Biblioteka Buddyjska - Chang. Elementarz Mahamudry.pdf - Biblioteka Buddyjska - MarekMaly

"Elementarz Mahamudry" - Garma C.C. Chang

SPIS TREŚCI

1. Teoria

• Centralna nauka tantry tybetańskiej

• Sięganie w głąb esencji umysłu - niekłopotliwa Mahamudra

• Mahamudra - droga wyzwolenia

• Uwagi o Mahamudrze

2. Pieśni nauczające

• Tilopa: Mahamudra Upadesia

• Milarepa: Pieśni Mahamudry

• III Karmapa: Modlitwa Mahamudry

3. Wskazówki do nauki i ćwiczeń

• Charakterystyczne cechy ćwiczenia Mahamudry

Mahamudra - Centralna Nauka Tantry Tybetańskiej

Tantra tybetańska jest formą praktycznego buddyzmu. Posiada ona pełnię metod i technik,

umożliwiających zastosowanie w praktyce wszystkich nauk Mahajany. W przeciwieństwie do

teoretycznych form Buddyzmu - jak na przykład Sautrantika, Waibhaszika, Jogaczara, Madjamika,

Hua Jen, Tien Tai itd. - buddyjska tantra kładzie największy nacisk na ćwiczenie

i urzeczywistnienie, a nie na spekulacje filozoficzne.

Główne ogólne pojęcia Mahamudry można ująć następująco:

1. Cały byt i wszystko, co się przejawia można odnieść do osobistego

doświadczenia; doświadczenie to dokonuje się wewnątrz własnego umysłu, a

umysł jest źródłem i twórcą wszystkich rzeczy.

2. Umysł jest nieograniczenie wielkim, niewymiernie głębokim oceanem

możliwości; jego nieograniczoność i głębia są nieosiągalne dla

niewtajemniczonego.

3. Ten, kto osiągnął całkowite urzeczywistnienie i pełną kontrolę nad własnym

umysłem, jest Buddą, a ci, którzy tego nie osiągnęli są istotami nieoświeconymi.

4. Buddowie są oświeconymi istotami żyjącymi, a istoty żyjące są nieoświeconymi

Buddami.

5. Ten nieograniczony, wszechobejmujący umysł Buddy jest poza rozumieniem i

wszelkimi właściwościami. Najlepsza i najbliższa prawdy definicja mogłaby

brzmieć: "Umysł Buddy jest Niewyczerpaną, Świetliście-Pustą Świadomością".

6. Świadomość istot żyjących jest ograniczona, świadomość zaawansowanego

jogina jest oświecona; oświecony bodhisattwa ma świetliście-pustą świadomość,

a świadomość Buddy jest Niewyczerpaną Świetliście-Pustą Świadomością.

7. Wszystkie nauki buddyjskie są tylko zaznaczeniem najważniejszych

"wewnętrznych" punktów, przygotowaniem, wskazówkami kierunku

prowadzącymi do rozwinięcia tej Niewyczerpanej Świetliście-Pustej

Świadomości.

8. Gdy ten Stan Buddy rozwinie się całkowicie, powstaje wówczas nieograniczone

współczucie, a wszelkiego rodzaju pożyteczne czyny dokonują się zupełnie

spontanicznie.

9. W zależności od predyspozycji ucznia znane są dwie drogi rozwinięcia

Umysłu Buddy: Droga Metod i Droga Wyzwolenia. Pierwsza kładzie

nacisk na ćwiczenie poskromienia prany (energii), a druga na ćwiczenie

poskromienia umysłu. Obie jednak bazują na podstawowym twierdzeniu

tantry o identyczności umysłu i prany.

Zasadę identyczności umysłu i prany można krótko przedstawić w następujący sposób: świat jest

złożony z różnych, przeciwstawnych sobie sił w "antytetycznej" relacji, tak jak: pozytywny i

negatywny, noumen i fenomen (rzecz sama w sobie i zjawisko będące przedmiotem postrzegania),

potencjalność i manifestacja, przejawienie i pustość, umysł i prana itd. Każda z tych dwójni,

chociaż widocznie antytetyczna, jest nierozdzielną jednością. Dualne siły, które widzimy wokół nas,

mają faktycznie "jedną" istotę manifestującą się w dwóch różnych formach. Gdy się opanuje,

oswoi, przeobrazi, poszerzy, wyostrzy, uwzniośli i wysublimuje swoją świadomość, czyli swój

umysł, to samo stanie się wówczas z praną - i na odwrót.

Ćwiczenie podkreślające opanowanie i ujarzmienie prany nazywa się "Jogą z formą" (formą

zewnętrzną, w której się rzeczy przejawiają), albo "Drogą Metod". Ćwiczenie podkreślające

poskromienie i ujarzmienie umysłu nazywa się "Jogą bez Formy" (bez formy, w której przejawiają

się rzeczy) albo "Drogą Wyzwolenia". Pierwsza droga jest trudnym, wymagającym wysiłku,

mozolnym typem praktyki jogi, a druga - naturalnym, łatwym i niekłopotliwym sposobem, znanym

jako Mahamudra.

Sięganie W Głąb Esencji Umysłu

Niekłopotliwa Mahamudra

Ćwiczenie wnikania w esencję umysłu jest łatwą i bezwysiłkową medytacją Mahamudry. Nie jest to

medytowanie nad czymś, lub na coś, lecz po prostu spontaniczne i wspaniałe działanie własnego

umysłu, co stanowi szczyt i kwintesencję wszystkich nauk buddyjskich. Dla tych, którzy jeszcze nie

przekroczyli "bramy" jest to najtrudniejsza ze wszystkich medytacji, lecz dla tych, którzy już ją

przekroczyli, medytacja ta jest najłatwiejsza. Wszystkie inne ćwiczenia i praktyki są tylko

przygotowaniem do niej. Najważniejsze jest tutaj poznanie natury własnego umysłu lub

przynajmniej ujrzenie jej przez krótką chwilę. Gdy jogin raz pozna naturę umysłu, wtedy jest w

stanie w każdym czasie i w każdym miejscu bez trudności sięgnąć wgłąb esencji umysłu.

Niezależnie od tego, czy coś robi, czy odpoczywa, zawsze jasno i przejrzyście promieniuje w nim

świetliście-pusta świadomość.

Chociaż po rozpoznaniu czy spostrzeżeniu istoty umysłu pozostaje jeszcze do przebycia bardzo

długa droga, wszyscy buddyjscy mędrcy uważają ten pierwszy przebłysk za najważniejszy, za coś,

czego na początku musi spróbować każdy jogin. Gdy raz przekroczy się tę nieistniejącą bramę

("bramę bez bramy"), medytacja nie jest już więcej ćwiczeniem ani wysiłkiem. Staje się ona odtąd

naturalnym i spontanicznym aktem. Czy się siedzi, czy chodzi, mówi czy śpi - cała ta działalność i

wszystkie potrzeby życiowe stają się wspaniałymi medytacjami. W żadnym przypadku wysiłek nie

jest konieczny, o nic nie trzeba walczyć. Aby jednak przekroczyć tę nieistniejącą bramę, należy

ciężko pracować z tym medytacyjnym ćwiczeniem "nie ćwiczenia", krocząc drogą Zenu czy

Mahamudry.

Mahamudra - Droga Wyzwolenia

Droga wyzwolenia lub "joga bez formy" jest najprostszą i najbardziej bezpośrednią metodą

osiągnięcia Umysłu Buddy - jest naturalnym i spontanicznym ćwiczeniem, które omija wiele

przygotowań, wytężonych praktyk i kolejnych stopni występujących w innych typach jogi. Jej istota

polega na możliwości doprowadzenia ucznia przez Guru do ujrzenia wrodzonego Umysłu Buddy w

jego pierwotnym i naturalnym stanie. Dzięki temu pierwszemu bezpośredniemu przeżyciu "wglądu"

uczeń stopniowo uczy się umacniać, rozszerzać i pogłębiać pierwotny stan umysłu. W końcu to

postrzeganie wejdzie mu "w krew" i zakończy się całkowitym oświeceniem. Ćwiczenie to zwie się

Mahamudrą.

A. Pierwsze ujrzenie przez ucznia wrodzonego stanu umysłu może być osiągnięte

w dwojaki sposób: albo samodzielnie poprzez praktykę jogi Mahamudry, albo

poprzez "przykładowe" ("ukazujące") zademonstrowanie przez Guru. Pierwsza

droga zakłada, że uczeń sam medytuje według wskazówek Guru, a druga

polega na spowodowaniu przez Guru nagłego otwarcia się umysłu ucznia.

B. Centralna nauka Mahamudry polega na dwóch zasadniczych punktach:

odprężeniu i braku wysiłku.

Wszystkie cierpienia i namiętności z natury związane są z napięciami. W przeciwieństwie do tego,

wyzwolenie jest inną nazwą "doskonałego odprężenia" ("rozluźnienia"). Przeciętny człowiek,

opanowany od długiego czasu przez głęboko zakorzenione przyzwyczajenia uważa, że osiągnięcie

stanu głębokiego rozluźnienia to rzecz najtrudniejsza lub w ogóle niemożliwa. Tak więc, by

umożliwić mu to osiągnięcie konieczne są wskazówki i ćwiczenia. Dlatego też głównym zadaniem

Mahamudry jest nauczenie jogina, jak odprężyć umysł, a tym samym, jak spowodować rozwój jego

pierwotnego umysłu. Paradoksem jest, że nieobecność napięcia (odprężenie) jest jeszcze

trudniejsza do osiągnięcia, niż wysiłek. Wymaga to długiej praktyki, by w każdym czasie i w

każdych warunkach być swobodnym i wolnym od trosk.

Gdy stale rozluźnia się umysł i potrafi się utrzymać go spontanicznym i wolnym od wszelkiego

kurczowego chwytania się, to wrodzony Umysł Buddy wkrótce zabłyśnie.

Biblioteka Buddyjska - Chang. Elementarz Mahamudry.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: