Fakty i Mity 2008-43.pdf

NIE ZABIŁEM POPIEŁUSZKI

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 43 (451) 30 PAŹDZIERNIKA 2008 r. Cena 3 zł (w tym 7% VAT)

Â Str. 7

„O tym, że Popiełuszko został zamordo-

wany przeze mnie i moich podwładnych,

dowiedziałem się od osób trzecich”.

ISSN 1509-460X

GRZEGORZ PIOTROWSKI:

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 43 (451) 24 – 30 X 2008 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

7 procent! Przeczytajcie i zachwyćcie się jeszcze raz: 7 pro-

cent (Pentor, OBOP) – tylko tylu dorosłych Polaków poprze

kandydaturę Lecha Kaczyńskiego, gdy ten zdecyduje się ubie-

gać o reelekcję. Na głowę bije go nawet nieobecny w polity-

ce i mediach Włodzimierz Cimoszewicz. I kto powiedział, że

nie ma w Polsce dobrych wiadomości!

Kochaj albo rzuć

Ktoś, kto powątpiewa w pogłoski o tym, że w ostatnich latach

życia drukowano dla Breżniewa specjalne egzemplarze „Praw-

dy” z tylko dobrymi informacjami, powinien zapoznać się

z kulisami ostatniego skandalu przy ul. Woronicza. Otóż TVP

najpierw wstrzymała, a później zmanipulowała (in plus oczy-

wiście) sondaże o tragicznie niskim poparciu dla prezydenta

Wolski. Polecenie przyszło z „pałacu”, bo prezydent tego dnia

miał w planie oglądać główne wydanie „Wiadomości”.

pieża, obrońców jedynie słusznej wiary. Każdy taki kon-

takt nas cieszy, bo słowo pisane jest jak ziarno i czasem

owocuje nawróceniem. Reakcje są oczywiście różne, ale

zaznacza się pozytywny trend: coraz więcej Polaków my-

śli samodzielnie. Niemałe w tym zasługi ma sam kler, któ-

ry funduje nam aferę za aferą, dzięki czemu katolicy nie

patrzą już w swoich księży jak w święte obrazki. W lu-

dziach tych jednak pokutuje zakorzenione przekonanie, któ-

re przekuwają na apologetyczny argument, a brzmi on tak:

Kościół nie namawia do złego, tylko do dobrego, ergo

– Kościół jest dobry. Niestety, to zbyt proste i piękne, aby

było prawdziwe. Zresztą myślenie kategoriami: białe–czar-

ne, piekło–niebo to domena nauczania kleru, który wtłacza

w umysły wiernych własne stereotypy i kanony, aby sku-

tecznie zabić w nich skłonność do samodzielnej refleksji.

To również dążenie każdej dyktatury i religii, której przy-

wódcy marzą o monopolu na rząd dusz.

Jednym z kościelnych

schematów jest

ten, że Kościół pa-

pieski, potępiając

rozwody, czyni

wielkie dobro,

stoi na straży

małżeństwa,

chroni rodzinę.

Kanon 2384 pra-

wa kanonicznego

mówi: „Rozwód jest

poważnym wykroczeniem przeciw prawu naturalnemu (...)

fakt zawarcia nowego związku, choćby był uznawany

przez prawo cywilne, powiększa jeszcze bardziej ciężar roz-

bicia; stawia bowiem współmałżonka żyjącego w nowym

związku w sytuacji publicznego i trwałego cudzołóstwa” .

Oczywiście ani grzechu, ani rozbicia, ani cudzołóstwa nie

ma, kiedy rozwód (zwany unieważnieniem) orzeknie kurial-

ny sąd po zainkasowaniu kilku tysięcy złotych. Ci, którzy

nie chcą płacić, są wyklęci i powinni do końca swoich dni

walić się w piersi.

W najnowszym numerze „Gościa Niedzielnego” jego re-

daktor naczelny wzywa Czytelników do nietolerancji i ostra-

cyzmu wobec rozwodników. „Gorszy nas złodziej, i słusz-

nie. Dlaczego już nie rozwodnik?” – pyta ks. Gancarczyk.

Jan Paweł II napominał sędziów sądów cywilnych, aby nie

orzekali rozwodów. Naczelny „GN” ma podobny pomysł:

apeluje, aby – nawet pomimo całkowitego rozkładu poży-

cia i założenia przez jedną ze stron nowej rodziny – drugi

małżonek, wierny syn (córka) Kościoła, nie zgadzał się na

rozwiązanie kościelnego małżeństwa przed sądem. Innymi

słowy, by stanął na drodze do szczęścia nowej rodziny.

Pardon, błąd! Dla ks. Gancarczyka to przecież nie jest ro-

dzina, tylko dzikie stadło żyjące w grzechu „publicznego

i trwałego cudzołóstwa” . W tym samym „GN” inny autor

podaje kilka przykładów takich bohaterskich katolików, współ-

czesnych świętych oportunistów. Należy do nich Danuta,

która swoje małżeństwo opisuje w różowych barwach: „Ide-

alna para, kilkanaście lat wspólnego życia. Mo-

dliliśmy się razem codziennie, zawsze razem

chodziliśmy na Mszę” . Jednak opatrzność nie

dopisała, a i mąż miał najwyraźniej inne od-

czucia, bo któregoś dnia oznajmił, że odchodzi

do innej kobiety, zresztą znajomej żony, która

spodziewa się jego dziecka. W liście do sądu

biskupiego napisał, że żony nigdy nie kochał.

Założył też sprawę w sądzie, ale ślubna sku-

tecznie przekonała sędzinę, że kocha go nad

życie. Pozew został odrzucony. „To nie mój

wybór – mówi Danuta – gdybym to zaakcep-

towała, zakwestionowałabym kilkanaście lat

mojego szczęśliwego życia” . Oto myślenie godne wiernej

córy Kościoła. Chyba jednak zdradziło ją to „mój”, „moje-

go”... Czy to przypadkiem nie piękna zemsta na mężu? A co

z nową rodziną, wiecznym konkubinatem bez żadnych praw?

Co z nieślubnymi dziećmi z „cudzołożnego” łoża? Ani Danu-

ty, ani autora tekstu to nie interesuje.

W artykule jest wypowiedź księdza Ogrodniczaka z Ka-

towic, prowadzącego weekendy dla osób, które weszły

w nowe związki cywilne. To miło, że Kościół się nimi zaj-

muje. Niestety, sprowadza się to głównie do utwierdzania

tych zranionych ludzi w popełnionym grzechu. Ks. Ogrod-

niczak ma nawet z tego powodu niezłą satysfakcję: „Mó-

wią mi osoby żyjące w związkach niesakramentalnych: je-

steśmy szczęśliwsi niż w pierwszym małżeństwie, ale ni-

komu nie życzymy takiego szczęścia” . Rozumiecie, o co cho-

dzi? Ludzkie szczęście nie liczy się za grosz, jeśli przy oka-

zji zostało przekroczone kościelne prawo, podobnie jak

w przypadku zapłodnienia in vitro czy antykoncepcji. I choć-

by żona za

przesalanie

zupy chodziła

codziennie

z nowymi sinia-

kami, a dzieci

patrzyły na zapi-

jaczoną gębę gło-

wy rodziny – wy-

rok może być tylko jeden:

dożywocie. Tak się bowiem

składa, że maltretowanie ro-

dziny nie jest powodem do unieważnienia patologii w są-

dzie kościelnym. Co najwyżej można na jakiś czas uciec

w separację, nie ustając w modlitwie za tego, któremu

ślubowało się „wobec Boga i ludzi”. I znów ktoś powie, ja-

ki ten Kościół jest konsekwentny i jaki pryncypialny!

Małżeństwo jest sztuką, tak jak całe życie. Uczymy się

tej sztuki często do samej śmierci. Najlepiej sami, bez po-

mocy starych kawalerów w sutannach. Bywają jednak sy-

tuacje trudne, złożone i wtedy rozwód wydaje się jedynym

wyjściem. 12 lat temu jako ksiądz udzielałem ślubu kuzy-

nowi. Tuż przedtem zapytał mnie żartobliwie, jaką daję gwa-

rancję. Bez namysłu wypaliłem, że – standardowo – rok.

Rozwiedli się z hukiem po 10 miesiącach. Mieszkają

w jednej wsi, dziecko przechodzi obok domu taty, on się

z nim nie spotyka, jest nieprzyjemnie, nienormalnie. Ale

miejscowego proboszcza to nie obchodzi – zabiera co ro-

ku kopertę podczas kolędy i unika tematu.

Bywają też księża postępowi. Proboszcz w moim ro-

dzinnym mieście namawia młodych do zamieszkania ra-

zem przed ślubem i „wypróbowania się”. Jest bardzo wy-

rozumiały w temacie aborcji i tylko rozwód z tzw. kapłań-

stwem jest dla niego nie do przyjęcia. Z czego to wniosku-

ję? Po tym, jak założyłem „FiM”, powiedział mojej mamie,

że lepiej byłoby gdyby mnie nie urodziła (czyt. usunęła cią-

żę). Zapewne gdybym dostał od papieża „rozwód”, tj. unie-

ważnienie święceń, i dalej dawał na tacę, wszystko było-

by „po bożemu”.

„Prezydent ma kłopoty psychicznie i powinien ustąpić ze sta-

nowiska” – czy to Palikot znów się wygłupia? A nie, to opinia

świetnego dziennikarza Jacka Żakowskiego. Podobnie sądzą

Najsztub i Bratkowski, którzy głośno domagają się dymisji głów-

ki państwa. „Na pochyłe drzewo... i Salomon nie naleje!” – pie-

klił się Jonasz na plagiaty naszych apeli sprzed dwóch lat.

Nie będzie prezydenckiego balu z okazji Święta Niepodległo-

ści. Oficjalnie... z powodu światowego kryzysu, czyli potrzeby

oszczędności; nieoficjalnie, bo na kilkadziesiąt zaproszeń wy-

słanych do głów państw z całego świata odpowiedziało tylko

12. No to co teraz będzie? Teraz będzie „uroczysta kolacja”,

podczas której Justyna Steczkowska ma zaśpiewać, że „w szcze-

rym polu biały krzyż”. Chyba na drogę Kaczorowi...

Według polskich mediów, premier Tusk wyszedł w bruksel-

skim starciu z Kaczyńskim na chama – pisze hiszpański „El

Pais”. Nawet jeśli to prawda, to prezydent Polski wyszedł na

błazna, a to chyba coś gorszego – dodaje gazeta. Nie zgadza-

my się z kolegami żurnalistami z Hiszpanii. Jak tak można

obrażać zacny, błazeński zawód, m.in. Stańczyka.

Sejm głosami koalicji uchwalił prawo, na mocy którego szpi-

tale będą przekształcane w spółki kapitałowe, które będą mo-

gły być sprzedane przez samorządy. Czy wyjdzie to na dobre,

czy na złe – nie wiadomo. Pocieszające jest to, że obecnie

polska służba zdrowia jest na poziomie Trzeciego Świata

i gorzej już (chyba!) być nie może.

W procesie „Stella Maris” są zarzuty, a nawet przyznanie się

do winy, tylko że na ławie oskarżonych nie można posadzić

patrona milionowych przekrętów w tym kościelnym wydaw-

nictwie – abpa Gocłowskiego, który bezpośrednio nadzoro-

wał firmę. Prokuratorzy doszli do ciekawego wniosku, że hie-

rarcha nie podlega prawu polskiemu, tylko... kanonicznemu

(watykańskiemu). Czyli jak coś ukradł, to można go np. wy-

spowiadać i rozgrzeszyć. I po sprawie.

Kolejny skok Kościoła na nieruchomości w Krakowie. Tym ra-

zem Komisja Majątkowa podarowała 4 hektary miejskich grun-

tów w centrum, na których miały powstać: komisariat, sąd i no-

we budynki Akademii Górniczo-Hutniczej. Jezuitom przyznano

ziemię w zamian za budynki szpitala w... Lublinie. Miasto od-

wołało się do NSA, a jeśli to nie pomoże, ma już gotową skar-

gę do Trybunału Konstytucyjnego na jednoinstancyjność decy-

zji Komisji Majątkowej. Potem zostanie już tylko modlitwa.

Piękny prezent dostał Paweł Adamowicz z okazji uroczystego

celebrowania dekady jego prezydentowania w Gdańsku. Abp

Głódź wręczył prezydentowi projekt gigantycznego kościoła au-

torstwa włoskiego architekta. Budowla ma mieć powierzchnię

164 tys. mkw. (to nie pomyłka) i kosztować 48 milionów euro

(to też nie błąd). „Boże, a gdzie ja mam go postawić?” – jęk-

nął Adamowicz i musiano go cucić, gdy arcybiskup wyjął plan

Gdańska i paluchem pokazał samo centrum miasta.

Zmarła siostra Emmanuelle. Słynna zakonnica, która praco-

wała w Kairze w dzielnicach skrajnego niedostatku. W ciągu

40 lat swojej pracy pilnowała, by tysiące dzieci poszło do

szkoły, wymuszała na lekarzach bezpłatną opiekę zdrowotną

dla najuboższych, zorganizowała system dożywiania nędzarzy.

Była za życia święta, ale... propagowała antykoncepcję, więc

świętą nigdy nie zostanie.

Watykan wstrzymał proces beatyfikacji Piusa XII. Światło

dziennie ujrzały bowiem dokumenty dowodzące, że święty

papa doskonale wiedział o masowej eksterminacji włoskich

Żydów, a proszącego o interwencję w tej sprawie brytyjskie-

go ambasadora pogonił precz. Izrael się wściekł na sam po-

mysł wyniesienia „papieża Hitlera”. Na stronie internetowej

Kadimy (największa izraelska partia polityczna) Benedykt XVI

wpisany jest w symbol swastyki. Teraz znów Watykan jest obu-

rzony. Słusznie, przecież Ratzinger nosił hakenkreuz na klam-

rze pasa, a nie na piersi.

JONASZ

Najwyższy Sąd Afganistanu zamienił karę śmierci orzeczoną

przez trybunał niższej instancji wobec miejscowego dzienni-

karza na marne 20 lat więzienia. Straszny ów przestępca – 24-

-letni Parwez Kombachsz – został aresztowany za to, że za-

dawał kłopotliwe pytania na temat praw kobiet w islamie. Jed-

nego możemy być pewni – polski pokojowy kontyngent dopil-

nuje, aby zbrodniarz karę odsiedział co do dnia.

B ywa, że nasz tygodnik wpada do rąk wyznawców pa-

Nr 43 (451) 24 – 30 X 2008 r.

GORĄCY TEMAT

odniosła w Brukse-

li sukces w kwe-

stii tzw. pakietu

energetyczno-klimatycznego. Wia-

domo, że ojcem tego sukcesu jest

pan prezydent... Wciąż jednak nie

wiadomo, co nas czeka.

W styczniu 2007 roku Komisja

Europejska przedstawiła pakiet pro-

pozycji składających się na projekt

nowej polityki energetycznej Unii

Europejskiej, zmierzającej do prze-

ciwdziałania zmianom klimatu, czy-

li globalnemu ociepleniu, i ograni-

czenia wrażliwości Unii na wpływ

czynników zewnętrznych, wynikają-

cych z zależności od importu paliw.

Na odbytym 8–9 marca 2007 r.

szczycie przywódców państw (Pol-

skę reprezentował prezydent Lech

Kaczyński z ministrem spraw

Barroso obiecał, że nie będzie nas

do niczego zmuszał” – tłumaczył

dziennikarzom prezydent Kaczyń-

ski w marcu 2007 r.

„Zgodziłem się na politykę kli-

matyczną z punktu widzenia Pol-

ski ryzykowną . To był mój gest

w stosunku do pani kanclerz An-

geli Merkel ” – chlapnął nieopatrz-

nie w wywiadzie dla „Dziennika”

z 1 lipca 2008 r.

„Moją jedyną wówczas obawą

było to, że gdyby władzy w naszym

kraju nie sprawował mój brat Jaro-

sław , lecz jakaś ekipa nieudaczni-

ków typu rząd Donalda Tuska , to

faktycznie mogłyby pojawić się pro-

blemy” – odwracał kota ogonem

15 października br. w telewizji TVN.

~~~

Podstawowym narzędziem Unii

w jej strategii walki ze zmianami

rozliczeniowym (2008–2012) Komi-

sja Europejska zmniejszyła krajowe

limity emisji średnio o 6,5 proc.

w stosunku do roku 2005, przyzna-

jąc polskiemu przemysłowi prawo

do wyemitowania 208,5 mln ton

dwutlenku węgla rocznie (z żąda-

nych 284 mln ton).

Na efekty przyjdzie jeszcze pocze-

kać, ale już wiadomo, że od 2013 ro-

ku czeka nas prawdziwa rewolucja...

~~~

Najważniejsze dla Polski zapisy

pakietu energetyczno-klimatyczne-

go dotyczą:

~ ustanowienia od 2013 r. jed-

nego unijnego limitu emisji (stop-

niowo zmniejszanego z poziomu ok.

1 mld 974 mln ton o 1,74 proc. rocz-

nie) i centralnego przydziału upraw-

nień emisyjnych (rezygnacja z kra-

jowych planów ich rozdziału);

(przewodniczący Społecznej Rady

Konsultacyjnej Energetyki) podczas

wspólnego posiedzenia sejmowych

Komisji Gospodarki i Komisji ds.

Unii Europejskiej.

~ przeniesienia części praw do

sprzedaży uprawnień emisyjnych

w ramach aukcji z państw o wyso-

kim wskaźniku dochodu na jedne-

go mieszkańca, do państw biedniej-

szych (tym również Polski), aby

wzmocnić w ten sposób ich możli-

wości późniejszego inwestowania

w technologie niskoemisyjne (ok. 20

proc. uzyskanego z aukcji przez bu-

dżet państwa przychodu). Według

analiz KE, cena uprawnień do

emisji w systemie EU ETS po ro-

ku 2013 wyniesie 30–39 euro za

tonę dwutlenku węgla . Zdaniem

dra Andrzeja Kassenberga , preze-

sa Instytutu na rzecz Ekorozwoju,

~ bezpośrednie koszty związa-

ne z dopasowaniem struktur tech-

nologicznych i paliwowych do no-

wej polityki UE to 2 mld zł na star-

cie w 2010 r., wspinające się do 8–12

mld zł rocznie w okresie 2020–2030;

~ wzrost cen energii elektrycz-

nej kupowanej od producenta – o ok.

60 proc. w stosunku do scenariusza

bez polityki klimatycznej;

~ utrata części Produktu Kra-

jowego Brutto – 154 mld zł w ro-

ku 2020 i dalszy systematyczny wzrost

strat do 503 mld zł w 2030 r.;

~ spadek „dochodów rozporzą-

dzalnych gospodarstw domowych”

– ok. 10 proc. w roku 2030 (efekt

spadku PKB);

~ wzrost udziału energii w bu-

dżetach domowych z poziomu 11

proc. w 2005 r. do 14,1–14,4 proc.

w latach 2020–2030 (przy założe-

niu zasilenia gospodarstw domowych

przychodami z aukcji emisji), w po-

równaniu z 12,7–12,9 proc. bez no-

wej polityki klimatycznej. Dodajmy,

że poziom 10 proc. uważany jest

w krajach „starej” UE za próg tzw.

ubóstwa energetycznego.

Żeby zaś nie było nazbyt słod-

Ciepło,

cieplej...

zimno!

ko:

~ pojawić się mogą konflikty

społeczne na tle lokalizacji nowych

obiektów energetycznych (fermy wia-

trowe, elektrownie jądrowe , insta-

lacje do podziemnego składowania

i sieci przesyłu skroplonego CO 2 );

~ rozwój produkcji biomasy

energetycznej oraz rozwój produkcji

biopaliw spowoduje wprawdzie

zwiększenie zatrudnienia w rolnic-

twie i sektorach je obsługujących, ale

nieuchronnym efektem ubocznym

będzie skok cen żywności , co w po-

wiązaniu ze wzrostem cen energii

i innych usług infrastrukturalnych

(woda, kanalizacja, utylizacja śmie-

ci) będzie potęgowało presję ekono-

miczną na gospodarstwa domowe,

szczególnie dotkliwą dla najuboższych.

~~~

– Uzyskaliśmy zapewnienie, że

w sprawie pakietu energetyczno-kli-

matycznego, który według wcześniej-

szych ustaleń miał być przyjęty więk-

szością głosów, będzie obowiązywa-

ło prawo weta. Tak więc wszystko

rozstrzygnie się w grudniu, na ko-

lejnym szczycie Unii – odetchnął

z ulgą premier Tusk po powrocie

z Brukseli.

– Gospodarka unijna na wytwo-

rzenie produktu o wartości 1 mln

euro potrzebuje 166 ton oleju, a my

– 444 tony jako jednostkę energii.

Mówiąc obrazowo: wymyślili wyścig,

w którym kraje „piętnastki” jadą sa-

mochodem spalającym pięć litrów

na 100 km, a my takim, który spa-

la piętnaście. I oni mówią, że wszyst-

ko jest w porządku, bo cena benzy-

ny jest taka sama, my zaś tym sa-

mochodem mamy uruchamiać go-

spodarkę – ocenia pakiet energe-

tyczno-klimatyczny prof. Żmijewski.

I pomyśleć, że mogłoby nie być

problemu, gdyby ktoś nie wypa-

plał, że Lech Kaczyński nie ma

prawa jazdy...

ANNA TARCZYŃSKA

zagranicznych Anną Fotygą u bo-

ku) Rada Europy zatwierdziła cele

przedstawione w propozycji KE.

W ślad za tą aprobatą Komisja przy-

gotowała i zaprezentowała zestaw

dokumentów popularnie zwanych

pakietem energetyczno-klimatycz-

nym , przekształcającym uzgodnie-

nia polityków w konkretne działa-

nia na rzecz ich realizacji. Pakiet za-

kłada osiągnięcie do 2020 r. takich

oto „celów ilościowych”:

~ Redukcja emisji CO 2 (dwu-

tlenku węgla) o 20 proc. (a nawet

o 30 proc. w przypadku, gdyby do-

szło do globalnego porozumienia

dotyczącego ochrony klimatu);

~ Zwiększenie udziału energii

odnawialnej (energia słoneczna, tur-

biny wodne, wiatraki, spalanie bio-

masy itp.) do 20 proc. całkowitego

zużycia. W ogólnoeuropejskim po-

dziale zadań Polsce przydzielono

wskaźnik 15 proc. (obecne wykorzy-

stanie źródeł odnawialnych wynosi

w naszym kraju 7,2 proc.);

~ Poprawa efektywności ener-

getycznej skutkująca zmniejszeniem

zużycia paliw o 20 proc.;

~ Wzrost udziału biopaliw do

10 proc. zużycia paliw napędowych.

„Zaakceptowałem te ambitne

cele, by pokazać, że obecny system

podejmowania decyzji jest dobry.

I wcale nie potrzeba do niego eu-

rokonstytucji. A poza tym szef Ko-

misji Europejskiej Jose Manuel

klimatycznymi jest Europejski Sys-

tem Handlu Emisjami (EU ETS)

gazów cieplarnianych, obejmujący

największych trucicieli środowiska,

czyli ponad 10 tys. instalacji z sek-

torów energetycznych i przemysło-

wych 27 krajów UE oraz Norwegii,

Islandii i Lichtensteinu.

Obecnie jest tak:

~ Każde państwo opracowuje

własny Plan Rozdziału Uprawnień,

w którym określa się całkowitą wiel-

kość emisji dla kraju oraz indywi-

dualne ich przydziały (tzw. aloka-

cje) dla poszczególnych instalacji;

~ Na koniec każdego roku in-

stalacje rozliczają się z wykorzysta-

nych uprawnień do emisji. Te, któ-

re nie osiągnęły przyznanego im li-

mitu, mogą sprzedać nadwyżki

uprawnień instalacjom, które ów po-

ziom przekroczyły.

Pierwszy okres rozliczeniowy

obejmował lata 2005–2007 i miał cha-

rakter edukacyjny. Stworzono pod-

stawy systemu, ale okazało się, że ko-

rzyści z niego były żadne, bo w nie-

których państwach UE zawyżano li-

mity emisji (Polska otrzymała 239,1

mln ton rocznie), co spowodowało

drastyczny spadek ceny uprawnień

(do ok. 25 euro za tonę dwutlenku

węgla), a w konsekwencji – brak eko-

nomicznej motywacji do inwestowa-

nia w technologie niskoemisyjne.

W drugim – traktowanym już

bardziej rygorystycznie – okresie

~ likwidacji dotychczasowych

darmowych uprawnień do emisji

dwutlenku węgla przez pozostające

w systemie EU ETS elektrownie,

które od 2013 r. będą musiały ku-

pować limity na aukcjach. Jeśli cho-

dzi o pozostałe sektory, aukcyjny

system ma być wprowadzany stop-

niowo – od 20 proc. obowiązkowe-

go zakupu emisji w roku 2013, do

100 proc. w roku 2020.

W sytuacji, gdy ok. 95 proc. wy-

twarzanej w Polsce energii opie-

ra się na bardzo „brudnym” emi-

syjnie węglu (brunatny i kamien-

ny), „już w pierwszym roku funk-

cjonowania tego systemu, obciąże-

nie polskich elektrowni zakupem

uprawnień byłoby na poziomie

5 mld euro. Oznaczałoby to dra-

matyczny dla przemysłu i ludno-

ści wzrost cen energii elektrycz-

nej o 50–70 proc. ” – oblicza mi-

nister środowiska Maciej Nowicki .

– Największym zagrożeniem nie

jest sama aukcja, lecz jej paneuro-

pejski charakter. Wszyscy, zarów-

no ci z wagi muszej, jak też ci

z wagi ciężkiej, mają walczyć na tym

samym ringu i oni mówią, że to są

uczciwe zasady sportowe. Stawia-

ją na ringu małego i dużego

i mówią, że rękawice są takie

same, ring jest taki sam, więc

możecie ze sobą konkurować

– ironizował profesor Krzysztof Żmi-

jewski z Politechniki Warszawskiej

Polska powinna uzyskać z takich au-

kcji 5–7 mld euro rocznie.

– Według moich wyliczeń, od

2013 r. Polska może płacić za upraw-

nienia do emisji nawet 24 mld eu-

ro rocznie , bowiem przyjęty przez

Unię model z ceną 30–39 euro jest

fałszywy. Odzwierciedla on mniej

więcej relacje między Niemcami,

Włochami i Francją. Dla obszaru

„piętnastki” jest w miarę prawdzi-

wy, dla „nowej” Unii jest kłam-

stwem. Oznacza to, że zabraknie

emisji, a opłata karna będzie peł-

nić funkcję opłaty zastępczej. Żeby

zapłacić 100 euro kary, trzeba za-

brać od odbiorcy 124 euro, bo 19

euro będzie podatkiem, gdyż kara

nie jest kosztem uzyskania przycho-

du. W całej Europie brakuje upraw-

nień do emisji, więc walka na au-

kcjach odbywać się będzie na po-

ziomie 124 euro – zauważa prof.

Żmijewski.

~~~

Z bardzo wstrzemięźliwego

w ocenach „Raportu 2030” wyko-

nanego na zlecenie Polskiego Ko-

mitetu Energii Elektrycznej wynika,

że gdyby uzgodnione przez pana

prezydenta w marcu 2007 r. zasady

weszły w życie, ich konsekwencje

ekonomiczne (przy mało prawdo-

podobnym założeniu, że cena tony

CO 2 utrzyma się na sugerowanym

poziomie 39 euro) powaliłyby nas

na kolana, jeśli nie całkiem na pysk:

W iadomo, że Polska

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 43 (451) 24 – 30 X 2008 r.

ŚWIAT WEDŁUG RODANA

Daj mi tę noc!

Siedzieliśmy z chłopami z mojej

wsi Mokre Pyski w gospodzie, na bar-

dzo ważnej naradzie, której przewod-

niczył sołtys Heniek, a hostessą by-

ła bufetowa Jadźka serwująca bro-

warki. Omawialiśmy program Balu

Sołtysa, który ma się odbyć w listo-

padzie br. z okazji święta odzyska-

nia niepodległości. Nasz Bal Sołtysa

ma przyćmić Bal Prezydencki. Posta-

nowiliśmy: ogłosić konkurs na naj-

lepszy polski serial, położyć czerwo-

ny dywan przed wejściem do remi-

zy, fanfary ma grać orkiestra strażac-

ka, a chór Koła Gospodyń Wiejskich

zaśpiewa na rozpoczęcie balu „My

ze spalonych wsi”. Ja nie miałem

z kim pójść, więc dałem ogłoszenie:

„Romantyczny jak Tadzio Cymań-

ski , przystojny jak Przemek Gosiew-

ski , inteligentny jak Jola Szczypiń-

ska , muzykalny jak Jarek Kaczyński

– poszukuje wielkiej, prawdziwej

i czułej miłości”. I co powiecie? Od-

powiedział mi miejscowy proboszcz...

ANDRZEJ RODAN

www.arispoland.pl

Prowincjałki

Tezę, że nic nie pali się lepiej niż

wysuszona słoma, postanowiła

udowodnić kilku swoim rówieśnikom 13-letnia dziewczynka z okolic Nowe-

go Dworu Gdańskiego. Wdrapała się w tym celu na stertę 360 sprasowa-

nych bel słomy, na które rzucała palące się zapałki... Na szczęście dziecko

się nie upiekło. Straty oszacowano na 22 tysiące złotych.

Miejsce błazna w cyrku, nigdy

nie na tronie, a głupek głupkiem

będzie, choćby i w koronie.

W rankingu najbardziej popular-

nych seriali najpopularniejszy na świe-

cie okazał się policyjny cykl „Krymi-

nalne zagadki Miami”. „Zagubieni”

i „Gotowe na wszystko” znalazły się

odpowiednio na pozycji drugiej i trze-

ciej. Z kolei magazyn „Entertainment

Weekly” opublikował na swoich ła-

mach listę stu najlepszych seriali i wi-

dowisk telewizyjnych. I tu w pierw-

szej trójce znalazły się: 1. „The Simp-

sons”, emitowany od 1989 r. do dziś;

2. „The Sopranos” (1999–2007);

3. „Seinfeld” (1989–1998). Niestety,

żaden z polskich seriali nie znalazł

się na top liście. I słusznie, no bo

jak? Żaneta ( Anna Guzik ) z „Na

Wspólnej” została wdową, bo jej

mąż został zastrzelony przez gang-

sterów. Magda Stużyńska po 10

latach definitywnie pożegnała się

z serialem „Złotopolscy”. Żora Ko-

rolyov z „Tylko miłość” nie wygrał

żadnej edycji „Tańca z gwiazda-

mi”. Te piękne dziewczyny z „Te-

raz albo nigdy” zachowują się tak,

jakby grały w „Modzie na sukces”.

No to co z tego wynika? Jak mó-

wią żabojady: marneszanse.

Jedyna nadzieja w tym, że bal pre-

zydencki organizowany przez nieja-

kiego Lecha Kaczyńskiego zostanie

sfilmowany w kilkunastu odcinkach,

że zapachnie wielkim światem, a „En-

tertainment Weekly” padnie na ko-

lana i uzna, że Polacy nie gęsi i też

swój świetny serial mają. Można od

nich pożyczyć sam tytuł: „Atak klo-

nów”. Żeby od początku znokauto-

wać telewidza, to Kaczor wystąpi

w przebraniu lorda Wadera z lasero-

wym mieczem za pasem. Natomiast

– i tu napięcie wzrasta – Jarek Ka-

czyński przyjedzie na bal prosto z ki-

cia, w którym siedział w wieloosobo-

wej celi, śpiewał do kolesiów z celi

„Daj mi tę noc” oraz był filmowany

przez ekipę Big Brothera. Pierwsza

kwestia dialogu między bliźniakami

może brzmieć tak: „Strasznie nam żal

niskich ludzi, kiedy pada deszcz. Oni

dowiadują się o tym ostatni”.

Zamość, jak przystało na polskie

miasto, świętował dzień watykań-

skiego papieża. Ale tylko tam Jan Paweł II dał znak swoim wyznawcom.

W trakcie uroczystej pieśni „Okaż mi, Boże, miłosierdzie” pod wykonawca-

mi zawalił się podest, na którym stali. Nagle kilkadziesiąt osób... zapadło się

pod ziemię. To, że nikt z muzykujących nie ucierpiał, zostało galopem uzna-

ne za kolejny cud papieski.

Wikary parafii w Świerżach nie

ma lekko ze swoim pryncypałem.

Odkąd objął nową placówkę, proboszcz nie wpuszcza go na plebanię i nie

dzieli się posiłkiem. Zdesperowany chłopina, który zamieszkał w zatęchłej

od grzyba organistówce, pożalił się parafianom i biskupowi. Po całej awan-

turze proboszcz, który plebanię od lat dzieli wyłącznie z gosposią, zadekla-

rował, że jakieś pomieszczenie dla wikarego znajdzie. Czy to będzie piwni-

ca lub wychodek – nie doprecyzował.

Z CYKLU: PRAWDZIWA HISTORIA CHRZEŚCIJAŃSTWA

Policja w Świebodzinie bada wła-

śnie, czy jest jakaś zależność

pomiędzy tym, że powiatowy inspektor budowlany wstrzymał prace nad kon-

strukcją tamtejszego Chrystusa-kolosa („FiM” 42/2008), a tym, że ktoś

powybijał panu inspektorowi szyby w aucie. Inspektor odważył się bowiem

na rzecz w Polsce karkołomną – zapowiedział, że jeśli ksiądz proboszcz Syl-

wester Zawadzki nie dostarczy wszystkich dokumentów potwierdzających

legalność inwestycji, nakaże Chrystusa... rozebrać.

A. Rodan: KRYMINALNA HISTORIA KOŚCIOŁA

(tom I) – 34 zł + 10 zł wysyłka

A. Rodan: NAJWIĘKSZE ZBRODNIE KOŚCIOŁA

(tom I) – 30 zł + 10 zł wysyłka

A. Rodan: NAJWIĘKSZE ZBRODNIE KOŚCIOŁA

(tom II) – 30 zł + 10 zł wysyłka

Kiedy 28-letni mieszkaniec Wą-

brzeźna wystawiał na jednej z in-

ternetowych aukcji spadochron, nie spodziewał się (rzekomo), że towar jest

kradziony. I to nie z bylekąd, bo z hangaru lotniska w Austrii. Za paserstwo

może zarobić nawet pięć lat paki.

CZEGO TO POLACY NIE UKRADNĄ

Opracowała WZ

na przekształcać lud w zaangażowanych i świa-

domych obywateli. Można też przeciwnie – z ludu

wytrwale robić motłoch po to, by nim manipulować.

Z wielomilionowej masy ludzi trudno jest zrobić do-

brze funkcjonujący organizm – społeczeństwo obywa-

telskie. Bez niego jednak nie można zapewnić ani po-

wszechnego dobrobytu, ani szerokich wolności, ani po-

czucia równości. Główną meto-

dą budowania takiego społeczeń-

stwa jest mądra edukacja od szkół

i przedszkoli aż po środowiska

emeryckie, uczenie skutecznego

rozpoznawania i wyrażania wła-

snych potrzeb oraz realizowania

ich w grupie. Także niezbędne jest włączanie ludzi

w życie partii, związków zawodowych i organizacji po-

zarządowych. W Niemczech na przykład wydaje się

setki milionów euro na polityczne kształcenie społe-

czeństwa. Każda z partii parlamentarnych ma prawo

do dużych publicznych pieniędzy na wydawanie książek,

organizowanie szkoleń, wykładów, spotkań, akcji itp.

Ale można też inaczej. Często politykę traktuje się

jako szkołę tanich chwytów, która ma zapewnić obecnie

rządzącym przetrwanie przy przysłowiowych korytach za

wszelką cenę. Celem rządów nie jest wówczas jakaś

sensowna zmiana społeczna, ale władza sama w sobie

i jej sprawowanie. Wtedy społeczeństwo obywatelskie

staje się zagrożeniem dla polityków, bo obnaża ich nie-

kompetencję oraz nadużycia władzy. Stosuję się więc

taktykę ogłupiania, ściemniania i motłoszenia właśnie.

Jakieś świeże przykłady? Proszę bardzo! Kilka ty-

godni temu w związku z aferą seksualną w jakiejś ro-

dzinie mieliśmy nagonkę na pedofilów zorganizowaną

przez partię rządzącą. Premier powiedział wówczas, że

„Polska będzie miała najbardziej surowe prawo w Unii

w kwestii pedofilii”. Dlaczego najbardziej surowe,

a nie najbardziej skuteczne? A może już mamy najsu-

rowsze i dlatego nieskuteczne? Czy ktoś to w ogóle ba-

dał? Czy wydano jakieś pięć dodatkowych złotych, aby

się dowiedzieć, co byłoby skuteczne w zapobieganiu wy-

korzystywaniu seksualnemu dzieci? Obawiam się, że los

polskich dzieci nikogo tak naprawdę nie obchodzi, li-

czy się tylko zagrywka pod publiczkę, fałszywe sugero-

wanie, że podkręcanie przepisów

samo w sobie coś rozwiąże. A to

jest jeden z przejawów ogłupia-

nia, motłoszenia właśnie.

Inny przejaw motłoszenia to

zagrywka rządu z tarczą antyra-

kietową. Ponieważ Polacy byli

w 2/3 przeciwni tarczy, łudzono nas, że rząd toczy po-

ważne negocjacje z Amerykanami, aby podpisać ko-

rzystny układ. Sugerowano też, że tarczy być może

w ogóle nie będzie. Potem urabiano opinię publiczną

przez kilka dni rzekomym rosyjskim zagrożeniem (stra-

szenie to klasyczny sposób motłoszenia), poczekano aż

zmieni się, choćby na chwilę, nastawienie przerażonej

wojną gruzińską większości, i w trzy dni podpisano

byle jaką umowę, z której nic dobrego dla nas nie wy-

nika. Tak – pod presją strachu i kłamstw – zmylono

czujność obywatelską. Zagrywka była tak doskonała,

że dziś, kiedy tuman kurzu wokół tego zamieszania

opadł i manipulacja stała się oczywista, nikt nie ma

pretensji do Tuska , że zrobił to, czego Polacy właści-

wie nie chcą.

Autorem użytecznego terminu „motłoszenie” jest

przywoływany ustawicznie na tych łamach profesor

Jerzy Drewnowski . Teksty jego oraz innych autorów

(w tym także z „FiM”) poświęcone tematyce społecz-

nej i humanitarystycznej można przeczytać na stronie:

www.demokrates.eu.

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

Nie wierzę, żeby państwo bardzo tanie mogło być jednocześnie państwem

sprawnym i dobrym.

(Lech Kaczyński)

RZECZY POSPOLITE

W Europie wszyscy się po plecach klepią. A jesteśmy Europejczykami.

(Lech Kaczyński

o swoich gestach w kierunku Donalda Tuska podczas szczytu w Brukseli)

Samolot należy się prezydentowi jak psu zupa. (Elżbieta Jakubiak)

Prezydent odniósł sukces w Brukseli, bo zdobył krzesło. Jeśli to ma być

miara jego sukcesu, to ja bym się na jego miejscu spalił ze wstydu.

(Bronisław Komorowski)

Motłoszenie

Przekonaliśmy się, że premier potrafi nie cofnąć się przed niczym, więc

z czystej złośliwości może odlecieć na zasadzie „niech ten wstrętny Ka-

czor ma za swoje”. Skoro premier zachowuje się jak mały dzieciak, to

pewnie jest do tego zdolny.

(Piotr Kownacki, szef Kancelarii Prezydenta)

Donald Tusk i Lech Kaczyński mają obowiązek ze sobą współpracować.

Obowiązek. Mogą się nie znosić, mogą myć długo ręce po tych spotka-

niach, mogą nawet wchodzić pod prysznic, natomiast mają obowiązek

współpracować, bo to jest ich zadanie jako przywódców państwa pol-

skiego, blisko 40-milionowego narodu w środku Europy i tutaj jakakol-

wiek konstytucja jest bezradna.

(Aleksander Kwaśniewski)

Prezydencka eskapada do Brukseli wyglądała trochę jak młodzieńczy ka-

prys: miał pomysł, załatwił sobie samolot, do miasta doleciał, choć celu

podróży nie osiągnął, dobrze zjadł, popił i był z siebie bardzo, ale to bar-

dzo zadowolony.

(Magdalena Środa)

Wybrała OH

ADAM CIOCH

DAŁA CZADU

KONCERTOWO

WIO, KARY!

RĘKA SPRAWIEDLIWOŚCI

P olitykę można uprawiać na wiele sposobów. Moż-

Nr 43 (451) 24 – 30 X 2008 r.

NA KLĘCZKACH

WIĘCEJ CUDÓW!

maryjne pod Neapolem, słowem nie

zająknął się o terroryzującej lokal-

ną społeczność włoskiej mafii – ka-

morze. Tymczasem tego właśnie od

niego oczekiwano.

Gromy na głowę papieża pole-

ciały z dziennika „La Repubblica”,

której dziennikarz pyta wprost, dla-

czego papież zapomniał bądź nie

chciał wspominać o mafii, a tak du-

żo mówił np. o wojującym antykle-

rykalizmie. „Trzydzieści dni temu

w tym regionie dwa komanda ośmiu

morderców wystrzeliło 190 pocisków

z kałasznikowów, by zabić w Baia

Verde i Castelvolturno siedmiu imi-

grantów, a papież Ratzinger w trzech

przemówieniach nie wymawia tam

słowa »kamorra«, »mordercy«, »zbrod-

nia«” – pisze Marco Politi .

Watykan zrozumiał swój błąd,

komentując później, że wizyta B16

miała wymiar ściśle duchowy.

A może papież boi się wspominać

o mafiosach? Chyba nie bez przy-

czyny jego wizycie towarzyszyły nie-

zwykle rygorystyczne środki bezpie-

czeństwa.

chłopów”, a spowiedź – „szpiego-

waniem ułatwiającym wywieranie

presji”.

W kontekście premiery „Świa-

dectwa”, filmu nakręconego w opar-

ciu o książkę Stanisława Dziwisza

o romansowym tytule „Moje życie

z Karolem”, powiało niesamowito-

ścią. Dziwisz „wyjawił”, że w czasie

dobrze znanej drugiej próby zama-

chu na JPII , której miał dokonać

hiszpański ksiądz lefebrysta w 1982

roku, papież został ranny i broczył

krwią. Problem w tym, że od tam-

tej pory minęło 26 lat, do próby ata-

ku doszło w tłumie i nikt nigdy nie

zauważył owych krwawiących ran.

Jeśli inne rewelacje Dziwisza są rów-

nie wiarygodne jak owa „poranio-

na” historia, to cały film – na który

spędza się ze szkół dzieciaków w ca-

łej Polsce – można spokojnie zakwa-

lifikować do kategorii „bajki na do-

branoc”.

policji do akcji wkroczą księża. Do-

brodzieje mają z ambon ostrzegać

wiernych, aby nie nabierali się na

„cudowne uzdrowienia”, po których

są ogałacani z pieniędzy i innych

wartościowych dóbr. Ton komenta-

rza sugeruje, że jego autor ma wła-

sne, wcześniejsze doświadczenia

z innymi pseudouzdrowicielami, ale

już ozdrowiał i zmądrzał.

ŚWIĘTY ZA ŻYCIA

KOŚCIÓŁ OBURZONY

Burmistrz podkarpackiej Sienia-

wy, Adam Woś , został świętym już

za życia, co potwierdza ważący 90

kg „św. Adam” – dzwon, jaki pry-

watnie Woś fundnął kościołowi

w pobliskich Czercach. To jeden

z trzech dzwonów (drugi to dar Ra-

dy Miasta i Gminy, a trzeci – para-

fian) zawieszonych na nowoczesnej,

sterowanej komputerowo dzwonni-

cy. Cacko za 60 tysięcy powstało

w parafii liczącej trzysta dusz. JA

Jeszcze nie rozpoczęła się emi-

sja filmu, a już wybuchła awantura.

Oto BBC pokaże serial „Objawie-

nia”, w którym np. opętany przez

diabła homoseksualista obdziera żyw-

cem ze skóry katolickiego księdza.

Ale to jeszcze mało... W innym od-

cinku egzorcysta wypędza diabła

z Matki Teresy . „Serial jest niezgod-

ny z kodeksem etycznym telewizji

publicznej” – ogłosił brytyjski Ko-

ściół katolicki. „To brutalna cenzu-

ra. Poza tym, o ile wiem, do egzor-

cyzmów Matki Teresy naprawdę do-

szło. Było to w 1997 roku. Jeśli się

mylę, niech Kościół zaprzeczy” – de-

nerwuje się aktor Martin Shaw , gra-

jący w serialu główną rolę. W Pol-

sce byłby skończony, w Anglii może

liczyć na Oscara.

PRZYJACIEL

IVAN I RYDZYK

MaK

Ivan Komarenko, jeden z naj-

bardziej kiczowatych artystów ostat-

nich czasów, którego zespół ,,Ivan

i Delfin” niejednego przyprawił

o mdłości, nie może się pogodzić

z tym, iż jego „gwiazda” zgasła, za-

nim jeszcze rozbłysła. Dlatego, ratu-

jąc się przed publicznym niebytem,

zastukał do drzwi magnata medial-

nego... Tadeusza Rydzyka. Ten oto-

czył go ojcowską opieką i zaofero-

wał pomoc. Efektem tej współpracy

jest megahit Rydzykowych mediów

– piosenka ,,Tak mówił papież”. No

i mamy hiciora na Eurowizję! PP

BOGIEM

W URZĘDNIKÓW

MarS

„Do treści ślubowania mogą być

dodane słowa »Tak mi dopomóż

Bóg«” – czytamy w projekcie ustawy

o pracownikach samorządowych. To

odpowiedź na „ojcowską opiekę”

kard. Glempa – krajowego duszpa-

sterza samorządowców. Ten przyka-

zał bowiem, że „samorząd terytorial-

ny w swym działaniu pragnie czer-

pać z podpory moralnej, jaka płynie

z nauki Kościoła, a którego źródło

bije z Jasnogórskiego Wzgórza”.

Jak wyglądać będą ci samorzą-

dowcy, którzy „z bożą pomocą” za-

liczą procesy sądowe z powodu do-

konanych przekrętów (łapówki, usta-

wiane przetargi, fałszowanie doku-

mentów, przekroczenia uprawnień,

molestowania seksualne itd.)? Za-

pewne westchną do Najwyższego:

Boże, czemuś mnie opuścił?! EK

ŻYCIE ŹLE POCZĘTE

NOBEL BLUŹNIERCA

Świat katolicki zadrżał z oburze-

nia na wieść o urodzeniu w Hisz-

panii dziecka, którego komórki ma-

cierzyste posłużą do uratowania ży-

cia i zdrowia jego starszego brata,

chorego na anemię. Maluchowi

w wyniku zabiegu nie stanie się żad-

na krzywda i będzie się mógł nor-

malnie rozwijać. Dziecko powstało

w wyniku selekcji embrionów in vi-

tro, gdyż musiało być jak najbar-

dziej podobne genetycznie do bra-

ta. Tak więc narodził się nowy czło-

wiek, który w dodatku uleczy swe-

go brata – podwójne dobro! Leka-

rze i rodzice powitali te narodziny

z ogromną radością, a Kościół z mar-

szu ich potępił, bo niewybrane em-

briony są „zamordowanym rodzeń-

stwem”, zaś „nowy człowiek jest

traktowany instrumentalnie”.

Warto zauważyć, że jakaś poło-

wa narodzin na świecie wynika z in-

strumentalnego traktowania nowe-

go życia: „poczyna się” dla zawar-

cia małżeństwa (planowane przez

matki „wpadki”), dla uratowania

związku, dla samorealizacji rodzi-

ców lub dla „zaludniania ziemi”,

co zresztą gorliwie propagują Ko-

ścioły.

Ksiądz Kościoła polskokatolic-

kiego w Lubawce był przyjacielem

rodziny, zapraszano go na kawę

i okolicznościowe obiadki, a nawet

powierzono mu opiekę nad kilkulet-

nim Pawłem . Okazało się jednak

– jak twierdzi matka chłopca – że

ksiądz był... nadopiekuńczy. W Są-

dzie Rejonowym w Kamiennej Gó-

rze przy drzwiach zamkniętych ru-

szył właśnie proces owego kapłana

– oskarżonego o molestowanie i usi-

łowanie gwałtu na chłopczyku. Do

rozprawy doprowadziła matka kil-

kuletniego Pawła, która dowiedzia-

ła się o pedofilskich skłonnościach

70-letniego dziś księdza. Kapłan do

niczego się nie przyznaje, twierdząc,

iż kobieta oskarżyła go z powodu

zemsty. Oskarżonemu grozi kara

12 lat pozbawienia wolności. BS

21 października 175 lat temu

na świat przyszedł Alfred Nobel

(1833–1896). Był wynalazcą dyna-

mitu, właścicielem ponad 350 pa-

tentów oraz fundatorem słynnych

nagród przyznawanych od 1901 ro-

ku. Ale Alfred Nobel był również

autorem pięcioaktowego dramatu

„Nemesis”, wydanego drukiem

w Paryżu w 1896 roku, w dniu je-

go śmierci. Tragedia dzieje się

w XVI-wiecznym Rzymie i opowia-

da o losach Beatrice Cenci , któ-

ra zabija swojego ojca – tyrana

i gwałciciela. Ponieważ sztukę uzna-

no za bluźnierczą (morderstwem

kieruje katolicki ksiądz, a ukazu-

jąca się Matka Boska podpowiada

tortury), w trosce o dobre imię słyn-

nego wynalazcy i filantropa jego ro-

dzina podjęła decyzję o zniszcze-

niu całego nakładu książki, zacho-

wując tylko trzy kopie. Wynalazca

dynamitu dopuścił się w „Nemesis”

jawnej krytyki nadużyć i obłudy Ko-

ścioła katolickiego, określając go

mianem „najstraszniejszej z ohyd”,

propagowaną przez katolicyzm

moralność nazwał „zwodzeniem

BURDA W SZKOLE

Działacz PiS-u Marek Burda ,

dyrektor szkoły podstawowej w Za-

bierzowie Bocheńskim (woj. mało-

polskie), niczym starożytny Sparta-

nin segreguje dzieci pod względem

ich sprawności fizycznej. Wybrani

przez Burdę uczniowie tworzą od-

dzielne elitarne klasy. Zajęcia spor-

towe odbywają pod okiem samego

dyrektora, który pełni również w szko-

le obowiązki pana od gimnastyki,

a wybrańcy są pod każdym względem

faworyzowani. Pozostałe „łamagi”

– marginalizowane. Dyrektorowi Bur-

dzie, jako człowiekowi prawicy, ma-

rzy się zapewne stworzenie doskona-

łej rasy silnych i zdrowych obywate-

li, tzw. prawdziwych Polaków.

Oburzeni rodzice tych „gorszych”

dzieciaków napisali list do burmi-

strza Niepołomic: „Żyjemy w czasach

postępu (...) a życie małego człowie-

ka (...) jest niszczone i lekceważone

przez ludzi, którzy wybrali zawód pe-

dagoga” . Na szczęście urząd burmi-

strza sprawuje sympatyk skonflikto-

wanej z PiS-em Platformy Obywa-

telskiej – Stanisław Kracik . Obie-

cał zająć się sprawą. Na razie zabrał

Burdzie dodatek motywacyjny i skie-

rował skargę do kuratorium. PP

GŁÓDŹ ORDYNATOR

Metropolita gdański pokazał, jak

Kościół przestrzega rozdziału pań-

stwo–Kościół. O wyborach samorzą-

dowych abp Głódź powiedział, że

nie są to wybory polityczne, tylko

obywatelskie. „Wybory parlamentar-

ne i prezydenckie są wyborami po-

litycznymi, ale samorządowe nie

– mówił abp Głódź. – To wybory

obywatelskie. Dlatego kapłani mo-

gą, a nawet muszą się w nie włą-

czyć”. Dokładnie tak samo mówił

przed ostatnimi wyborami.

Na pytanie, czy metropolita bę-

dzie wskazywał wyborcom, na kogo

mają głosować, powiedział hardo

i bez ogródek: „To się jeszcze zo-

baczy”.

PAPIEŻ OD ŻŁOBKA

Na „jedyne w świecie” i do te-

go całkowicie bezpłatne warsztaty

papieskie dla przedszkolaków

w dniach 20–30 października do

Szkoły Podstawowej nr 6 im. JPII

w Sanoku zapraszają burmistrz mia-

sta oraz parafia rzymskokatolicka.

Adresatem projektu opartego na fil-

mie „Felicjanek 10” – kreskówce

opowiadającej o dzieciństwie Lolka

Wojtyły – są wszystkie dzieci w wie-

lu od 3 do 7 lat. Celem warsztatów

ma być „upowszechnianie i twórcze

rozwijanie wśród najmłodszych świa-

domości o Ojcu Świętym Janie Paw-

le II” oraz „zapoznanie najmłodsze-

go pokolenia, które nie poznało Oj-

ca Świętego Jana Pawła II, z Jego

Osobą, działalnością, przesłaniem, ja-

kie nam pozostawił, tak by pamięć

o najwybitniejszym Polaku trwała nie-

ustannie”.

MaK

OZDROWIENIEC

MILCZENIE

(DO) OWIEC

„Typowo polskie. Oszuści będą

ostrzegać przed oszustami!” – tak czy-

telnik rzeszowskich „Nowin” skomen-

tował newsa, że wobec najazdu pseu-

douzdrowicieli i wróżek na Leżajsk

oraz tamtejszy powiat na prośbę

B16 musiał wstrzymać beatyfi-

kację profaszystowskiego Piusa XII ,

ale sam też się tłumaczy. Kiedy

w niedzielę wizytował sanktuarium

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: