Adam Bytof - Oneironautyka - Sztuka świadomego snu.pdf - Radiestezja i psychotronika - morefaya2006

CZYM JEST ONEIRONAUTYKA?

Oneiros to po grecku sen, zaś nautike oznacza Ŝeglowanie. Podobnie jak akwanautyka to

“Ŝeglowanie pod powierzchnią wody”, kosmonautyka jest “Ŝeglowaniem w kosmosie”, tak

oneironautyka jest słowem oznaczającym “Ŝeglowanie w królestwie snu”. W krajach anglosaskich i w

literaturze naukowej uŜywa się terminu lucid dream , czyli “jasny sen”, w Polsce terminologia naukowa

nie jest jeszcze określona, ale uŜywa się zamiennie pojęć “jasny sen” i “świadomy sen”.

Co to jest świadomy sen? Na czym on polega?

OtóŜ świadomy sen to specyficzny rodzaj normalnego, codziennego snu. Jedyną jego cechą

wyróŜniającą jest to, Ŝe śniący zdaje sobie sprawę w czasie snu z tego, Ŝe śni. Zazwyczaj gdy śnimy

jakiś sen, jesteśmy przekonani, iŜ jest on rzeczywistością, dopóki się nie przebudzimy. Dopiero po

przebudzeniu uświadamiamy sobie, Ŝe to był tylko sen. We śnie świadomym wiemy w trakcie trwania

snu, Ŝe to co widzimy i w czym uczestniczymy “to tylko” sen. “Tylko” wzięte jest w cudzysłów,

poniewaŜ w rzeczywistości sen nie ulega osłabieniu, nie traci swojej mocy oddziaływania na nas.

Wręcz przeciwnie, staje się on bardziej wyrazisty, kolory nabierają Ŝycia, pojawia się jakby

naelektryzowana atmosfera, udziela nam się niesamowity, ekscytujący nastrój: Oto wiem, Ŝe śnię.

Ponad połowa ludzi na świecie miała takie doświadczenie raz, moŜe dwa razy w Ŝyciu. Ma ono

miejsce zupełnie spontanicznie, najczęściej w dzieciństwie lub młodości. Większość jednak szybko o

tym zapomina, nie wiedząc, Ŝe oto przeszła obok prawdziwego skarbca wiedzy i doświadczenia, być

moŜe największej przygody swojego Ŝycia.

“Wtajemniczeni” wiedzieli od tysięcy lat, Ŝe świadomy sen moŜna opanować poprzez ćwiczenia,

jednak świat nauki oficjalnej potwierdził taką moŜliwość dopiero przed około dwudziestu pięciu laty.

Dlaczego jednak tak szybko rośnie popularność jasnych snów?

Źródła tej popularności naleŜy prawdopodobnie upatrywać w fakcie, iŜ świadome sny są nie tylko

niezwykle Ŝywe, kolorowe, ekscytujące i całkowicie bezpieczne, lecz takŜe poddają się, w bardzo

wysokim stopniu, naszej kontroli. Jest to wspaniałe doświadczenie.

Oto zdajemy sobie sprawę, Ŝe świat dookoła nas, przedmioty, postacie, wydarzenia są wytworami

naszego umysłu i mamy nad nimi całkowitą władzę. MoŜemy je przekształcać, powodować, Ŝe znikają

albo się pojawiają. MoŜemy podróŜować do egzotycznych krain, na inne planety, do innych światów,

odwiedzać mędrców i guru albo naszych ukochanych zmarłych i rozmawiać z nimi, uczyć się, moŜemy

zaprosić do erotycznego snu najbardziej wymarzonych, “wyśnionych” partnerów, przeŜywać

ekscytujące przygody itp.

Jasne sny są źródłem przyjemności, samopoznania, doświadczenia i mądrości. Nie są tylko

“ekscytującą rozrywką” lub realizacją “najbardziej ukrytych pragnień”, jak chcą je widzieć niektórzy, ale

wnoszą w nasze Ŝycie więcej radości, wiedzy i doświadczenia oraz powodują, Ŝe zaczynamy inaczej

patrzeć na siebie samych i naszą codzienność. JeŜeli nauczymy się kierować swoim postępowaniem

we śnie, to na jawie takŜe będziemy mieli więcej sił i zaufania do siebie, co pomoŜe nam zrealizować

nasze marzenia w realnym Ŝyciu.

Wszyscy wielcy mistycy i mędrcy świata mówią, Ŝe zwykła świadomość jest jak sen, a prawdziwe

Ŝycie rozpoczyna się, gdy mamy dość siły i odwagi, aby się przebudzić. Przebudzić we śnie?

Pewien człowiek znalazł jajko orła i umieścił je w kurniku u siebie w zagrodzie. Mały orzełek wykluł

się z jajka i zaczął dorastać razem z kurczętami. Przez całe Ŝycie zachowywał się jak kury, które go

otaczały. Piał, gdakał, dziobał i drapał pazurami w ziemi, jadł robaki i ziarno. Nawet kiedy latał, robił to

niezdarnie i utrzymywał się w powietrzu tylko parę sekund. Mijały lata i orzeł zaczął się starzeć.

Pewnego dnia zauwaŜył na niebie wspaniałego ptaka. Płynął nad chmurami majestatycznie, bez

wysiłku. Był piękny i dostojny. “Co to jest?”, zapytał orzeł. “To jest orzeł, król ptaków”, odpowiedziała

kura, “ale przestań o nim myśleć, on jest inny niŜ my”. Tak więc orzeł przestał juŜ o nim myśleć. Po

wielu latach umarł i do końca Ŝycia wierzył, Ŝe jest tylko kurą.

Wszystkie religie świata mówią nam, Ŝe kaŜdy człowiek jest “duchowym orłem”, ale niewielu

uświadamia sobie ten fakt, pozostając do końca Ŝycia “kurą”, nie wykorzystując ukrytych w sobie

moŜliwości i potencjałów rozwoju. Taki brak samorealizacji owocuje poczuciem bezsensu Ŝycia, nudą,

smutkiem, chorobami psychicznymi i fizycznymi oraz negatywnymi zjawiskami społecznymi.

Jak zorientujecie się w trakcie lektury tej ksiąŜki – a przekonacie się osobiście, gdy zaczniecie sami

ćwiczyć świadome sny – wzbogacają one nie tylko nasze senne doświadczenia, ale całe Ŝycie.

Na początku omówimy to, co inni myślą lub myśleli o świadomości we śnie. Będzie to krótki

przegląd najwaŜniejszych teorii snu w róŜnych kulturach i epokach. Później zapoznamy się ze snem

od strony badań naukowych, które w ostatnich latach bardzo się rozwinęły i stanowią ogromną pomoc

w zrozumieniu zjawiska snu, zwłaszcza snu świadomego. Kolejnym rozdziałem będzie próba ujęcia

psychologicznego, opiszemy najwaŜniejsze teorie snu i marzeń sennych. Następnie zapoznamy się z

ćwiczeniami, które pomogą nam opanować umiejętność świadomego śnienia, oraz technikami

pozwalającymi na przedłuŜanie czasu trwania tego stanu. W następnych rozdziałach dowiemy się, w

jaki sposób moŜna wykorzystać jasny sen w róŜnych zakresach naszego Ŝycia oraz jak spowodować,

by stał się on narzędziem naszego osobistego rozwoju.

Być moŜe potraktujecie oneironautykę jako jedną z wielu ciekawostek, mam jednak nadzieję, Ŝe

niektórzy z Was, drodzy Czytelnicy, poczują, iŜ oneironautyka to coś, na co czekali przez wiele lat i

zaczną praktycznie stosować ćwiczenia i rady zawarte w tej ksiąŜce. Powstała ona po to, by zachęcić

do praktykowania sztuki świadomego snu i odkrywania samego siebie, swoich moŜliwości i

potencjałów. Od samego czytania, jak smakuje owoc mango, nikt jeszcze nie poczuł jego smaku. Dla

tych, którzy będą chcieli pogłębić swoją wiedzę i praktykę, podamy na końcu sposób kontaktowania

się z informacyjnym centrum ruchu oneironautycznego w Polsce, który rozwija się coraz bardziej

dynamicznie.

Zaczynamy więc naszą podróŜ w krainę snu.

SZAMANIZM

Notowany w ostatnich dekadach XX w. rozwój nauki w takich dziedzinach, jak etnografia,

antropologia, psychologia głębi i religioznawstwo, jak równieŜ nowoczesne rozumienie roli mitu i

mitologii w kulturze (Mircea Eliade) sprawiają, Ŝe przymiotnik “prymitywna” w odniesieniu do wielu

społeczności archaicznych jest nieuzasadniony. Świat mitu, religii i koncepcji filozoficznych często

wykazuje wysoki stopień złoŜoności i abstrakcji, a jeŜeli weźmiemy pod uwagę fakt, iŜ ma on za sobą

czasami wiele tysięcy lat historii, powinniśmy zrewidować i odrzucić nasze europejskie poczucie

wyŜszości. Musimy przyznać, Ŝe oficjalna zachodnia psychologia i medycyna dopiero w końcu

naszego stulecia dochodzą do wniosków, które od tysiącleci są elementami tradycji szamańskich.

Z punktu widzenia nauki o sztuce świadomego snu jednym z najbardziej ciekawych i inspirujących

przykładów koncepcji szamańskich jest praktyka snu w plemieniu Senoi, które zamieszkuje porosłe

dŜunglą wyŜyny środkowej Malezji.

Senoiowie tworzą społeczność, która zadziwia bardzo wysokim poziomem zdrowia, zarówno w

sferze psychicznej, fizycznej, jak i społecznej. Według Kiltona Stewarta, który przebywał wśród

Senoiów kilka miesięcy w 1935 r., stan braku konfliktów, przestępstw, chorób umysłowych i fizycznych

naleŜy przypisać niezwykle zdrowej postawie psychologicznej, na którą ogromny wpływ miała nauka o

świecie snu, a właściwie specyficzny kult otaczający marzenia senne i znaczenie umiejętności

świadomego śnienia.

Senoiowie przekonani są, Ŝe kaŜdy człowiek powinien nauczyć się kontrolować swoje marzenia

senne i nauczyć się śnić świadomie, aby móc korzystać z pomocy osób, postaci i mocy, które tam się

manifestują. Szczególnie jest to potrzebne, gdy spotyka się we śnie postacie wzbudzające lęk. JeŜeli

dzięki odwadze osobistej i pomocy innych postaci snu uda się taką zagraŜającą postać pokonać,

zamienia się ona w “sprzymierzeńca”, który moŜe pomóc nie tylko we śnie, ale takŜe na jawie.

Z punktu widzenia współczesnej psychologii jest to pogląd głęboko uzasadniony, gdyŜ po

przezwycięŜeniu i zintegrowaniu lęku, urazu lub kompleksu zostaje uwolniona z podświadomości

dodatkowa energia, słuŜąca poprawie zdrowia i rozwojowi osobowości. Stąd ogromna rola

psychoterapii w leczeniu nerwic i zaburzeń funkcjonalnych, będących wynikiem stresu, szoku lub

innych negatywnych przeŜyć psychicznych.

Według teorii snów Senoiów, w człowieku mieszka pięć dusz: w sercu sengin, która podtrzymuje

Ŝycie w ciele; w wątrobie jereg , która moŜe podróŜować w czasie i przestrzeni; hinum , która

odpowiada za funkcje mowy; w głowie ruai , która opuszcza ciało podczas snu oraz w oczach kenlok ,

która odpowiada za poznanie zmysłowe i wiedzę praktyczną. NajwyŜej wtajemniczony, czyli ten kto

osiągnął stopień halaka (szamana), potrafi sprawić, Ŝe wszystkie dusze oprócz sengin mogą wyjść

poza ciało i współdziałać w świecie snu. Halak nie jest w plemieniu Senoiów funkcją społeczną (jak

szamani w innych plemionach), lecz stopniem duchowego rozwoju, który kaŜdy członek plemienia

moŜe osiągnąć.

Metody opanowania świadomego snu u Senoiów zakładają powiązanie między stanem snu i

czuwania oraz docenianie roli snu.

KaŜdego dnia rano rodzina Senoiów zbiera się i rozmawia o snach z ostatniej nocy, wszyscy

członkowie rodziny biorą w tym udział, a dzieci są pouczane przez rodziców i starszych, jak

zachowywać się w czasie snu, co robić i jak reagować na senne wizje. Szczególne znaczenie mają

dla Senoiów sny niosące przeŜywanie przyjemności, które przedłuŜa się, dopóki nie pojawi się w nich

coś wyjątkowo pięknego albo uŜytecznego, czym moŜna by podzielić się z innymi. Bardzo często jest

to taniec lub pieśń. Po obudzeniu się naleŜy przedstawić taki dar innym współplemieńcom, a wszyscy

bardzo to doceniają i traktują z naleŜytym szacunkiem. O znaczeniu snu świadczyć moŜe fakt, iŜ pod

wpływem snu jednego z członków plemienia duŜa liczba Senoiów zmieniła swoje zwyczaje związane z

ubiorem i odŜywianiem oraz zmienił się status kobiet, które uzyskały równe prawa z męŜczyznami.

Tego typu zmiany zaistniałe pod wpływem jednego snu niemoŜliwe byłyby wśród ludów sąsiadujących

z Senoiami.

PoniewaŜ postacie ze snu są, według Senoiów, jedynie wcieleniami rzeczywistych mocy

istniejących w tamtym świecie, nie naleŜy dziwić się, Ŝe we śnie przyjaciel zachowuje się wrogo, a

stosunki seksualne zachodzą pomiędzy członkami rodziny. Wydaje się, Ŝe przyjemność seksualna

odgrywa w snach Senoiów duŜą rolę, a kaŜdy sen erotyczny powinien kończyć się orgazmem i

otrzymaną od sennego kochanka pieśnią, którą moŜna przenieść do stanu jawy.

Bardzo interesującą teorię snu i wypływające z niej umiejętności posiadają Punanowie zwani takŜe

Dakajami, koczownicze plemiona Ŝyjące w dŜunglach południowego Borneo.

W 1977 r. ekspedycja naukowa braci Blair próbowała odnaleźć to płochliwe i nieuchwytne plemię,

korzystając z pomocy na wpół cywilizowanego Punana o imieniu Berejo. Twierdził on, Ŝe Punanowie

mają dwie dusze. Jedna z nich – “fizyczno-uczuciowa” – znajduje się w głowie, a druga to tzw. “senny

wędrowiec”, który “we śnie i w specjalnym transie odbywa podróŜe, widzi innymi oczyma, dostrzega

ścieŜki, dzikie zwierzęta i zaginionych ludzi”. Tylko dzięki “sennemu wędrowcowi” Bereja bracia Blair

odnaleźli w dŜungli grupę Punanów, którzy nigdzie nie osiedlają się na stałe i niezwykle trudno na nich

trafić. O głębi duchowej poglądów na sen świadczy wypowiedź szamana Punanów, który powiedział:

“Senny wędrowiec moŜe nas prowadzić nie tylko przez las, ale takŜe przez bezdroŜa naszego Ŝycia

wewnętrznego, to senne latające ciało zna nasz początek i nasz kres, i wiąŜe w jedno wszystkie

czasy, wszystkie plemiona i wszystkie stworzenia.”

W kulturze zachodniej dominuje przekonanie, Ŝe sny są zjawiskiem nierzeczywistym i składają się

z wyobraŜeń i fantazji nie mających znaczenia. Na przeciwnym biegunie poglądów na sen znajdują się

wierzenia wielu kultur archaicznych, które przypisują snom podstawową i zasadniczą rolę

ontologiczną. Aborygeni wierzą, Ŝe Sen albo Epoka Snu, będąca mityczną przeszłością,

teraźniejszością i przyszłością, jest jedyną realnie istniejącą rzeczywistością absolutną, a świat

materialny moŜe istnieć tylko w powiązaniu ze Snem. Rytuały Aborygenów słuŜą odnawianiu i

umacnianiu tego kontaktu, bez którego świat przestałby istnieć.

Podobnie wielką wagę do snów przywiązują Irokezi z Ameryki Północnej, o których francuski

misjonarz jezuita, ojciec Fremin pisał w XVII stuleciu: “Słusznie byłoby powiedzieć, Ŝe znają oni tylko

jedno bóstwo – sen. Są mu całkowicie podlegli, posłusznie wypełniają wszystkie jego zalecenia [...],

czują się zobowiązani dokładnie przestrzegać tego, co objawi im się we snach. Inne plemiona

zadowalają się badaniem jedynie tych spośród swoich snów, które wydają im się szczególnie waŜne i

ciekawe, natomiast członkowie tego plemienia, których sposób Ŝycia uchodzi za bardziej religijny niŜ

ich sąsiadów, czuliby się winni popełnienia wielkiego przestępstwa, gdyby zaniedbali analizę choćby

jednego ze swoich snów. Ci ludzie wciąŜ tylko myślą o jednym, nie rozmawiają o niczym innym. Ich

chaty są pełne snów.”

Pomimo iŜ być moŜe ojciec Fremin nieco przesadził w opisie znaczenia snów u Irokezów, faktem

jest, Ŝe podobnie jak Sigmund Freud, uwaŜali oni, Ŝe sny są realizacją naszych pragnień i mają

znaczenie symboliczne. Jako jedni z nielicznych zauwaŜyli, Ŝe niektóre symbole naleŜy interpretować

w ich przeciwnym znaczeniu, dlatego teŜ tłumaczenie snów powierzali tylko najwyŜej wtajemniczonym

i doświadczonym szamanom.

Według Indian Marikopa proces wtajemniczania w sny jest długi i trudny, moŜe trwać nawet wiele

lat. Trzeba takŜe uwaŜać, Ŝeby nie zacząć mówić o swoich snach zbyt wcześnie, gdyŜ wtedy opiekun

duchowy, który pojawia się i naucza we śnie, moŜe rozzłościć się i przerwać proces nauczania.

Niezwykle interesujące z punktu widzenia badaczy świadomych snów i innych zmienionych stanów

świadomości są teorie Juana Matusa, szamana z plemienia Yaqui, zamieszkującego tereny Meksyku.

Został on opisany przez studiującego na Uniwersytecie Kalifornijskim antropologa brazylijskiego

pochodzenia, Carlosa Castanedę, w serii ksiąŜek, które stały się bestsellerami w Stanach

Zjednoczonych. PoniewaŜ większość nauk don Juana związana była z substancjami halucynogennymi

występującymi w peyotlu, bieluniu, “świętych grzybach” i innych ziołach, Castaneda stał się kimś w

rodzaju guru (nauczyciela duchowego) dla młodzieŜy hippisowskiej, eksperymentującej z

substancjami psychodelicznymi. Pomimo podwaŜania autentyczności relacji Castanedy przez

niektórych antropologów, koncepcje zawarte w jego ksiąŜkach są niezwykle głębokie, ciekawe i

inspirujące.

Aby poznać samego siebie w pełni, człowiek musi, według don Juana, rozpoznać w sobie dwa

pierwiastki: tonal i nagual. Tonal skupia się wokół rozumu i opiera się na zwykłej percepcji świata,

która podporządkowana jest ograniczonemu, opartemu na ego rozumieniu. PoniewaŜ rozum

posługuje się słowem, tonalem jest wszystko, co potrafimy nazwać i opisać. Nagual to rzeczywistość

wykraczająca poza umysł i słowa, to moc realnie tworząca świat, a nie tylko go opisująca. MoŜna go

odkryć tylko wtedy, gdy ustanie w nas wewnętrzny dialog i umysł stanie się pusty. Proces ten don

Juan nazywał “zatrzymywaniem świata”, a techniką, która go wywoływała, było “widzenie”. Don Juan

odróŜniał “widzenie” od zwykłego patrzenia. Podczas patrzenia najwaŜniejszą rolę odgrywa ego, “ja”,

które ocenia, interpretuje, ma wyobraŜenia i oczekiwania. W patrzeniu nie jest waŜne to, co jest, lecz

pierwszeństwo ma nasza indywidualna interpretacja świata. Myśl oparta na ego zakłóca percepcję.

Kiedy zdarza się “widzenie”, poczucie indywidualnego “ja” zanika, a pozostaje tylko przedmiot

widzenia sam w sobie, poza jakąkolwiek interpretacją czy oceną. Następuje czysta percepcja. Nie

znaczy to, Ŝe umysł, pamięć, ego przestaje funkcjonować. Zachodzi jedynie przesunięcie ich

znaczenia, ego przestaje być tyranem narzucającym swój ograniczony punkt widzenia.

Nagual to nie tylko najgłębszy element naszego bytu, ale takŜe siła, której moŜna uŜyć w celach

magicznych, zaś jednym z pierwszych zadań maga jest “ustawianie snów” albo “śnienie”. W ten

sposób don Juan nazywał świadomy sen. Do “śnienia” prowadziło częste praktykowanie “widzenia”

oraz ćwiczenie odnajdywania swoich rąk we śnie. Zostanie ono opisane w rozdziale poświęconym

róŜnym technikom oneironautycznym.

Wiedza szamanów na temat snu i światów duchowych, opisana w języku mitologicznym,

symbolicznym, jest bardzo głęboka, a współczesna nauka dopiero rozpoczyna badanie tego

fascynującego obszaru. Szamanizm istnieje od około dwudziestu, trzydziestu tysięcy lat, a

najwaŜniejsze idee łączą szamanów ze wszystkich stron świata. Jedynym wyjaśnieniem tego stanu

rzeczy jest fakt, Ŝe szamanizm wypływa z naturalnego, pierwotnego doświadczenia duchowego, a

jego metody są po prostu skuteczne. Z tego niezwykle bogatego świata praktyk magicznych z

pewnością warto więc wyodrębnić fakty i wiedzę, oraz pokusić się o sformułowanie tego w języku

zrozumiałym nie tylko dla naszej świadomości, ale takŜe podświadomości. “Nowoczesny mit”, na który

wszyscy czekamy u progu “Ery Wodnika”, zapewne nie zrodzi się z niczego, wierzę, Ŝe jego korzenie

tkwić będą w bardzo szeroko rozumianej tradycji duchowej ludzkości.

Adam Bytof - Oneironautyka - Sztuka świadomego snu.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: