SUTRA DOBROCI I BŁOGOSŁAWIEŃSTWA.pdf

SUTRA DOBROCI I BŁOGOSŁAWIEŃSTWA OTRZYMANYCH OD OJCA I MATKI

Tak słyszałem. Pewnego razu Buddha przebywał na Górze Grdhrakutra [Góra Sępa] koło

Radżagriha. Zebrali się tam, by słuchać Dharmy, Bodhisattwowie, śrawakowie, mnisi,

mniszki, świeccy uczniowie i uczennice, niebiańskie istoty, królowie nagów i inni. Z jednym

umysłem zgromadzili się wokół klejnotowego tronu i z szacunkiem spoglądali na oblicze

Czczonego Przez Świat.

Wówczas Buddha wyjaśniał Dharmę i z zadowoleniem powiedział:

Wszyscy cnotliwi synowie i córki mają błogosławieństwo współczucia ojca i miłości matki.

Dlatego człowiek rodzi się dzięki karmicznej zapłacie i przyczynowemu związkowi z ojcem i

matką. Bez ojca nie możemy zostać poczęci (dosłownie: urodzić się), bez matki nie możemy

urodzić się (dosłownie: rozwinąć się [w łonie]). Otrzymujemy energię życia z krwi ojca i

formę [ciała] w łonie matki. Poprzez ten przyczynowy związek jesteśmy ukochanym

dzieckiem matki, z którym nic nie można porównać we wszechświecie. To błogosławieństwo

jest bezforemne.

Od momentu poczęcia w łonie aż do dziesiątego miesiąca matka we wszystkich czynnościach

chodzenia, stania, siedzenia i leżenia przechodzi różnego rodzaju cierpienia. Nie ma chwili

wolnej od niepokoju lub niewygody, dlatego nie myśli o swoich ulubionych potrawach czy

ubraniach, ani o miłości i pożądaniu. Raczej z jednym umysłem myśli o spokojnym i

bezpiecznym porodzie. We właściwym dniu i miesiącu, gdy [nadchodzi poród], ciężko

dysząc i prąc czując ból we wszystkich kościach i stawach, zlewając się cała potem,

przechodzi trudne do zniesienia cierpienie. Ojciec z drżącym sercem i ciałem niepokoi się o

matkę i dziecko. Dla wszystkich członków rodziny są to przełomowe chwile. Gdy w końcu

[dziecko się urodzi] nie ma końca radości ojca i matki. Są jak biedna dziewczyna, która

znalazła cenny klejnot. Gdy dziecko wyda pierwszy dźwięk swojego głosu matka czuje się

jak nowo narodzona.

Od tego czasu dziecko śpi przy matce, bawi się na jej kolanach, ssie mleko z jej piersi i żyje

jej uczuciem.

Gdy jest głodne i pragnie jedzenia, to gdyby nie było matki nie miałoby, co jeść. Kiedy jest

spragnione i rozgląda się za piciem, to gdyby nie było matki, nie miałoby co pić.

Gdy jest zimno, to bez matki niemowlę nie może się samo ubrać, gdy jest gorąco, bez matki

nie może się rozebrać. Gdy panuje głód, matka odejmie sobie od ust jedzenie i da je dziecku,

kiedy jest zimno, matka ściągnie z siebie ubranie i okryje nim swoje dziecko. Bez matki

dziecko nie może być nakarmione, bez matki nie może wzrastać [być odchowane]. Dopóki

dziecko przebywa w kołysce nie dotyka nieczystych rzeczy. Jeśli mierzyć zwykłą miarą

matka daje 180 litrów mleka, by wyżywić swoje dziecko. Wartość dobroci ojca i matki jest

niezmierzona jak niebiosa.

Gdy matka zatrudniona jest w sąsiedztwie, czerpie wodę, rozpala ogień, sprząta i pełni różne

posługi, to zanim jeszcze wróci do domu, martwi się: ,,Czy moje dziecko nie płacze w domu i

nie tęskni za mną?'' i jej serce drży z niepokoju. Obydwie piersi wydzielają mleko, w końcu

nie może tego znieść i wraca do domu. Dziecko, widząc z daleka matkę, porusza głową i

rozpoznaje ją. Gdy przychodzi ktoś obcy, dziecko raczkuje i z głośnym płaczem kieruje się

do matki. Matka zawsze szybko podbiega, wyciąga ręce, schyla się, otrzepuje dziecko z

kurzu, daje swą pierś i karmi je. Gdy widzi dziecko, jest uradowana, dziecko widząc matkę

też jest szczęśliwe. Obydwoje stają się jednym: uczucie i miłość są bezgraniczne — nie ma w

tym żadnej przesady.

W drugim roku życia dziecko odrywa się od piersi matki i zaczyna samo chodzić. Jeśli nie

ma ojca nie pozna palącego ognia ciała. W trzecim roku życia przestaje ssać pierś matki i

zaczyna samo jeść. Jeśli nie ma ojca nie wie jak ominąć niebezpieczeństwa życia, jeśli nie ma

matki nie pozna leków na różne choroby. Gdy ojciec lub matka wychodzą z domu i w innym

miejscu znajdują coś smacznego i ciekawego, to nie jedzą tego, ale zatrzymują i zanoszą

dziecku. Dziewięć na dziesięć razy udaje im się coś przynieść i wtedy jest dużo radości. Jeśli

raz rodzice coś nie przyniosą dziecko udaje, że płacze i ma pretensje do ojca i matki.

Kiedy nieco podrośnie i zadaje się z przyjaciółmi, ojciec kupuje dziecku ubranie i przepaskę,

matka czesze włosy i układa w kok i myśli: ,,Postaram się o piękne ubranie dla mojego

dziecka. Moje jest już stare, ale je poceruję''. Wkrótce zaczynają szukać żony i jeśli poślubi

jakąś dziewczynę to matka z ojcem zostają oddzieleni od dziecka. Młodzi małżonkowie są

szczególnie blisko siebie i syn ze swoją żoną często rozmawiają ze sobą ciesząc się swoim

wzajemnym towarzystwem. Z upływem lat ojciec i matka starzeją się, słabnie ich energia i

opadają siły. Jedynym oparciem staje się syn, jedyną osobą, którą mogą prosić o pomoc jest

synowa. Ale mąż i żona od rana do wieczora przebywają razem i rodzice nie śmią nawet raz

przyjść i poprosić o pomoc.

Kiedy ojciec przeżyje matkę lub matka ojca, to samotnie siedzi w domu lub niczym samotny

podróżnik, który samotnie nocuje w zajeździe nie ma nikogo kochającego i dobrego z kim

mógłby mile porozmawiać, o północy łóżko jest puste i ciało nie może się ogrzać i odprężyć.

Gdy w łóżku jest pełno insektów i pluskiew, czyż można łatwo zasnąć przed świtem? Ileż

razy przewraca się z boku na bok i myśli: ,,Och! Jakiż to złych czynów dokonałem w

poprzednich żywotach, że mam takie niewdzięczne dziecko?''

Jeśli zawoła dziecko (syna) to prowokuje u niego złość. Jego żona i dzieci widząc to też są

źli. Syn i synowa czują wstyd, spuszczają głowy i zamiera między nimi śmiech. Jeśli synowej

brakuje uczuć, a syn jest niewdzięczny to małżonkowie mogą popełnić ciężki grzech. Albo

szybko załatwiają sprawę wydając polecenia na odległość myląc się dziewięć razy na

dziesięć. W końcu jak sami przyjdą (do rodziców) to nie są usłużni i raczej mówią w złości:

,,Stary i słaby zamiast pozostawać na świecie lepiej jak szybko umrze''. Kiedy ojciec lub

matka to usłyszą, gorzka złość wypełnia ich serce (piersi), łzy wzbierają pod powiekami i

ciemnieje im w oczach. Z sercem wypełnionym pomieszaniem w bólu mówią: ,, Ach ty!

Kiedy byłeś malutkim dzieckiem, jeśli mnie by nie było nie miałbyś, co jeść, jeśli mnie by

nie było nie miałby się kto tobą zaopiekować. Co więcej, to że teraz istniejesz, to tylko dzięki

temu, że ciebie urodziłam, bez tego w ogóle by ciebie nie było''. Jeśli matka albo ojciec

powiedzą coś takiego dziecku to upadnie ono do piekieł, świata głodnych duchów lub

zwierząt i wszyscy Tathagatowie, Wadżradewa i nieśmiertelni o pięciu mocach nie mogą go

uratować. Dobroć rodziców przewyższa najwyższe niebiosa. Szlachetni młodzieńcy,

szlachetne dziewczęta, by to wyjaśnić należy przedstawić dziesięć dobroci płynących od

matki i ojca. Czym jest te dziesięć dobroci? Są to:

po pierwsze — ochrona poczętego życia;

po drugie — znoszenie bólu przy porodzie;

po trzecie — zapomnienie o bólu porodu;

po czwarte — karmienie piersią;

po piąte — zmienianie i pranie pieluch;

po szóste — mycie i czyszczenie;

po siódme — jedzenie tego co niesmaczne, a oddawanie tego co smaczne;

po ósme — dla dobra dziecka dopuszczają się złych czynów;

po dziewiąte — w oddzieleniu pamiętają o dziecku;

po dziesiąte — okazują najlepsze współczucie.

Dobroć ojca i matki jest jak bezmiar nieba. Szlachetni młodzieńcy, szlachetne kobiety, taka

cnota dobroci winna być zwrócona (odpłacona).

Wówczas Buddha wypowiedział wierszem pochwałę [dobroci rodziców]:

Kochająca matka, kiedy zajdzie w ciążę

przez dziesięć miesięcy dzieli swą krew i ciało

czując się jak w ciężkiej chorobie

dzięki czemu ciało dziecka może urosnąć całe.

Kiedy nadejdzie właściwy czas, zaczyna przeć z siłą

całym ciałem odczuwając ból, stawy rozstępują się

odczuwa psychiczny stres i całe ciało ulega ruinie.

Gdy wszystko uspokaja się, to tak jakby zmartwychwstała

i gdy usłyszy pierwszy głos dziecka sama czuje się jak nowonarodzona

kiedy dziecko się urodzi twarz matki wygląda jak kwiat,

gdy przez lata je karmi znika jej uroda.

Czy to woda wieczornej rosy, czy też lód porannego śniegu

przenosi dziecko na suche miejsce, sama kładzie się na mokrym miejscu

dziecko czasami zabrudzi jej pierś odchodami

lub zmoczy jej ubranie moczem, sama umyje się i upierze zabrudzone ubranie

bez niechęci wobec smrodu i brudu.

Gdy poczuje w ustach smaczne jedzenie karmi nim dziecko sama zjada

to co gorzkie i niesmaczne, słodkie jedzenie oddaje dziecku.

Jeśli ze względu na dziecko nie przestanie tego robić to stworzy złą karmę

i popadnie w degenerację. [Doświadczy złych skutków swojego działania].

Gdy dziecko wyjedzie gdzieś daleko, aż do czasu jego powrotu i ujrzenia twarzy

wychodząc z domu i przychodząc cały czas pamięta o nim, we śnie czy na jawie

odczuwa niepokój o niego.

Za życia czuje jakby stawała się ciałem własnego dziecka, a jej życzeniem jest

by po śmierci móc je dalej chronić.

Choć taka cnota dobroci winna być odpłacona, to dziecko gdy staje się dorosłym

człowiekiem zaczyna irytować się i podnosić głos na rodziców. Nie postępuje za

mową [wskazaniami] ojca. Jeśli wkrótce znajdzie sobie żonę, działa przeciwko

ojcu i matce, jak osoba pozbawiona dobroci, nie lubi rodzeństwa i jest jak zazdrosny

człowiek.

Kiedy przychodzi rodzina żony, zabiera ich do sanktuarium i urządza przyjęcie,

wpuszcza ich do pokoi i cieszy się ich towarzystwem. Żyjące istoty zmieniają się

bliskie osoby stają się dla siebie obce, obcy stają się dla siebie bliscy.

Wielkość dobroci ojca i matki jest jak największe niebo.

W tym czasie Ananda powstał ze swego miejsca, z pokorą odkrył swe prawe ramię, ukląkł ze

złożonymi dłońmi przed Buddhą i powiedział: ,,Czczony Przez Świat, jak my mnisi,

synowie, którzy opuścili swoje domy, możemy spłacić synowską wdzięczność za otrzymaną

dobroć ojca i matki, proszę wyjaśnij to w pełni''.

Buddha powiedział:

Wszyscy w wielkim zgromadzeniu słuchajcie uważnie. Odpłata synowskich powinności nie

jest różna dla świeckich i dla mnichów. Jeśli gdy wyjdziecie i otrzymacie słodki owoc

ofiarujcie go rodzicom. Gdy ojciec i matka otrzymają go bardzo się ucieszą, niech

powstrzymają się od jedzenia i najpierw ofiarują go Trzem Klejnotom w ten sposób ich serce

zwróci się ku oświeceniu. Kiedy ojciec lub matka zachoruje nie powinno się odstępować od

ich łoża, należy samemu z troską się nimi opiekować. Pod żadnym warunkiem nie powinno

się pozostawiać tego obowiązku innym. Planując dobrze czas i pytając się o potrzeby należy

z uwagą przygotować śniadanie. Rodzic widząc syna przygotowującego posiłek przyjmie go

[nawet, jeśli nie ma ochoty]. Syn widząc, że rodzic przyjmuje wbrew woli [magete?] i

wzmacnia swoje serce. Gdy rodzic zaśnie i cichnie energia, przysłuchuje się jego oddechowi.

Gdy się obudzi pyta się o jego samopoczucie i podaje lekarstwa. W dzień i w nocy dziecko

winno czcić Trzy Klejnoty prosząc o uzdrowienie choroby. W końcu osiągnie serce pełne

wdzięczności. Ani razu nie wolno wam o tym zapomnieć''.

Wówczas Ananda spytał: ,,Czczony Przez Świat, czy syn, który jest mnichem też może w ten

sposób spłacić dobro ojca i matki?''

Buddha powiedział:

Nie. [Postępując tak] mnich jeszcze nie spłaci dobroci ojca i matki.

Rodzice jeśli są uparci, to nie będą czcili Trzech Klejnotów; jeśli są bez serca będą krzywdzić

inne istoty; jeśli są niemoralni będą kraść rzeczy; jeśli są prymitywni to utoną w zmysłowych

doznaniach; jeśli są pozbawieni wiary to będą oszukiwać ludzi; jeśli są pozbawieni mądrości

mogą popaść w alkoholizm. Syn winien ostrzec ich, właściwie wyjaśniając to w pełni. Jeśli

nadal tkwią w ciemności i nie mogą zrozumieć tego, wówczas poprzez liczne przykłady,

powinien wyjaśnić prawdę zapłaty karmicznej, co powinno uratować ich od agonii cierpienia

w przyszłości. Jeśli dalej są uparci i nie poprawią się, wówczas lejąc gorzkie łzy syn

powinien powiedzieć: ,,Skoro tak postępujecie, to przestaję pić i jeść''. Wówczas rodzice

choć są uparci to bojąc się śmierci dziecka, okażą swoją miłość i choć jest to dla nich trudne

do zaakceptowania, to jednak uzbroją się w cierpliwość i zwrócą się ku Drodze Buddhy. Gdy

w rodzicach obudzą się dobre intencje i zaczną postępować za pięcioma wskazaniami, to

znaczy okażą cnotę ludzkich uczuć i nie będą zabijać i ranić ludzi i inne istoty, będą moralni i

nie będą kraść, będą wstrzemięźliwi i odrzucą sprośne zachowanie, będą mieli zaufanie i

odrzucą oszustwa, staną się mądrzy i przestaną pić alkohol. Jednym słowem w rodzinie

rodzice okazują współczucie [miłość], dzieci synowskie uczucia, mąż prawość, żona

właściwe zachowanie, wśród krewnych panuje zgoda, wśród domowej służby właściwe

podporządkowanie i serdeczność tak, że wszędzie i wszyscy, aż po domowe zwierzęta i

insekty otrzymują błogosławieństwo. Od Buddhów dziesięciu kierunków, niebiańskich

smoków, bogów-demonów, praktykujących drogę cnoty i posłusznych służących, aż po masy

społeczne i rządzących panuje miłość i szacunek. Ci, którzy są źli i agresywni, niewolnicy

miłości, niedobre dzieci, prowokujące kobiety, czyniący tysiące błędów i noszący dziesięć

tysięcy podejrzeń w żaden sposób nie mogą tego osiągnąć. Gdy matka i ojciec zrozumieją to,

wówczas ich obecne życie upłynie w spokoju, a później odrodzą się w błogosławionym

miejscu, ujrzą Buddhę, usłyszą Dharmę i osiągną wyzwolenie z nieskończonego koła

cierpienia. Jeśli tak się stanie to po raz pierwszy zwrócicie dobroć i błogosławieństwo

otrzymane od ojca i matki.

Podsumowując całe wytłumaczenie Buddha powiedział:

Wy wszyscy w Wielkim Zgromadzeniu, słuchajcie uważnie. Nawet jeśli dla ojca i matki

uczynicie wszystko, by wypełnić ich życie przyjemnościami i radością, dając im najlepsze

jedzenie, muzykę, wspaniałe ubrania, powozy, rezydencje etc., to jeśli nie uwierzą w Trzy

Klejnoty to brakuje wam synowskich uczuć.

Nawet jeśli macie ludzkie serce i praktykujecie dawanie jałmużny, macie właściwe maniery i

kontrolujecie swoje ciało, jesteście łagodni i chowacie swoją dumę, studiujecie i

praktykujecie dzięki czemu wzrasta wasza cnota, uspokajacie swój umysł i wysilacie się w

praktykowaniu celu, to jednak, jeśli tylko raz zanurzycie się w piciu i seksie zły demon

natychmiast wykorzysta tą słabość. Ulegniecie urokowi kobiet, nastąpi związek, nie

będziecie żałowali bogactwa, zostaniecie złapani w uczucia, powstanie w was gniew,

wzrośnie nieuważność, zaciemni się mądrość i staniecie się jak ptaki i zwierzęta. Mnisi w

oparciu o to od dawna aż do teraz ciało umiera, dom zostaje zniszczony, jest to niebezpieczne

dla was, nie przynoście wstydu rodzicom. Dlatego śramanera jest samotny, nie pozostaje w

związku [z kobietą], oczyszcza swoją determinację i poświęca się tylko praktyce Drogi.

Gdy dziecko głęboko i dokładnie rozważy to wszystko, rozumie lekkość i ciężar oraz

swobodę i pośpiech synowskich obowiązków. W ten sposób odpłaca dobroć otrzymaną od

rodziców.

Wówczas Ananda otarł łzy, powstał ze swego miejsca, złożył dłonie razem, stanął przed

Buddhą i powiedział: ,,Czczony Przez Świat. Jak powinna być nazwana ta sutra? Jak

powinna być czczona?''

Buddha powiedział Anandzie:

Anando, ta sutra powinna się nazywać:

SUTRA DOBROCI I BŁOGOSŁAWIEŃSTWA

OTRZYMANEGO OD OJCA I MATKI.

Jeśli wszystkie istoty przeczytają tylko jeden raz tę sutrę, zwrócą dobroć mleka otrzymanego

od matki. Jeśli ktoś całym sercem podtrzymuje i zapamięta tą sutrę lub sprawi, że inna osoba

podtrzyma i zapamięta ją to powinniście wiedzieć, że taka osoba w pełni odpłaci za dobroć

otrzymaną od ojca i matki oraz zniszczy dziesięć rodzajów zła, pięć przeciwności [żądz] i

nagromadzone przez niezmiernie długi czas przestępstwa. Dzięki temu osiągnie

nieprześcignioną, najwyższą Drogę [Buddhów].

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: