Gardner Lisa - Dzieci Maximilliana 02 - Mężczyzna z przeszłością.pdf - Gardner Lisa - diablik89

Scoot Alicia

Mężczyzna z przeszłością

Tytuł oryginału Brandon's Bride

PROLOG

Ważne były rezultaty.

Jeszcze raz się przeciągnął, prostując ramiona, pogimna-

stykował swoją starą, trzeszczącą szyję i poprawił słuchawki.

Ekrany nadal były ciemne, a duże rolki taśm tkwiły w bezruchu,

gotowe do nagrywania, gdyby aparatura zarejestrowała jakiś

dźwięk. Nic się jednak nie działo. Ray oparł stopy o puste kar-

tonowe pudło, otworzył nową torebkę beztłuszczowych precel-

ków i utkwił w nich ponure spojrzenie. Wolałby złociste, sma-

żone frytki.

Ray wychował się w czasach, gdy żywność była po prostu

żywnością, a człowiek cieszył się, że ma co jeść. Nie istniało

Ray Bands mógłby liczyć kolejne dni ilością pogniecio-

nych torebek po precelkach i pustych puszek po niskokalorycz-

nych napojach. Mnóstwo tych opakowań walało się na metalo-

wej podłodze furgonetki z aparaturą podsłuchową. Pierwszego

dnia pomyślał o przyniesieniu kosza na śmieci, ale zaraz porzu-

cił ten pomysł. Teraz brodził po szeleszczącym, pokrytym solą

celofanie i nawet tego nie zauważał. Zresztą furgonetka i tak nie

należała do niego. A w jego pracy schludność nie miała znacze-

nia.

żadne beztłuszczowe to czy tamto. Pół wieku temu nikt by nie

uwierzył, że jedzenie zawierające o wiele mniej wszystkiego

- mniej tłuszczu, mniej soli, mniej cholesterolu oraz - na Boga

- mniej smaku - może kosztować więcej. To przechodziło ludz-

kie pojęcie.

W zeszłym roku Ray poznał Melissę, wyszczekaną na-

uczycielkę aerobiku - amatorkę płatków owsianych z mlekiem,

miodem i owocami. Miała o kilkadziesiąt lat mniej niż on i była

taka piękna, że na jej widok z wrażenia zaniemówił. Przekonała

go do konsumpcji chrupek z dmuchanego ryżu, chudego mięsa i

surowych warzyw. Rzucił palenie. Przestał pić piwo. Zapisał się

do klubu odnowy biologicznej, gdzie młode kuszące ciała prę-

żyły się przed lustrzaną ścianą tak bezwstydnie, że nie wiedział,

gdzie podziać oczy.

W nocy budził się czasem, żeby popatrzeć na śpiącą Me-

lissę.

Wyglądała tak ślicznie! Jej ciemne, lśniące włosy otaczały bla-

dą, eteryczną twarz. Patrzył na nią i zastanawiał się, co taka

słodka dziewczyna robi z takim starym dziadem jak on. Nawet

przemknęła mu myśl, czy czasem Melissa nie jest z KGB. Te

czasy jednak należały do przeszłości. Skończyły się misje jak z

filmów o Jamesie Bondzie. Złe imperium już nikomu nie zagra-

żało. Przeżył tę epokę i nie doświadczył nawet połowy atrakcji,

których się spodziewał. Do licha, za cztery lata przechodził na

emeryturę, i właśnie odebrano mu aktualną sprawę. Teraz miał

podsłuchiwać bankiera z Wall Street, który ostatnio praco-

wał tylko wtedy, kiedy chciał.

Jak na życzenie, ekrany nagle ożyły. Na ich ciemnym tle

pojawiły się jasne, faliste linie o zróżnicowanym apogeum, uza-

leżnionym od natężenia odbieranego dźwięku. Brandon Ferrin-

ger w końcu się obudził w swoim apartamencie na Manhattanie.

Rayowi powiedziano niewiele o obiekcie inwigilacji. Fer-

ringer zaliczał się do kategorii bajecznie bogatych poszukiwaczy

mocnych wrażeń. Przed czterema laty został wdowcem. Od tego

czasu nieustannie jeździł po świecie, zawzięcie szukając przy-

gód lub śmierci - w zależności od tego, jak na to popatrzeć.

Właśnie wrócił z Nepalu. Ta eskapada chyba dała się Ferringe-

rowi mocno we znaki, ponieważ spał przez pięć dni i nocy.

Najwyraźniej przed chwilą wstał. Ray wreszcie usłyszał odgłosy

krzątaniny.

Wyregulował odbiór i wlepił wzrok w cztery główne

ekrany.

Mikrofon zainstalowany w łazience zarejestrował szum włączo-

nego prysznica, a następnie charakterystyczne szuranie. Ktoś

wycierał ciało ręcznikiem. Po chwili przeszedł przez hol i mi-

krofon z kuchni przekazał wycie młynka do kawy.

Włączono też telefon komórkowy Brandona. Rolki z ta-

śmami drgnęły i zaczęły się obracać. Aparatura oczywiście na-

grywała połączenie. W mieszkaniu Ferringera jeszcze nie podłą-

czono regularnej linii. Rayowi było to bardzo na rękę. Pluskwa

w klasycznym aparacie czasem wywoływała zakłócenia lub ci-

che, miarowe trzaskanie. Każdy głupi wiedział, co to oznacza, i

podsłuch tracił sens. Natomiast telefony komórkowe nie stwa-

rzały żadnych problemów. Nie wymagały instalowania pluskwy.

Wystarczyło znać konkretną częstotliwość. Ferringer

już kiedyś musiał być inwigilowany - akta zawierały częstotli-

wość, numer seryjny i osobisty numer identyfikacyjny jego „ko-

mórki".

Sygnał chwilami zanikał. Odbiór z wysokich pięter nie

zawsze bywał najlepszy - przeszkadzało za dużo stalowych

dźwigarów. W końcu po drugiej stronie ktoś podniósł słuchaw-

kę.

- Zakład pogrzebowy C.J. Nikt nie zadba o waszego nie-

boszczyka tak jak my.

- Cześć, C.J. - powiedział Brandon.

- Mój Boże! - W głosie drugiego mężczyzny zabrzmiało

zdumienie.

Ray zmarszczył brwi i ze stosu pustych celofanowych to-

rebek po preclach wygrzebał teczkę z aktami Ferringera. Kim, u

licha, był ten C.J. i dlaczego Ferringer dzwonił do przedsiębior-

cy pogrzebowego? Ray przerzucił kilka kartek i rozwiązał za-

gadkę. W teczce znajdowała się informacja na temat rodziny

Ferringera. Miał dwoje przyrodniego rodzeństwa - Maggie Fer-

ringer i C.J. MacNamarę. Ojcem całej trójki był Maksymilian

Ferringer, który zginął w katastrofie samolotowej w Indonezji w

1972 roku. Ciała Maksymiliana Ferringera nigdy nie od-

naleziono.

C.J. MacNamara wstąpił do piechoty morskiej i służył w

oddziale zwiadowczym. Obecnie mieszkał w Sedonie w stanie

Arizona. Prowadził tam bar i pracował na pół etatu jako tak

zwany funkcjonariusz do spraw poręczeń.

Ray prychnął z pogardą. Łowcy nagród byli najwyżej

bandą ambitnych szczeniaków, którym nie udało się zostać poli-

cjantami. Sami nieudacznicy, bez żadnego wyjątku. Przy czym

czarno-białe zdjęcie sugerowało, że ten MacNamara prawdopo-

dobnie nieźle radził sobie z paniami.

- Rany kota, nie wierzę własnym uszom - w końcu ode-

zwał się C.J. - Ile to już - cztery, pięć miesięcy? Jak się mie-

wasz, Brandon, i gdzie, u licha, się podziewałeś?

- Wchodziłem na Everest.

- Na tę górę? O kurczę, Brandon. Ludzie giną na Evere-

scie.

- Ja nie zginąłem.

- Widocznie głupi nadal mają szczęście.

- Wiesz o tym z własnego doświadczenia. - Co u ciebie,

C.J.? I jak tam Tamara?

Gardner Lisa - Dzieci Maximilliana 02 - Mężczyzna z przeszłością.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: