Zabójstwo w nowej dzielnicy_Gozdecka Adrianna -.pdf

Adrianna Gozdecka

Zabójstwo

w nowej

dzielnicy

WYDAWNICTWO

MINISTERSTWA OBRONY NARODOWEJ

Okładkę projektował

MARIAN JANKOWSKI

Redaktor

WANDA STEFANOWSKA

Redaktor techniczny

MARIAN NAPlERZYNSKI

Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej.

Warszawa, 1976

R O Z D Z I A Ł I

Dziewczyna, która wysiadła z taksówki przy Klonowej

osiemnaście, była bardzo zgrabna. Zauważył to nawet

człowiek siedzący w samochodzie zaparkowanym po dru-

giej stronie, ulicy, chociaż dotychczas jego uwaga skon-

centrowana była wyłącznie na narożnym oknie trzeciego

piętra, na oknie przysłoniętym rzadko tkaną, bladożółtą

firanką.

Dziewczyna odprawiła taksówkę i szła w kierunku

bramy. Miała na sobie lekką, białą suknię, prostą i przez to

elegancką, beżowe pantofle z delikatnej, zamszowej skóry,

torebkę, cieniutką apaszkę i rękawiczki, które trzymała w

ręku. Wszystko w tym samym odcieniu. Ale najbardziej

zwracały uwagę jej włosy. Średniej długości, lecz gęste, o

autentycznym odcieniu starego złota, połyskliwe, luźno

spięte nad karkiem. Mężczyzna w samochodzie zareje-

strował te szczegóły dość obojętnie, ale nie na tyle, by nie

zrobić użytku ze spoczywającego dotąd na kolanach

miniaturowego aparatu fotograficznego, i znów przeniósł

wzrok na interesujący go budynek, a właściwie na okna

mieszkania na trzecim piętrze.

Był spokojny. Nie palił nerwowo papierosów, nie czy-

tał gazety, nie naprawiał i nie dokręcał obluzowanych

śrubek w samochodzie, nawet ani razu nie spojrzał na

ręczny zegarek, opatrzony piękną, prawdopodobnie złotą

bransoletą. Siedział i czekał. I nie dziwiło to nikogo, gdyż

przechodnie krzyżujących się o kilkanaście metrów dalej

osiedlowych uliczek mijali go obojętnie, spiesząc się do

swych nowych domów.

Popołudnie skwarnego dnia ustępowało przedwieczor-

nej szarówce, kiedy zerwał się wiatr. Zatańczył kurzem i

piaskiem, zwiastując upragnioną zmianę pogody. Niebo

pociemniało. Z krzykiem zerwały się ptaki, zaczęły trza-

skać zamykane okna. Zbliżała się burza.

Nagle w narożnym pokoju na trzecim piętrze rozbłysło

światło. Firanka zafalowała, jakiś podłużny, czarny

przedmiot odbił się od parapetu i zniknął w głębi. Patrzył

uważnie w jaśniejący prostokąt, ale już nic więcej nie do-

strzegł. Przez kilka następnych minut nic się nie działo, nie

licząc burzy, która nadchodziła z groźnym pomrukiwa-

niem odległych jeszcze grzmotów. Na dworze zrobiło się

ciemno, spadły też pierwsze krople dżdżu i należało zapa-

lić światła. Poczekał z tym trochę i okazało się, że miał

rację.

Poprzez szarą ścianę wzmagającej się ulewy zamaja-

czyła widziana niedawno sylwetka. Dziewczyna biegła w

popłochu, potykając się co kilka kroków na swych

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: