2. Pokusy - zwyczajne działanie Złego.doc

Pokusy - zwyczajne działanie złego

    Istotą chrześcijańskiej doskonałości jest upodobnienie do Jezusa Chrystusa, a to nie może podobać się nieprzyjacielowi człowieka i Boga. Św. Franciszek z Asyżu wprost mówił, że "diabeł cieszy się wówczas, kiedy może zgasić lub przeszkodzić pobożności i radości serca sługi Bożego, która pochodzi z czystej modlitwy i innych dobrych dzieł". Owo gaszenie i przeszkadzanie w sposób najbardziej wymowny odbywa się poprzez kuszenie do zła.

Czym jest pokusa?

    Najprościej na to pytanie można odpowiedzieć: pokusa to próba nakłonienia człowieka do grzechu. Zachodzi wówczas, gdy ktoś czy coś pragnie odwieść człowieka od takiej linii postępowania, jaka jest zgodna z wolą Bożą, i nakłonić go do czegoś, co od tej linii odbiega. Dlatego w wielkim skrócie można powiedzieć, że pokusa jest silnym oddziaływaniem zewnętrznym na człowieka, mającym na celu spowodowanie jego zejście z drogi Bożych przykazań i życia zgodnego z zasadami moralności chrześcijańskiej.
    Źródłem takich działań może być rozbudzona ludzka pożądliwość, która domaga się nowych doznań zmysłowych, albo drugi człowiek, który przez namowy lub inne zabiegi stara się wpłynąć na zmianę dotychczasowego zachowania drugiej osoby. Nie można jednak zapomnieć, że przyczyną pokus może być również zły duch. Skoro diabeł nie zawahał się kusić nawet Jezusa, to czy oszczędzi Jego uczniów?

Pokusa diabelska

    Bezpośrednią pokusę diabelską charakteryzuje szczególna przemoc, nagłe najście, często bez możliwej i proporcjonalnej przyczyny, która łatwo ustępuje wobec usilnej modlitwy. Złe duchy lubią ingerować w nieistotne z pozoru wydarzenia dnia codziennego, ponieważ wszelkie drobiazgi mogą przerodzić się w poważniejsze konflikty. I tak, niewielkie poirytowanie może zmienić się w gniew i frustrację. Rozczarowanie może przybrać formę zawiści i użalania się nad sobą. Grzechy te często mogą mieć swe źródła w podszeptach demonów, bowiem przez nie złe duchy pozbawiają życie duchowe chrześcijan równowagi, zatruwają relacje międzyludzkie i podsuwają wiele okazji do grzechu.
    Należy jeszcze zwrócić uwagę na fakt, że szatan przez kuszenie wywiera wpływ na uczuciowość i wyobraźnię człowieka, często posługując się pośrednikami, takimi jak: nasze własne nieuporządkowane pragnienia, nasze uświadomione i nieuświadomione psychologiczne rany, słabości natury nerwicowej (histerie) czy też posługuje się zjawiskami zewnętrznymi, takimi jak np. obrazy pornograficzne, sekty, praktyki okultystyczne.

Jak sobie radzić z pokusą

    Żeby przeciwstawić się pokusie złego ducha, należy pamiętać, że w każdej pokusie wyróżniamy trzy momenty: sugestię, czyli podnietę do zła, przyjemne uczucie zadowolenia i przyzwolenie. Kiedy więc na nasze zmysły działa jakaś podnieta np. do grzechu nieczystego, albo pojawia się myśl czy wyobrażenie, które rodzi przyjemne uczucie pociągające nas do grzesznych zachowań, wówczas należy zastanowić się, czy dana myśl i pragnienie są dobre czy złe. W tym momencie podejmujemy decyzję i idziemy za pokusą, albo ją odrzucamy. Jest to chwila prawdziwej walki duchowej, gdzie trzeba dokonać konkretnego wyboru.
    W przypadku pokus diabelskich, których intensywność w jednej chwili jest bardzo mocna, oprócz ludzkiego (za pomocą działania własnej woli) aktu odrzucenia, należy zastosować środek duchowy, którym może być akt strzelisty, prywatny egzorcyzm, krótka modlitwa czy też wezwanie pomocy aniołów lub świętych. Skuteczną praktyką na pokusy diabelskie wydaje się być duchowe obmycie w Przenajświętszej Krwi Chrystusa.

Duchowe obmycie

    Doznając zniewalającego działania złego ducha należy stanąć (nawet w wyobraźni) przed krzyżem Jezusa i z wiarą, na jaką nas stać, zwrócić się z prośbą do Ukrzyżowanego, aby obmył nas swoją Przenajświętszą Krwią. To obmycie winno dotyczyć szczególnie tej sfery człowieka, na którą skierowany jest atak demona. Krew Zbawienia, wypływająca ze świętych ran Odkupiciela, które są źródłami nieskończonej miłości Syna Bożego, duchowo obmywając człowieka doświadczającego pokusy diabelskiej przynosi upragnioną ulgę, ponieważ złe duchy nie mogą działać tam, gdzie rozlewana jest łaska Boga.

Przykład modlitwy duchowego obmycia we Krwi Baranka:

    Panie Jezu, zwracam się do Ciebie w chwili bardzo uciążliwej pokusy z ufną prośbą. Racz, mój Dobry Zbawicielu, obmyć mnie w Twej Przenajświętszej Krwi. Zły duch ... (np. przekleństwa tego, co święte kusi mnie do ... (np. bluźnierstw przeciw Kościołowi świętemu) i o własnych siłach nie mogę sobie z tą pokusą poradzić. Dlatego uciekając się do Twojego miłosierdzia, mój Panie, proszę Cię, niech Twoja święta Krew obmyje ... (np. mnie całego, a szczególnie moje serce i usta), abym ... (np. nigdy nie wypowiedział złego słowa na Kościół święty, którego jestem z łaski Twojej członkiem). Niech przez to duchowe obmycie ustąpi moc diabelskiej pokusy, a imię Twoje, Panie, będzie uwielbione teraz i na zawsze. Amen.

    Po ustąpieniu pokusy należy podziękować Bogu za łaskę zwycięstwa, nie tylko dlatego, by nie popaść w pychę, ale również dlatego, by chwała Pana rozjaśniła nasze oblicze.

Rycerz Niepokalanej - luty 2005 (nr 585) str. 58, 59