Boże mój, który widzisz w ukryciu
Gdy staram się zapomnieć,
Ty przypominasz.
Gdy nie mogę zasnąć,
Ty oczekujesz na moje przebudzenie.
Gdy nie myślę o powrocie,
Ty na mnie czekasz.
Gdy nie widzę drogi wyjścia,
Ty otwierasz drzwi.
Gdy umieram z głodu,
Ty zastawiasz mi stół.
Gdy decyduję się: «Już czas, bym wyruszył»,
Ty wychodzisz mi naprzeciw.
Ja przecieram sobie oczy, nieczułe jak kamień,
Ty, pochylony nade mną, płaczesz.
Nie mam odwagi wyciągnąć ręki,
Ty mnie tulisz do siebie.
krystian6641