160. Cierpienie i radość.pdf

160. Cierpienie i radoŚĆ

Page 1 of 1

Dargot haSulam

160. Cierpienie i radość

Autor: Baruch Aszlag

Cierpienia określone są obecnością właściwości lewej linii, kiedy człowiek określa swoje działania, czy

rzeczywiście były one doskonałe i ze względu na Stwórcę. Wtedy widzi wszystkie swoje nienaprawione życzenia

w prawdziwym świetle, i to wywołuje u człowieka cierpienie, dlatego że odczuwa ból, że jest bezsilny w

altruistycznym zamiarze. Przecież wtedy widzi on prawdę w tym, że zupełnie nie jest zdolny do żadnych działań

z altruistycznym zamiarem, a wyjście z takiego stanu jest ukryte od niego, lecz odczuwa, że tylko Stwórca może

mu pomóc. Właśnie wtedy wynika w sercu niezbędność do modlitwy - modlić się do Stwórcy z głębi serca.

A kiedy człowiek może pracować w Torze i modlić się, należy przyjąć na siebie warunek - "pracujcie dla Stwórcy

w radości", czyli przejść na prawą linię, która jest doskonałością. Wtedy ważne jest odczuwać radość w tym

stopniu, w jakim jest w duchowej świętości, nawet jeżeli jest to sekunda dziennie, u niego jest to mgnienie - jako

bezcenny skarb. Niech będzie to mały, ale prawdziwy stan, jednak człowiek nie jest zdolny sam prawidłowo

ocenić połączenia ze świętością, świętą Torą i Przykazaniami.

Dlatego powinien człowiek wznosić chwałę do Stwórcy za to, że dał mu godność tego, że może on myśleć i

pragnąć choćby najmniejszego połączenia ze świętością. Człowiek widzi siebie nikczemnym w relacji z innymi,

lecz jednak Stwórca wybrał go do takiej pracy. Dlatego taki stan jest ważny, aby ocenić go jako sprzyjający i

dziękować Stwórcy w takim stanie. Wtedy człowiek odczuje, że właśnie teraz należy wznieść do Stwórcy pieśń

radości i błogosławienia.

< Poprz.

Nast. >

2010-06-19