1. Imitacja – powtarzanie, trenowanie określonych umiejętności;
2. Modelowanie – podawanie wzorów , obserwacja modelu;
3. Internacjonalizacja – zrozumienie, uwewnętrznienie , doświadczenie osobiste.
Podstawowy, odruchowo uaktywniany preferowany zmysł, czyli właściwy nam sposób odbierania i reagowania na informacje przekazywane kanałem wzrokowym, słuchowym lub kinestetycznym. Sposób ten decyduje o tym, jak odbieramy świat, jakiego typu informacje najlepiej pamiętamy i spostrzegamy, czyli jak tworzymy naszą reprezentację świata. System ten determinuje naszą osobistą strategię uczenia się. Wyróżniamy systemy: kinestetyczny, wizualny i audytywny.
NIE NAUCZYSZ SIĘ CZEGOŚ, CO JEST PRZEDSTAWIONE
NIE W TWOIM SYSTEMIE REPREZENTACYJNYM!!!
Style myślenia
1. Konkretne sekwencyjne
Tzw. lewopółkulowcy
2. Abstrakcyjne nielinearne
3. Konkretne nielinearne
Tzw. prawopółkulowcy
4. Abstrakcyjne sekwencyjne
Myślenie konkretne sekwencyjne
Jednostka twardo osadzona w rzeczywistości, łatwo zapamiętująca fakty, reguły, zasady, uczy się najlepiej przy wykonywaniu konkretnej pracy, dzielonej na etapy, preferująca pracę w cichych, odizolowanych miejscach.
Twardo osadzony w rzeczywistości, eksperymentator, gotowy do wypróbowania nowych rozwiązań, potrafi oglądać sprawy z wielu stron, lubi zmiany, lubi pracować projektami.
Myślenie konkretne nielinearne
Myśliciel zdolny do głębokiej refleksji, preferujący świat emocji i uczuć, posiada naturalną umiejętność obcowania i pracy z ludźmi, uczy się przez skojarzenia myślowe, najpierw widzi całość obrazu, potem szczegóły, preferuje w uczeniu się pomoce wizualne.
Myślenie abstrakcyjne sekwencyjne
„Filozof” kochający świat teorii i myśli abstrakcyjnej, lubi tworzyć koncepcje i analizować informacje, ulubione zajęcie to czytanie, woli pracować sam niż w grupie, lubi zorganizowane, zaplanowane dokładnie sytuacje i struktury.
Typ sensoryczny
Jaki jest?
Wypowiada się...
Reakcje fizjologiczne
Jak z nim pracować?
Wzrokowiec
(wizualny)
N
*lubi wykresy, tabele, teksty zorganizowane,
*uczy się poprzez patrzenie lub obserwację pokazu, *lubi słowa typu: zobacz, cel, perspektywa, obraz
obserwować, pokaz, jasny, horyzont, to wygląda, czy to jasne,
*lubi opisy, pamięta twarze, zapomina imiona,
*lubi robić notatki, *formułuje myśli w postaci obrazów,
*koncentrację burzy mu nieporządek i ruch,
*lubi robić listy rozwiązań, *lubi wpatrywać się w coś, rysować,
*jest ekspresyjny: łatwo płacze lub „zabija wzrokiem”,
*nie lubi dużo mówić,
*lubi porządek i schludność, *preferuje sztuki wizualne.
· Chyba to widzę .
· To mi dobrze wygląda.
· Możesz sobie to wyobrazić.
· Wyobraź się w takiej sytuacji.
· Jak to widzisz?
· Ten pomysł wygląda sensownie.
*ruch gałek ocznych
w górę;
*płytki oddech;
*wysoki nosowy głos;
*napięte mięśnie;
*spoglądanie w górę podczas odbierania informacji.
· wykorzystywanie dynamiki całego ciała;
· zagospodarowanie w pomieszczeniu lekcyjnym miejsc na poziomie oczu w celu umieszczenia tam plakatów;
· stosowanie taśm video, foliogramów, slajdów, tabel, kolorowych pisaków i kredy;
· pokazywanie interesujących kolorowych książek;
· sporządzanie map pamięci, częste zmienianie form pracy, stosowanie różnych pomocy naukowych;
· umieszczanie kluczowych słów dookoła klasy.
Czuciowiec
(kinestetyczny)
E~Y
*lubi się uczyć poprzez wykonywanie i bezpośrednie zaangażowanie;
*lubi czuć emocje, ruch, zapachy i smaki;
*lubi słowa: poszło gładko, to mi nie leży, śliska sprawa, zaplatana, świeża myśl;
*nie lubi czytać;
*lubi wartką akcję;
ma kłopoty z ortografią;
*najlepiej pamięta to, co sam wykonał;
*jego wyobraźnia pracuje w ruchu, musi się poruszać;
*lubi cos trzymać, czymś poruszać, manipulować;
*podskakuje z zadowolenia, tupie ze złości, gestykuluje;
*lubi bliski kontakt z drugim człowiekiem podczas rozmowy;
*sam nie jest dobrym słuchaczem.
· Czuję to dobrze.
· To ma dobry smaczek.
· Nie czuję się z tym dobrze.
· Łapiesz to?
· Nie kontaktuje z ...
· Oprzyj się na czymś innym.
· To mnie odpycha.
*ruchy gałek ocznych w dół;
*głęboki oddech z udziałem żołądka;
*niski głos;
*duża ruchliwość;
*podczas odbierania informacji spoglądanie w dół.
· stosowanie mimiki, body language;
· demonstrowanie pojęć za pomocą gestów i ruchów;
· przeprowadzanie ćwiczeń rozluźniających;
· przeprowadzanie ćwiczeń polegających na projektowaniu i konstruowaniu;
· organizowanie wycieczek i zajęć w terenie;
· wprowadzanie fizycznego ruchu, np. ruchów Browna – uczniowie zderzają się ze sobą na ograniczonej przestrzeni; rysowanie na boisku map szlaków handlowych i państw.
Słuchowiec
(audytywny)
O
*lubi słuchać innych lub siebie;
*lubi słowa typu: posłuchaj, rozmowa, to brzmi przekonująco, to daje harmonię, to daje zgrzyt;
*lubi dialog i rozmowy;
*unika długich opisów;
*nie zauważa ilustracji;
*porusza ustami i czyta „po cichu”;
*powtarza głośno to, co napisał;
*dobrze pamięta imiona, zapomina twarze;
*zapamiętuje poprzez głośne powtarzanie materiału;
*myśli w słowach i dźwiękach;
*nie zwraca uwagi na szczegóły;
*łatwo się dekoncentruje w wyniku hałasu;
*„głośno myśli”, nuci, rozmawia ze sobą;
*lubi wypowiedzi typu „potok słów”;
*lubi słuchać;
*lubi wykłady,
*długie wypowiedzi własne;
*woli muzykę niż sztuki wizualne;
*woli mówić o dziełach sztuki, niż je oglądać.
· Słucham cię...
· Dobrze to dla mnie brzmi.
· Gdzieś mi to dzwoni.
· Coś mi to mówi.
· Jak to powiedzieć?
· Ten pomysł brzmi bardzo interesująco.
...
pedagog107