Mikrokontrolery - To takie proste.pdf

(8927 KB) Pobierz
Mikrokontrolery - To takie proste.pdf
eżtopotrafisz
afisz
Wkilku poprzednich numerach EdW
miałeś okazję dowiedzieć się wielu cie−
kawych informacji na temat układów
mikroprocesorowych, czyli wskrócie
“mikroprocesorów”. Wiesz już że te,
dośćzłożonewbudowie,elementyelek−
troniczne stosowane są powszechnie
wkomputerachklasyPC.Wnietakod−
ległej przeszłości wielu użytkowników
sędziwegodziśSpektrusia,Commodora
czyAtariczęstoniezdawałosobiespra−
wy, że jest posiadaczem mniej czy bar−
dziejskomplikowanegoukładumikropro−
cesorowego.Jednakmikroprocesorynie
zostały wynalezione jedynie po to, aby
zadowalaćcorazbardziejwymagającego
użytkownika, żądnego maszyn −coraz
szybciej obrabiających dane, chcącego
miećdostępdomultimedialnychgierzaj−
mujących niebotyczne ilości miejsca na
dyskutwardymkomputeradomowego.
Od samego początku inteligentnych
układówcyfrowychnarynkuelektronicz−
nym istniała grupa dość prostych, na
pierwszy rzut oka, mikroprocesorów,
których ewolucja nie potraktowała tak
ostro, jak to miało miejsce wwypadku
rodziny 8086. Jeżeli nie wiesz, co kryje
siępodtąnazwą,przypomnęci,żeukła−
dy 8086 to prawdziwi “pradziadowie”
procesorów Pentium obecnie masowo
stosowanychwkomputerachPC.
Wspomniane układy, będące niejako
oddzielną gałęzią wrodzinie układów
cyfrowych wielkiej skali integracji (po−
dobnie jak “małpy” wteorii Darwina),
przetrwaływniezmiennejpostaciodkil−
kunastulat.Comogłobyćpowodemte−
gostanurzeczy?Otóżdziękiarchitektu−
rze, czyli budowie wewnętrznej tych
układów, okazało się możliwe zastoso−
wanie ich nie tylko wspecjalizowanym
sprzęciekomputerowym.Głównymryn−
kiemzbytuokazalisięproducenciróżne−
gorodzajusprzętugospodarstwadomo−
wego, od ekspresów do kawy począw−
szy,poprzezsprzętradiowo−telewizyjny,
AGD,namotoryzacjiskończywszy.
Przy okazji lektury artykułów wEdW
na temat mikroprocesora dowiedziałeś
się,żesammikroprocesortoniewszys−
tko.Nasznapozórinteligentnyukładcyf−
rowy bez dołączenia kilku dodatkowych
elementów zewnętrznych: zegara, pa−
mięci,układówwejścia/wyjścia(I/O)po−
trafiniewiele.
Iwtedy ktoś wpadł na pomysł
umieszczenia samego mikroprocesora
zwymienionymiukładamiperyferyjnymi
zjednym układzie scalonym. Tak po−
wstałpierwszy“mikrokontroler”awłaś−
ciwie“mikrokomputerjednoukładowy”.
Słowo “mikrokomputer” nie jest by−
najmniej na wyrost, bowiem stworzony
scalakbyłwistociekompletnymkompu−
terem tylko że wmałym formacie.
Wwnętrzu posiadał jakby rdzeń, który
Mikrokontrolery?
To takie proste...
potrafił przetwarzać komendy wydawa−
neprzezprogramistę;pamięć−wktórej
mógł przechowywać wyniki obliczeń
oraz układy do komunikacji ze światem
zewnętrznym−czylitzw.porty.Takfun−
kcjonalnabudowaoraz,comiałoniema−
łe znaczenie,niska cena mikrokontrole−
ra, utorowała mu drogę do zastosowań
praktyczniewszędzie.
Rysunek 1
Rysunek 1
Widać,żewszystkieurządzeniapery−
feryjne znajdujące się “na zewnątrz”
mikroprocesora, wprzypadku mikro−
komputera zostały umieszczone wjed−
nym układzie scalonym. Iwtym tkwi
potęganaszychprostychmikrokompute−
rów.
Wnaszych dalszych rozważaniach,
pomimożemowabędzieomikrokompu−
terach jednoukładowych ,będziemy za−
miennieużywaćokreśleń“mikrokontro−
ler” lub nawet “mikroprocesor”. Zapa−
Rys.1.Mikroprocesordopracypotrzebujewieludodatkowychukładów
peryferyjnych,atypowy"mikrokontrolerjednoukładowy"majewbudowane
w strukturę.
E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 4/97
43
eżtopotr
Teżtopotr
Rysunek 1obrazuje różnicę między
“mikroprocesorem” a “mikrokompute−
rem” (mikrokontrolerem, jak kto woli).
104948641.013.png 104948641.014.png 104948641.015.png 104948641.016.png 104948641.001.png 104948641.002.png 104948641.003.png 104948641.004.png 104948641.005.png 104948641.006.png 104948641.007.png
eżtopotrafisz
afisz
miętaj to, żebyś się nie pomylił. Ze
względówstylistycznychbędziemyuży−
waćnawetokreślenia“mikroprocesor”,
choć nie jest to do końca ścisłe. Ale
przecież już wiesz, drogi Czytelniku,
oczymbędziemowa.
Itak niektóre zmikrokontrolerów
wyspecjalizowały się wkonkretnych
dziedzinach tak bardzo, że nie potrafiły
znaleźć miejsca gdzie indziej. Najprost−
szym przykładem niech będzie zapo−
mniany już układ zegara MC1206. Któż
zwas nie próbował, aprzynajmniej nie
słyszał otym jakże popularnym, szcze−
gólnienagiełdachelektronicznych,ukła−
dziecyfrowym.Ten“zegarek”byłprze−
cież mikrokontrolerem, tylko potrafią−
cym wykonywać określone czynności
związanezpomiaremczasu.Układoscy−
latora miał, prawda? Pamięć wewnętrz−
ną(np.alarmu)też,wyjściadosterowa−
niawyświetlaczamiLED(portyI/O)tak−
że, więc teraz mi chyba nie zarzucisz,
drogi Czytelniku, że ta kostka to nie
byłprostyalefunkcjonalnymikrokontro−
ler.
Pomyślteraz,czymająctewszystkie
elementy składowe, zamiast np. wy−
świetlaczy LED nasza kostka MC12...
mogłaby pracować wroli programatora
do pralki automatycznej. Niestety,
wczasachPRLuniktootymniepomyś−
lał, awkażdym razie nie doczekano się
wdrożeniatakiegoukładu.Powstałnato−
miast prymitywny, elektromechaniczny
programator,któregokolejny,regenero−
wany egzemplarz pracuje w20−letniej
pralceautora(używanejraczejzewzglę−
dówsentymentalnych).
Przykładów może być wiele, my jed−
nak zajmiemy się jednoukładowcami
bardziej uniwersalnymi ztwego punktu
widzenia −takimi ,które będziesz sam
mógł “zmusić” do wykonywania okreś−
lonych czynności wzbudowanym przez
ciebieukładzie.
Będziesz mógł zrobić sobie swój
własnyMC1206,lecznp.z25alarmami,
zesterowaniem4przekaźnikami,stope−
rem.Wprzypływie nudy wykorzystasz
ten sam układ scalony −mikrokontroler
izbudujeszzpomocąkilkudodatkowych
elementów dyskretnych miernik częs−
totliwości lub licznik obrotów silnika do
twego samochodu. Wreszcie dając
upustnarastającejgórzepomysłówwy−
korzystasz mikrokontroler do budowy
przemyślnego systemu alarmowego ze
zdalnym sterowaniem wszystkich funk−
cji wtwoim mieszkaniu: od gaszenia
światłapocząwszy,nasygnalizacjiprze−
ciekuwodylubgazuskończywszy.
Za trudne? Nic podobnego, znam to
zautopsji.Wczasachszkołyśredniej(la−
ta 80), nie miałem zielonego pojęcia
omikroprocesorach,niemówiącotym,
żekupienieodpowiedniejkostkibyłonie
tylko lada trudnością ale i... głupotą ze
względunakompletnybrakjakiejkolwiek
literatury na temat projektowania ukła−
dów zwykorzystaniem mikroproceso−
rów. Moją pasją była technika cyfrowa
czylinajczęściejsklecaniezwielukostek
TTLczyCMOSjakiegośsensowniedzia−
łającego układu, który często po dłuż−
szymlubkrótszymokresieczasuodcho−
dziłdolamusa,czylikrótkomówiąckoń−
czyłwkartoniezinnymielektronicznymi
śmieciami, czekając, że może któraś
zkostekprzydasięwprzyszłości.
IwtedypojawiłsięON−mikrokompu−
terjednoukładowy.Oczarowałmniebar−
dziejniżpoczciwyPCXT,zewzględuna
swojąprostotęimożliwośćwieluzasto−
sowań.
Takzamieniłempłytkędrukowanąze−
gara owymiarach 20x30 cm zkilkuna−
stomaukładamiscalonymi(całośćpobie−
rałaponad0,5Aprądu)nazgrabnyukład
mieszczący się wniewielkiej iestetycz−
nejobudowiewielkościdużegopudełka
pozapałkach.Rodzinaijabylidumniiza−
dowolenizurządzenia,którefunkcjonal−
nością azarazem wielkością wyświetla−
czykonkurowałoztymioferowanymi
wówczesnych czasach na rynku.
Apotem sprawy potoczyły się szy−
bko,pokoleinawarsztatposzedłmój
pierwszy amplituner zRADMORu,
potem wymieniłem wnętrzności
wzegarze akwariowym, także nieod−
wracalnej modyfikacji uległa moja,
ztrudem kupiona, “szuflada” zDIO−
RY. Iwszystko spisuje się do dziś
dzieńznakomicie!
Jeżeliwtymmomencie,drogiCzytel−
niku,pomyślisz:Notak,tylkomikropro−
cesor,acozrobićzszufladąniepotrzeb−
nych TTLi iCMOSów?. Odpowiem ci:
zatrzymajjewszystkie.Układymikropro−
cesoroweniekończąsięna...mikropro−
cesorach!Twojezapasyzpewnościązo−
staną zpożytkiem wykorzystane, bar−
dziej racjonalnie iekonomicznie zara−
zem, wwielu układach elektronicznych
jakoperyferiasamegomikrokontrolera.
Po tych kilku westchnięciach za mi−
nioną epoką wróćmy jednak do konkre−
tów na temat mikrokomputerów jedno−
układowych. Jak powiedziałem wcześ−
niej,układyteistniejądodziś,aichróż−
norodność imożliwości zastosowań są
nieograniczone.
Obecnieistniejekilkarodzintychukła−
dów, których producentami są najwięk−
sze koncerny elektroniczne na świecie.
44
E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 4/97
eżtopotr
Teżtopotr
104948641.008.png
eżtopotrafisz
afisz
Wmikroprocesorowym światku najbar−
dziejznaniproducencito:
− Microchip,zeswojąrodziną“jednouk−
ładowców”PIC...
− Motorola, lansująca układy 8,16 i32−
bitowychmikrontrolerówjednoukłado−
wych
− Intel, produkujący bodaj najbardziej
popularneprocesoryserii8051...
− Zilog, producent nowoczesnych kont−
rolerówjednoukładowych−następców
poczciwego Z80 (wykorzystywanego
wprodukcjisędziwychZX81,ZXSpec−
trum)
− SGS−ThompsonzrodzinąST62.
Istniejetakżekilkainnychfirm,które
na bazie licencji opracowały mutacje
tychprocesorów,wyposażającjewwie−
ledodatkowychblokówfunkcjonalnych,
zachowując przy tym pełną kompatybil−
nośćzeswymipierwowzorami.Donich
zpewnościąnależyzaliczyćPhilipsa,Sie−
mesa oraz dwie amerykańskie firmy:
Dallas oraz Atmel, które wostatnich la−
tach zaskoczyły projektantów kilkoma
udanymi wersjami najbardziej popular−
nych mikrokontrolerów jednoukłado−
wych.
Dozastosowańamatorskich(anawet
wpełniprofesjonalnych)najbardziejpra−
ktyczne są mikroprocesory 8−bitowe.
Wersje 16 i32 bitowe są po prostu za
dobre,atakżezadrogiejaknapotrzeby
domowegoczyszkolnegolaboratorium.
Wśródpopularnych“8−bitowców”do
niedawna prym wiodły Z80, niestety ze
względunaograniczonemożliwościob−
sługi urządzeń peryferyjnych (wejścia/
wyjścia) bez konieczności stosowania
dodatkowych układów scalonych rodzi−
nyZ80słuchpraktycznieonichzaginął.
Obecnienajbardziejpopularnemikrokon−
trolerytokostkiPIC(Microchip)orazro−
dzina MCS−51, czyli procesory oparte
oukład8051.
Iwłaśnie te ostatnie, drogi Czytelni−
ku, zostaną opisane wkolejnych nume−
rachEdW.
Dlaczego akurat te? Odpowiedź jest
prosta.Popierwsze:sątonajłatwiejdo−
stępneinajtańsze(wstosunkucenydo
możliwości) układy mikroprocesorowe
narynku.Podrugie,wszędzieroisięod
shareware’owychprogramównaichte−
mat,ananaszymrynkuzaczęłysiępoja−
wiać podręczniki podejmujące temat
mikrokontrolerów 8051 ipochodnych.
Wreszciedostępnośćwmiarętanichna−
rzędzi do wspomagania projektowania
przeważyła na ich korzyść. Tylko nie
myśl od razu, że wcyklu poświęconym
8051będziemycięzmuszaćdokupowa−
nia komputera, programów czy nawet
książek. Nie! Do zaznajomienia się
zmożliwościami tych procesorów nie
będzie ci nawet potrzebny komputer!
Tak,tojestmożliwe.
Przyjrzyjmysięteraz,cozawieratypo−
wyprzedstawicielrodzinyMCS−51−mik−
rokomputer jednoukładowy 8051 (rys.
2). Jak widać, wjednej kostce zawarto
wszystkie niezbędne do pracy układy,
toteżwystarczydosłowniekilkabiernych
elementówzewnętrznychabyruszyćdo
pracy. Ale jakiej? Otym dowiesz się
wkolejnejczęścinaszegocykluo51−ce.
Wjednym układzie scalonym zawar−
czyliprogram.Wtymostatnimprzypad−
kuczęstowewnętrznapamięćROMjest
wtedynieaktywna,lubniemajejwcale,
aleotympóźniej.
Narynkuistniejekilkapodstawowych
wersji procesora 8051. Wszystkie one
majatakiesamewewnętrzneblokifunk−
cjonalne, różnica polega na rodzaju pa−
mięci programu −czyli pamięci stałej
zktórejmikrokontrolerpobierarozkazy.
Jak wiesz, wśród pamięci stałych
ROM najbardziej popularne są pamięci
EPROM (programowane elektrycznie,
kasowane promieniami UV) głównie ze
względunaichcenę.Rzadziejstosowa−
nesąpamięciROMprogamowaneprzez
producenta lub pamięci EPROM/OTP
(OTP − One Time Programmable) −czyli
jednokrotnieprogramowanepamięciEP−
ROM (jednokrotnie −bo nie ma możli−
wościichkasowaniapromieniamiUV,co
jestwynikiembrakuokienkakwarcowe−
gowobudowiepamięci).
Ostatnio coraz większą popularność
zdobywają pamięci EEPROM, czyli pa−
mięciktóremożnaprogramowaćjakika−
sować elektrycznie. Przy stosowaniu
pamięci EEPROM odpada konieczność
stosowania kłopotliwych iczęsto dro−
gich kasowników pamięci EPROM (z
lampą ultrafioletową, apamięć można
programować wielokrotnie, nawet 100
tysięcyrazy.
Wróżnych wersjach procesorów
8051 stosuje się różne, wymienione
wcześniej typy pamięci programu. Tak
więc mamy mikrokontrolery wwersji
ROM,OTP,EPROM,wreszcieEEPROM
orazwersjepozbawionepamięciprogra−
mu wogóle, przystosowane do pracy
zdołączoną zzewnątrz dowolną pamię−
ciąprogramu.
Itak. wzależności od wbudowanej
wukład mikrokontrolera 8051 pamięci
to:
− rdzeńmikroprocesoraCPUz8−bitową
jednostkąarytmetyczno−logiczną(ALU),
zdolna do wykonywania obliczeń na
liczbach8−bitowych;
− uniwersalne dwukierunkowe porty
wejścia/wyjścia, do komunikowania
się ze światem zewnętrznym po po−
przezzapisywaniedonichjakiodczyt
przezniedanychcyfrowych(wniektó−
rychodmianach8051zwbudowanymi
przetwornikami A/C i C/A, także wiel−
kościanalogowych;
− programowany szeregowy port trans−
misjidwukierunkowej,którymożenp.
służyćdokomunikowaniasięzdowol−
nym komputerem wyposażonym
wzłączeRS232C;
− dwa(winnychwersjach3)uniwersal−
ne liczniki/timery, do dowolnego wy−
korzystania;
− układgenerowaniaprzerwańsystemo−
wych, zawierający także możliwość
generowaniaprzerwańzewnętrznych;
− układwewnętrznegooscylatora,który
ogranicza do minimum konieczność
stosowaniazewnętrznychelementów
do pojedynczego rezonatora kwarco−
wego oraz dwóch dodatkowych kon−
densatorówceramicznych;
− wreszcie pamięć do przechowywania
danychiwynikówobliczeń:RAM;
− oraz wewnętrzna pamięć typu ROM,
wktórej zawarty jest program działa−
niamikrokontrolera.
Programdziałaniajesttworzonyprzez
konstruktora wprocesie tworzenia apli−
kacji,anastępniejestzapisywanyzapo−
mocą programatora wstrukturę mikro−
kontrolera.Ponadtomikroprocesor8051
posiada możliwość dołączenia zze−
wnątrz dodatkowych układów pamięci
statycznych RAM (do przechowywania
danych) oraz pamięci EPROM/ROM
zktórej może odczytywać polecenia −
Rys.2.Mikrokomputer8051.
E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 4/97
45
eżtopotr
Teżtopotr
104948641.009.png
eżtopotrafisz
afisz
programu, producenci ustalili wmiarę
jednolite iprzejrzyste symbole, których
znajomość(narazieteoretyczna)zpew−
nością przyda się wpóźniejszych zaku−
pachtychkostek.
W tabeli 1
Tabela1
Symbolhandlowy Opis
Opis
80C51
wersjazwewnętrznąpamięciąprogramutypuROM,której
zawartośćjest nieznanaznaszegopunktuwidzenia,toteżukład
możemywykorzystaćdopracytylkozdołączonazewnętrzną
pamięciąnp.EPROMdoktórejzapiszemynaszprogram(wtedy
pamięćROMjestwyłączona−nieaktywna)
tabeli 1 zestawiono oznaczenia
mutacjiprocesora8051,orazkrótkącha−
rakterystykę zastosowanej pamięci pro−
gramu. Literka “C” wnazwie każdego
znichoznacza,żekażdyukładwykonany
jest wwersji CMOS. Niegdyś dość po−
pularnebyływersjeHMOS(bezliterkiC,
np. 8031), lecz jest to przeszłość, toteż
niebędziemysięnimizajmować.
Jeżeli przez przypadek natrafisz, np.
wBOMISie, na układ wwersji HMOS
imożeszgonabyćzagrosze,skorzystaj
ikup go. Taki układ jest identyczny jak
wwersji CMOS, lecz będzie pobierał
więcej prądu podczas pracy, co często
niejestproblemem.
Zewzględunarzadkośćtakichsytua−
cji, wswoich rozważaniach będziemy
podawać dane iparametry techniczne
dotyczące układów 8051, wykonanych
wwersjiCMOS.
Podane wtabeli wersje procesorów
80C51i80C52totypowe“odpady”pro−
dukcyjnewielkichkoncernówprodukują−
cych sprzęt elektroniczny. “Odpady” to
nieznaczybezwartościowelubwybrako−
wane. W pamięci wewnętrznej układu
8051producentzapisałjakiśprogramdla
konkretnego odbiorcy (np. wytwórcy
pralek automatycznych). Kostki te nie
zostałyjednaksprzedanetemuodbiorcy.
Dlaciebiewpisanyprogramjestbezuży−
teczny. Ale, jak wspomniałem wcześ−
niej, mikrokontrolery rodziny 8051 mają
możliwość pracy zwbudowaną lub ze−
wnętrznąpamięciąprogramu.Jeżelide−
cydujemy się na wykorzystanie tej dru−
giej możliwości, pamięć wewnętrzną
tabeli 1
80C31
wersjaprocesorabezwewnętrznejpamięciprogramu.
Mikrokontrolerwtejwersjimożepracowaćtylkozdołączoną
zewnętrznąpamięciąjakdla80C51.
87C51
wersjazwbudowanąpamięciąEPROM.Obudowa
mikroprocesoraposiada okienkokwarcowe,dziękiktóremu
możliwejestkasowaniezawartościtejpamięci,coumożliwia
wielokrotneprogramowaniecałegoukładu.
89C51
najnowszawersjaprocesorazkasowanąelektryczniepamięcią
EEPROM.Ponieważwtejwersjicałapamięćprogramu
EEPROMmożebyćkasowanabardzoszybko−zapomocątylko
1impulsu,procesorywtejwersjinazywasiętypu“Flash”(czyt.
“flesz”)
80C52
jesttoprocesoridentycznyz8051tyleżeposiadadodatkowy
trzeci programowalnylicznik/timer(nazywanyjako“T2”)idwa
razywięcejpamięciRAM(256B).Resztajakdla80C51−patrz
wyżej.
80C32
jakdla80C31zuwzględnieniem“T2”iRAM
87C52
jakdla87C51zuwzględnieniem“T2”iRAM
89C52
jakdla89C51zuwzględnieniem“T2”−RAM
możnafizycznieodłączyć−poprzezzwar−
cie do masy odpowiedniego wyprowa−
dzenia mikrokontrolera 8051. Wtakiej
aplikacjimożnazatemużyćwersji80C31
−bez wewnętrznej pamięci programu,
lub bardzo taniej (nazwanej wcześniej
“odpadową”)wersji80C51.Wobuprzy−
padkachdziałanieukładubędzietakiesa−
me. Ze względu na ogromną różnicę
wcenietychdwóchwersji,powinieneś
używać tańszej kostki 80C51. Zapytasz
pewnie: To po co wogóle na rynku są
wersje80C31,skoromożnaużyć80C51
po niższej cenie? Otóż pamięć pobiera
prąd − różnica polega na poborze prądu
przezteukłady.Jednakróżnicatawyno−
sizaledwiekilkamA,toteżwnaszychza−
stosowaniachniematożadnegoznacze−
nia.
Wnastępnymodcinkuprzyjrzymysię
temu,co“wystaje”zmikroprocesora−
czyli wyprowadzeniom iich znaczeniu
dlaukładusamegomikrokontrolera.
SławomirSurowiński
SławomirSurowiński
46
E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 4/97
eżtopotr
Teżtopotr
Symbolhandlowy
 
eżtopotrafisz
afisz
Wpoprzednimnumerze“Elektroniki
dlaWszystkich”zaznajomiliśmy
Czytelnikówzpojęciem
mikroprocesoraimikrokontrolera.
Przedstawiliśmyogólnezałożenia
dotyczącebudowyukładów
scalonychtegotypuorazprzybliżony
sposóbwspółpracyzinnymi
układamiperyferyjnymi.
Wtymodcinkuprzedstawimyogólny
opiswyprowadzeńmikroprocesora.
Jesttodrugizodcinkówwstępnych
zcykluobejmującegonaukę
programowaniaprocesora8051.
Przypominamy,żewkrótce
zamkniemylistękandydatówna
ucznióww“klasie
mikroprocesorowej”.Nazgłoszenia
chętnychczekamydokońcamaja.
“Klasamikroprocesorowa”togrupa
20−30osób,któreorztymają
bezpłatnieodfirmyAVTzestaw
edukacyjny(składającysięzdwóch
płytekzprocesorem,klawiaturą,
wyświetlaczamiitp.).Osobyte
zobowiązanebędądo
przeprowadzaniawszystkich
prostychćwiczeńzzakresunauki
programowaniaorazdozgłaszania
autorowicykluwszelkichwynikłych
niejasnościczyproblemów.Matona
celupraktycznesprawdzeniestopnia
opanowaniaprzedstawionego
materiału,atakżeniewątpliwie
zapewniskutecznośćnauki.Do
skorzystaniaz tejmożliwości
zapraszamyosobywróżnymwieku,
od12do80lat.
Mikrokontrolery?
To takie proste...
Część2
Charakterystykamikrokontrolera8051
Dlaczego8051?
Ponieważelektronikaopartanaukła−
dachmikroprocesorowychwkraczapod
strzechycorazsilniej,wartobyprzyjrzeć
siębliżejjednemu,bodajnajpopularniej−
szemuukładowitegotypu,amianowicie
mikrokontrolerowi8051.
Zapewne wielu Czytelników EdW
spotykasięzoznaczeniem8051.Niektó−
rychzpewnościąogarniazimnydreszcz,
innijakwynikazlistów,sązaciekawieni
tematemimożliwościamiprogramowa−
nia mikroprocesorów. Postaram się
wsposóbprzystępny,takmerytorycznie
jakifinansowo,(niestetyznaukąwiąże
sięczęśćpraktyczna,którawymagami−
nimum sprzętu do nauki programowa−
nia)pokazaćiprzekonaćWasotymże
projektowanieukładówprzywykorzysta−
niumikrokontrolera8051niejesttrudne.
Wymaganesąjedyniepodstawowewia−
domości ztechniki cyfrowej, mówiąc
konkretniekażdy,ktoznapodstawowe
bramki logiczne oraz najprostsze typy
przerzutników,ajeżelidodatkowowyko−
nałsamjakiśukładlubopisanywlitera−
turze,zpewnościąniebędziemiałprob−
lemówzopanowaniemsztukikorzysta−
niazmikroprocesora8051.
Przy opisie samego procesora,
awpóźniejszychnumerachEdW,także
podczaskrótkichlekcjinatematprogra−
mowania,będęzakażdymrazemodwo−
ływałsiędoanalogicznychukładówwy−
konanychwstandardowejtechnicecyf−
rowej(TTLczyCMOS).Dziękitemukaż−
dy zainteresowany tematem czytelnik,
zorientowany choć wpodstawach cyf−
rówki, będzie wstanie strawić pewna
porcjęwiedzy,oswajającsięjednocześ−
Rys.3.Opiswyprowadzeńmikrokont−
rolera8051.
E LEKTRONIKA DLA WSZYSTKICH 5/97
41
eżtopotr
Teżtopotr
104948641.010.png 104948641.011.png 104948641.012.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin