dyrektywa GUM.pdf

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/22/WE

z dnia 31 marca 2004 r.

w sprawie przyrządów pomiarowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji 1 ,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 2 ,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w artykule 251 Traktatu 3 ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Pewna liczba przyrządów pomiarowych objętych jest dyrektywami szczególnymi dla

nich, przyjętymi na podstawie dyrektywy 71/316/EWG z dnia 26 lipca 1971 r. w

sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do wspólnych

przepisów dotyczących przyrządów pomiarowych oraz metod kontroli metrologicznej 4 .

Dyrektywy szczególne dla przyrządów, które są technicznie przestarzałe powinny być

wycofane i zastąpione przez niezależną dyrektywę odzwierciedlającą ducha rezolucji

Rady z dnia 7 maja 1985 r. w sprawie nowego podejścia do harmonizacji technicznej i

norm 5 .

(2) Poprawne i mające odniesienie do wzorców przyrządy pomiarowe mogą być stosowane

do różnorodnych zadań pomiarowych. Te, które wynikają z dbałości o interes społeczny,

zdrowie publiczne, bezpieczeństwo i ład, ochronę środowiska i konsumenta, nakładanie

podatków i ceł oraz uczciwy handel, które mają pośredni lub bezpośredni wpływ na

codzienne życie obywateli w różny sposób, mogą wymagać zastosowania przyrządów

pomiarowych poddanych prawnej kontroli metrologicznej.

1 Dz.U. C 62 E, 27.2.2001, str. 1 oraz Dz.U. C 126 E, 28.5.2002, str. 368.

2 Dz.U. C 139, 11.5.2001, str. 4.

3 Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 3 lipca 2001 r. (Dz.U. C 65 E, 14.3.2002, str. 34), Wspólne

Stanowisko Rady z dnia 22 lipca 2003 (Dz.U. C 252 E, 21.10.2003, str. 1) oraz stanowisko Parlamentu

Europejskiego z dnia 17 grudnia 2003 r. (dotychczas nie opublikowane w Dzienniku Urzędowym).

Decyzja Rady z dnia 26 lutego 2004 r.

4 Dz.U. L 202, 6.9.1971, str. 1 dyrektywa ostatnio zmieniona przez rozporządzenie (WE) Nr 807/2003 (Dz.U. L

122, 16.5.2003 r., str. 36).

5 Dz.U. C 136, 4.6.1985 r., str. 1.

(3) Prawna kontrola metrologiczna nie może stwarzać barier w swobodnym przepływie

przyrządów pomiarowych. Rozważane przepisy powinny być takie same we wszystkich

Państwach Członkowskich, a dowód zgodności akceptowany we Wspólnocie.

(4) Prawna kontrola metrologiczna wymaga zgodności z określonymi wymaganiami

dotyczącymi działania. Wymagania dotyczące działania, które musi spełnić przyrząd

pomiarowy powinny zapewniać wysoki poziom ochrony. Ocena zgodności powinna

zapewniać wysoki poziom zaufania.

(5) Zasadniczo Państwa Członkowskie powinny nakazać prawną kontrolę metrologiczną.

Jeżeli przyrząd pomiarowy jest objęty prawną kontrolą metrologiczną, należy stosować

przyrządy pomiarowe, które spełniają wspólne wymagania dotyczące ich działania.

(6) Zasadę fakultatywności wprowadzoną niniejszą dyrektywą, według której Państwa

Członkowskie mogą wykonywać swoje prawo decydowania o regulacji wszelkich

przyrządów objętych niniejszą dyrektywą, należy stosować jedynie w takim zakresie, w

jakim nie spowoduje to nieuczciwej konkurencji.

(7) Odpowiedzialność producenta za spełnianie wymagań niniejszej dyrektywy powinna

zostać ściśle określona.

(8) Działanie przyrządu pomiarowego jest szczególnie wrażliwe na środowisko, zwłaszcza

na środowisko elektromagnetyczne. Odporność przyrządów pomiarowych na zaburzenia

elektromagnetyczne stanowi integralną część niniejszej dyrektywy i w związku z tym

wymagania dotyczące odporności, zawarte w dyrektywie 89/336/EWG z dnia 3 maja

1989 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do

kompatybilności elektromagnetycznej 1 nie mają zastosowania.

(9) Prawodawstwo wspólnotowe powinno określić wymagania zasadnicze, nie hamujące

postępu technicznego, najlepiej wymagania dotyczące działania. Przepisy usuwające

bariery techniczne w handlu powinny wzorować się na rezolucji Rady z dnia 7 maja

1985 r. w sprawie nowego podejścia do harmonizacji technicznej i norm.

(10) Ze względu na różnice klimatyczne lub różne poziomy ochrony konsumenta

zastosowane na poziome krajowym, wymagania zasadnicze mogą spowodować

ustanowienie klas środowiskowych lub klas dokładności.

(11) Aby ułatwić zadanie zapewnienia zgodności z wymaganiami zasadniczymi i umożliwić

ocenę zgodności, pożądane jest zharmonizowanie norm. Takie zharmonizowane normy

1 Dz.U. L 139, 23.5.1989, str. 19. dyrektywa ostatnio zmieniona przez dyrektywę 93/68/EWG (Dz.U. L 220,

30.8.1993, str. 1).

wydawane są przez podmioty prywatne i powinny zachowywać swój status tekstów

nieobowiązkowych. W tym celu Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN), Europejski

Komitet Normalizacji Elektrotechnicznej (CENELEC) oraz Europejski Instytut Norm

Telekomunikacyjnych (ETSI) uznaje się jako jednostki właściwe do przyjmowania norm

zharmonizowanych, zgodnie z ogólnymi wytycznymi w sprawie współpracy pomiędzy

Komisją a europejskimi instytucjami normalizacyjnymi, podpisanymi 13 listopada 1984

(12) Specyfikacje techniczne i dotyczące działania, określone w dokumentach normatywnych

uzgodnionych międzynarodowo mogą również być zgodne, częściowo lub w całości, z

wymaganiami zasadniczymi, określonymi w niniejszej dyrektywie. W takich

przypadkach,

zastosowanie

dokumentów

normatywnych

uzgodnionych

międzynarodowo może być alternatywą w stosunku do zastosowania norm

zharmonizowanych oraz, przy spełnieniu szczególnych warunków, pozwala na

domniemanie zgodności.

(13) Zgodność z wymaganiami zasadniczymi, określonymi w niniejszej dyrektywie, może

być również zapewniona przez specyfikacje nie zawarte w europejskich normach

technicznych lub w dokumentach normatywnych uzgodnionych międzynarodowo.

Zatem zastosowanie europejskich norm technicznych lub dokumentów normatywnych

uzgodnionych międzynarodowo powinno być nieobowiązkowe.

(14) Ocena zgodności podzespołów powinna uwzględniać przepisy niniejszej dyrektywy.

Jeżeli podzespoły są sprzedawane oddzielnie i niezależnie od przyrządu to ocena

zgodności powinna zostać przeprowadzona niezależnie od przyrządu.

(15) Stan wiedzy w dziedzinie techniki pomiarowej podlega stałemu rozwojowi, mogącemu

prowadzić do zmian w potrzebach oceny zgodności. Dlatego też dla każdej kategorii

pomiaru i, gdzie stosowne, musi być określona odpowiednia procedura lub wybór

pomiędzy różnymi procedurami o równoważnym rygorze. Procedury przyjęte są, jak

wymaga tego decyzja Rady 93/465/EWG z dnia 22 lipca 1993 r. dotycząca modułów

stosowanych w różnych fazach procedur oceny zgodności oraz zasad umieszczania i

używania oznakowania zgodności CE, które mają być stosowane w dyrektywach

harmonizacji technicznej 1 . Może okazać się jednak niezbędne poczynienie odstępstwa

od tych modułów, aby uwzględnić szczególne aspekty kontroli metrologicznej. Należy

zatem uwzględnić nanoszenie znaku „CE” podczas procesu produkcyjnego.

(16) Ciągły rozwój techniki pomiarowej oraz obawy wyrażane przez strony zainteresowane

certyfikacją wskazują na potrzebę zapewnienia spójnych procedur oceny zgodności

wyrobów przemysłowych, wnioskowanych przez rezolucję Rady przyjętą w dniu 10

listopada 2003 r. 2

(17) Państwa Członkowskie nie mogą utrudniać wprowadzania na rynek i do użytkowania

przyrządów pomiarowych oznaczonych znakiem „CE” i dodatkowym oznakowaniem

metrologicznym, zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy.

(18) Państwa Członkowskie powinny podjąć wszelkie działania, aby przeciwdziałać

wprowadzaniu na rynek i do użytkowania przyrządów pomiarowych nie spełniających

wymagań. Niezbędna jest, zatem odpowiednia współpraca pomiędzy właściwymi

władzami Państw Członkowskich, aby osiągnąć te cele w całej Wspólnocie.

(19) Producenci powinni być informowani o podstawach negatywnych decyzji podjętych w

stosunku do ich wyrobów oraz o dostępnych im prawnych środkach zaradczych.

(20) Producenci powinni mieć możliwość wykonywania prawa uzyskanego przed wejściem

w życie niniejszej dyrektywy, w racjonalnie uzasadnionym okresie przejściowym.

(21) Specyfikacje krajowe, dotyczące krajowych wymagań użytkowania nie powinny być

sprzeczne z przepisami niniejszej dyrektywy dotyczącymi „wprowadzania do

użytkowania”.

(22) Działania niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy powinny być podjęte zgodnie z

decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 29 czerwca 1999 r., ustanawiająca warunki

wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji 3 .

(23) Działalność Komitetu Przyrządów Pomiarowych powinna obejmować odpowiednie

konsultacje z przedstawicielami zainteresowanych stron.

(24) Dyrektywy 71/318/EWG, 71/319/EWG, 71/348/EWG, 73/362/EWG, 75/33/EWG,

dotyczące przyrządów zdefiniowanych w załączniku MI-001 do niniejszej dyrektywy,

75/410/EWG, 76/891/EWG, 77/95/EWG, 77/313/EWG, 78/1031/EWG i 79/830/EWG

powinny zostać uchylone,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

1 Dz.U. L 220, 30.8.1993, str. 23.

2 Dz.U. C 282, 25.11.2003, str. 3.

3 Dz.U. L 184, 17.7.1999. str. 23.

Artykuł 1

Zakres

Niniejszą dyrektywę stosuje się do urządzeń i systemów z funkcjami pomiarowymi,

zdefiniowanymi w załącznikach zawierających wymagania szczególne dla przyrządów:

wodomierzy (MI-001), gazomierzy i przeliczników do gazomierzy (MI-002), liczników

energii elektrycznej czynnej (MI-003), ciepłomierzy (MI-004), systemów pomiarowych do

ciągłych i dynamicznych pomiarów wielkości cieczy innych niż woda (MI-005), wag

automatycznych (MI-006), taksometrów (MI-007), miar materialnych (MI-008), przyrządów

do pomiaru wymiarów (MI-009), analizatorów spalin samochodowych (MI-010).

Artykuł 2

1. Państwa Członkowskie mogą nakazać stosowanie przyrządów pomiarowych, o których

mowa w art. 1, do pomiarów ze względu na interes społeczny, zdrowie, bezpieczeństwo,

ład, ochronę środowiska, ochronę konsumentów, nakładanie podatków i ceł oraz uczciwy

handel, jeżeli uznają to za zasadne.

2. Państwa Członkowskie, które nie wprowadzą takiego nakazu, powinny zawiadomić o

przyczynach Komisję oraz inne Państwa Członkowskie.

Artykuł 3

Przedmiot

Niniejsza dyrektywa ustanawia wymagania, które powinny spełniać urządzenia i systemy, o

których mowa w art. 1, w związku z ich wprowadzaniem na rynek lub do zastosowań, o

których mowa w art. 2 ust. 1.

Niniejsza dyrektywa jest dyrektywą szczególną ze względu na wymagania odporności

elektromagnetycznej w rozumieniu art. 2 ust. 2 dyrektywy 89/336/EWG. Dyrektywa

89/336/EWG ma zastosowanie w zakresie wymagań emisji.

Artykuł 4

Definicje

Na potrzeby niniejszej dyrektywy:

(a) „przyrząd pomiarowy” oznacza dowolne urządzenie lub system realizujący funkcje

pomiarowe, objęty art. 1 i 3;

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: