KONSTYTUCJA STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI.doc

(127 KB) Pobierz
KONSTYTUCJA STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI

KONSTYTUCJA STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI

My, Naród Stanów Zjednoczonych,
w celu umocnienia Unii, ugruntowania sprawiedliwości,
zapewnienia ładu wewnętrznego i środków na wspólną obronę,
stworzenia warunków sprzyjających powszechnemu dobrobytowi,
zabezpieczenia dla nas i dla potomnych błogosławieństw wolności,
ustanawiamy i przyjmujemy tę oto
Konstytucję Stanów Zjednoczonych Ameryki.

ARTYKUŁ I

§ 1. Władzę ustawodawczą sprawować będzie Kongres Stanów Zjednoczonych, który będzie się składał z Senatu i Izby Reprezentantów.

§ 2. Izba Reprezentantów składać się będzie z posłów wybieranych co dwa lata przez ludność Stanów, przy czym w każdym Stanie czynne prawo wyborcze posiadać będzie każdy, kto posiada czynne prawo wyborcze do tej izby stanowego ciała ustawodawczego, która jest liczniejsza.

Nie może być wybrana do Izby Reprezentantów osoba, która nie ukończyła dwudziestu pięciu lat życia, nie była przez osiem lat obywatelem Stanów Zjednoczonych i w chwili wyboru nie była mieszkańcem Stanu, z którego ją wybrano.

Liczba posłów do Izby Reprezentantów i suma podatków bezpośrednich będzie podzielona między należące do Unii Stany w stosunku do liczby ich mieszkańców; liczba ta zostanie ustalona po uwzględnieniu liczby wszystkich ludzi wolnych (łącznie z pozostającymi w służbie na określoną liczbę lat, lecz z wyłączeniem nie podlegających opodatkowaniu Indian), oraz po dodaniu trzech piątych liczby wszystkich innych osób. Obliczenie będzie dokonane po raz pierwszy w ciągu trzech lat od daty rozpoczęcia pierwszej sesji Kongresu Stanów Zjednoczonych, a następnie co dziesięć lat w sposób określony ustawą. Posłów nie może być więcej niż jeden na trzydzieści tysięcy, lecz każdy Stan musi mieć przynajmniej jednego posła; zanim zostanie dokonane pierwsze obliczenie, Stan New Hampshire będzie miał prawo wybrać trzech, Massachusetts ośmiu, Rhode Island i Providence Plantations jednego, Connecticut pięciu, Nowy Jork sześciu, New Jersey czterech, Pensylwania ośmiu, Delaware jednego, Maryland sześciu, Wirginia dziesięciu, Karolina Północna pięciu, Karolina Południowa pięciu i Georgia trzech posłów.

Gdy w którymkolwiek Stanie otworzy się wakans poselski, władza wykonawcza tego Stanu rozpisze wybory dla jego wypełnienia.

Izba Reprezentantów dokona wyboru Przewodniczącego i innych funkcjonariuszy Izby; ona też będzie miała wyłączne prawo stawiania w stan oskarżenia za nadużycia popełnione w czasie sprawowania urzędu.

§ 3. Senat Stanów Zjednoczonych składać się będzie z senatorów, po dwóch z każdego Stanu, wybranych przez stanowe ciała ustawodawcze na sześć lat; każdy senator będzie miał jeden głos.

Natychmiast po zebraniu się w wyniku pierwszych wyborów, senatorowie zostaną podzieleni na trzy grupy, tak równe jak będzie to możliwe. Mandaty senatorów z pierwszej grupy wygasną po upływie dwóch lat, z drugiej po czterech, a z trzeciej - po sześciu; tak, by można było co dwa lata dokonywać wyboru jednej trzeciej ogólnej liczby senatorów; jeśli wskutek rezygnacji bądź z innej przyczyny powstanie wakans w okresie przerwy między sesjami zgromadzenia ustawodawczego któregoś ze Stanów, władzy wykonawczej tego Stanu przysługiwać będzie prawo powoływania na okres poprzedzający zapełnienie wakansu przez zgromadzenie ustawodawcze.

Nie może być senatorem osoba, która nie ukończyła trzydziestu lat życia, nie była obywatelem Stanów Zjednoczonych przez dziewięć lat oraz nie była w chwili wyboru mieszkańcem Stanu, z którego ją wybrano.

Senatowi będzie przewodniczyć wiceprezydent Stanów Zjednoczonych, ale prawo głosu będzie miał tylko w wypadku równego podziału głosów senatorów.

Senat sam wybierze swoich funkcjonariuszy, jak również przewodniczącego pro tempore w razie nieobecności wiceprezydenta lub gdy będzie on wykonywał obowiązki Prezydenta Stanów Zjednoczonych.

Senatowi będzie przysługiwać wyłączne prawo rozpatrywania oskarżeń o nadużycia popełnione w związku ze sprawowaniem urzędu. Senatorowie uczestniczący w zwołanym w tym celu posiedzeniu złożą przysięgę lub oświadczenie w miejsce przysięgi. Rozprawie przeciw Prezydentowi Stanów Zjednoczonych będzie przewodniczył Prezes Sądu Najwyższego. Nikt nie może być uznany za winnego bez zgody dwóch trzecich obecnych na posiedzeniu senatorów.

W sprawie o nadużycie popełnione w związku ze sprawowaniem urzędu można skazać tylko na usunięcie z zajmowanego urzędu i pozbawienie prawa pełnienia w imieniu Stanów Zjednoczonych jakiegokolwiek urzędu honorowego, powierniczego lub odpłatnego; skazany będzie jednak mógł - na mocy prawa powszechnego - być pociągnięty do odpowiedzialności sądowej, sądzony i skazany.

§ 4. Czas, sposób i miejsce wyboru senatorów i posłów będą w każdym Stanie określone przez stanowe zgromadzenia ustawodawcze; jednakże Kongres może zmieniać obowiązujące lub ustanawiać nowe przepisy dotyczące czasu i sposobu wyboru senatorów i posłów.

Kongres będzie się zbierał przynajmniej raz w roku, w pierwszy poniedziałek grudnia, chyba że wyznaczy inny dzień.

§ 5. Każda z Izb stanowić będzie o prawomocności wyborów i o uprawnieniach swoich członków. Quorum stanowić będzie zwykła większość członków każdej Izby; każda Izba, nawet przy obecności mniej niż połowy swoich członków, może odraczać sesję z dnia na dzień i zmuszać nieobecnych członków do przybycia na obrady w taki sposób i wyznaczać takie kary dyscyplinarne, jakie uzna za właściwe.

Każda Izba może ustalać regulamin obrad, karać członków za niewłaściwe zachowanie oraz większością dwóch trzecich wykluczyć członka ze swego grona.

Każda z Izb prowadzić będzie diariusz obrad, który okresowo podawany będzie do wiadomości publicznej z wyjątkiem ustępów, które Izba uzna za tajne; na żądanie jednej piątej członków każdej z Izb zarządzone będzie w każdej sprawie głosowanie imienne i wyniki takiego głosowania zamieszczone będą w diariuszu.

Podczas sesji Kongresu żadna z Izb nie będzie mogła bez zgody drugiej odroczyć posiedzenia na dłużej niż trzy dni ani przenieść obrad gdzie indziej niż miejsce zasiadania obu Izb.

§ 6. Posłowie pobierać będą za swoją służbę określone ustawą wynagrodzenie ze Skarbu Stanów Zjednoczonych. Będą korzystać z przywileju nietykalności osobistej w okresie uczestnictwa w sesji odnośnej Izby oraz w drodze na sesję i z powrotem, z wyjątkiem wypadków zdrady, przestępstwa pospolitego lub zakłócenia spokoju publicznego; nie wolno ich również pociągać do odpowiedzialności poza Senatem lub Izbą Reprezentantów za przemówienia wygłoszone podczas obrad Kongresu.

Przez cały czas trwania mandatu senatorowie i posłowie nie mogą być powoływani na jakiekolwiek urzędy państwowe ani na takie, za sprawowanie których podwyższono w tym okresie wynagrodzenie; w okresie sprawowania państwowych funkcji urzędowych żadna osoba nie może być członkiem Senatu lub Izby Reprezentantów.

§ 7. We wszystkich ustawach skarbowych inicjatywa należeć będzie do Izby Reprezentantów; Senatowi jednak - tak jak przy innych ustawach - przysługuje prawo wnoszenia albo aprobowania poprawek.

Każdy projekt ustawy uchwalony przez Izbę Reprezentantów i Senat nabierze mocy prawnej dopiero po przedstawieniu Prezydentowi Stanów Zjednoczonych; w razie zgody, Prezydent podpisze projekt, w przeciwnym razie odeśle go wraz ze swoimi zastrzeżeniami do tej Izby, od której był wniesiony; Izba wciągnie zastrzeżenia Prezydenta do swojego diariusza i przystąpi do ich rozpatrzenia. Jeżeli po rozpatrzeniu zastrzeżeń Izba większością dwóch trzecich głosów ponownie uchwali projekt, będzie on wraz z zastrzeżeniami Prezydenta odesłany do drugiej Izby, która go również rozpatrzy; tu uchwalony większością dwóch trzecich głosów staje się ustawą. Ale we wszystkich tego rodzaju wypadkach głosowanie w obu Izbach musi być imienne, a nazwiska głosujących za i przeciw powinny być wniesione do diariusza każdej z Izb. Jeżeli Prezydent nie zwróci projektu w ciągu dziesięciu dni (nie licząc niedziel) od daty otrzymania go wówczas projekt taki staje się ustawą, chyba że sesja Kongresu została odroczona i Prezydent nie może wskutek tego zwrócić projektu.

Wszelkie rozporządzenia, rezolucje lub uchwały wymagające zgody Senatu i Izby Reprezentantów (z wyjątkim uchwał o odroczeniu sesji) winny być przedstawione Prezydentowi Stanów Zjednoczonych; zanim wejdą one w życie, muszą uzyskać zgodę Prezydenta, a w razie odmowy z jego strony muszą być ponownie uchwalone większością dwóch trzecich głosów Senatu i Izby Reprezentantów, zgodnie z postanowieniami i przepisami dotyczącymi projektów ustaw.

§ 8. Kongres będzie miał prawo:

- nakładać i ściągać podatki, cła, opłaty i akcyzy, spłacać długi, stanowić w sprawach obrony i powszechnego dobra Stanów Zjednoczonych, wszystkie jednak podatki, opłaty i akcyzy mają być jednolite na całym obszarze Stanów Zjednoczonych;

- zaciągać pożyczki państwowe;

- regulować obrót handlowy z obcymi państwami, pomiędzy Stanami i z plemionami indiańskimi;

- ustanawiać jednolite przepisy naturalizacyjne oraz jednolite dla całego obszaru Stanów Zjednoczonych przepisy o bankructwie;

- bić monetę, ustalać jej wartość oraz wartość monet zagranicznych, i ustalać jednostki wag i miar;

- wymierzać kary za podrabianie papierów wartościowych i monety obiegowej Stanów Zjednoczonych;

- zakładać urzędy pocztowe i sieci dróg;

- popierać postęp nauk i sztuk użytecznych przez zabezpieczenie na pewien okres praw autorskich i praw do wynalazków;

- tworzyć sądy niższej instancji niż Sąd Najwyższy;

- określać piractwo i przestępstwa dokonywane na morzu oraz przestępstwa przeciw prawu międzynarodowemu i wyznaczać kary;

- wypowiadać wojny, wystawiać listy kaperskie, oraz stanowić w sprawach łupu na morzu i lądzie;

- wystawiać i utrzymywać wojsko, z tym że budżet uchwalany na ten cel nie może obejmować dłuższego okresu niż dwa lata;

- wystawiać i utrzymywać marynarkę wojenną;

- ustanawiać zasady dowodzenia oraz regulaminy dla sił lądowych i morskich;

- powoływać milicję w celu wymuszenia posłuchu dla praw Unii, uśmierzenia powstań i odpierania najazdów;

- dbać o organizację, uzbrojenie i wyszkolenie milicji oraz sprawować władzę nad tą jej częścią, która będzie powołana do służby na rzecz Stanów Zjednoczonych; zastrzega się dla poszczególnych Stanów prawo mianowania oficerów milicji i prawo szkolenia jej w zgodzie z regulaminami ustanowionymi przez Kongres;

- stanowić wszystkie bez wyjątku ustawy dla dystryktu (obszaru o boku nie dłuższym niż dziesięć mil), który drogą cesji przez określone Stany i za zgodą Kongresu może stać się siedzibą rządu Stanów Zjednoczonych, oraz sprawować analogiczną władzę nad każdym miejscem, zakupionym za zgodą władzy ustawowej Stanu, w którym ono się znajduje, pod budowę fortów, magazynów, arsenałów, stoczni i innych użytecznych budynków

- oraz stanowić wszelkie ustawy potrzebne i właściwe do wykonania wyżej wyszczególnionych oraz innych uprawnień przekazanych na mocy tej Konstytucji rządowi Stanów Zjednoczonych, któremukolwiek departamentowi lub urzędnikowi.

§ 9. Wjazd lub wwóz takich osób, których dopuszczenie na swój teren którykolwiek z obecnie istniejących Stanów uzna za właściwe, nie może być zabroniony przez Kongres przed rokiem tysiąc osiemset ósmym; wolno jednak w wypadku takiego wwozu nakładać podatek lub cło w wysokości nie przekraczającej dziesięciu dolarów od osoby.

Przywilej Habeas Corpus nie może ulec zawieszeniu, chyba że w wypadku rebelii lub inwazji wymagać tego będą względy bezpieczeństwa publicznego.

Nie będą stanowione prawa wymierzone przeciwko jednostkom ani prawa ex post facto.

Nie będzie nakładane pogłówne ani inne podatki bezpośrednie inaczej niż proporcjonalnie w oparciu o spisy ludności, których sporządzenie zostało nakazane powyżej.

Nie będą nakładane cła ani podatki na towary eksportowane z któregokolwiek Stanu.

Nie wolno poprzez rozporządzenia regulujące obroty handlowe lub podatki faworyzować portów jednego Stanu na niekorzyść portów innych Stanów; żaden statek płynący do lub z któregoś Stanu nie może być zmuszany do zawijania, uzyskiwania zezwoleń ani do płacenia ceł w innym Stanie.

Nie wolno wydatkować pieniędzy ze Skarbu Państwa inaczej jak tylko na podstawie preliminarzy uchwalonych z mocą ustawy; od czasu do czasu będą ogłaszane sprawozdania dochodów i wydatków państwowych.

Stany Zjednoczone nie będą nadawały żadnych tytułów szlacheckich; żadnej osobie piastującej jakikolwiek urząd z ramienia Stanów Zjednoczonych, odpłatny lub powierniczy, nie wolno będzie bez zgody Kongresu przyjmować darów, pensji, urzędu lub tytułu od jakiegokolwiek króla, księcia lub obcego państwa.

§ 10. Żaden Stan nie może zawierać traktatów, przymierzy lub zawiązywać konfederacji, wystawiać listów kaperskich, bić monety, wypuszczać listów zastawnych, zezwalać na spłacanie długów przy pomocy jakichkolwiek środków płatniczych innych niż złoto i srebro; stanowić praw skierowanych przeciwko określonej osobie, stanowić praw ex post facto lub praw, które ograniczałyby odpowiedzialność za zobowiązania wynikające z umów, lub nadawać jakichkolwiek tytułów szlacheckich.

Żaden Stan nie będzie nakładał bez zgody Kongresu ceł i opłat wwozowych z wyjątkiem takich opłat, które są konieczne dla umożliwienia stanowi wykonywania przepisów inspekcyjnych; cały zaś przychód netto z wszystkich ceł i opłat nałożonych przez Stan na import lub eksport będzie przelany na Skarb Stanów Zjednoczonych; wszelkie przepisy dotyczące tych spraw podlegać będą kontroli Kongresu i będą mogły być przez Kongres zmieniane

Żaden Stan nie będzie bez zgody Kongresu opodatkowywał statków od tonażu, nie będzie utrzymywał wojska ani marynarki wojennej w czasie pokoju, nie będzie zawierał traktatów ani związków z innym Stanem lub z obcym państwem; nie będzie też prowadził wojny, chyba że padł ofiarą inwazji lub zanalazł się w oczywistym i bezpośrednim niebezpieczeństwie, które czyniło zwłokę niedopuszczalną.

ARTYKUŁ II

§ 1. Władza wykonawcza należeć będzie do Prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki. Będzie on sprawował urząd przez okres czterech lat i wraz z Wiceprezydentem, wybranym na ten sam okres, wybierany jest w sposób następujący:

Każdy Stan wyznaczy - w sposób ustalony przez jego legislaturę - elektorów w liczbie równej łącznej liczbie senatorów i posłów do Izby Reprezentantów zasiadających z ramienia tego Stanu w Kongresie; elektorem nie może jednak zostać senator, poseł ani żadna osoba sprawująca w imieniu Stanów Zjednoczonych jakikolwiek urząd powierniczy lub odpłatny.

Elektorzy zbiorą się w swoich Stanach i w głosowaniu tajnym oddadzą głosy na dwie osoby, z których przynajmniej jedna będzie mieszkańcem tego co oni Stanu. Sporządzą również wykaz wszystkich osób, an które oddali głosy, uwidaczniając liczbę głosów oddanych na każdą z nich; listę tę poświadczą swoimi podpisami i prześlą w zapieczętowanej kopercie do siedziby rządu Stanów Zjednoczonych na ręce przewodniczącego Senatu. Przewodniczący Senatu otworzy wszystkie koperty w obecności Senatu i Izby Reprezentantów i dokona obliczenia głosów. Osoba, na którą padła największa liczba głosów, zostanie Prezydentem, jeśli liczba ta stanowi większość ogólnej liczby elektorów; gdyby jednak większość taką otrzymała więcej niż jedna osoba lub gdyby głosy rozłożyły się po równi, Izba Reprezentantów dokona w głosowaniu tajnym wyboru jednej z nich na urząd Prezydenta; gdyby zaś żadna osoba nie otrzymała takiej większości, wówczas Izba w ten sam sposób dokona wyboru spośród pięciu osób, na które padło najwięcej głosów. Przy wyborze Prezydenta Izba głosować będzie jednak Stanami i cała reprezentacja jednego Stanu będzie miała jeden głos; quorum stanowić będzie po jednym lub więcej posłów z dwóch trzecich Stanów, a wybór będzie dokonany większością głosów wszystkich Stanów. W każdym wypadku osoba, która po dokonaniu wyboru Prezydenta posiadać będzie najwięcej głosów oddanych na nią przez elektorów, zostanie Wiceprezydentem. Gdyby jednak pozostały dwie lub więcej osób z równą ilością głosów, wówczas wyboru Wiceprezydenta dokona Senat w głosowaniu tajnym.

