EUROPEJSKI TRYBUNAŁ SPRAWIEDLIWOŚCI

(Court of Justice of the European Communities)

Trybunał Sprawiedliwości, który ma swa siedzibę w Luksemburgu, jest ostatecznym arbitrem w sporach wypływających z Traktatów Wspólnoty lub z ustawodawstwa na nich opartego. Kumuluje w sobie funkcję Sadu Konstytucyjnego, Najwyższego, Międzynarodowego, Cywilnego i Sądu Pracy.

Trybunał składa się obecnie z 15 sędziów (po jednym z każdego państwa członkowskiego) i dziewięciu rzeczników generalnych. Sędziowie są wybierani przez Radę Ministrów na podstawie nominacji państw członkowskich. Są oni wybierani na sześcioletnią kadencję, przy czym połowa składu sędziowskiego jest wymieniana co trzy lata. Rzecznicy generalni są wybierani w ten sam sposób. Sędziowie nie mogą prowadzić działalności politycznej, zawodowej oraz piastować żadnych urzędów. Członkowie Trybunału wybierają spośród siebie przewodniczącego na odnawialny trzyletni okres. Trybunał zazwyczaj odbywa posiedzenia w zespole trzech lub pięciu sędziów, rzadziej na sesjach plenarnych, na których wymagane jest quorum siedmiu osób. Starszym urzędnikiem Trybunału jest Rejestrator.

Postępowanie przed Trybunałem jest dosyć skomplikowane i składa się z części pisemnej i ustnej. Organem pomocniczym, w zakresie prowadzenia postępowania są rzecznicy generalni, którzy po zapoznaniu się z całością przedstawionego Trybunałowi materiału, sporządzają wnioski końcowe, stanowiące konkretne propozycje rozstrzygnięcia sporu. Orzeczenia Trybunału zapadają na posiedzeniu jawnym i są prawomocne z dniem ogłoszenia.

KOMPETENCJE

Trybunał Sprawiedliwości lub jego izby rozpatrują sześć rodzajów spraw:

-       Spory między państwami członkowskimi

-       Spory między Wspólnotą Europejską a państwami członkowskimi

-       Spory między instytucjami

-       Spory między osobami indywidualnymi, stowarzyszeniami i Wspólnotą (a także jej personelem)

-       Opinie dotyczące porozumień międzynarodowych

-       Wstępne orzeczenia w sprawach przedstawionych przez sądy narodowe

Przykładowo Trybunał jako:

-       Sąd Konstytucyjny orzeka o zgodności aktów prawnych Rady i Komisji oraz wydawanych wspólnie przez Parlament i Radę, a takie prawotwórczych aktów Parlamentu

-       Sąd Najwyższy rozpatruje środki odwoławcze od wyroków Sadu Pierwszej Instancji

-       Sąd Międzynarodowy rozpatruje spory między państwami członkowskimi

-       Sąd Cywilny rozstrzyga spory o naprawienie szkody wynikającej z działań funkcjonariuszy Wspólnot przy podejmowaniu przez nich czynności służbowych

-       Sąd Pracy rozpatruje spory pomiędzy Wspólnotami a ich funkcjonariuszami

Trybunał Sprawiedliwości jest sądem Wspólnoty Europejskiej, działa w jej granicach, ale nie jest hierarchicznie powiązany z sądami niższej instancji. Jeżeli sąd narodowy rozpatrując dana sprawę, uwikłaną w prawo Wspólnoty, które jest nadrzędne w stosunku do praw krajowych, ma wątpliwości, co ustawodawstwo wspólnotowe mówi w tym przypadku, powinien przedstawić całą sprawę Trybunałowi Sprawiedliwości. Wtedy Trybunał przygotowuje wstępne orzeczenie, które sędziowie w danym kraju musza wziąć pod uwagę przy formułowaniu własnego orzeczenia. Trybunał Sprawiedliwości nie posiada jednak żadnych kompetencji, jeśli chodzi o stosowanie i interpretację ustawodawstwa narodowego.

SĄD PIERWSZEJ INSTANCJI (SPI)

Jednolity Akt Europejski przewidywał utworzenie Sądu Pierwszej Instancji, którego celem było odciążenie Trybunału od pewnych kategorii spraw wnoszonych przez osoby fizyczne lub prawne. SPI, składający się
z piętnastu sędziów z każdego z państw członkowskich, rozpoczął prace we wrześniu 1989 r. Sędziowie wybierani są na okres sześciu lat (przewodniczący na trzyletnią kadencję).

Zasięg działania SPI obejmuje m.in.:

-       Rozstrzyganie sporów pomiędzy instytucjami Wspólnoty, a ich pracownikami (sprawy pracownicze)

-       Postępowanie wnoszone przeciwko Komisji na mocy Traktatu Paryskiego w kwestii przejęć, kontyngentów produkcyjnych, cen, restrykcyjnych umów i koncentracji

-       Sprawy w kwestiach anulowania ustawodawstwa Wspólnoty, niewypełnienia warunków wprowadzenia
w życie owego ustawodawstwa

-       Sprawy pozostające w związku z postępowaniem antydumpingowym oraz własnością intelektualną

Orzeczenia SPI mogą być zaskarżane do Trybunału Sprawiedliwości w terminie dwumiesięcznym, lecz wyłącznie co do zgodności tychże orzeczeń z prawem. SPI nie jest uprawniony do wydawania orzeczeń wstępnych.