17.Jakuba.pdf

(658 KB) Pobierz
Microsoft Word - Jk.doc
William Barclay
LIST W. JAKUBA
Pozna 2002
Tłumaczył: Konstanty Wiazowski
Wydanie poprzednie ukazało si nakładem
Wydawnictwa „Słowo Prawdy” w 1980 r.
Redakcja: Adam Ciorga
List Jakuba z wielk. trudno/ci. dostał si do zbioru ksi.g Nowego Te-
stamentu. Nawet wtedy, kiedy był ju3 cz/ci. Pisma /witego, mówiło si
o nim z pewn. rezerw. i podejrzeniem, a Luter jeszcze w szesnastym
wieku chtnie usun.łby go z Nowego Testamentu.
W łaciskiej cz/ci Ko/cioła dopiero w połowie czwartego wieku
fragmenty Listu Jakuba pojawiaj. si w pismach Ojców Ko/cioła. Listu
Jakuba nie ma w najwcze/niejszym zbiorze nowotestamentowych ksi.g
zwanym Kanonem Muratoriego, sporz.dzonym ok. 170 roku. Tertulian
3yj.cy w połowie trzeciego wieku w swoich pismach bardzo czsto cytuje
Pismo :wite: 7258 razy przytacza teksty z Nowego Testamentu, ale ani
razu z Listu Jakuba. Po raz pierwszy List Jakuba pojawia si w łaciskim
manuskrypcie zwanym Kodeks Korbeiensis, datowanym na ok. 350 rok.
Manuskrypt ten przypisuje autorstwo tej ksigi Jakubowi, synowi Zebe-
deusza, i umieszcza go nie w/ród ogólnie przyjtych ksi.g Nowego Te-
stamentu, lecz w zbiorze religijnych traktatów, napisanych przez wcze-
snych Ojców. Pojawienie si tego listu przyjto z pewn. rezerw.. Pierw-
szym pisarzem łaciskim, który dosłownie cytuje Jakuba jest Hilary z
Poitiers. Jego dzieło na temat Trójcy zostało napisane ok. 357 roku.
Je3eli list Jakuba tak pó>no pojawił si w łaciskim Ko/ciele i wci.3
był uwa3any za niepewny, to w jaki sposób został wł.czony do Nowego
Testamentu? Zadecydował tu wpływ Hieronima, który bez wahania wł.-
czył List Jakuba do swojej Wulgaty. Ale nawet i wtedy wi.3. si z nim
pewne w.tpliwo/ci. W swojej ksi.3ce
3
Hieronim pi-
sze: „Jakub, zwany bratem Paskim... napisał tylko jeden z siedmiu po-
wszechnych listów, o którym niektórzy powiadaj., 3e został napisany
przez kogo/ innego i zatytułowany jego imieniem”. Hieronim w pełni
zaakcentował ten List jako Pismo /wite, ale nie był do koca pewny, kto
był jego autorem. W kocu w.tpliwo/ci zaczły si rozwiewa@ przez sam
fakt, 3e równie3 Augustyn zaakceptował List Jakuba, twierdz.c, 3e jego
autorem był brat naszego Pana.
s
Nale3ałoby si spodziewa@, 3e gdyby List Jakuba został napisany w
Palestynie, a jego autorem naprawd był brat Paski, to najpierw zostałby
on zaakceptowany przez Ko/ciół Syryjski, jednak tak nie było. Oficjalny
Nowy Testament Syryjskiego Ko/cioła nazywa si Peszitto. Był on tym
dla Syryjskiego Ko/cioła, czym Wulgata dla Ko/cioła Łaciskiego. Został
on sporz.dzony przez Rabbula, biskupa Edessy około 412 roku, i wtedy
List Jakuba po raz pierwszy został przetłumaczony na jzyk syryjski. Do
tego czasu nie było syryjskiej wersji tej ksigi, a do roku 451 Listu Jakuba
nie spotykamy w religijnej literaturze syryjskiej. Do tego czasu List ten
był dosy@ powszechnie uznawany, cho@ jeszcze w 545 roku Paweł z Nisi-
bis kwestionuje jego prawo do Nowego Testamentu. Dopiero w ósmym
wieku wielki autorytet Jana z Damaszku przewa3ył na korzy/@ Listu Ja-
kuba w Ko/ciele Syryjskim, jak autorytet Augustyna uczynił to w Ko/cie-
le Łaciskim.
Chocia3 List Jakuba wcze/niej pojawił si w Ko/ciele mówi.cym po
grecku ni3 w Łaciskim czy Syryjskim, to jednak dosy@ pó>no został tam
zaakceptowany. Pierwszym pisarzem, który go cytuje, jest Orygenes,
przeło3ony szkoły Aleksandryjskiej. W połowie trzeciego wieku pisze on:
„Wiara istniej.ca w oderwaniu od uczynków jest wiar. martw., jak czy-
tamy w li/cie, o którym ostatnio mówi si jakoby został napisany przez
Jakuba”. W innych swoich pracach przytacza on fragmenty tego Listu, nie
w.tpi.c, 3e pochodz. one od Jakuba, który był bratem naszego Pana, cho-
cia3 znowu pojawia si pewna w.tpliwo/@. Euzebiusz, wielki uczony z
Cezarei, w czwartym wieku badał pochodzenie ró3nych ksi.g Nowego
Testamentu. List Jakuba zalicza on do ksi.g „dyskusyjnych” i pisze o niej:
„Pierwszy z tak zwanych powszechnych listów nale3y do Jakuba, chocia3
musimy wiedzie@, 3e niektórzy uwa3aj. go za nieautentyczny i mo3e by@
w tym troch prawdy, gdy3 bardzo nieliczni staro3ytni pisarze o nim
wspominaj.”. Tu znowu spotykamy si z pewnym zastrze3eniem. Sam
Euzebiusz akceptuje List Jakuba, ale /wiadomy jest tego, 3e istnieje od-
mienne zdanie o tym. Punktem zwrotnym w Ko/ciele Greckim był rok
367. W roku tym Atanazjusz opublikował w Egipcie swój słynny List
Wielkanocny. Jego celem było poinformowanie wiernych, które ksigi
nale3ały do Pisma /witego, a które do niego nie nale3ały, poniewa3 w
tym czasie zbyt wiele ksi.g uwa3ano za natchnione. W swoim Li/cie wy-
4
mienia List Jakuba jako nale3.cy do kanonu Pisma /witego i od tego
czasu pozycja tej ksigi została w pewnym stopniu zabezpieczona.
Tak wic w pierwotnym Ko/ciele nikt naprawd nie kwestionował
warto/ci Listu Jakuba, chodzi jedynie o to, 3e na ró3nych terenach poja-
wiał si on stosunkowo pó>no i był poddawany szczegółowym badaniom
w okresie, gdy formował si kanon Nowego Testamentu.
Nale3y jeszcze zwróci@ uwag na dzieje Listu Jakuba w Ko/ciele
Rzymskokatolickim. W 1546 roku Sobór Trydencki ostatecznie zatwier-
dził kanon rzymskokatolickiej Biblii. Zatwierdzono list ksi.g, do których
nie mo3na było niczego doda@ ani uj.@, i które nale3ało czyta@ tylko w
wersji Wulgaty. Ksigi te podzielono na dwie grupy: tak zwane
saa
I w dzisiejszych czasach List Jakuba, przynajmniej dla niektórych, nie
jest tak wybitn. ksig. Nowego Testamentu jak na przykład List do Rzy-
mian czy List do Galacjan. Niektórzy wci.3 maj. pewne zastrze3enia do
tej ksigi. Dlaczego tak jest? Nie ma to nic wspólnego z w.tpliwo/ciami
wobec Listu Jakuba w pierwotnym Ko/ciele, poniewa3 dzieje ksi.g No-
wego Testamentu nie s. do koca wyja/nione i nie s. nam dzisiaj dokład-
nie znane. W Ko/ciele Rzymskokatolickim List Jakuba ostatecznie został
zatwierdzony edyktem Soboru Trydenckiego, za/ w Ko/ciele protestanc-
kim kłopoty zwi.zane z tym Listem ci.gn. si dalej, a nawet narastaj.,
poniewa3 Luter zaatakował ten List i zamierzał całkowicie usun.@ go z
Nowego Testamentu. W niemieckim Nowym Testamencie Luter na jednej
stronie umie/cił spis ponumerowanych ksi.g. Na kocu tego spisu znaj-
dowała si grupa ksi.g bez numeracji. Składała si ona z
i
Były to ksigi, które uwa3ał za
drugorzdne.
Szczególnie surowo Luter traktował List Jakuba, a nieprzychylne zda-
nie tak wielkiego człowieka na temat jakiejkolwiek ksigi mogło decydo-
wa@ o jej istnieniu. W ostatnim paragrafie
Luter wydaje słynny wyrok na List Jakuba:
5
czyli bez zastrze3e przyjte od samego pocz.tku, i
– które pó>niej stopniowo wchodziły do Nowego Testamentu.
Chocia3 Ko/ciół Rzymskokatolicki nigdy nie miał zastrze3e do Listu
Jakuba, to jednak mimo to umie/cił go w drugiej grupie ksi.g.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin