MODLITWA
Boże Ojcze, dziękuję za udzielenie Ducha Świętego wszystkim, którzy o Niego proszą. Dziękuję, że i mnie udzieliłeś Go podczas chrztu świętego. Dziękuję, że p[podczas każdej Mszy Świętej udzielasz mi Jego darów. Spraw Boże, byśmy Jego mocą mogli głosić Dobrą Nowinę o Twej miłości do ludzi – miłości, której nauczył nas Jezus.
Zapewne wiele było w twoim życiu takich sytuacji, kiedy na coś czekałeś. Czekałeś na swoich imieninowych gości i prezenty, które mieli ci podarować; czekałeś na wakacje i długo oczekiwany wyjazd; na wyniki klasówki, kolejny odcinek twojego ulubionego filmu czy obiecaną wycieczkę w ciekawe miejsce. Każde oczekiwanie związane jest z konkretnym miejscem i czasem. Im jest ono dłuższe i im bardziej się do niego przygotowujesz, tym bardziej cenisz sobie dar, na który czekasz.
Podobne doświadczenie towarzyszyło uczniom Jezusa, którzy oczekiwali spełnienia się Jego obietnicy dotyczącej zesłania Ducha Pocieszyciela. Czekali na ten moment 50 dni, modląc się i ufając, że niebawem nadejdzie. A gdy się to stało - dar, który otrzymali, przerósł ich wyobrażenia.
O wypełnieniu się tej obietnicy tak opowiada w księdze Dziejów Apostolskich święty Łukasz:
Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. "Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami?" - mówili pełni zdumienia i podziwu. "Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? - Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie - słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże". Zdumiewali się wszyscy i nie wiedzieli, co myśleć: "Co to ma znaczyć?" - mówili jeden do drugiego (Dz 2, 1-12).
Wydarzenie z dnia Pięćdziesiątnicy - dnia zesłania Ducha Świętego powtarza się w życiu każdego wierzącego najpierw przy udzielaniu mu chrztu świętego. Co więcej, w każdą niedzielę chrześcijanie świętują nie tylko wydarzenie Zmartwychwstania Jezusa, ale również Zesłania Jego Ducha. W ten sposób także w nich, wypełnia się obietnica Zmartwychwstałego o tym; że da im Ducha Świętego.
Duch Święty, Duch Pocieszyciel, zstąpił na każdego z nas ze swoją mocą po to, abyśmy swoją wiarą świadczyli przed innymi, że nasz Zbawiciel żyje, że zmartwychwstał.
Od dnia Pięćdziesiątnicy Duch Święty uświadamia nam, chrześcijanom, znaczenie dokonanych w Jezusie i przez Jezusa dzieł Boga, uzdalnia nas też do wyjaśniania tajemnicy zbawienia innym.
To dzięki umocnieniu przez Ducha Świętego jesteśmy zdolni do czynienia dobra na wzór Chrystusa, do obdarowywania jak On miłością, zmieniania swego postępowania na lepsze. Przez takie dary, jak: dar rozumu, miłości Boga i ludzi czy pobożności Duch pomaga nam przecież rozpoznawać, czy myślimy, działamy i ufamy tak, jak Jezus Chrystus. Dodaje nam też odwagi do wyznawania swej wiary wobec innych i potwierdzania jej życiem.
Czy doceniasz Chrystusowy dar, jakim jest udzielenie ci Ducha Świętego?
Czy prosisz Ducha Świętego o Jego moc, abyś mógł myśleć i postępować tak, jak tego uczy Jezus? Spróbuj wyjaśnić, kiedy i w jakim celu wierzący otrzymują Ducha Świętego?
Na podstawie opowiadania o dniu Pięćdziesiątnicy powiedz, co zmieniło się w uczniach Jezusa po otrzymaniu Ducha Świętego.
Zanim zaczniesz czytać poniższy tekst z Dziejów Apostolskich zastosuj się do poniższych poleceń:
1. przeczytaj tekst pobieżnie;
2. postaw pytania do tekstu (na jakie znajdziesz w nim odpowiedź?);
3. przeczytaj tekst uważnie (przypomnij sobie pytania);
4. streść dany fragment w kilku zdaniach;
5. powtórz najważniejsze informacje zawarte w tekście (weź pod uwagę pytania ułożone na początku ćwiczenia).
Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. 2 Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. 3 Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. 4 I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.
5 Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. 6 Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. 7 Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? - mówili pełni zdumienia i podziwu. 8 Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? - 9 Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, 10 Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, 11 Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie - słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże. 12 Zdumiewali się wszyscy i nie wiedzieli, co myśleć: Co ma znaczyć? - mówili jeden do drugiego. (Dz 2,1-12)
DUCHU ŚWIĘTY PRZYJDŹ
Duchu Święty przyjdź
Niech wiara zagości,
Niech nadzieja zagości,
Niech miłość zagości w nas.
Niech życie zagości,
Niech wolność zagości,
Niech mądrość zagości w nas.
Niech pokój zagości,
Niech szczęście zagości,
Niech radość zagości w nas.
Wołamy przyjdź.
Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, ...
KATECHEZA_DLA_DZIECI