adoramus te christe.pdf

1. Druhowie moi i przyjaciele stronią od mojej choroby

z daleka stoją i moi bliscy

jestem zamknięty i bez wyjścia

moje oko słabnie od nieszczęścia.

2. Pot mój stał się podobny do kropel krwi

spływających na ziemię.

Bo sfora psów mnie opadła

osacza mnie zgraja złoczyńców.

3. Podałem grzbiet mój bijącym

i policzki moje rwącym mi brodę.

Nie zasłoniłem mojego oblicza

przed zniewagami i opluciem.

4. Jestem bardzo bliski upadku

i ból mój jest zawsze przede mną.

Żołnierze uplótłszy koronę z cierni

włożyli mi ją na głowę.

5. Przebodli ręce i nogi moje

policzyć mogę wszystkie kości moje.

Do mego pokarmu żółci domieszali

a kiedy pragnąłem poili mnie octem.

6. Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą

wargi rozwierają, potrząsają głowami.

A oni wpatrują się, sycą się mym widokiem

między siebie dzielą moje szaty i los rzucają o moją suknię.

7. W ręce Twoje, Panie, polecam ducha mojego

Ty mnie uwolnisz, Panie, Boże wierny.

Wspomnij, Panie sługę Twego

gdy przyjdziesz do swego Królestwa.

A Jezus raz jeszcze zawołał donośnym głosem i oddał ducha.

8. On się obarczył naszym cierpieniem

i dźwigał nasze boleści.

On przebity został za nasze grzechy

zdruzgotany za nasze winy.

9. Wszyscy pobłądziliśmy jak owce

każdy z nas odwrócił się ku własnej drodze.

A Pan złożył na Niego

winy nas wszystkich.

10. Ocknij się, dlaczego śpisz, Panie

przebudź się i nie odrzucaj nas na zawsze.

Oto Bóg jest zbawieniem moim

zaufam Mu i bał się nie będę.