65 Cz�� druga katakumby - w �rodku ciemnicy zawieszona lampa. Dwa sarkofagi w g��bi - od ka�dego rozchodz� si� ulice, gin�ce w oddali. �ciany zasute nadgrobkami, u�o�onymi w pi�tra. Biskup Wiktor. Aleksander Sewerus w �o�ni�rskim p�aszczu z zasuni�tym kapturem. Wiktor Wieki, co przesz�y, by�y dziecinnymi czasami ludzko�ci. lm bardziej stworzenie zbli�a� si� b�dzie do Stw�rcy, tym �arliwsz� mi�o�ci� gore� b�dzie ku Niemu i braciom swoim. Miecza nikt nie znajdzie na ziemi ani r�ki kata, a ten b�ogos�awiony ju� dzisiaj, kto uwierzy� w przysz�o�� t-akow� i sta� si� jej przy�pieszycielem! Aleksander O, gdybym m�g� w dniu jednym dzie�o sprawiedliwo�ci, obietnic� ust twoich, ziemi objawi�! Wiktor Synu, nie spodziewaj si� tego snu domarzy�, bo ka�demu dosta�a si� jedna fala w niesko�czono�ci - P�d jej s�abszy lub silniejszy, ale ona p�ynie dni kilka tylko. �yj wi�c i przemi� jakreszta braci twoich, ale dzia�aj wed�ug �wiat�a zlanego na ciebie. Sta� si� pocieszycielem, by� m�g� kiedy� sta� si� wybranym na lewicy Chrystusal i patrze�, jak inni natchnieni ko�czy� b�d� przez ci�g wiek�w, co zacz�e� w pokorze i mi�o�ci ducha. Aleksander O! niech b�ogos�awie�stwo twoje zleje si� na g�6w� Aleksandra. Cezar wkr�tce nie zaprze si� jego. Schyla si� Przygotuj ich do zmiany, przyzwyczaj ich do imienia mojego, ojcze! - o to ci� prosi Mammea. Wiktor Jak ja ciebie w tej chwili, niech ci� kiedy� ca�y lud tw�j pob�ogos�awi i pami�� twoj� syny syn�w ludu twego. Wsta�, pomaza�cze Chrystusa! Aleksander S�ysz� kroki czyje� - ojcze, w godzinie walki b�d� moim dobrym geniuszem! Wychodzi) Przeciwnymi drzwiami wchodzi Irydion w p�aszczu pretorianina) Irydion Chwa�a Panu w niebiesiech! Sk�ada miecz, w��cznie i zbroj� u wej�cia Bro� ziemskich gwa�t�w niech drzemie u prog�w mieszka� Jego! Wiktor Czeka�em na ciebie, Hieronimie - s�ugi twoje dzi� z rana przynie�li cia�o brata �ci�tego pod mauzoleum Cecylii Metelli*. Tam zgromadzeni wierni z ich r�k je odebrali - pogrzeb jego przejdzie t�dy za chwil� - dzi�ki ci, synu! Irydion Uczyni�em powinno�� moj�. Teraz przybywam od przysionka cezar�w - na poblad�ych rysach dworzan my�l strachu si� zatacza�a - pretorianie zamiejscy burzy� si� zaczynaj� przeciwko imperatorowi. Wiktor Powierzchnia ziemi odmienia si� w swoich pychach jak barwy morza za lada powiewem - ale to nie powinno miesza� spokojno�ci grob�w! - m�dlmy si� w cieniu palmy m�cze�skiej, zerwanej przez Atanadora! Irydion Ojcze, dozw�l s��w kilka jeszcze. Wszak w twoim r�ku przysz�o�� nasza, wszak jednym skinieniem mo�esz tysi�ce nas rzuci� na szal�, a gdzie one zawa��, tam b�dzie zwyci�stwo! Wiktor W niewidzialnym kr�lestwie walczy� mog� przeciw ksi���ciu �wiata mod�ami i ofiar�, a je�li wszyscy po��czycie si� ze mn� w obliczu Pana, obiecuj� wam zwyci�stwo. Irydion Ja m�wi� teraz o bli�szych zapasach, o pr�dszym triumfie! Ojcze, cierpimy jak ludzie, spodziewamy si� jak ludzie i posady nam ziemskiej6 potrzeba. Dot�d pot�ga nienawistnych �ciska�a nas zewsz�d tak, �e�my woleli umiera� ni� si� k�ania� rozpu�cie lub czci� k�amstwo na ziemi. Lecz dzisiaj to, co gubi narody, stan�o u bram tego miasta - zgrzybia�a staro�� i duma bez granic. Heliogabal si� nie ma do utrzymania swoich, Aleksander do ustalenia nowych rz�d�w, a reszt� si� doniszcz� w zbli�aj�cym si� starciu - pomi�dzy nimi oboma czy� ka�dy, co uwierzy� w Chrystusa, nie rad by krzy� wyrwa� z wn�trzno�ci ziemi i zatkn�� na Forum Romanum? Ojcze, widz� chmur� zgrozy na,czole twoim. Daruj, �e pa�am mi�o�ci� ku braciom uci�nionym - daruj, �em �mia� ci og�osi�, �e nadesz�a pora ugodzi� w samo serce poga�stwa i Romy! Wiktor Z lito�ci� s�ucha�em s��w twoich! Na pr�no wod� chrztu wyla�em na g�ow� twoj�! Na pr�no t�umaczy�em ci �wiat ducha. Ty� go nie poj��, nie zrzuci�e� starego cz�owieka. Ty� w �elazie i ogniu po�o�y� nadziej� doczesnego zbawienia. Ci�kie winy twoje! S�ycha� pie�ni pogrzebowe Czy s�yszysz te hymny p�yn�ce w�r�d grob�w jak ostatnie szumy burzy, w kt�rej Jedyny skronie opu�ci� i skona�? Czy� On wzywa� na pomoc anio��w, czy� On wo�a� o pomst� do Ojca? Irydion A wi�c n�dza i poni�enie naszym dzia�em na zawsze? Wiktor Mylisz si� w hardo�ci twojej, kiedy chwil� czasu nazywasz wieczno�ci�! Zaprawd� ci m�wi�, �e w tych cmentarzach �pi� go�cie tylko* - �e nie tylko na progach niebieskich, ale i na p�aszczyznach b�lu Mi�o�� przemo�e nareszcie. Zaprawd�, zaprawd�, ludy pok�on jej oddadz� i nie b�dzie cezara, kt�ry by przed ni� nie uderzy� czo�em. Czy znasz t� posta�? Wskazuje rze�b� na sarkofagu) Irydion Lutnia helle�ska, ojc�w moich czworod�wi�czne struny. To likao�ski Orfeusz*. Wiktor Jako on, pod�ug waszych pami�tek, dzikie rozpie�ci� zwierz�ta, tak Jezus dusze milion�w spoi brzmieniem �yj�cego s�owa - patrz�c na t� lutni� ziemsk�, pojmij roje duch�w pracuj�ce nad �wiatem i d�wi�k u st�p krzy�a pocz�ty, rozlegaj�cy si� ju� pomi�dzy narodami. On �yje sob� samym i sit nie czerpa na ziemi! Znak krzy�a kre�li nad czo�em Uwierz i nie grzesz wi�cej! Ostrzeg�em ci� teraz jak ojciec, roz�alony b��dami syna - p�niej, je�li win� powt�rzysz, napomn� ci� jak pasterz trzody, ukaram jako s�dzia ludu! Ch�r W pobli�u) Z g��bi przepa�ci wo�amy do Ciebie, Panie! Dusz� zamordowanego we� na �ono Twoje! Daj jej odpoczynek w chwale Twojej! Ona odlatuj�c przebaczy�a katom! Wchodzi orszak, m�czennik na marach, g�owa �ci�ta na piersiach spoczywa - m�e w czarnych sukniach z pochodniami - za nimi niewiasty w bia�ych szatach) Wiktor Podajcie mi znak �wiadectwa i m�ki, �wi�ty na ziemi i niebie! Przynosz� mu prochristum* - bierze je i sk�ada na piersiach umar�ego) W�asn� krew twoj�, wylan� za Syna cz�owieka, daj� ci do trumny, by� z ni� kiedy� zmartwychwsta� w dzie� s�du - Przykl�ka i razem wszyscy Ty, co� kszta�t nieszcz�liwych przybra�, by nieszcz�liwych ocali�, z�� z nas z�o�ci nasze i wrzu� w g��boko�� morsk� wszystkie grzechy nasze - a temu, kt�ry zacz�� drug� pielgrzymk� - ostatni� - ui�� si� w prawdzie Twojej! G�os dziewicy Daj mu ujrze� �wi�te oblicze Twoje! Inny g�os Daj mu wiosn�, wiosn�, kt�rej nie mia� na ziemi! Irydion A nas wybaw od pokusy zemsty. Ch�r Zemsty? Wiktor Szcz�liwi, kt�rzy umieraj� dla Pana. Oni zwyci�yli przed czasem. Wznosi r�ce nad t�umem Powsta�cie i zanie�cie zw�oki do cmentarza Faustyna. Staje na czele - przechodz� z wolna Irydion jeden tylko zostaje z tylu - od orszaku niewiast oddziela si� na wyj�ciu Kornelia Metella Kornelia Czemu nie ��czysz si� z nami? Irydion Tej nocy w innym miejscu by� musz�. Kornelia Gdzie, Hieronimie? Irydion Tam, gdzie by� dr�a�a o zbawienie duszy, cho� stamt�d wzmdzie chwa�a ludu twego. Kornelia Wiem, �e si� co� strasznego na cmentarzach gotuje. Widzia�am dzisiaj towarzysza twojego, Symeona z Koryntu Przechodz�c tr�ci� mnie i nie obejrza� si�, i szed� dalej z lwi� sk�r� na barkach, z okiem wbitym w pr�ni� przestrzeni - w tym oku bunt si� pali� i srogie natchnienie. Och! ja nieszcz�liwa! Irydion Czemu, Kornelio? Przecie� sam pasterz, ojciec, s�dzia ludu, sam Wiktor co dzie� powtarza, �e� pierwsza w�r�d si�str twoich i �e znak wybrania ju� spocz�� na twoim czole. Czeg� ��da� wi�cej na ziemi? Kornelia Niezwyk�y to g�os tw�j, bracie! Irydion Zdaje si� tobie. Kornelia Ach! czy ty ten sam, z kt�rym kl�cza�am na cmentarzu Eufemii, kt�rego uczy�am modlitwy mojej - Hieronimie, czy to ty? Irydion Ja, siostro. Kornelia Modli�am si� tyle, pokutowa�am tak ci�ko dni i nocy tyle! Irydion I zasi�dziesz w niebiesiech. Kt� by w�tpi�, Kornelio? Kornelia O, nie za siebie - nie! Irydion Za kog�? Kornelia Za jednego z braci moich. Irydion Za jednego z braci - Zbli�a si� do niej) Kornelia Jaki ty straszny! Irydion M�w prawd�, m�w imi� jego! Ktokolwiek jest, twoim b�dzie. �piesz si� tylko, niewiasto! Nied�ugie chwile nam zosta�y - czasu nie b�dzie potem na �lub przed krzy�em, a ja was obojgu po��czy� chc�, odes�a� gdzie daleko, by�cie �yli razem - szcz�liwie - na Tebaidzie - m�w�e! Ha! ziemska mi�o�� wst�pila do duszy wybranej! Kornelia Szalejesz! Irydion Imi� jego - tego jednego - tego brata? Kornelia Hieronim! ale ten, co by� kiedy�, nie ten co tak dziko spogl�da, co bez zmys��w stoi przede mn�. Apage* - Apage! Irydion Cicha, pi�kna, szcz�liwa, patrz! terazem spokojny jak ...
krysztalek20