Diaczenko Marina i Siergiej - Waran.pdf - Bałagan - natalea1

Przełożył

Andrzej Sawicki

Waran

tyt. oryg. Waran

ISBN 83-89951-13-4

Projekt i opracowanie graficzne okładki

Maciej „Monastyr" Błażejczyk

Korekta Bogdan Szyma

Skład Tadeusz Meszko

Wydanie I

Agencja „Solaris"

Małgorzata Piasecka

ul. Warszawska 25 A, 11-034 Stawiguda

tel./fax: 089 541-31-17

e-mail: agencja@solaris.net.pl

www.solaris.net.pl

Spis treści:

CZĘŚĆ PIERWSZA ......................................................................................................... 4

Rozdział pierwszy........................................................................................................ 4

Rozdział drugi ........................................................................................................... 25

Rozdział trzeci ........................................................................................................... 70

Rozdział czwarty........................................................................................................ 85

Rozdział piąty ...........................................................................................................125

CZĘŚĆ DRUGA ............................................................................................................153

Rozdział pierwszy.....................................................................................................153

Rozdział drugi ......................................................................................................... 201

Rozdział trzeci ......................................................................................................... 255

Rozdział czwarty...................................................................................................... 297

EPILOG ....................................................................................................................... 314

CZĘŚĆ PIERWSZA

Rozdział pierwszy

Franta przywieźli łodzią pocztową. Pomiędzy workami i skrzyniami starego Makei

pasażer wyglądał dość głupio - śmieszny króciutki płaszcz narzucony na jasny

kostium, nad głową jakieś błoniaste urządzenie bardzo podobne do parasola. Kiedy

łódź podpłynęła bliżej, Waran przekonał się, iż jest to rzeczywiście parasol, tylko

chroniący nie przed deszczem, a przed słońcem. Z takimi zabaweczkami chodzą tylko

górenowie: odbieracz z górnej przystani na przykład, w międzysezonie śmieszy całe

osiedle swoim kraciastym parasolem z koronkami.

Był cichy, szary poranek. Każda kropla uderzając w wodę, odbijała się dźwięcznie,

jakby chciała wrócić w niebo i całe morze wydawało się przez to kosmate. Szeroka,

niemal kwadratowa płaskodenka mieszała morze łopatami bocznych kół. Stary Makei

kręcił pedałami - nad wodą daleko niosło się sapanie i pochrząkiwanie starego

pocztyliona. Dumnie wyprostowany pasażer dumnie siedział na burcie.

- Pooooczta! - radosnym okrzykiem powiadomił wszystkich Makei, choć oprócz

Warana na przystani nie było nikogo. - Dobrzy ludzie, przyjmijcie pozdrowienia od

waszych bliskich i dalekich, za dobre nowiny dziękujcie Imperatorowi, a za złe

przeklnijcie Szuu! Pooooczta!

Stary miał głos nie tyle miły dla ucha, co donośny. Waran zauważył, że obcy pod

parasolem krzywi się, walcząc z pragnieniem zatkania uszu. Jeszcze sobie pomyśli, że

Makei drze gardło na jego cześć!

Waran nagle obraził się na starego pocztyliona. Makei przed nikim nie giął karku,

ale szanował zaprowadzony raz porządek i brodę rozczesywał na dwoje nawet wtedy,

kiedy mu przychodziło tygodniami błąkać się po otwartym morzu. Gdyby w okolicy

nie czekał na niego ani jeden odbiorca, Makei tak czy owak wykrzyczałby ustawowe

powitanie cechu pocztowców, choć tego nawet nie warto było wyjaśniać młodemu

frantowi, który rozpierał się na burcie z łaskawym uśmieszkiem.

Łódź przybiła do pomostu.

- Witajcie, dziadku Makei.

- Witaj, Waraszka. Znaczy, khe...

Rozkaszlawszy się nienaturalnie, Makei zwrócił się do pasażera:

- Dopłynęliśmy, Wasza Miłość.

Miłość złożyła parasol, uśmiechnęła się kwaśno i balansując w chybotliwej

płaskodence wstała.

Na oko miłość miała z osiemnaście lat. Spod nisko nasuniętego kaptura wysuwały

się bezbarwne miękkie włosy, nieprawdopodobnie długie - chyba do ramion. Cienkie

wargi nie różniły się barwą od bladych policzków; najbardziej jaskrawym punktem na

obliczu przybysza był nos - czerwony i nabrzmiały od kataru, z nerwowo

rozdymającymi się nozdrzami.

- Goście do was - Makei zerknął na Warana. - Raczej nie goście, a tego... góren.

Pocztylion miał najwyraźniej trudności w określeniu statusu przybysza. Jego

pasażer odziany był jak ważna osoba, ale teraz wyglądał po prostu jak przeziębiony

smarkacz i zachowywał się bez odpowiedniego dostojeństwa - wyskoczył na przykład

na kamienną przystań nie czekając na rzucenie trapu. I jeszcze jedno - jeżeli jesteś

górenem, to czemu nie podróżujesz górą?

Znalazłszy się na lądzie obcy od razu się poślizgnął i niewiele brakowało, aby

upadł:

- Oj... dzień dobry, szanowny... Przybyłem do was z polecenia Imperatora.

Powiedziano to prosto i zwyczajnie.

- Do mnie? - zdumiał się Waran.

- Do waszego kniazia. - Przybysz ponownie się poślizgnął na innym miejscu i przez

chwilę machając niezgrabnie ramionami, łapał równowagę. - Tam... - i dość

nieokreślonym gestem tknął palcem w spód swego błoniastego parasola.

Makei rzucił na przystań dwa worki z pocztą - dla podedniaków i górenów. I

machnął Waranowi ręką, jakby chciał rzec: ja swoje zrobiłem. Usiadłszy do pedałów

Diaczenko Marina i Siergiej - Waran.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: