Zatruciem nazywamy wniknięcie do organizmu substancji w szkodliwej dla niego dawce.
· nadużycia (leki, alkohol, narkotyki),
· nieświadomość (dzieci pijące kolorowe detergenty),
· lekkomyślność (kierowca uruchamiający silnik w zamkniętym garażu),
· pomyłka (przechowywanie substancji toksycznych w nie oznakowanych lub źle oznakowanych pojemnikach).
· układ pokarmowy (leki, alkohol, trujące rośliny i grzyby),
· układ oddechowy (gazy drażniące, tlenek i dwutlenek węgla),
· skóra i błony śluzowe (trucizny kontaktowe, środki żrące, pestycydy),
· bezpośrednio do krwioobiegu (narkotyki).
· Zabezpieczyć miejsce zdarzenia.
· Odizolować poszkodowanego od trucizny (pamiętajmy o swoim bezpieczeństwie).
· Sprawdzić czynności życiowe.
· Zebrać niezbędne informacje: co? ile? kiedy?
· Wezwać pogotowie; w meldunku powinny znaleźć się następujące informacje:
o ilość zatrutych,
o przybliżony wiek poszkodowanych, rodzaj i stężenie trucizny,
o czas jaki upłynął od chwili wniknięcia substancji szkodliwej,
o objawy zatrucia i stan poszkodowanego.
· Wdrożyć postępowanie przeciwwstrząsowe (podanie odtrutek, ew. spowodowanie wymiotów, odpowiednie ułożenie, okrycie, wsparcie psychiczne).
· Zabezpieczenie resztek pokarmu, opakowań po tekach, wymiocin.
· powietrze,
· woda,
· zawiesina węgla aktywowanego (1 tabletka na kilogram masy ciała na szklankę wody).
Należy pamiętać, że węgiel wchłania nie tylko truciznę, ale także wszelkie leki odtruwające! Dlatego należy go podawać dopiero po około 30 minutach od podania właściwego leku odtruwającego
· odtłuszczone mleko - w przypadku zatrucia kwasami, zasadami oraz szczawianami,
· białko jaja kurzego (4 białka na 2 szklanki wody) w przypadku zatrucia metalami ciężkimi, fenolem oraz substancjami żrącymi,
· zawiesina mąki - w przypadku zatrucia jodem (podajemy zawiesinę i wywołujemy wymioty dopóki będą miały niebieskawe zabarwienie), dodatkowo skrobia chroni błonę śluzową żołądka przed żrącym działaniem kwasów,
· mocna herbata - w - przypadku zatrucia alkaloidami (np. wilcza jagoda).
mogą być stosowane tylko przez lekarza.
Trucizny kontaktowe spłukać z ciała, jeżeli trucizna nie powoduje oparzeń zdjąć przesiąkniętą nią odzież (patrz oparzenia chemiczne);
W przypadku zatrucia gazami należy przytomnego poszkodowanego wyprowadzić na świeże powietrze, rozluźnić odzież, zastosować pozycję półsiedzącą lub przeciwwstrząsową (w zależności od stanu);
W przypadku zatrucia drogą pokarmową - spowodować wymioty przez podanie lekko osolonej wody (2-4 łyżeczki soli na szklankę);
· u osób nieprzytomnych,
· przy zatruciach substancjami żrącymi, przy zatruciach detergentami (w przypadku ich połknięcia).
· nie zobojętniać
· nie powodować wymiotów ze względu na możliwość powtórnego uszkodzenia ścian przełyku,
· podać odtrutki osłaniające: mleko odtłuszczone, białko jaja kurzego, zawiesinę węgla aktywowanego,
· wezwać pogotowie.
Zagrażające życiu stężenia zaczynają się od 3 promili (choć u niektórych osób mogą one sięgać 4-5 promili). Granica ta obniża się do 2 promili, gdy ciało człowieka jest oziębione. Dawka śmiertelna to 3-6 gramów na kilogram masy ciała osoby dorosłej oraz 1-2 gramy w przypadku dziecka. Toksyczność alkoholu zwiększają niektóre leki.
Objawy:
· obniżenie wrażliwości na ból i zimno,
· zaburzenia w odbiorze wrażeń zmysłowych,
· utrudniona artykulacja, niezborność ruchów,
· zaburzenia w oddychaniu,
· śpiączka.
Pierwsza pomoc:
· u poszkodowanego przytomnego wywołać wymioty, podać zawiesinę węgla,
· poszkodowanego nieprzytomnego ułożyć w pozycji bocznej ustalonej.
Śmiertelna dawka to 1 g na 1 kg ciała. Nawet dużo mniejsza dawka powoduje silne zatrucie i utratę wzroku.
· sina i zimna skóra,
· suchy kaszel,
· drgawki,
· zaburzenia widzenia,
· duszność,
· utrata przytomności.
· u przytomnego wywołać wymioty, podać zawiesinę węgla aktywowanego,
· u nieprzytomnego ułożyć w pozycji bezpiecznej,
· założyć opatrunek osłaniający na oczy,
· wezwać lekarza.
...
zuch_harcerz