Życiorys Kazimierza Pułaskiego 1746-1779.doc

                  Kazimierz Pułaski 1746-1779

Wiele kobiet straciło dla niego głowę , ale on myślał tylko o walce i przygodzie . Bił się na dwóch kontynentach . Uczestnik konferencji barskiej , którego do dziś wspomina się z szacunkiem w Stanach Zjednoczonych jako bohater walk o niepodległość . W sześciu stanach istnieją powiaty o nazwie „Pulaski County” . Dwadzieścia pięć miast w USA nazwano jego imieniem .

Kiedy ciężko ranny Kazimierz Pułaski leżał w izbie chorych , powoli wracały w pamięci obrazy z przeszłości . Chociażby twarz Franciszki Krasińskiej , jego pierwszej , największej miłości . Kiedy wychodziła za mąż za kurlandzkiego księcia , miał czternaście lat . Dzieciństwo Pułaski spędził w Warszawie , wśród pięciu sióstr i dwóch braci . Uczył się w szkole księży teatynów . Do książek nigdy go jednak tak nie ciągnęło , jak do szabli i prochu . W szesnastym roku życia został paziem księcia Kurlandii , przy boku którego przebywał w Mitawie obleganej przez Rosjan . Wojenny nerw pozostał w nim już na zawsze . Jako dwudziestoletni mężczyzna wziął udział antyrosyjskiej konfederacji barskiej . Szybko zyskał opinię najlepszego dowódcy wojskowego tego ruchu . Bronił Berdyczowa , Okopów Świętej Trójcy , walczył na Litwie i w Wielkopolsce , nie rezygnując nawet wtedy , gdy dni konfederacji były już polityczne . Broniona przez Pułaskiego Częstochowa upadła ostatnia . Niedługo potem musiał uciekać za granicą , oskarżony o współudział w próbie porwania przez konfederatów króla Stanisława Augusta Poniatowskiego . Przez kilkanaście miesięcy podróżował po Europie , by w końcu osiąść we Francji . Tam zainteresował się wojną amerykańskich osadników z Anglikami o niepodległość . Chciał wziąć w niej udział . Beniamin Franklin napisał z Paryża list do Jerzego Waszyngtona , w którym polecał Pułaskiego jako doświadczonego oficera . W kilka dni później Pułaski był już na pokładzie statku „Reprisal” z piętnastoma tysiącami liwrów od swej siostry Anny . Polski i Europy nie miał ujrzeć już nigdy . Na początku Amerykanie przyjęli przybysza z rezerwą . Sytuacja zmieniła się po bitwie nad rzeką Brandywine , w trakcie której uratował życie Waszyngtonowi . Został mianowany naczelnym dowódcą kawalerii amerykańskiej . To dzięki tej formacji Amerykanie wygrali bitwę pod Haddonfield . Nieporozumienia sprawiły jednak , że Pułaski zrezygnował ze stanowiska . Stworzył natomiast bardzo mobilny , samodzielny legion , z którym walczył w bitwie pod Egg Harbur . W rok później nastąpił szturm na pozycje angielskie pod Savannah . Kula trafiła Pułaskiego w biodro . Nie zgodził się na transport do szpitala w Charlestone , by nie wpaść w ręce wroga . Powiedział wówczas : „Lepsza śmierć niż niewola” . Został przeniesiony na okręt wojenny „Wasp” . Umarł po dwóch dniach . Miał trzydzieści dwa lata . Jego grobem stało się morze .