Integracyjna GZ - poradnik dla najlepszego i najodważniejszego instruktora.pdf - metodyka i tym podobne - natalka021103

PORADNIK

DLA

NAJLEPSZEGO

NAJODWAŻNIEJSZEG

O INSTRUKTORA

INTEGRACYJNA

GROMADA ZUCHOWA

PRACA PODHARCMISTRZOWSKA – pwd. Katarzyna Nosek, Gdańsk, 11.10.2004

(opiekun próby – hm. Robert Ruszkowski)

Kochać

Zapuścić korzenie w głęboką glebę życia.

Stać naprzeciwko ludzi.

Stać naprzeciwko rzeczy i kochać je.

Czuć, że jeden węzeł łączy nas ze wszystkimi,

zbliża nas do wszystkiego.

Czyni nas bratem i siostrą wszystkiego:

trawy i mchów, ludzi i zwierząt,

kamieni i drzew, gwiazd i nieba.

Zapuścić korzenie w głęboką glebę życia.

Stać naprzeciwko ludzi.

Stać naprzeciwko rzeczy i kochać je…

Czy wiesz, co znaczy to słowo?

Jest tyle rodzajów miłości.

Ale jeden tylko jest dobry

- ten, który daje, który daje i jeszcze daje,

niczego nie biorąc, na nic nie czekając, o nic nie pytając.

Tak trzeba kochać.

Jeśli hodujesz kwiat, czego żądasz od niego,

jeśli nie tego, żeby był najpiękniejszy,

najpełniej rozkwitał w promieniach słońca.

A jeśli hodujesz małego ptaszka, który wypadł z gniazda,

zadajesz sobie dużo trudu, aby go nakarmić,

czego oczekujesz od niego,

jak nie tego, żeby wzmocnił i wyruszył na swój lot.

Tak właśnie trzeba kochać.

…

Zapuścić korzenie w głęboką glebę życia.

Stać naprzeciwko ludzi.

Stać naprzeciwko rzeczy i kochać je.

/Księga Jaszczurki/

Strona 2

SPIS TRESCI

Wstęp

Pedagogika specjalna

Integracja…

Niepełnosprawność

Podział

Psychospołeczny rozwój dzieci niepełnosprawnych

Autyzm – wyzwaniem naszych czasów

***

Metodyka

Metodyka zuchowa

Dobór form pracy

Nieprzetarty Szlak

Historia

Rola NS

Nieprzetarty Szlak a integracja…

Spis harcerski

Odkrywcy Nieznanego Świata

Początek…

Praca z programem – kluczem do gromady integracyjnej…

Wielcy Ludzie

Janusz Korczak

Maria Grzegorzewska

Dodatek

Propozycja zbiórki

Kodeks Drużynowego Integracyjnej Gromady Zuchowej

Sprawność „Odkrywca nieznanego Świata”

Przydatna literatura

Bibliografia

Strona 3

WSTĘP

„…ludzie pełnosprawni nie pamiętają o tym,

że obywatelami tej ziemi są również osoby niepełnosprawne

i że naszą cywilizację trzeba tworzyć w taki sposób,

by wszyscy mogli z niej korzystać i w niej uczestniczyć..”

T. Witkowski

Nie każdy umiał określić porę roku czy godzinę. Nie wszyscy potrafili się ubrać bez

pomocy wychowawcy. Złożyć słowa w zdanie twierdzące, pytające? Te umiejętność też

nie każdy posiadł mimo lat nauki.

Ale to kiedy nadchodziło czwartkowe popołudnie wszyscy, zima czy lato, upał czy

deszcz, tkwili przy furtce: - Druh przyjeżdża!

Kiedy człowiek jest oczekiwany tak gorąco, tak bezwarunkowo, kiedy każdy jego

pomysł jest najlepszy – jakże nie przyjechać, nie przyjść, zawieść!

Jak nie przyjechać, nie przyjść, zaweiść, gdy wiadomo, że to jest jedna spośród

niewielu albo i jedyna w ogóle radość dla dziecka odbiegającego na zawsze albo na

czas jakiś od fizycznej lub psychicznej czy intelektualnej normy…

One są wśród nas: dzieci niepełnosprawne… Czy rozumiemy ich trudności? Czy

chcemy i potrafimy im pomóc? Integracja, zgodne i twórcze współżycie wszystkich

dzieci jest naszą wspólną szansą. Odkryjmy jej wartość.

Praca ta nie da gotowych pomysłów… pomoże zastanowić się nad tym, jak wielką

rzeczą jest integracja, wspólne działanie! Przecież wszyscy jesteśmy spragnieni

kontaktu z drugim człowiekiem…

Strona 4

PEDAGOGIKA SPECJALNA

Każde dziecko jest wrażliwe na to, co dobre,

sprawiedliwe i piękne.

W każdym dziecku silny jest naturalny

instynkt społeczny – chce być potrzebne

i w tym gdzie znajduje potwierdzenie

swej wartości.

To dopiero złe życie złe wychowanie może

zabić czy osłabić te właśnie cechy, na których

można budować gmach przyzwyczajeń,

nawyków, formować umysł, „wyjaśniać świat

życie…

Pedagogika specjalna jest tą gałęzią pedagogiki ogólnej, której zakres zwęża się

do problematyki opieki wychowawczo – leczniczej nad jednostkami odchylonymi od

normy w sposób taki i w takim stopniu, który utrudnia im wyraźnie prawidłowy rozwój i

normalne funkcjonowanie w środowisku fizycznym i społecznym, co wymaga

stosowania specjalnych metod, urządzeń, itp. Przywracających te jednostki do normy.

Stąd zadaniem pedagogiki specjalnej jest przywracanie powierzonym swej

opiece jednostkom w taki czy inny sposób uszkodzonym lub niedostosowanym

społecznie, normy możliwej do osiągnięcia przez wielokierunkowe oddziaływanie na ich

zaburzone warunki bio – psycho – społeczne dla umożliwienia im znalezienia

należnego im miejsca w społeczeństwie w życiu osobistym. Zadanie to obejmujemy

terminami: rewalidacja, resocjalizacja, rehabilitacja, readaptacja, a również niekiedy

ortopedagogika.

Jako dyscyplina naukowa zalicza się zasadniczo do nauk praktycznych, jako

gałąź wiedzy której zadaniem jest zmienienie zastanej rzeczywistości, a nie jej

obiektywne stwierdzenie, co jest celem nauk teoretycznych. Trzeba jednak stwierdzić,

że ta gałąź pedagogiki ogólnej bardziej niż jakakolwiek inna jest jednocześnie naukową

dyscypliną teoretyczną, ponieważ jej zadanie naprawienia uszkodzonego stanu rzeczy

wymaga, podobnie jak w medycynie, dobrej orientacji w tym stanie rzeczy

i w przyczynach które go zaburzyły, a również w prawach rządzących procesami

naprawy.

Pedagogika specjalna musi sięgać przede wszystkim do praw ustalonych przez

nauki przyrodnicze i humanistyczne, zwłaszcza fizjologię, neurologię, psychologię,

psychopatologię, patosocjologię, medycynę i inne na podstawie właściwych metod, ale

korzystanie z tych metod musi mieć charakter twórczy. Pedagogika specjalna będąca

dyscypliną naukową jest jednocześnie rodzajem teorii działalności praktycznej, do której

potrzebna jest nie tylko znajomość warsztatu zawodowego, opartego na prawach

ustalonych przez tę gałąź teoretyczną, ale i znajomości walorów osobowości pedagoga

specjalnego, którego jednym z narzędzi oddziaływania są jego własne wartości moralne

i społeczne oraz tzw. talent pedagogiczny.

Odchylenia od normy jednostek, którymi zajmuje się pedagog specjalny, mają

różnorodną etiologię. Najbardziej znane klasyfikacje tych czynników są następujące:

Klasyfikacja według okresu – czynniki dziedziczone i wrodzone oraz czynniki

nabyte w ciągu życia.

Klasyfikacja

według

charakteru

czynników

uszkadzających:

wewnątrzpochodne i zewnątrzpochodne.

Klasyfikacja według charakteru i przypuszczalnego czasu trwania

uszkodzenia (zaburzenia).

Strona 5

Integracyjna GZ - poradnik dla najlepszego i najodważniejszego instruktora.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: