Normy Podnoszenia i Transportu Ładunków.doc

PE i FP

NORMY PODNOSZENIA I TRANSPORTU ŁADUNKÓW

Ręczne prace transportowe:

·         wymagają dużego wysiłku fizycznego,

·         stwarzają poważne zagrożenia,

·         powodują liczne wypadki przy pracy.

Podczas wykonywania ręcznych prac transportowych najbardziej narażonymi na urazy częściami

ludzkiego ciała są:

v     kręgosłup,

v     ramiona,

v     nadgarstki,

v     stopy i dłonie.

Organizacja transportu ręcznego wymaga zastosowania metod, które powinny:

ü      wyeliminować nadmierne obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego,

ü      ograniczyć długotrwały wysiłek (należy stosować przerwy w pracy na odpoczynek),

ü      ograniczyć do minimum odległości ręcznego przemieszczania przedmiotów,

ü      uwzględnić wymagania ergonomii,

ü      eliminować ryzyko urazów i wykluczać przemieszczanie przedmiotów, jeżeli:

- przemieszczanie to może być wykonywane tylko za pomocą skrętu tułowia pracownika,

- istnieje możliwość wystąpienia nagłych ruchów przemieszczanego przedmiotu,

- ciało pracownika znajduje się w niestabilnej pozycji,

- pochylenie tułowia pracownika przekracza 450.

Prawidłowe usytuowanie ciała i ładunku

Kobiety, podnosząc ładunek, powinny:

·         przyklękać na jedno kolano tak, żeby jak najściślej przylegało ono do ładunku, przy czym

            stopa drugiej nogi powinna znajdować się ok. 30 cm od ładunku,

·         uchwycić z obu stron ładunek w taki sposób, żeby nie wysunął się z rąk, podnosić ładunek przez prostowanie nóg, przy czym grzbiet powinien być cały czas wyprostowany.

Mężczyźni, podnosząc ładunek, powinni:

Ø      podejść jak najbliżej do ładunku i jeżeli jest to możliwe, okraczyć go, przy czym stopy powinny być lekko rozwarte,

Ø      przykucnąć obok podnoszonego ciężaru,

Ø      wyprostować grzbiet i mocno uchwycić ładunek, tak aby nie wysunął się z rąk,

Ø      podnosić ładunek przez prostowanie nóg, trzymając go jak najbliżej tułowia, przy czym

            grzbiet powinien być cały czas wyprostowany.

Przy transporcie przedmiotów nieporęcznych i niestabilnych,

ze zmiennym ośrodkiem ciężkości, należy stosować następujące zasady:

Przedmioty nieporęczne lub trudne do utrzymania powinny być przemieszczane przy użyciu

sprzętu pomocniczego.

Przedmioty, których ośrodek ciężkości znajduje się powyżej połowy ich wysokości, nie powinny być przenoszone ręcznie. W przypadku przenoszenia przedmiotu trzymanego w odległości większej niż 30 cm od tułowia

– należy zmniejszyć o połowę dopuszczalną masę ładunku przypadającą na jednego pracownika

lub zapewnić wykonanie tego transportu przez co najmniej 2 pracowników.

Ostre krawędzie oraz wystające elementy przemieszczanych przedmiotów powinny być osłonięte.

Opakowania przedmiotów powinny być wytrzymałe, niestwarzające kształtem lub krawędziami

potencjalnych zagrożeń wypadkowych.

Balony szklane z kwasami lub cieczami żrącymi powinny być transportowane na specjalnie przystosowanych do tego celu wózkach.

Pracodawcy, którzy zatrudniają pracowników przy ręcznych pracach transportowych, obowiązani są m.in.:

·         szkolić pracowników w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy,

·         zapewnić pracownikom badania lekarskie, wstępne i okresowe,

·         zapewnić niezbędny sprzęt pomocniczy oraz środki ochrony indywidualnej,

·         oceniać i dokumentować ryzyko zawodowe występujące przy ręcznych pracach transportowych, biorąc pod uwagę:

- masę przemieszczanego przedmiotu, jego rodzaj i położenie środka ciężkości,

- warunki środowiska pracy,

- organizację pracy,

- indywidualne predyspozycje pracownika (sprawność, wiek i stan zdrowia),

·         podejmować działania mające na celu usunięcie stwierdzonych zagrożeń,

·         zapewnić pracownikom dodatkowe informacje dotyczące przemieszczanych przedmiotów oraz materiałów, w szczególności:

- wybuchowych,

- żrących,

- palnych,

- trujących,

- pylących,

·         informować pracowników o ryzyku zawodowym, wymaganiach ergonomii i środkach bezpieczeństwa, w szczególności tych, które zapobiegają urazom kręgosłupa.

Normy dźwigania i przenoszenia ładunków zostały określone z uwzględnieniem następujących czynników:

v     płci pracownika,

v     wieku pracownika,

v     odległości, na którą wykonywane są prace transportowe,

v     charakteru pracy,

v     charakteru drogi.

UWAGA!

Dźwigania i przenoszenia ładunków nie powinno się powierzać osobom:

·         głuchym,

·         niemym,

·         słabym wzroku,

·         umysłowo upośledzonym,

·         poważnych schorzeniach serca,

·         cierpiącym na przepuklinę i dyskopatię.

Właściwym do oceny stanu zdrowia pracownika jest lekarz orzekający o braku przeciwwskazań

do zatrudnienia na zajmowanym stanowisku.

Niedopuszczalne jest ręczne przenoszenie przez jednego pracownika przedmiotów

o masie przekraczającej 30 kg na wysokość powyżej 4 m

lub na odległość przekraczającą 25 m.

Wartości dopuszczalne mas przedmiotów (w kg) przedstawia poniższa tabela: