WIECZORNICA O RÓŻAŃCU
„WEŹ DO RĘKI RÓŻANIEC”
Głos I.
Różaniec jest moją codzienną i umiłowaną modlitwą. I muszę powiedzieć, że jest modlitwą cudowną, cudowną w swej prostocie i w swej głębi.
W tej modlitwie powtarzamy wiele razy te same słowa, lecz są to słowa, które Maryja usłyszała od Archanioła i od swojej krewnej Elżbiety.
Z tymi słowami łączy się cały Kościół.
W tym samym czasie nasze serce może objąć w tym dziesiątku różańca wszystkie czyny, które stanowią życie jednostki, rodziny, ojczyzny, Kościoła i ludzkości, zdarzenia osobiste i bliźniego, a w szczególny sposób tych, którzy leżą nam na sercu.
(Papież Jan Paweł II)
Głos II.
Takie słowa o modlitwie różańcowej wypowiedział Ojciec Św. Jan Paweł II.
Muzyka
Głos III.
Skąd wziął się różaniec?
Jaki był początek modlitwy różańcowej?
Sięgnijmy do historii ...
Głos IV.
Wiek XIII.
Głos V.
Według najstarszych podań Matka Najświętsza ukazała się św. Dominikowi ucząc go odmawiania różańca i nakazała rozpowszechnić tą modlitwę.
Wiek XIV.
W drugiej połowie tego wieku imperium tureckie zaczęło zagrażać chrześcijańskiej Europie. Zorganizowano przeciw niemu obronę, przygotowano wojsko i broń. Papież Pius V nakazał wszystkim bractwom różańcowym i całemu Kościołowi odprawiać specjalne nabożeństwa różańcowe w intencji obrony przed przeciwnikiem. Do decydującej bitwy doszło pod Lepanto w dniu 7 października 1571 r. Turcy mimo liczebnej przewagi zostali pokonani. Zwycięstwo przypisano orędownictwu Matki Bożej Różańcowej.
Papież w dowód wdzięczności ustanowił święto dziękczynne ku czci Matki Bożej właśnie w dniu 7 października.
W czasach,
W których tylko niektórzy ludzie umieli czytać
Różaniec był modlitwą powszechną
Tym cenniejszą,
Że łączył z odmawianiem „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Mario”
Rozważania tajemnic z życia Chrystusa i Maryi.
Pieśń: Maryjo Śliczna Pani, lub muzyka
Głos I (wiersz na tle muzyki)
Kiedy ci czasem gorzko na tym świecie,
Kiedy cię smutek jak mgła owija,
Biegnij do Matki Bożej jak dziecię, mówiąc doń „Zdrowaś Maryja”.
Kiedy trudności piętrzy się szaniec
Kiedy cię boleść do krzyża przybija
Ach, weź do ręki wówczas różaniec
I wołaj: „Zdrowaś Maryja”.
Ta słodycz święta, coś wtedy owładnie,
Ach, ona wieki trwa i nie przemija.
I świat ten ziemski nigdy nie odgadnie,
Co znaczy: „Zdrowaś Maryja”.
Wiek XIX...
Głos V
We Francji, w Lourdes, Matka Najświętsza objawiła się ubogiej pasterce Bernadetcie, trzymając w ręku różaniec. Prosiła gorąco, aby poprzez modlitwę różańcową wypraszać łaski dla grzeszników.
Różaniec staje się modlitwą ratunku dla tych,
Którzy są daleko od Boga
I czasem nie mają już sił, by wrócić...
I nie karz w swej zapalczywości.
Zmiłuj się nade mną, Panie, bom słaby;
Ulecz mnie, Panie, bo kości moje strwożone
I duszę moją ogarnia wielka trwoga;
Lecz Ty, o Panie, jakże długo jeszcze?
Zwróć się, o Panie, ocal moją duszę,
Wybaw mnie przez Twoje miłosierdzie. (Ps 6,2-5)
W roku 1917 Matka Najświętsza objawiła się w Portugalii, w małej wiosce Fatima, trojgu dzieciom: Łucji, Hiacyncie i Franciszkowi. W czasie objawień Maryja prosiła przez dzieci, a przez nie każdego z nas, aby odmawiał różaniec. Mówiła:
Módlcie się, módlcie się, składajcie wiele ofiar za grzeszników. Wielu z nich idzie do piekła, ponieważ nikt się za nich nie ofiaruje i nie modli. Odmawiajcie codziennie różaniec.
Gdy ludzie przeciw nam powstali,
Wtedy pochłonęliby nas żywcem,
Gdy ich gniew przeciw nam zapłonął:
Wówczas zatopiłaby nas woda
Przepłynąłby nad nami potok,
Wówczas przelałyby się nad nami wezbrane wody.
Błogosławiony Pan,
Który nas nie wydał na pastwę ich zębom.
Dusza nasza jak ptak się wyrwała z sidła ptaszników,
Sidło się porwało a my jesteśmy wolni.
Nasza pomoc jest w imieniu Pana,
Który stworzył niebo i ziemię. (por. Ps 124,1-8)
Głos II
Rozważanie tajemnic z życia Jezusa i Maryi, Ich radości i smutków, Ich słów i sposobów działania jest dla nas szkołą życia, wskazówką jak mamy postępować w różnych okolicznościach życia. To rozważanie niesie z sobą także błogosławieństwo tym, którzy potrzebują miłosierdzia. Jakże często staje się ono wybawieniem dla nich.
Każdy z nas, w inny sposób ściska paciorki różańca,
Każdy zostawia na nich swój odcisk, każdy inny...
Każdy z czymś innym przychodzi...
Nieraz tuliło się różaniec do piersi
Myśląc o synu, który zginął w wypadku;
O ciężko chorej mamie;
O babci, która zmarła tak dawno,
O ukochanej osobie – jedynej na świecie,
O ważnych egzaminach i tylu, tylu sprawach ...
Może warto powrócić,
Wyciągnąć różaniec spomiędzy książek
Spocić go w utrudzonych rękach.
Matka zawsze wysłucha naszych modlitw,
Jeżeli tylko idziemy drogą Miłości.
Różaniec zawsze ma moc
Nawet wtedy, gdy leży gdzieś porzucony ...
Moc ta jednak nabiera sensu dopiero w ludzkich rękach...
Matka niczego nie odmówi swoim dzieciom...
Pieśń: Z dawna Polski Tyś Królową... (lub muzyka)
(na zakończenie można odmówić dziesiątek różańca).
4
mariara