Kongres ma prawo wyznaczyć dzień wyboru elektorów i dzień oddania przez nich głosów; terminy te będą obowiązywać na całym obszarze Stanów Zjednoczonych.

Nie może zostać Prezydentem osoba, która nie jest obywatelem Stanów Zjednoczonych urodzonym w tym państwie, która nie była obywatelem Stanów Zjednoczonych w chwili uchwalania tej Konstytucji; nie może zostać Prezydentem osoba, która nie ukończyła trzydziestu pięciu lat życia i nie jest stałym mieszkańcem Stanów Zjednoczonych od czternastu lat.

W przypadku złożenia Prezydenta z urzędu lub wskutek jego śmierci, ustąpienia albo niezdolności do wykonywania obowiązków tego urzędu, władzę i obowiązki Prezydenta przejmie Wiceprezydent; Kongres wyznaczy w drodze ustawy osobę upoważnioną do przejęcia urzędu Prezydenta w przypadku usunięcia z urzędu, śmierci, ustąpienia lub niezdolności do wykonywania obowiązków zarówno przez Prezydenta, jak i Wiceprezydenta; wyznaczona przez Kongres osoba będzie pełnić te obowiązki do czasu ustania niezdolności lub wyboru nowego Prezydenta.

W określonych terminach Prezydent będzie otrzymywał za swoją służbę wynagrodzenie, które w okresie jego kadencji nie ulegnie zwiększeniu ani zmniejszeniu; w okresie sprawowania urzędu Prezydent nie będzie poza tym otrzymywał żadnego wynagrodzenia ani od Stanów Zjednoczonych, ani od żadnego ze Stanów.

Przed objęciem urzędu Prezydent złoży następującą przysięgę lub oświadczenie w miejsce przysięgi: Przysięgam (lub oświadczam) uroczyście, że będę wiernie wykonywał obowiązki Prezydenta Stanów Zjednoczonych oraz że zrobię wszystko co jest w mej mocy, aby dochować, strzec i bronić Konstytucji Stanów Zjednoczonych.

§ 2. Prezydent jest Wodzem Naczelnym armii i marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych oraz milicji Stanów w przypadku powołania jej do czynnej służby na rzecz Stanów Zjednoczonych; może on żądać od kierowników departamentów rządowych pisemnej opinii we wszystkich sprawach należących do kompetencji tych urzędów; Prezydent ma prawo zawieszania lub darowania kary za przestępstwa przeciw Stanom Zjednoczonym, z wyjątkiem kar wynikłych z postawienia w stan oskarżenia za nadużycia popełnione w czasie sprawowania urzędu.

Prezydent ma prawo, w porozumieniu z Senatem i za zgodą dwóch trzecich obecnych na posiedzeniu senatorów, zawierać traktaty; w porozumieniu i za zgodą Senatu będzie mianował ambasadorów, ministrów pełnomocnych i konsulów, sędziów Sądu Najwyższego oraz wszystkich innych urzędników Stanów Zjednoczonych, sposób powoływania których nie został w tej Konstytucji ustalony inaczej lub zostanie ustalony w drodze ustawy; Kongres może jednak w drodze ustawy przyznać prawo mianowania urzędników niższych szczebli - jeśli uzna to za właściwe - Prezydentowi, sądom lub kierownikom departamentów.

Prezydent będzie miał prawo obsadzania wszystkich wakansów powstałych podczas przerw w obradach Senatu; nominacje te wygasną z końcem najbliższej sesji Senatu.

§ 3. Prezydent będzie okresowo informował Kongres o stanie spraw państwa i będzie przedkładał Kongresowi do rozpatrzenia propozycje działań, których podjęcie uzna za konieczne i właściwe; w wyjątkowych przypadkach będzie miał prawo zwoływać sesję połączonych Izb lub jednej z nich, a w przypadku braku porozumienia między nimi co do terminu odroczenia obrad, będzie miał prawo zdecydować o terminie odroczenia; będzie przyjmował ambasadorów i ministrów pełnomocnych; będzie czuwał nad wiernym przestrzeganiem prawa i będzie mianował wszystkich urzędników Stanów Zjednoczonych.

§ 4. Prezydent, Wiceprezydent i każdy urzędnik państwowy będą złożeni z urzędu w przypadku postawienia ich w stan oskarżenia za nadużycia popełnione w czasie sprawowania urzędu oraz w przypadku skazania za zdradę, przekupstwo lub inne zbrodnie i przestępstwa.

ARTYKUŁ III

§ 1. Władzę sądową w Stanach Zjednoczonych sprawować będzie Sąd Najwyższy oraz sądy niższe, które Kongres będzie z biegiem czasu tworzyć i ustanawiać. Sędziowie Sądu Najwyższego i sądów niższych instancji będą nieusuwalni i w określonych terminach będą otrzymywać za swoją służbę wynagrodzenie, które w okresie sprawowania przez nich urzędu nie ulegnie zmniejszeniu.

§ 2. Władza sądowa rozciąga się na wszystkie kwestie prawne, które mogą się wyłonić w związku z treścią Konstytucji, praw obowiązujących w Stanach Zjednoczonych oraz traktatów zawartych przez Stany Zjednoczone i tych, które będą zawarte przez nie w przyszłości; władza sądowa rozciągać się będzie na wszystkie sprawy dotyczące ambasadorów, innych ministrów pełnomocnych i konsulów; na wszystkie sprawy admiralicji i prawa morskiego; na spory, w których Stany Zjednoczone będą stroną; na spory pomiędzy dwoma lub więcej Stanami, pomiędzy którymkolwiek ze Stanów i obywatelami innego Stanu oraz pomiędzy obywatelami różnych Stanów; na spory pomiędzy obywatelami tego samego Stanu dochodzącymi swoich praw do ziemi nadanej przez różne Stany, oraz pomiędzy Stanami lub ich obywatelami a państwami obcymi, ich obywatelami lub poddanymi.

We wszystkich sprawach dotyczących ambasadorów, ministrów pełnomocnych i konsulów, oraz w sprawach, w których stroną będzie Stan, właściwą instancją będzie Sąd Najwyższy. We wszystkich innych wymienionych wyżej sprawach Sąd Najwyższy będzie instancją odwoławczą, z wyjątkiem tych spraw, co do których Kongres postanowi inaczej, ustalając odpowiednie przepisy.

We wszystkich sprawach karnych, z wyjątkiem tych, które wniesiono w związku z popełnieniem nadużyć w okresie sprawowania urzędu, przewód sądowy będzie się odbywał przed ławą przysięgłych w tym Stanie, w którym przestępstwo zostało popełnione; jednakże jeśli przestępstwo zostanie popełnione na obszarze nie należącym do żadnego ze Stanów, proces odbędzie się w miejscu lub miejscach ustalonych przez Kongres.

§ 3. Za zdradę przeciw Stanom Zjednoczonym uważać się będzie wszczęcie przeciw nim wojny lub sprzymierzenie się z ich nieprzyjaciółmi, udzielanie im pomocy i poparcia. Za zdradę stanu można skazać tylko na jawnej rozprawie sądowej, na podstawie zeznań dwóch świadków lub na podstawie przyznania się do winy.

Kongres będzie miał prawo ustanowić karę za zdradę, ale żaden wyrok nie może powodować skutków prawnych dla zstępnych skazanego lub przepadku majątku na okres dłuższy niż okres życia skazanego.

ARTYKUŁ IV

§ 1. Każdy Stan będzie uznawał wszystkie dokumenty publiczne, rejestry i protokoły sądowe wszystkich innych Stanów. Kongres może w drodze ogólnie obowiązującej ustawy określić sposób uwierzytelniania tych dokumentów, rejestrów i protokołów oraz wynikających z nich skutków prawnych.

§ 2. Obywatele każdego Stanu będą korzystać z tych samych praw i przywilejów, z których korzystają obywatele wszystkich innych Stanów.

Osoba oskarżona w jednym Stanie o zdradę, zbrodnię lub przestępstwo pospolite, która zbiegłaby do innego Stanu i tam została schwytana, będzie na żądanie władzy wykonawczej Stanu, z którego zbiegła, wydana władzom Stanu, w którym popełniła zdradę, zbrodnię lub przestępstwo pospolite.

Żadna osoba, na której ciąży obowiązek służby lub wykonywania pracy w którymkolwiek ze Stanów z mocy prawa obowiązującego w tym Stanie, nie może w przypadku zbiegnięcia do innego Stanu być zwolniona z wykonywania żadnego z tych obowiązków na mocy praw obowiązujących w Stanie, do którego zbiegła, lecz będzie wydana na żądanie strony, na której rzecz ma wykonywać te obowiązki.

§ 3. Kongres może przyjmować do Unii nowe Stany; nowe Stany nie będą jednak tworzone lub organizowane na obszarze objętym jurysdykcją innego Stanu; nie będą tworzone przez łączenie dwóch lub więcej Stanów, ani części Stanów, bez zgody legislatury odnośnych Stanów i bez zgody Kongresu.

Kongres będzie miał prawo unieważniać oraz ustanawiać wszelkie przepisy i zarządzenia dotyczące terytoriów lub innych dóbr stanowiących własność Stanów Zjednoczonych; niniejsza Konstytucja nie będzie interpretowana w sposób, który poddawałby w wątpliwość tytuł własności Stanów Zjednoczonych lub któregokolwiek ze Stanów.

§ 4. Stany Zjednoczone gwarantują każdemu Stanowi wchodzącemu w skład tej Unii republikańską formę rządów, będą bronić każdego z nich przed inwazją oraz na żądanie władzy ustawodawczej lub wykonawczej (w przypadku gdy ustawodawcza zebrać się nie może) przed zaburzeniami wewnętrznymi.

ARTYKUŁ V

Ilekroć dwie trzecie członków obu Izb uznają to za potrzebne, Kongres będzie wnosił poprawki do tej Konstytucji, albo na żądanie dwóch trzecich ogólnej liczby Stanów zwoła zgromadzenie, którego zadaniem będzie wniesienie projektu poprawek; w obu przypadkach poprawki staną się ważną pod każdym względem częścią tej Konstytucji, jeśli zostaną ratyfikowane przrez władze ustawodawcze trzech czwartych ogólnej liczby Stanów lub przez zgromadzenia w trzech czwartych Stanów, w zależności od tego, który z tych sposobów ratyfikacji Kongres uzna za właściwy; żadna jednak poprawka wniesiona przed rokiem tysiąc osiemset ósmym nie może pod żadnym względem naruszyć treści pierwszego i czwartego ustępu §u 9 Artykułu I; żaden Stan nie będzie bez swej zgody pozbawiony takiej samej liczby głosów w Senacie, jaka przysługuje innym Stanom.

ARTYKUŁ VI

Wszelkie długi i zobowiązania zaciągnięte przed wejściem w życie tej Konstytucji będą obowiązywały Stany Zjednoczone rządzące się tą Konstytucją tak samo jak wtedy, kiedy obowiązywały Artykuły Konfederacji.

Niniejsza Konstytucja i ustawy Stanów Zjednoczonych, które na jej podstawie zostaną uchwalone, oraz wszystkie traktaty zarówno już istniejące, jak i zawierane w przyszłości przez Stany Zjednoczone, stanowić będą najwyższe prawo dla całego państwa i obowiązywać będą sędziów we wszystkich Stanach, nawet jeśli postanowienia konstytucji stanowych lub praw stanowych są odmienne.

Senatorowie i posłowie do Izby Reprezentantów, o których była mowa powyżej, członkowie ciał ustawodawczych Stanów oraz wszyscy urzędnicy i sędziowie zarówno Stanów Zjednoczonych, jak i poszczególnych Stanów będą przed objęciem urzędu składali przysięgę lub oświadczenie w miejsce przysięgi, że będą przestrzegać niniejszej Konstytucji; objęcie jakiegokolwiek urzędu lub stanowiska państwowego w Stanach Zjednoczonych nie będzie jednak uzależnione od złożenia jakiegokolwiek oświadczenia dotyczącego przynależności do jakiegokolwiek wyznania.

ARTYKUŁ VII

Ratyfikacja przez konwencję dziewięciu Stanów wystarczy do wejścia w życie tej Konstytucji wśród Stanów w ten sposób ją ratyfikujących.

Uchwalono jednomyślnie przez Stany reprezentowane na Zgromadzeniu siedemnastego dnia września Roku Pańskiego tysiąc siedemset osiemdziesiątego siódmego, a dwunastego roku niepodległości Stanów Zjednoczonych; co niniejszym poświadczamy naszymi podpisami.

George Washington, Przewodniczący i delegat Wirginii
New Hampshire - John Langdon, Nicholas Gilman
Massachusetts - Nathaniel Graham, Rufus King
Connecticut - Wm. Saml. Johnson, Roger Sherman
Nowy Jork - Wil. Livingston, David Brearley, Wm. Paterson, Jona. Dayton
Pensylwania - B. Franklin, Thomas Mofflin, Robt. Morris, Geo. Clymer, Thos. FitzSimons, Jared Ingersoll, James Wilson, Gouv. Morris
Delaware - Geo. Read, Gunning Bedford jun., John Dickinson, Richard Bassett, Jaco. Broom
Maryland - James McHenry, Daniel of Saint Thomas' Jenifer, Danl. Carroll
Wirginia - John Blair, James Madison Jr.
Karolina Północna - Wm. Blount, Rich'd Dobbs Spaight, Hugh Willamson
Karolina Południowa - J. Rutledge, Charles Cotesworth Pinckney, Charles Pinckney, Pierce Butler
Georgia - William Few, Abr. Baldwin
Poświadczył William Jackson, Sekretarz.


POPRAWKI

Pierwsze dziesięć Poprawek znane jest pod nazwą Karty Praw

POPRAWKA I

Kongres nie może stanowić ustaw wprowadzających religię albo zabraniających swobodnego wykonywania praktyk religijnych; ani ustaw ograniczających wolność słowa lub prasy, albo naruszających prawo do spokojnego odbywania zebrań i wnoszenia do rządu petycji o naprawę krzywd.
1791

POPRAWKA II

Dobrze zorganizowana milicja jest niezbędna dla bezpieczeństwa wolnego państwa; prawo ludzi do posiadania i noszenia broni nie może być naruszone.
1791

POPRAWKA III

W czasie pokoju wojsko nie będzie kwaterowane w żadnym domu bez zgody właściciela, a w czasie wojny też tylko w sposób prawem określony.
1791

POPRAWKA IV

Nie będzie naruszane prawo ludzi do bezpieczeństwa osobistego, nietykalności mieszkania, dokumentów i ruchomości, oraz zapewniające ochronę przed nieuzasadnionymi rewizjami i sekwestrami. Nakaz rewizji lub aresztowania może być wydany jedynie przez sąd na podstawie uzasadnionego podejrzenia, popartego przysięgą lub oświadczeniem, przy czym dokładnie musi być wymienione miejsce rewizji oraz osoby i rzeczy, które mają być obłożone aresztem.
1791

POPRAWKA V

Nikt nie będzie pociągany do odpowiedzialności za zbrodnię główną lub inne hańbiące przestępstwo bez zalecenia lub postawienia w stan oskarżenia przez Wielką Ławę Przysięgłych; przepis ten nie dotyczy członków wojska, marynarki wojennej ani milicji, będącej w służbie czynnej podczas wojny lub zagrożenia publicznego. Nie wolno też tej samej osoby sądzić ani narażać na karę śmierci lub karę cielesną dwukrotnie za to samo przestępstwo; ani też nie wolno wymagać od oskarżonego w sprawie karnej by świadczył przeciwko sobie, ani pozbawiać go życia, wolności lub mienia inaczej niż w drodze czyniącej zadość istotnym wymaganiom sprawiedliwości. Nie wolno też przejąć prywatnej własności na użytek publiczny bez słusznego odszkodowania.
1791

POPRAWKA VI

We wszystkich sprawach karnych oskarżonemu przysługuje prawo do szybkiej i jawnej rozprawy przed bezstronną ławą przysięgłych w tym Stanie i okręgu, w którym przestępstwo zostało popełnione, przy czym okręg ma być uprzednio prawnie ustalony. Oskarżonego należy pouczyć o charakterze i przyczynie oskarżenia, postawić go wobec świadków oskarżenia, w razie potrzeby pod przymusem sprowadzić świadków świadczących na jego korzyść i zapewnić mu obrońcę.
1791

POPRAWKA VII

W sprawach opartych na prawie zwyczajowym, gdy wartość przedmiotu sporu przekracza 20 dolarów, prawo do rozprawy przed sądem przysięgłych będzie zachowane, a żadna sprawa osądzona przez przysięgłych nie może być ponownie rozpatrywana przez jakikolwiek inny sąd Stanów Zjednoczonych, jak tylko w zgodzie z postanowieniami prawa zwyczajowego.
1791

POPRAWKA VIII

Nie wolno żądać nadmiernych kaucji i wymierzać nadmiernych grzywien ani też stosować kar okrutnych lub wymyślnych.
1791

POPRAWKA IX

Wymienienie w Konstytucji określonych praw nie oznacza zniesienia lub ograniczenia innych praw, przysługujących ludowi.
1791

POPRAWKA X

Uprawnienia, których Konstytucja nie powierzyła Stanom Zjednoczonym ani nie wyłączyła z właściwości poszczególnych Stanów, przysługują nadal poszczególnym Stanom bądź ludowi.
1791

POPRAWKA XI

Władzy sądowej Stanów Zjednoczonych nie należy rozumieć w taki sposób, jakby rozciągała się na jakiekolwiek powództwo wytoczone lub dochodzone według zasad prawa lub słuszności przeciwko jednemu ze zjednoczonych Stan...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin