Kenyon Sherrilyn - Dragonswan.pdf - Ebooki - Paranolmalne - GrazynaWol

Rozdział 1

Richmond, Virginia

- „Bądź miłym dla smoków, bo spopielą cię i smakują dobrze z

ketchupem”

Doktor Channon MacRea przerwała robienie notatek i uniosła lekko brew,

słysząc ten bezsensowny komentarz. Od wielu godzin wpatrywała się w sławny

Smoczy Gobelin, próbując odszyfrować staro angielskie znaczki. Nikt jej nie

przeszkadzał, aż do teraz.

Przybierając najbardziej zirytowany wyraz twarzy, odwróciła się od

notatek i odwróciła się w stronę intruza.

I zamarła.

Nie był to żaden mały, irytujący człowieczek. Był wysokim, zapierającym

dech w piersiach, seksownym facetem, o ciele boga.

Biła od niego silna, dominująca aura i pani doktor zaczęła się zastanawiać

jak wszedł do muzeum, bez wstrząśnięcia jego fundamentami.

Nigdy w swoim życiu nie widziała nikogo podobnego do niego… Ani tak

porażającego uśmiechu, jak ten jakim ją obdarzył.

Dobry Boże, nie mogła od niego oderwać oczu.

Wyprostowany na pełną wysokość swych niemal dwóch metrów,

znacznie górował nad jej sylwetką, ledwo średniego wzrostu.

Ubrany był w drogi, dopasowany czarny garnitur i płaszcz.

Ubranie idealnie harmonizowało się z ciemnymi włosami, dość długimi,

związanymi w gładki kucyk.

Jednak najbardziej uderzający w wyglądzie nieznajomego był tatuaż,

zdobiący lewą stronę jego twarzy. Ciemno zielone spirale, układające się w jakiś

skomplikowany, starożytny symbol, ciągnący się od linii włosów na czole i

znikający poniżej linii żuchwy.

Na kimś innym taka ozdoba wyglądałaby dziwnie i zabawnie, ale ten

człowiek nosił ją z dumą i godnością.

No i były jeszcze jego oczy. O bogatym, głębokim spojrzeniu, lśniące

złotem i zielenią. Pełne inteligencji i witalności. Ich spojrzenie odbierało

Channon dech.

Jakby nigdy nic uśmiechał się szelmowsko, pokazując dołeczki na

smukłych policzkach.

- Tłumaczenie odebrało ci głos?

Była zachwycona jego głosem, a zwłaszcza naleciałością obcego akcentu,

którego nie potrafiła rozgryźć. Brzmiał trochę jak dziwna mieszanka staro-

brytyjskiego i greckiego. Nie wspominając o tym, że był głęboki i prowokujący.

- Nie powiedziałabym, że oniemiałam z tego powodu - Powiedziała,

walcząc z pragnieniem by odpowiedzieć mu uśmiechem.- Zastanawia mnie

czemu to powiedziałeś.

Wzruszył nonszalancko szerokimi ramionami i spuścił złote spojrzenie na

jej wargi, sprawiając że miała ochotę je oblizać.

Gorzej, to przedłużające się spojrzenie budziło w niej niezrozumiałą

żądzę.

Nagle w pomieszczeniu zrobiło się tak gorąco, że doktor była zdziwiona,

że małe szklane okienka nie zaszły parą.

Nieznajomy założył dłonie za plecami i mimo dość swobodnej pozy,

widać było że w razie czego momentalnie może ruszyć do działania i odeprzeć

każdy atak.

Jaka dziwna myśl…

Kiedy znów przemówił, miał głos bardziej uwodzicielski i kuszący niż

chwilę wcześniej, było tak jakby zaplatał wokół niej jakieś magiczne zaklęcie.

- Miałaś tak poważną minę, gdy wpatrywałaś się w ten gobelin, że nie

mogłem odpędzić pytania jakbyś wyglądała z uśmiechem na twarzy.

Ten facet był urzekający. I trochę zbyt pewny siebie, sądząc po tym w jak

aroganckiej stał postawie. Bez wątpienia mógł zdobyć każdą kobietę, jakiej

sobie zażyczył.

Channon przełknęła ślinę na tą ostatnią myśl i oderwała od niego wzrok.

Spojrzała na siebie - na swoją luźną koszulową bluzkę i sztruksowe spodnie.

Zwykłe, wygodne ciuchy; nic modnego. A i ona sama nie była typem kobiety,

która przykuwała uwagę mężczyzn jego pokroju. Miała szczęście jeśli taki

przystojniak chciał obrzucić ją drugim spojrzeniem…

Pan Jestem-Wspaniały-Nikt-Mi-Się-Nie-Oprze musiał się po prostu

zgubić albo coś. Bo jaki innym powód miałby do rozmowy z nią?

Mimo to, w powietrzu czuła niebezpieczeństwo i jego potęgę. Za to

żadnego oszustwa. Wydawał się być całkowicie uczciwy i o dziwo,

zainteresowany nią.

Jak to możliwe?

- Tak, cóż… - Odezwała się, robiąc krok w tył i potrącając notatnik.

Długopis na spirali sturlał się w dół. - Nie mam w zwyczaju rozmawiać z

nieznajomymi, więc jeśli mi wybaczysz…

- Sebastian.

Trochę przestraszona, znów zwróciła się w jego stronę. Czuła się co

najmniej niepewnie.

- Co?

- Nazywam się Sebastian - Wyciągnął rękę by się przywitać.- Sebastian

Kattalakis. A ty jesteś?

Oszołomiona i zdziwiona, że ze mną rozmawiasz.

Zamrugała, odpędzając tę myśl.

- Channon - Odpowiedziała, zanim zdążyła pomyśleć. - Shannon z C na

początku.

Jego spojrzenie nadal ją rozgrzewało, gdy leciutko uniósł kącik ust,

uśmiechając się i jeszcze raz ukazując dołeczki. Było coś w jego aurze, co

mówiło iż jest bardzo daleko od domu, pewnie nawet dalej niż część

starożytnych eksponatów z muzeum.

Wziął jej zimną dłoń w swoją ciepłą rękę.

- Bardzo miło mi cię poznać, Shannon z C na początku.

Ucałował wierzch dłoni jak jakiś galant sprzed wieków. Serce Channon

zabiło mocno, gdy poczuła ciepły oddech owiewający delikatną skórę, a po nim

muśnięcie kształtnych warg. Na szczęście udało jej się powstrzymać jęk

przyjemności.

Żaden mężczyzna nigdy jej tak nie potraktował - jakby była drogocenną

lady.

Przy nim czuła się dziwnie piękna i pożądana.

- Powiedz mi, Channon - Odezwał się, puszczając jej dłoń i przenosząc

wzrok na gobelin.- Co cię tak interesuje w tym arrasie?

Dziewczyna poszła za jego spojrzeniem, wbiła wzrok w skomplikowany

haft. Szczerze mówiąc nie widziała. Od chwili, gdy zobaczyła go jako mała

dziewczynka, zakochała się w tym starożytnym arcydziele. Spędziła lata

studiując smoczą historię, wyhaftowaną na rozległym płótnie, która zaczynała

się od sceny narodzin dziecka płci męskiej i smoka, a potem toczyła się przez

pozostałe 3 metry tkaniny.

Uczeni pisali rozliczne rozprawy dotyczące prawdopodobnego

pochodzenia dzieła. Ona sama uczyniła z niego temat swojej pracy dyplomowej,

próbując połączyć wyszytą opowieść z legendami o królu Arturze i celtyckimi

tradycjami. Nikt nie wiedział skąd pochodził gobelin, ani nie znał żadnej

powiązanej z nim historii. Podobnie jak nikt nie miał pojęcia jak skończyła się

walka między smokiem a wojownikiem, na którego potem wyrósł mały

chłopiec.

Rozwiązanie tej bitwy z jakiegoś powodu interesowało dziewczynę

najbardziej.

- Chciałabym wiedzieć, jak to się skończyło.

W odpowiedzi zacisnął mocno szczękę.

- Ta historia nie ma końca. Walka między smokiem i człowiekiem trwa po

dziś dzień.

Channon niepewnie zmarszczyła czoło. Patrzyła bardzo poważnie.

- Tak myślisz?

- A co? - Spytał dobrodusznie. - Nie wierzysz mi?

- Powiedzmy, że mam sporą dawkę wątpliwości w tym względzie.

Zrobił krok do przodu i jego męska, silna aura znów podziałała na nią z

pełną mocą, budząc kolejną falę pożądania.

- Hm.. Spora dawka wątpliwości… - Powtórzył niskim, gardłowym

głosem. - Zastanawiam się, co musiałbym zrobić, byś mi uwierzyła?

Powinna się odsunąć, wiedziała o tym. Ale nie mogła zmusić stóp do

współpracy. Jego czysty, ostry zapach zaatakował ją i osłabił kolana.

Co w nim takiego było, że miała ochotę stać z nim i rozmawiać?

Och, do diabła z tym. To na co naprawdę miała ochotę to skoczyć na

niego. Otoczyć męską twarz dłońmi i całować go, dopóki nie poczuje się pijana

od pocałunków.

Działo się coś mocno niepokojącego.

Mayday. Mayday.

- Czemu tutaj jesteś? - Spytała, próbując wziąć w karby lubieżne myśli.-

Nie wyglądasz jak pasjonat studiów nad średniowiecznymi zabytkami.

Figlarny błysk pojawił się w męskim spojrzeniu.

- Jestem tu, by ukraść gobelin.

Zaśmiała się z tego pomysłu, mimo, że gdzieś podświadomie mogła go

sobie wyobrazić w roli złodzieja dzieł sztuki.

- Czyżby?

- Oczywiście. W innym przypadku, czemu miałbym tu być?

- Właśnie, po co innego miałbyś tu być?

* * *

Sebastian nie wiedział co było w tej kobiecie, że tak go pociągała. Był

zaangażowany w poważne sprawy, które wymagały jego pełnej uwagi, ale na

swoje własne życie, nie mógł oderwać od niej spojrzenia!

Długie, miodowo-brązowe włosy nosiła zaczesane do tyłu, upięte spinką

stylizowaną na staro-walijską. Kilka pasemek jednak wyrwało się na wolność i

otaczało delikatną twarz. Czuł nieprzeparte pragnienie, by uwolnić resztę

włosów i przesunąć ich sploty między palcami, poczuć ich miękkość na nagiej

skórze klatki piersiowej…

Przesunął wzrokiem po jej bujnej, kobiecej sylwetce i stłumił śmiech.

Guziki niebieskiej koszuli miała krzywo zapięte i założyła skarpetki nie do pary.

A on nadal czuł, że rozpala w nim pożądanie.

Nie była typem kobiety, który normalnie zwróciłby jego uwagę, a

jednak… Czuł się uwiedziony przez nią i jej krystalicznie niebieskie spojrzenie,

płonące ciekawością. Pragnął spróbować smaku pełnych warg, albo wtulić twarz

w miękki łuk szyi i wdychać świeży, kobiecy zapach.

Bogowie, jak tego pragnął! Było to tak silne i gwałtowne, że zastanawiał

się, co go jeszcze powstrzymuje od pochwycenia jej i zaspokojenia ciekawości.

Jednak nigdy nie był tego typu człowiekiem, który zaprzedałby siebie w

zamian za cielesne przyjemności. A już na pewno nie wtedy, gdy była w nim

przebudzona bestia. Ale ta kobieta…

Budziła i jego i bestię, przenosząc ich w niebezpieczne rejony.

Kenyon Sherrilyn - Dragonswan.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: