Telnet używają DNS (lub lokalnego pliku HOSTS)
do określania symbolicznych nazw komputerów.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin