czy biblia jest wiarygodna palla.pdf

Profunda.pl Chrzescijanie teraz

Czy Pismo ¦wiête jest wiarygodne?

Autor: Alfred Palla

Pewien filozof zobaczył tubylca przy ognisku. Nad ogniskiem co¶ gotowało siê w du¿ym kotle. Uczony

o¶mielił siê podej¶æ bli¿ej, bo stwierdził, ¿e człowiek, który czyta ksi±¿kê nie mo¿e byæ kanibalem. Kiedy

zauwa¿ył, ¿e tubylec czyta Bibliê postanowił go u¶wiadomiæ: Człowieku, ta wiedza na nic ci siê nie przyda

- powiedział. - Nasza cywilizacja ju¿ dawno odstawiła tê ksiêgê do lamusa. To dobrze, ¿e Pana cywilizacja

nie siêga tutaj, bo gdyby nie ta Ksiêga, gotowałby siê pan w tym kotle!

Uprzedzenia ¶wiatopogl±dowe

Najwiêkszy amerykañski archeolog i biblista XX wieku, William Albright, napisał: "Odkrycie za odkryciem

potwierdziło dokładno¶æ niezliczonych szczegółów, przyczyniaj±c siê do rozpoznania warto¶ci Biblii, jako

rzetelnego ¼ródła historycznego".

Z kolei inni uczeni kwestionuj± historyczn± wiarygodno¶æ Pisma ¦wiêtego. Sk±d bior± siê takie

rozbie¿no¶ci, co do wiarygodno¶ci Biblii?

Chcieliby¶my wierzyæ, ¿e uczeni s± bezstronni w swoich badaniach, ale tak nie jest. Historia nauki

pokazuje, ¿e ¶wiatopogl±d wpływa na to, w jaki sposób uczeni filtruj± dane i buduj± swe wnioski. W

efekcie ocena wiarygodno¶ci Pisma ¦wiêtego ma du¿o wiêcej wspólnego ze ¶wiatopogl±dem ni¿ z nauk±.

Odkrycia zawsze potwierdzały Bibliê

Odkrycia zawsze potwierdzały wiarygodno¶æ Biblii. Jeszcze nie tak dawno liczna grupa liberalnych

archeologów i filozofów wołała: "Precz z Dawidem i Salomonem", twierdz±c, ¿e obaj s± fikcj±, a ich

królestwo opisane w Biblii to legenda, poniewa¿ nikt jak dot±d nie natrafił na materialne dowody

potwierdzaj±ce istnienie takiej dynastii, a¿ w 1993 roku w Tel Dan natrafiono na stelê z inskrypcj± w

jêzyku aramejskim z IX wieku p.n.e., która wymienia dom Dawida jako panuj±cy w Palestynie! Sceptycy

byli tak zaskoczeni tym odkryciem, ¿e pocz±tkowo pomówili odkrywcê steli, archeologa Avirahama

Birana, o jej sfałszowanie!

Na podobnej zasadzie w XIX wieku krytycy uznali, ¿e skoro poza Bibli± ¿adne ¼ródło nie wspomina o

Hetytach, to znaczy, ¿e s± oni wymysłem, mimo ¿e z biblijnej relacji wynikało, ¿e tworzyli niegdy¶

pañstwo równe Egiptowi.

Na pocz±tku XX wieku w pobli¿u Bogazköy w Turcji natrafiono na potê¿ne archiwum, z którego

wydobyto około 25.000 tabliczek pokrytych hetyckim pismem klinowym, które odczytał czeski uczony

Bedrich Hrozny. Z ich tre¶ci wynikało, ¿e była to stolica imperium Hetytów, które było tak potê¿ne, ¿e w

bitwie pod Kadesz potrafiło skutecznie stawiæ czoła Egiptowi. W archiwum hetyckim odnaleziono

korespondencjê miêdzy królami i egipskimi faraonami, która potwierdziła potêgê Hetytów, a zarazem

wiarygodno¶æ Starego Testamentu.

Asyria i Babilonia

Niegdy¶ zakładano, ¿e biblijna relacja o wielkiej potêdze Niniwy i Babilonu musi byæ mocno przesadzona,

bo dot±d nie natrafiono na te miasta. Nikt nie wiedział, ¿e ich ruiny były zasypane piaskiem, dlatego

brano je za wzgórza. W XIX wieku Henry Layard odkopał Kalach (Nimrud), wcze¶niej znane wył±cznie z

Biblii (Rdz.10:11). Wkrótce potem odkryto Niniwê i Babilon.

http://www.apologeta.nazwa.pl/joomla

Kreator PDF

Utworzono 7 February, 2009, 20:52

Profunda.pl Chrzescijanie teraz

Uczeni z niemieckiej szkoły krytyki biblijnej w Tybindze przytaczali biblijne wzmianki o Sargonie II (Iz

20:1) jako przykład historycznych błêdów w Starym Testamencie, poniewa¿ o tym królu nie wspominały

¿adne inne staro¿ytne ¼ródła. A¿ Paul Botta natrafił w Niniwie na ruiny pałacu o 209 pokojach,

zdobionego piêknymi reliefami, którego budowniczym był wła¶nie ów Sargon II (722-705).

Na przełomie XIX i XX wieku Robert Koldewey odkrył Babilon króla Nabuchodonozora (605-562), który

według Ksiêgi Daniela był wielkim budowniczym. Prawdziwo¶æ tej relacji była kwestionowana przez

sceptyków, poniewa¿ ¼ródła pozabiblijne nic nie mówiły o takiej aktywno¶ci tego króla.

Tymczasem wykopaliska Koldeweya pokazały, ¿e Nabuchodonozor rozbudował Babilon, który za jego

panowania mierzył a¿ 16 km w obwodzie. Dla porównania staro¿ytny Rzym miał 10 km obwodu.

Podwójne mury Babilonu miały ł±czn± grubo¶æ 24 m. Na ich szczycie mogły wymin±æ siê dwa czterokonne

zaprzêgi!

Wydawało siê, ¿e przy tak potê¿nych murach ¿adne oblê¿enie nie przyniesie szkody Babiloñczykom,

poniewa¿ zapasy ¿ywno¶ci pozwalały przetrwaæ wewn±trz miasta przez całe lata, a przez ¶rodek

przepływał Eufrat, dostarczaj±c ¶wie¿ej wody i nawadniaj±c ogrody.

Niemniej biblijni prorocy Izajasz i Jeremiasz zapowiedzieli z natchnienia Bo¿ego w VIII wieku p.n.e., ¿e

stolica pañstwa babiloñskiego upadnie za spraw± Cyrusa, a Babilon spotka taki los:

- Nie zostanie ponownie zamieszkany (Iz 13:20; Jer 51:26).

- Nawet owce nie bêd± tam wypasane (Iz 13:20).

- Jego teren nie bêdzie czêsto odwiedzany (Jer 51:43).

- Miasto pokryj± mokradła (Iz 14:23).

- Szakale i inne dzikie zwierzêta uczyni± w nim swe le¿a (Iz 13:21; Jer 51:37).

Proroctwo o szakalach w pałacach Babilonu musiało wydaæ siê absurdem w czasach rozkwitu tego

miasta (Iz 13:21; Jer 51:37), bo to była metropolia niczym dzisiaj Nowy Jork. Wtargniêcie dzikiego

zwierzêcia do ufortyfikowanego miasta, było wielk± rzadko¶ci±, a có¿ dopiero do pałacu!

W 539 roku pod potê¿nymi murami Babilonu stanêli Medo-Persowie pod wodz± Cyrusa. Babiloñczycy

szydzili z Persów ze swoich murów za dnia, a w nocy biesiadowali, okazuj±c Cyrusowi lekcewa¿enie.

Ksiêga Daniela podaje, ¿e Baltazar wydał wielk± ucztê dla swoich dostojników (Dn 5:1). Rozkazał, aby

przyniesiono ¶wiête przedmioty, które jego dziadek Nabuchodonozor wywiózł ze ¶wi±tyni Bo¿ej w

Jerozolimie (Dn 5:3). W nich pijani dworzanie i nało¿nice pili wino ku czci babiloñskich bogów.

Wszyscy jednak przetrze¼wieli, kiedy niewidzialna rêka napisała na ¶cianie sali balowej cztery słowa:

"Mene, mene, tekel, uparsin" (Dn 5:25). Baltazara ogarn±ł strach. Przyobiecał trzeci± pozycjê w pañstwie

temu, kto wyło¿y znaczenie tych słów, ale nikt nie potrafił (Dn 5:29).

Wtedy na salê weszła królowa-matka, mówi±c: "Jest m±¿ w twoim królestwie, na którym spoczywa duch

¶wiêtych bogów. W dniach twojego ojca znajdowano u niego o¶wiecenie, rozum, m±dro¶æ... Niech wiêc

teraz wezw± Daniela i niech poda wykład!" (Dn 5:11-12).

Prorok Daniel, który był w niewoli babiloñskiej z innymi ¯ydami, tak wyło¿ył znaczenie tego napisu:

http://www.apologeta.nazwa.pl/joomla

Kreator PDF

Utworzono 7 February, 2009, 20:52

Profunda.pl Chrzescijanie teraz

"Mene: Bóg policzył dni twojego panowania i doprowadził je do koñca. Tekel - jeste¶ zwa¿ony na wadze i

znaleziony lekkim. Peres - twoje królestwo bêdzie podzielone i oddane Persom. Wtedy na rozkaz

Baltazara obleczono Daniela w purpurê i wło¿ono złoty łañcuch na jego szyjê i głoszono o nim publicznie,

¿e ma rz±dziæ "jako trzeci w królestwie" (Dn 5:26-28).

Do połowy XIX wieku ksiêga Daniela była jedynym ¼ródłem historycznym, które wymieniało Baltazara,

co krytycy poczytywali jej "za powa¿ny historyczny bł±d", poniewa¿ greccy historycy - Herodot i

Ksenofont - napisali, ¿e ostatnim władc± babiloñskim był Nabonid. Odczytanie pisma klinowego w XIX

wieku ujawniło jednak, ¿e Nabonid wyprowadził siê ze stolicy do oazy Tema, a panowanie w Babilonie

pozostawił synowi - królewiczowi Baltazarowi.

Baltazar był wiêc współrz±dc±, co wyja¶nia, dlaczego mógł zaoferowaæ temu, kto odczyta napis - dopiero

pozycjê "trzeciego w królestwie" (Dn 5:29). To, ¿e autor ksiêgi Daniela znał takie detale, ¶wiadczy ¿e

jego ksiêga powstała w czasach, które opisuje, bo zaledwie wiek pó¼niej historycy greccy - Herodot czy

Ksenofont - nie znali takich szczegółów.

Cyrus, kiedy stan±ł pod gigantycznymi murami Babilonu w pa¼dzierniku 539 roku p.n.e., wiedział, ¿e

szturmem ich nie we¼mie. Polecił ¿ołnierzom wykopaæ kanał, którym odprowadził wody Eufratu do

pobliskiego zbiornika. Poziom rzeki, i tak niski o tej porze roku, opadł jeszcze ni¿ej. Jego ¿ołnierze weszli

pod osłon± nocy wyschniêtym korytem rzeki do miasta. Zastali mieszkañców Babilonu pijanymi. Otworzyli

bramy. Ich armia zdobyła w godzinê miasto, które wydawało siê nie do zdobycia.

Proroctwa Izajasza oraz Jeremiasza zi¶ciły siê, choæ wydawało siê nieprawdopodobne, aby tak wielka,

kwitn±ca metropolia, jak Babilon, stała siê pustkowiem i mokradłem, zamieszkałym jedynie przez dzikie

zwierzêta.

Najbardziej wiarygodne staro¿ytne ¼ródło

William Ramsay (1851-1939), znawca staro¿ytnej geografii, wykładowca na uniwersytecie w Aberdeen,

zorganizował swego czasu wyprawê na Bliski Wschód, aby dowie¶æ, ¿e Nowy Testament jest

niewiarygodny. Po 15 latach badañ napisał ksi±¿kê, która wywołała furiê krytyków Biblii, poniewa¿

dowodził, ¿e materiał archeologiczny potwierdza wiarygodno¶æ Nowego Testamentu.

Jako¶æ kopii

Bibliê spisali ludzie, ale przewa¿nie byli to naoczni ¶wiadkowie opisanych w niej wydarzeñ. Ewangelista

Łukasz napisał: "Wszystko od pocz±tku przebadałem" (Łk 1:3). Apostoł Jan o¶wiadczył: "Co było od

pocz±tku, co słyszeli¶my, co oczami naszymi widzieli¶my, na co patrzyli¶my i czego rêce nasze dotykały,

o Słowie ¿ywota" (1J 1:1). Apostoł Piotr stwierdził, ¿e biblijni autorzy pisali "nie opieraj±c siê na zrêcznie

zmy¶lonych ba¶niach, lecz jako naoczni ¶wiadkowie jego wielko¶ci" (1P 1:16).

Ksiêgi biblijne pisali zwykli ludzie, ale natchnieni przez Ducha ¦wiêtego, o czym ¶wiadcz± zapowiedziane i

wypełnione proroctwa. Wiele z nich omówiłem w ksi±¿ce pt. Sekrety Biblii, a przy okazji tak¿e proces

powstania Pisma ¦wiêtego, jak i liczne odkrycia potwierdzaj±ce jego wiarygodno¶æ.

Doniosłym wydarzeniem dla biblistyki było odkrycie zwojów z Qumran, które opisałem szczegółowo w

ksi±¿ce pt. Skarby ¶wi±tyni. Bibli¶ci oczekiwali z ogromn± ciekawo¶ci± na ich publikacjê, aby porównaæ je

z masoreckim tekstem Pisma ¦wiêtego. Przez setki lat krytycy twierdzili, ¿e dotychczasowe kopie

starotestamentowe, które zachowały siê, dziêki ¿ydowskim gramatykom zwanym masoretami, s± pełne

błêdów i glos dodanych dopiero w ¶redniowieczu. Co siê okazało, kiedy opublikowano kopie znalezione w

http://www.apologeta.nazwa.pl/joomla

Kreator PDF

Utworzono 7 February, 2009, 20:52

Profunda.pl Chrzescijanie teraz

grotach nad Morzem Martwym?

Wielkie rozczarowanie spotkało tych, którzy oczekiwali, ¿e zwoje ujawni± radykalne zmiany w tek¶cie

biblijnym. Ich tre¶æ potwierdziła wiarygodno¶æ dotychczasowego tekstu Starego Testamentu. Dla

przykładu porównanie zwoju ksiêgi Izajasza z Qumran z jego pó¼niejsz± o tysi±c lat masoreck± kopi±

dowiodło, ¿e s± one identyczne w 99%! Drobne ró¿nice dotycz± na ogół ró¿nej pisowni tego samego

słowa. Podobna zbie¿no¶æ cechuje inne kopie ksi±g biblijnych znalezione nad Morzem Martwym, co

potwierdza wierno¶æ tekstu masoreckiego, na którym opierały siê dotychczasowe przekłady Biblii.

Wierno¶æ wobec oryginałów nie była przypadkiem. Ksiêgi biblijne przepisywali uczeni zwani soferim,

których obowi±zywały ¶cisłe reguły. Soferim musieli znaæ liczbê słów i liter ka¿dej ksiêgi Tory, a nawet

wiedzieæ na jak± literê wypada ¶rodek ksiêgi. Po skopiowaniu liczyli czy zgadza siê ilo¶æ słów i liter danej

ksiêgi, a tak¿e czy ¶rodek wypada na to samo miejsce, co we wzorze, z którego kopiowali.

O jako¶ci przekazu starotestamentowych kopii niech ¶wiadczy to, ¿e ró¿nica miêdzy Tor± przepisywan±

przez jemeñskich ¯ydów, którzy odł±czyli siê ponad tysi±c lat temu od bliskowschodnich i europejskich

¯ydów a Tor± tych ostatnich, wynosi zaledwie 9 liter! Bior±c pod uwagê, ¿e Piêcioksi±g jemeñski ma 304

805 liter oraz to, ¿e ¿adna z tych 9 liter nie zmienia nawet sensu słowa, musimy uznaæ wierno¶æ

starotestamentowych kopii za zdumiewaj±c±.

A co z Nowym Testamentem? O tym, jak wysoka jest jako¶æ ksi±g nowotestamentowych, niech ¶wiadczy

fakt, ¿e dysponujemy kopiami, które od oryginałów dziel± zaledwie dwa pokolenia! W przypadku innych

staro¿ytnych pism ta ró¿nica wynosi zwykle 1000 lat! Na przykład najstarsz± dobrze zachowan± kopiê

dzieła Juliusza Cesara O wojnie galijskiej, dzieli od oryginału 900 lat. Nic dziwnego, ¿e znawca

staro¿ytnych rêkopisów, Frederick Kenyon, napisał o ksiêgach nowotestamentowych:

Okres miêdzy powstaniem oryginału a najwcze¶niejszymi zachowanymi do naszych czasów kopiami jest

tak krótki, ¿e wła¶ciwie bez znaczenia. W ten sposób usuniêta została ostatnia podstawa dla

jakichkolwiek w±tpliwo¶ci, ¿e Pismo ¦wiête dotarło do nas zniekształcone. Zarówno autentyczno¶æ, jak i

wiarygodno¶æ ksi±g nowotestamentowych mog± byæ uwa¿ane za ostatecznie potwierdzone.

Niektórzy pozostan± sceptykami w sprawie wiarygodno¶ci Pisma ¦wiêtego, ale sceptycyzm wobec Biblii

czêsto wyrasta nie tyle z faktów, co z uprzedzeñ ¶wiatopogl±dowych. Z podobnych wzglêdów historycy

radzieccy na przekór faktom długo zaprzeczali historyczno¶ci Jezusa z Nazaretu, choæ nie podlega ona

dyskusji.

Odpowiedzialni historycy zakładaj±, ¿e ¼ródło jest wiarygodne. Nastêpnie poddaj± je gruntownej analizie,

po czym bior± pod uwagê wszystkie obiekcje. Dopiero wtedy podejmuj± siê oceny jego wiarygodno¶ci.

Liberalni filozofowie i teolodzy odwrócili ten proces do góry nogami wobec Biblii. Kwestionuj±

wiarygodno¶æ Pisma ¦wiêtego wszêdzie tam, gdzie nie ma ono wsparcia w niezale¿nych ¼ródłach. Gdyby

historycy mieli tak niepowa¿ny stosunek do staro¿ytnych ¼ródeł, musieliby odrzuciæ niemal wszystkie, bo

ich tre¶æ rzadko ma niezale¿ne po¶wiadczenie. Dlatego te¿ historycy na ogół uwa¿aj± Pismo ¦wiête za

wiarygodne ¼ródło historyczne.

Jako student dorabiałem sprzedaj±c ksi±¿ki na ulicach Krakowa, a potem w Chicago. Miałem w sprzeda¿y

Biblie, co czasem prowadziło do rozmów o Bogu. Niejeden z naszych rodaków skar¿ył siê, ¿e ma słab±

http://www.apologeta.nazwa.pl/joomla

Kreator PDF

Utworzono 7 February, 2009, 20:52

Profunda.pl Chrzescijanie teraz

wiarê, ale gdy pytałem czy regularnie czyta Pismo ¦wiête, krêcił głow±, ¿e nie ma na to czasu. Ludzie,

którzy nie maj± czasu na lekturê Biblii maj± problemy z wiar±, bo, jak napisał Paweł: "Wiara tedy jest ze

słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe" (Rz.10:17).

Bóg zmienia ludzi na lepsze przez swoje Słowo. Je¶li pragniesz takiej zmiany w swoim ¿yciu, czytaj Pismo

¦wiête. Chcesz lepszego ¶wiata dla swoich dzieci? Zachêæ je do lektury Słowa Bo¿ego. Człowiek jest tym,

czym siê karmi. Jezus powiedział: "Nie samym chlebem ¿yje człowiek, ale ka¿dym słowem, które

pochodzi z ust Bo¿ych" (Mt.4:4).

Pismo ¦wiête zawiera Dobr± Nowinê, dlatego buduje wiarê i charakter. Je¶li nie znajdziesz czasu na

Dobr± Nowinê, ¶wiat zarzuci Ciê zł± nowin±. Media maj± to do siebie, ¿e koncentruj± siê na tym, co złe,

bo zło lepiej siê sprzedaje. W USA, gdzie mieszkałem przez dwadzie¶cia lat, nieraz zdarza siê, ¿e w

telewizji przerw± jaki¶ dobry program, aby powiadomiæ widzów, ¿e wła¶nie stało siê co¶ złego! Niech

Biblia nie zbiera kurzy na Twojej półce.

Pewien młodzieniec skoñczył szkołê ¶redni± z bardzo dobrymi ocenami. Starał siê, bo ojciec w zamian za

dobre stopnie, przyobiecał mu u¿ywany samochód, jak to jest w USA zwyczajem. Wybrali siê na

poszukiwanie auta. Znale¼li takie, które przypadło im do gustu. Jak¿e wielkie było rozczarowanie

młodzieñca, kiedy wieczorem ojciec wrêczył mu now± Bibliê zamiast upragnionego czeku. Chłopak tak

liczył na to auto, ¿e roze¼lony poło¿ył Bibliê na półce, spakował siê i odjechał bez po¿egnania. Nigdy ju¿

nie zobaczył ojca, bo jego tata zmarł niespodziewanie niedługo pó¼niej. Syn przyjechał na pogrzeb, a

przy okazji zabrał resztê swoich rzeczy z domu rodziców, w tym Bibliê, któr± dostał od ojca. Kiedy j±

otworzył, ze ¶rodka co¶ wypadło. Schylił siê i podniósł czek bankowy. Data na czeku zgadzała siê z

dniem, w którym ogl±dali auto, a suma pokrywała siê z cen± tego auta.

Młodzieniec ten utracił wiele błogosławieñstw, a przede wszystkim kontakt ze swoim ojcem. Niech Biblia

nie zbiera kurzu w Twoim domu, bo stracisz błogosławieñstwa, które Bóg ma dla Ciebie. Studiuj Bibliê z

modlitw±, je¶li pragniesz duchowego wzrostu, poniewa¿ Pismo ¦wiête nie jest zwykł± ksiêg±, mimo ¿e

pisali j± zwykli ludzie, lecz jest natchnionym Słowem Bo¿ym, jak napisał Paweł z Tarsu:

"Całe Pismo przez Boga jest natchnione i po¿yteczne do nauki, do wykrywania błêdów, do poprawy, do

wychowywania w sprawiedliwo¶ci, aby człowiek Bo¿y był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła

przygotowany" (2Tm 3:16-17).

Dla tej przyczyny piszê ksi±¿ki po¶wiêcone biblijnej tematyce i zachêcam ludzi do lektury Pisma

¦wiêtego. Biblia zawiera zasady, które pozwol± nam wybieraæ m±drze w ¿yciu. Znajdziemy w niej miecz,

który pomo¿e oddzieliæ prawdê od kłamstwa, a przede wszystkim zrozumiemy Dobr± Nowinê, od

przyjêcia której zale¿y nasza wieczno¶æ.

Alfred Palla

Powy¿szy materiał pochodzi z ksi±¿ki dr Alfreda Palli pt. Sekrety Biblii (www.betezda.pl).

http://www.apologeta.nazwa.pl/joomla

Kreator PDF

Utworzono 7 February, 2009, 20:52

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: