instrukcja_aqamedic(1).pdf

Instrukcja obsługi filtra denitryfikacyjnego

Urządzeniem tym można redukować do nieszkodliwego poziomu zawartość azotanów

znajdujących się w wodzie.

1. Opis

Filtr denitryfikacyjny składa się z komory filtra (wysokość 50 cm, objętość ok. 10 l.)

wypełnionej Bactoballami firmy Aqua Medic. U góry filtra znajduje się pompa cyrkulacyjna

(wewnętrzna) o wydajności 300 l/h. Do filtra dołączane jest jedno opakowanie Denimar+Ca

do karmienia bakterii.

2. Teoria

Azotany dostają się do akwarium m.in. 2 drogami:

• z wodą z kranu przy podmianie lub przy jej uzupełnianiu (parowanie),

• przez reakcje biologiczne zachodzące w akwarium.

Wyżej wymienione reakcje biologiczne odpowiadają za podnoszenie poziomu azotanów.

Jak azotany są wytwarzane w akwarium?

Jeśli zwierzęta są karmione suszonym, mrożonym lub żywym pokarmem, to substancje

białkowe zawarte w tych pokarmach dostają się do akwarium razem z nimi. Duża część

związków azotu z pokarmu jest wydzielana wtedy do wody. Związki azotu są przemieniane

przez bakterie żyjące w filtrach tlenowych przez pośrednie substancje toksyczne tj. amoniak

do azotynów, a następnie do mniej toksycznych azotanów. Reakcja ta zachodzi tylko przy

obecności tlenu:

Bakterie Nitrosomonas utleniają amoniak do azotynów, a bakterie Nitrobacter azotyny do

azotanów.

AMONIAK + TLEN Æ AZOTYNY + TLEN Æ AZOTANY

(Nitrosomonas) (Nitrobacter)

W większości akwariów azotany są końcowym produktem przemiany materii bakterii i

kumulują się w wodzie. Tylko wodne rośliny wyższe glony są wstanie usunąć azotany z

wody.

Jaki jest efekt obecności azotanów w akwarium?

1. Przeżyźnienie /eutrofizacja . Akwarium jest przeżyźnione i następuje szybki,

niekontrolowany wzrost glonów.

2. Toksyczność dla zwierząt. Wiele bezkręgowców żyjących w zbiornikach ze słoną

wodą jest wrażliwych na podwyższony poziom azotanów.

3. Komora filtra denitryfikacyjnego

W filtrze denitryfikacyjnym woda jest poddawana działaniu bakterii beztlenowych. W

środowisku beztlenowym wiele bakterii może wykorzystywać azot jako substytut tlenu.

AZOTANY Æ AZOT GAZOWY + TLEN

NO 3 Æ N 2 + O 2

Powstały w wyniku działania bakterii beztlenowych azot (w postaci gazu) jest naturalnym i

nieszkodliwym pierwiastkiem. Do redukcji dużej ilości azotanów potrzebna jest stosunkowo

duża ilość bakterii beztlenowych; bakterie te, ze względu na niski przepływu wody przez

komorę filtra i tym samym niewielką ilość substancji odżywczych, będą wymagały

dodatkowego dokarmiania.

Bakterie należy dokarmiać substancjami organicznymi, np. tabletkami Denimar ,

zawierającymi takie substancje organiczne, które mogą być całkowicie zużywane przez

bakterie. W procesie tym jako produkt uboczny wytwarzany jest CO 2 .

Przepływ przez denitryfikator jest bardzo wolny, co odróżnia go od innych filtrów

akwariowych. W przypadku denitryfikatora przepływ wody wynosi około 2–4 l/h. Woda

akwariowa może być poddawana filtracji raz w tygodniu. Jeśli denitryfikator jest poprawnie

wyregulowany, to woda opuszczająca go nie powinna zawierać azotynów i azotanów.

4. Opis urządzenia

Reduktor azotanów firmy Aqua Medic składa się z 10 l komory, wypełnionej Bactobalami

dającymi powierzchnię życiową bakteriom. Stwarzają one idealny mikroklimat dla procesu

denitryfikacji. Aby nie pojawiały się martwe strefy, woda jest ciągle mieszana przez

dołączoną do zestawu pompkę cyrkulacyjną.

W filtrze denitryfikacyjnym, gdzie woda musi przebywać długo, przepływ może okazać się

niewystarczający. W miejscach z bardzo niskim potencjałem redox tworzą się strefy gdzie

produkowany jest siarkowodór (filtr zaczyna nieprzyjemnie pachnieć). Z drugiej strony mogą

powstawać strefy z raczej wysokim przepływem, a azotany są redukowane tylko do

azotynów. W takiej sytuacji mamy inne warunki w różnych częściach filtra i dlatego jest

prawie niemożliwe znaleźć optymalny punkt pracy.

Tych przykrych efektów unikamy w denitryfikatorze firmy Aqua Medic. Wewnętrzna

pompka cyrkulacyjna zapewnia mieszanie wody i taką samą wartość potencjału redox w

całym filtrze. Nie tworzą się strefy z niskim potencjałem redox, gdzie może powstawać H 2 S.

Potencjał redox może być używany do kontroli filtra, podnosząc efektywność i niezawodność

urządzenia.

Połączenia :

U góry reduktora azotanów znajdują się połączenia :

1. Wlot. Tu można podłączyć wężyk 4/6mm. Przy wlocie umieszczony jest licznik

kropli i zaworek regulacyjny, którym można regulować przepływ. Optymalny

przepływ wynosi około 4 l/h.

2. Karmienie. Otworem do karmienia można podawać substancje odżywcze (np.

tabletki tabletki Denimar ) w celu podniesienia denitryfikacji.

3. Sonda potencjału Redox. W tym porcie można zainstalować sondę redox.

4. Wylot. Wylot jest zlokalizowany z boku. Tutaj można podłączyć wężyk 4/6 mm.

5. Instalacja

Reduktor azotanów nie jest hermetycznie zamkniętym systemem. Pokrywa nie jest

uszczelniona, aby produkowane gazy (azot i dwutlenek węgla ) mogły swobodnie się ulatniać.

Reduktor musi być tak ustawiony, aby woda mogła swobodnie wypływać bezpośrednio do

akwarium lub komory filtracyjnej. W przypadku akwarium morskiego, korzystne jest takie

ustawienie denitryfikatora, aby wypływająca woda trafiała do odpieniacza lub do filtra

zraszanego. Woda, zanim woda powróci do akwarium, w odpieniaczu będzie nasycana

tlenem.

Wlot. Doprowadzenie wody do reduktora może odbywać się za pomocą by-passa

umieszczonego na rurze strony tłoczącej głównej pompy zwrotnej. Przepływ jest regulowany

za pomocą zaworka i licznika kropli.

6. Rozpoczęcie pracy

Przed rozpoczęciem pracy denitryfikator powinien być zapełniony wodą i zabezpieczony

przed ewentualnymi przeciekami. Dopiero wtedy wewnętrzna pompa obiegowa może zostać

włączona.

Podłączenie do istniejącego akwarium

Jeśli denitryfikator jest podłączony do akwarium ze stosunkowo wysoką zawartością

azotanów, przepływ wody nie powinien być zbyt szybki. Wzrost bakterii zwiększa się przez

podanie 4 tabletek Denimar . Jeśli po 8 – 14 dniach w wypływającej wodzie azotyny nie

pojawiają się – pozostała zawartość azotanów jest nieszkodliwa – przepływ wody może

zostać włączony.

Podłączenie do nowego akwarium

Jeśli podłączymy urządzenie do nowego akwarium, bakterie nie muszą być karmione przez

pierwsze 4 tygodnie, ponieważ bakterie Nitrosomonas i Nitrobacter potrzebują czasu, aby się

rozwinąć i utlenić cały amoniak oraz azotyny do azotanów.

Dokarmianie bakterii powinno być uzależnione od obciążenia zbiornika związkami azotu.

Zapotrzebowanie na dokarmianie może być kontrolowane za pomocą sondy redox

(opcjonalnie). Przy normalnie obciążonym zbiorniku, wystarcza jedna tabletka dziennie.

Możliwe jest także podawanie kilku (max 5) tabletek dziennie. W takim przypadku, nie ma

potrzeby dokarmiania bakterii zamieszkujących filtr przez kilka dni.

Po pewnym czasie, śluzowata masa bakteryjna formuje się w filtrze, co jest normalnym

procesem. Duża populacja bakterii zapewnia wysoką redukcję azotanów.

7. Karmienie Deniballami

Deniballe są wykonane z plastikowego materiału, który ulega biodegradacji. Jest to produkt

naturalny, gdyż surowiec został wyprodukowany przez bakterie i może być zużywany przez

bakterie denitryfikujące usuwające azotany w denitryfikatorze. Deniballe dostarczają

jednocześnie powierzchni życiowej i pokarmu dla bakterii. Czyli, jeżeli wypełnimy filtr

Deniballami , nie będziemy musieli dokarmiać bakterii przez dłuższy czas – do 1 roku. Ilość

Deniballi umieszczanych w komorze filtra zależy od obciążenia zbiornika. Przy normalnym

obciążeniu wystarczy około 1,5 – 2 l. Pozostałą część filtra wypełnia się zwykłymi

Bactoballami . Deniballe , szczególnie w morskich akwariach, potrzebują dłuższego czasu do

osiągnięcia maksymalnej efektywności.

8. Obsługa

1. Kontrola przepływu: przepływ przez filtr należy sprawdzać regularnie. Optymalnie

przepływ powinien wynosić od 2 do 4 l/h.

2. Pompa cyrkulacyjna. Zabrudzenie pompy powinno być kontrolowane regularnie.

Należy otworzyć obudowę pompy cyrkulacyjnej, wyjąć magnes z wirnikiem,

umyć pod bieżąca wodą i ponownie zmontować.

3. Czyszczenie. Jeśli biomasa bakteryjna zwiększyła się po kilku latach, Bactoballe

można wyjąć, umyć wodą akwariową i ponownie zapełnić nimi komorę filtra.

4. Wymiana Deniballi : należy je wymieniać raz w roku.

5. Karmienie Denimarem : bez Deniballi 1 tabletka na dzień.

6. Od czasu do czasu zmierzyć stężenie azotynów i azotanów na wylocie

denitryfikatora.

9. Opcje

Kontrolując potencjał redox w denitryfikatorze możemy odnaleźć optymalny punkt

denitryfikacji i tym samym podnieść jego efektywność.

Denitryfikacja i potencjał redox.

Potencjał redox to parametr, który można zmierzyć elektronicznie. Wartość pomiaru

wskazuje równowagę pomiędzy reakcjami redukcji i utleniania zachodzącymi w wodzie.

Potencjał redox w akwarium utrzymuje się na poziomie od plus 200 do 400 mV (milivolt). Im

wyższy wskaźnik tym większa jest przewaga reakcji utleniania nad redukcją. Reakcja

utleniania jest reakcją biochemiczną, podczas której tlen utlenia różne substancje. Negatywny

potencjał redox wskazuje brak obecności tlenu i zagraża życiu większości mieszkańców

akwarium.

Warunki biochemiczne panujące w denitryfikatorze różnią się całkowicie od tych w

akwarium .

Azotany muszą być redukowane do azotu gazowego, a to jest możliwe tylko w wodzie, która

nie zawiera rozpuszczonego tlenu - potencjał redox powinien być bardzo niski lub ujemny.

Idealne wartości mieszczą się w przedziale od -50 do – 250 mv. Jeśli potencjał przekroczy

poziom powyżej –50 mv, reakcja denitryfikacji może zostać zatrzymana na poziomie NO 2 !

Gdy potencjał spadnie poniżej – 300 mv wszystkie azotany są redukowane i bakterie

zaczynają wytwarzać H 2 S. Jest to bardzo niepożądany proces, ponieważ końcowy produkt tej

reakcji to siarkowodór, który jest toksyczny i zapachem przypomina zgniłe jaja. Ważne jest

zatem utrzymanie poziomu redox na prawidłowym poziomie.

Kontrola pracy denitryfikatora

Pracę filtra denitryfikacyjnego można kontrolować ilością podawanych substancji

odżywczych lub tempem przepływu wody:

Jeśli potencjał redox przekroczy – 50 mv lub osiągnie wartość dodatnią, można zwiększyć

podawanie substancji odżywczych lub można zmniejszyć przepływ.

Jeśli potencjał opada poniżej – 300 mv, należy ograniczyć podawanie substancji odżywczych

lub zwiększyć przepływ wody.

Używając tabletek Denimar przepływ wody powinien być stały; używając Deniballi

możemy zmieniać przepływ.

10. Problemy

Problemy denitryfikacyjne są głównie powodowane złym ustawieniem przepływu wody przez

filtr i niewłaściwie dobranymi ilościami podawanych substancji odżywczych bakteriom

denitryfikacyjnym. Można je określać pomiarem zawartości azotynów i azotanów w filtrze

lub potencjałem redox.

• Azotyny na wylocie filtra: jeśli poziom azotynów jest wysoki, to ilość substancji

odżywczych dla bakterii denitryfikacyjnych jest niewystarczająca. Należy podnieść

ilość substancji odżywczych lub zmniejszyć przepływ. W większości przypadków

potencjał redox jest zbyt wysoki ( ok. – 50 mv).

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: