Przewidywane osiągnięcia ucznia:
• Uważnie słucha opowiadania czytanego przez nauczyciela i swobodnie rozmawia na jego temat.
• Formułuje wnioski i odpowiada na pytania.
• Opowiada o sobie.
Potrzebne będą:
„Świerszczyk” nr 8/2006,
kartki z sylabami, które tworzą pięć wyrazów (imion głównej bohaterki), białe kartki formatu A4, karta pracy – Arkusz danych osobowych, kolorowe kartki, strona tytułowa do księgi imion, wstążka
Przebieg zajęć:
◙ „Łańcuszek imion” – zabawa wstępna.
Uczniowie stoją w kręgu, witają się, wypowiadając swoje imiona: każda kolejna osoba mówi imiona wszystkich poprzedników, zaczynając od pierwszej osoby, a na końcu podaje swoje imię.
◙ Nauczyciel zapoznaje uczniów z tekstem „Martopolitanka” („Świerszczyk” s. 14–15).
Uczniowie wymieniają „imiona”, jakich używała główna bohaterka opowiadania, i zapisują je na tablicy: Marylka, Malutka, Marutka, Majeczka, Martopolitanka.
◙ Analiza „imion” bohaterki.
• Uczniowie pracują w pięciu grupach. Układają z rozsypanek sylabowych „imiona” głównej bohaterki i szukają w wyrazach sylab, które się powtarzają (ma, ka).
• Potem ustalają, które z pięciu „imion” bohaterki to powszechnie używane imiona, a które to pseudonimy (dzieci mogą odczytać definicję ze słownika). Dzielą wyrazy na dwie grupy: imiona (Marylka, Majka), pseudonimy (Marutka, Malutka, Martopolitanka).
• W grupach definiują pojęcia imię i pseudonim, szukają odpowiednich argumentów i zapisują je w tabeli.
Imię
Pseudonim
– nadają rodzice
– jest używane w dokumentach obok nazwiska
– znajduje się w kalendarzu i oznacza dzień imienin danej osoby
– imię (lub nazwisko) przybrane, używane zamiast prawdziwego
– znane i używane przez przyjaciół
◙ Uczniowie odpowiadają na pytania na podstawie tekstu:
Dlaczego dziewczynka nie chciała, aby na nią mówiono Marylka?
Dlaczego nowe „imię” Marutka nie sprawdziło się?
Co koledzy sądzili o „imieniu” Martopolitanka?
Czy osoby, które mają oryginalne, rzadko spotykane imiona są bardziej niezwykłe od innych?
◙ Każdy uczeń opisuje siebie na arkuszu danych osobowych.
Arkusz danych osobowych
Nazwisko
Cecha charakteru
Element wyglądu
Zainteresowania
Co u siebie lubię?
Mój pseudonim
◙ Pisanie kart do księgi imion.
Nauczyciel przygotowuje stronę tytułową, a każdy uczeń na kolorowej kartce zapisuje informacje o sobie (może wykorzystać materiały z wcześniej przygotowanego arkusza danych osobowych) oraz umieszcza swoje zdjęcie lub karykaturę.
Nauczyciel układa karty księgi według alfabetu i łączy je ze stroną tytułową wstążką.
Ta księga zasili zbiór biblioczaroteki.
◙ Rundka niedokończonych zdań: Mój pseudonim… Wybrałem go sobie, bo
martyna2502