2008_MAJ_OKE_PR_ODP.pdf

(436 KB) Pobierz
untitled
ARKUSZ ZAWIERA INFORMACJE PRAWNIE CHRONIONE
DO MOMENTU ROZPOCZĘCIA EGZAMINU!
Miejsce
na naklejkę
MWT–R1_1P–082
EGZAMIN MATURALNY
Z WIEDZY O TAŃCU
MAJ
ROK 2008
POZIOM ROZSZERZONY
Czas pracy 180 minut
Instrukcja dla zdającego
1. Sprawdź, czy arkusz egzaminacyjny zawiera 20stron
(zadania 1 – 9). Ewentualny brak zgłoś przewodniczącemu
zespołu nadzorującego egzamin.
2. Odpowiedzi zapisz w miejscu na to przeznaczonym
przy każdym zadaniu.
3. Pisz czytelnie. Używaj długopisu/pióra tylko z czarnym
tuszem/atramentem.
4. Nie używaj korektora, a błędne zapisy wyraźnie przekreśl.
5. Pamiętaj, że zapisy w brudnopisie nie podlegają ocenie.
6. Na karcie odpowiedzi wpisz swoją datę urodzenia i PESEL.
Nie wpisuj żadnych znaków w części przeznaczonej
dla egzaminatora.
Za rozwiązanie
wszystkich zadań
można otrzymać
łącznie
50 punktów
Życzymy powodzenia!
Wypełnia zdający
przed rozpoczęciem pracy
KOD
ZDAJĄCEGO
PESEL ZDAJĄCEGO
102132078.003.png
2
Egzamin maturalny z wiedzy o tańcu
Poziom rozszerzony
ANALIZA DZIEŁA TANECZNEGO
W tej części egzaminu cztery razy obejrzysz krótki fragment dzieła tanecznego. Przed
pierwszą prezentacją filmu zapoznaj się z treścią zadania nr 1 i materiałami pomocniczymi.
Kolejne prezentacje oddzielone będą czasem przeznaczonym na rozwiązanie zadania (czas
przerwy podany będzie na ekranie).
Zadanie 1. (20 pkt)
Zanalizuj przedstawiony na filmie fragment dzieła tanecznego, uwzględniając następujące
elementy:
1. symboliczną treść sceny i jej usytuowanie w balecie (2 pkt)
2. formę i styl ruchu (6 pkt)
3. kompozycję sceny baletu (7 pkt)
4. warstwę dźwiękową (2 pkt)
5. scenografię i jej symbolikę (3 pkt)
W analizie nie obowiązuje kolejność zapisu poszczególnych jej elementów.
Jako materiał pomocniczy do zadania wykorzystaj ilustracje (A – D).
MATERIAŁ POMOCNICZY
A.
102132078.004.png 102132078.005.png
Egzamin maturalny z wiedzy o tańcu
Poziom rozszerzony
3
B.
C.
102132078.006.png 102132078.001.png
4
Egzamin maturalny z wiedzy o tańcu
Poziom rozszerzony
D.
Analiza dzieła tanecznego
1.1. Symboliczna treść sceny i jej usytuowanie w balecie.
Prezentowany w filmie fragment pochodzi z baletu romantycznego
„Sylfida”. Jest jego finałową sceną. Przedstawia śmierć głównej bohaterki
Sylfidy, rozpacz zakochanego w niej James’a i triumf wiedźmy Madge. Zgodnie
z romantyczną konwencją, w dziele na równych prawach występują świat
rzeczywisty i baśniowy, czego wyrazem jest nieszczęśliwa miłość bohatera
ze świata realnego do istoty nieziemskiej.
1.2. Forma ruchu i cechy charakterystyczne stylu tańca.
Tańczący posługują się techniką tańca klasycznego, natomiast cechy stylu
są charakterystyczne dla baletu romantycznego i, jak przystało na balet
romantyczny, na pierwszy plan wysuwa się postać tancerki – solistki (Sylfidy).
Przeważają tu sceny pantomimiczne. W tańcu widzimy niskie unoszenia nóg,
małe pozy, wspięcia na palce (pointes), miękką linię ramion, ich delikatny
i miękki ruch. Tancerka ruchem naśladuje chęć wzlotu: wyciąga ramiona
do przodu, wspina się na palce, wykonuje arabesque. Tancerz unosi tancerkę,
102132078.002.png
Egzamin maturalny z wiedzy o tańcu
Poziom rozszerzony
5
klęka. Gesty wiedźmy Madge są szerokie i dynamiczne. Ruch zespołu jest
ujednolicony składają się na niego proste kroki, pochylenia korpusu, unoszenia
ramion.
1.3. Kompozycja sceny baletu.
Przedstawiony fragment dzieła można podzielić, pod względem kompozycji,
na dwie części. Pierwszą z nich jest duet solistów: Sylfidy i Jamess’a, drugą
zaś jest scena zbiorowa, w której oprócz solistów widzimy wiedźmę Madge, zespół
sylfid i orszak weselny.
W I części kompozycja duetu usytuowana jest w centralnej części sceny,
w II części zespół porusza się po całej przestrzeni sceny, po drugim planie
i częściowo nad sceną. Przez wprowadzenie jednoczesnej akcji w dwóch
planach: pierwszy z nich – to sylfidy, drugi – orszak weselny, zestawiono
i skontrastowano ze sobą dwa światy: realny i baśniowy. Podzielony na dwie
grupy zespół sylfid ustawiony jest w symetrycznych liniach po obu stronach
sceny. Również symetryczne jest ustawienie tancerek unoszących się nad sceną.
Tancerki te obrazują znikające duchy.
1.4.Warstwa dźwiękowa
Wykorzystano tu romantyczną muzykę symfoniczną, nastrojową i spokojną
w pierwszej części, dynamiczną w części końcowej.
1.5. Scenografia i jej symbolika.
Dzieło wykonane zostało na tradycyjnej scenie teatralnej. Przestrzeń sceny jest
pusta. W tle i częściowo po bokach usytuowano malownicze dekoracje
przedstawiające las. Nastrój tajemniczości podkreśla niebieskie światło
ogarniające całą scenę oraz światło prowadzące skierowane na solistów.
Kostium męski – to stylizowany strój szkocki w tonacji czerwieni. Kostium
sylfid – to biała paczka romantyczna, jasny wianek, skrzydełka, stylowe,
romantyczne uczesanie, pointy. Wiedźma Madge okryta jest łachmanami
w tonacji niebiesko-szarej, w ręku trzyma kij. Jej odrażający wygląd podkreśla
wyrazista charakteryzacja. W celu uzyskania efektu lotu sylfid wykorzystano
flugi do podniesienia tancerek.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin