Ćwiczenie V
Wyznaczanie stałej i stopnia dysocjacji kwasu octowego oraz kwasów chlorooctowych.
Materiał teoretyczny: równowaga chemiczna, reguła przekory, stała i stopień dysocjacji, efekt wspólnego jonu. Wpływ podstawnika na moc kwasu organicznego. Prawo rozcieńczeń Ostwalda. Iloczyn jonowy wody, pH.
Odczynniki i szkło: 0.1 mol/dm3 CH3COOH, 0.1 mol/dm3 CH2ClCOOH,
0.1 mol/dm3 CHCl2COOH, 0.1 mol/dm3 CH3COONa, bufor pH 3.0,
pipety (skalowana 5cm3, 10cm3) i kolby miarowe 100cm3, zlewki, pehametry.
Wykonanie:
Przygotować w kolbach miarowych po 100cm3 roztworów o stężeniu 0.01 i 0.001mol/dm3 kwasów: CH3COOH, CH2ClCOOH i CHCl2COOH, odpowiednio rozcieńczając roztwory 0.1mol/dm3. Skalibrować pehametr a następnie zmierzyć pH roztworów: 0.001, 0.01, 0.1 mol/dm3.
Opracowanie wyników:
1. Napisać równania dysocjacji użytych kwasów.
2. Przedstawić wyrażenia na stałą dysocjacji K i stopień dysocjacji α. W oparciu o zmierzone pH, obliczyć wartości K i α. Wyniki zestawić w tabeli:
Stężenie
[mol/dm3]
pH
[H+]
[OH-]
α
K
Kexp
Kśr
Ktabl
CH3COOH
0.001
0.01
0.1
CH2ClCOOH
CHCl2COOH
TasartirIreth