061. Nie masz pana nad ułana (tekst).pdf

NIE MASZ PANA NAD UŁANA

Nie masz pana nad ułana!

A nad lanc ħ nie masz broni,

Gdzie uderzy, Moskal le Ň y,

Albo wilkiem w stepy goni!

Od tej dłoni, od tej broni,

Moskal wilkiem w stepy goni!

Gdzie my bijem, gdzie my pijem,

Tam mogiły i posucha;

Byle przodem, Chrobrych chodem,

Ko ı i rami ħ to posłucha:

Ko ı i rami ħ — oj, nie kłami ħ ,

Nawet pułki diabłów złamie!

Bo te Ň Ň wawo, w lewo, w prawo

I nie blisko rusza ę trzeba,

R Ģ k niewiele, przyjaciele!

Lecz kraj wielki dały nieba.

Ach, kraj Ň yzny dały nieba,

Wi ħ cej chleba ni Ň potrzeba.

R ŇĢ rumaki, znane szlaki

I je Ň eli Bóg da zdrowie —

O, niemylnie b ħ dziem w Wilnie,

B ħ dziem hula ę po Kijowie:

Hej, panowie, po Kijowie!

Je Ļ li Pan Bóg da nam zdrowie.

Naprzód Rusi łeb pa Ļę musi;

A jak nad nim kruk zakraka,

Nie zabawim i oprawim

Nasz Ģ lanc Ģ i Prusaka;

Hej! Prusaka, nieboraka

Spławim Wisł Ģ bez flisaka!

Czy ju Ň basta? dziatwo Piasta!

O, nie basta! A dukaty?

Za dzier Ň aw ħ i za straw ħ ,

Za Wieliczk ħ i Karpaty!

Dalej zuchy, szwabom baty,

A kraj stanie po Karpaty.