Rola mowy ciała w kreowaniu wizerunku publicznego polityków.pdf

(1239 KB) Pobierz
40580321 UNPDF
Olsztyńska Wyższa Szkoła Informatyki i 
Zarządzania im. Prof. T. Kotarbińskiego 
Studia Podyplomowe Public Relations 
Marzena Kamińska 
Rola mowy ciała w kreowaniu wizerunku 
publicznego polityków na przykładzie Angeli 
Merkel i Gerharda Schrödera
Praca dyplomowa 
Pod kierunkiem naukowym 
dr Sebastiana Chachołka 
Olsztyn 2006
40580321.003.png 40580321.004.png
SPIS TREŚCI 
WSTĘP 
II  KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA 
1.  DEFINICJA POJĘCIA KOMUNIKACJA 
2.  MODELE KOMUNIKACJI 
2.1  MODEL WG SHANNON / WEAVER 
2.2  MODEL WG MC CROSKEY 
3.  BARIERY KOMUNIKACYJNE 
3.1  ZAKŁÓCENIA W KOMUNIKACJI 
WG PAULA WATZLAWICKA 
10 
4.  FUNKCJE KOMUNIKACJI 
11 
5.  RODZAJE KOMUNIKACJI 
11 
5.1  KOMUNIKACJA WERBALNA 
12 
5.2  KOMUNIKACJA NIEWERBALNA 
13 
III  KOMUNIKACJA NIEWERBALNA W ŚWIECIE POLITYKI 
14 
1.  KANAŁY KOMUNIKACJI NIEWERBALNEJ 
14 
2.  RODZAJE EKSPRESJI NIEWERBALNEJ 
15 
3.  FUNKCJE KOMUNIKACJI NIEWERBALNEJ 
17 
4.  DEMONSTRACJA WŁADZY PRZY POMOCY MOWY CIAŁA 
18 
4.1  POJĘCIE WŁADZY 
18 
4.2  FORMY DEMONSTRACJI WŁADZY 
19 
4.3  SYGNAŁY WŁADZY W MIMICE, GESTYCE, 
POSTAWIE CIAŁA ORAZ SPOSOBIE PORUSZANIA SIĘ 
20 
5.  AUTOPREZENTACJA PRZY POMOCY MOWY CIAŁA 
23 
5.1  POJĘCIE AUTOPREZENTACJI 
23 
5.2  AUTOPREZENTACJA POLITYKÓW 
24 
5.3  SYGNAŁY AUTOPREZENTACJI W MIMICE, 
GESTYCE, POSTAWIE CIAŁA ORAZ SPOSOBIE 
PORUSZANIA SIĘ 
26
40580321.005.png
IV  KOMUNIKACJA NIEWERBALNA W POLITYCE NA PRZYKŁADZIE 
MOWY CIAŁA ANGELI MERKEL ORAZ GERHARDA SCHRÖDERA 
29 
1.  SYLWETKA ANGELI MERKEL 
29 
1.1  WIZERUNEK ANGELI MERKEL PRZED I PO WYBORACH 
NA KANCLERZA 
30 
2.  SYLWETKA GERHARDA SCHRÖDERA 
33 
2.1  WIZERUNEK PUBLICZNY GERHARDA SCHRÖDERA 
33 
3.  ANALIZA PORÓWNAWCZA MOWY CIAŁA ANGELI MERKEL 
ORAZ GERHARDA SCHRÖDERA  35 
3.1  BEZPOŚREDNIA KONFRONTACJA ­ „ELEFANTENRUNDE”  43 
V  WNIOSKI Z ANALIZY PORÓWNAWCZEJ – ZAKOŃCZENIE 
44 
VI  BIBLIOGRAFIA 
46 
VII  ZAŁĄCZNIKI 
47
40580321.006.png
I  WSTĘP 
Nasze  życie  zdominowane  jest  przez  różnorodne  procesy  komunikacyjne,  zarówno 
werbalne, jaki i niewerbalne. Jest to fakt o tyle interesujący, gdyż ponad 93% informacji 
człowiek  zdobywa  poprzez  odbiór  wizualny,  a  jedynie  7%  zawdzięcza  pozostałym 
zmysłom. Wydaje się to dość uzasadnione choćby ze względu na naszą ewolucję. Zanim 
bowiem człowiek wytworzył i wypracował mowę, posługiwał się już gestami i mimiką, 
aby wyrazić swoje uczucia i nawiązać komunikację z innymi osobnikami swojego gatunku. 
W XX wieku zagadnienia związane z mową ciała spotkały się z silnym zainteresowaniem 
w środowiskach naukowców i badaczy. Psychologowie, socjologowie oraz językoznawcy 
skupili się na takich pojęciach jak kinestyka, gestyka czy proksemika. Także dynamiczny 
rozwój  mediów  oraz  pojawienie  się  nowych  możliwości  przekazywania  informacji 
wywarły ogromny wpływ na zainteresowanie się komunikacją niewerbalną. 
W związku z niezwykle ważną rolą, jaką odgrywają osoby publiczne, takie jak politycy, 
warto przyjrzeć się tej specyficznej grupie, która do mowy ciała przywiązuje bardzo dużą 
wagę.  W tym  przypadku  należy  rozważyć  język  ciała ze  szczególnym  uwzględnieniem 
demonstracji władzy oraz autoprezentacji. 
W  mojej  pracy  zajmę  się  ogólnie  pojęciem  komunikacji  interpersonalnej,  jej  formami, 
modelami, podziałami oraz funkcjami. Następnie przyjrzę się szczegółowo mowie ciała, 
czyli tzw. komunikacji niewerbalnej. W ostatniej części mojej pracy przedstawię sylwetki 
dwóch  liczących  się  polityków:  byłego  kanclerza  Niemiec  Gerharda  Schrödera  oraz 
obecnie urzędującej pani kanclerz Angeli Merkel. Postaram się wykazać, jak wielki wpływ 
na wizerunek publiczny tych osób ma ich mowa ciała. 
Celem  mojej  pracy  jest  wykazanie,  iż  sposób  zachowania,  gesty,  mimika oraz  postawa 
ciała  są  znaczącymi  elementami,  nie  tylko  na  poziomie  zwykłej  komunikacji 
interpersonalnej,  ale  przede  wszystkim  wpływają  na  wizerunek  i  postrzeganie  osób 
publicznych, a w przypadku polityków stanowią często o demonstracji władzy.
40580321.001.png
II  KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA 
1.  DEFINICJA POJĘCIA „KOMUNIKACJA” 
Słowo  komunikacja  wywodzi  się  z  łaciny  od  słowa communicatio  i  znaczy  tyle,  co 
łączność,  wymiana,  rozmowa.  Komunikowanie  się  oznacza  proces,  dzięki  któremu 
jednostka w bezpośrednim kontakcie z inną osobą przekazuje i otrzymuje informacje. W 
procesie tym można wyodrębnić kilka etapów: 
­  inicjacja: bardziej lub mniej świadoma intencja nadawcy (osoby, która wytwarza 
przekaz) dot. przekazania pewnej treści, 
­  kodowanie: tj. przełożenie tych treści na określone zachowania, 
­  nadawanie: tj. przekazanie wiadomości za pośrednictwem określonych zachowań, 
­  odbiór: tj. percepcja przez narządy zmysłów odbiorcy zachowań nadawcy, 
­  odkodowywanie: tj. przełożenie odebranych sygnałów na wiadomość, 
­  interpretacja wiadomości: tj. przypisanie jej przez odbiorcę znaczenia w kontekście 
jego ogólnej wiedzy o świecie. 
Wśród  wielu  definicji  komunikacji  warto  zwrócić  uwagę  na  tę  wyprowadzoną  przez 
austriackiego  naukowca  i  radykalnego  konstruktywistę  Paula  Watzlawicka,  który 
skonstruował  jedną  z  najwybitniejszych  teorii  komunikacji.  W  przytoczonym  poniżej 
cytacie widać jak wielką wagę przywiązywał on bowiem do komunikacji niewerbalnej, co 
w kontekście niniejszej pracy nabiera istotnego wymiaru. 
„Nie można się nie zachowywać.  Kiedy  się zatem zaakceptuje,  iż każde zachowanie w 
sytuacji spotkania dwóch osób ma charakter informacyjny, tzn. jest komunikacją, można z 
tego wywnioskować, iż jakkolwiek by się nie próbowało, nie można się nie komunikować. 
Postępowanie czynne czy też bierność, słowa czy też milczenie, wszystko to ma charakter 
informacyjny. To bowiem oddziałuje na innych, a oni natomiast nie mogą nie zareagować i 
tym samym biorą udział w procesie komunikacji.” 
Przekazami  w  komunikacji  interpersonalnej  mogą  być  bowiem  nie  tylko  zachowania 
werbalne (wypowiedzi),  ale także  niewerbalne (mimika twarzy,  pozycja ciała,  postawa, 
http://www.gielda.traugutt.net/Komunikowanie­sie,pp_2,1.php 
http://encyklopedia.pwn.pl/36657_1.html 
Watzlawick Paul, Janet H. Beavin, Don D. Jackson; Menschliche Kommunikation: Formen, Störungen, 
Paradoxien; Verlag Hans Huber; Bern, 1990, Str. 50
40580321.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin