Gardner Erle Stanley - Sprawa zakochanej ciotki.pdf - literatura - Lato-2023

Erle Stanley

GARDNER

Sprawa zakochanej ciotki

Przełożyła Beata Hrycak

„KB”

PRZEDMOWA

Najgorszym wrogiem mordercy jest sekcja zwłok...

W zbrodniach popełnionych w afekcie sekcja zwłok pozwala ustalić fakty,

których nie podważy żadne późniejsze, choćby i najzręczniejsze, fałszowanie

dowodów.

W zbrodniach, popełnionych z premedytacją z zemsty bądź żądzy zysku przez

inteligentnego i podstępnego mordercę, lekarz jest w stanie dowieść prawdy, idąc za

wskazówkami, których nigdy nie dostrzegłby człowiek o mniej gruntownym

wyszkoleniu.

Z tego właśnie powodu w książkach mających za głównego bohatera

Perry’ego Masona starałem się wzbudzić zainteresowanie czytelnika doniosłością

medycyny sądowej. Ma ona oczywiście zasięg międzynarodowy. Na przykład w

Mexico City liczba oficjalnie przeprowadzonych sekcji zwłok jest w przybliżeniu

równa ich liczbie w Nowym Jorku.

Mój przyjaciel doktor Manuel Merino Alcantara jest zastępcą dyrektora

Meksykańskiego Instytutu Sądowego, profesorem medycyny sądowej w Państwowej

Wyższej Szkole Medycznej w Meksyku oraz redaktorem „El Medico”,

meksykańskiego magazynu medycznego, podobnego do wychodzącego w Stanach

Zjednoczonych pisma „Journal” Amerykańskiego Stowarzyszenia Lekarzy. Człowiek

ten pilnie pracuje nad doprowadzeniem do międzynarodowej współpracy oraz

porozumienia na polu medycyny sądowej i przesłał mi wiele danych statystycznych.

Dedykuję tę książkę wybitnemu meksykańskiemu autorytetowi w dziedzinie

medycyny sądowej, DOKTOROWI MANUELOWI MERINO ALCANTARA.

Erie Stanley Gardner

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Do biura przybłąkała się bez zapowiedzi para papużek

- oświadczyła Della Street, zaufana sekretarka Perry’ego Masona. - Twierdzą,

że to sprawa życia i śmierci.

- Wszystko jest sprawą życia i śmierci - odparł Mason.

- Jeśli wyjdziemy od idei życia wiecznego, musimy zaakceptować

nieuchronne następstwo śmierci. Przypuszczam jednak, iż tych ludzi nie interesują

moje poglądy filozoficzne.

- Ci ludzie są zainteresowani przede wszystkim sobą nawzajem - oznajmiła

Della. - Świergotem ptaków, błękitem nieba, poświatą księżyca na tafli wody,

nocnym szumem wiatru w konarach drzew.

Mason się roześmiał.

To zaraźliwe. Robisz się zdecydowanie romantyczna, poetyczna i

wykazujesz objawy bardzo zakaźnej choroby... Ale czego, u licha, mogą chcieć dwie

papużki od adwokata specjalizującego się w sprawach o zabójstwo?

Powiedziałam im, że zapewne ich przyjmiesz, choć nie byli umówieni -

uśmiechnęła się enigmatycznie Della Street.

Innymi słowy, skoro została pobudzona twoja własna ciekawość,

postanowiłaś wzbudzić i moją. Wyjaśnili, co ich sprowadza?

Owdowiała ciotka oraz Sinobrody. Mason energicznie zatarł ręce.

Biorę! - wykrzyknął.

Teraz? - spytała sekretarka.

Natychmiast. O której mam następne spotkanie?

- Za piętnaście minut, ale nic się nie stanie, jeśli przesunie się o kilka minut.

To świadek w aferze Dowlinga, ten, do którego dotarł Paul Drakę.

Mason zmarszczył czoło.

Nie chciałbym ryzykować, że zniecierpliwiony trzaśnie za sobą drzwiami.

Daj mi znać, jak tylko się zjawi. A teraz wprowadź papużki. Jak się nazywają?

George Latty i Linda Calhoun. Przyjechali z jakiejś małej mieściny w

Massachusetts. To ich pierwsza podróż do Kalifornii.

Niech wejdą.

Della Street udała się do recepcji, a już po kilku sekundach powróciła z parą

młodych ludzi. Mason otaksował ich spojrzeniem, podnosząc się z miejsca i

uśmiechając na powitanie. Mężczyzna miał jakieś dwadzieścia trzy, dwadzieścia

cztery lata, był wysoki, dość przystojny, miał pięciocentymetrowe baczki i czarne,

falujące, starannie ułożone włosy. Młoda kobieta nie mogła mieć więcej niż

dwadzieścia dwa lata. Jej okrągłe, niebieskie oczy były tak szeroko otwarte, iż

nadawały twarzy wyraz niemal anielskiej niewinności.

Gdy tak stali, przyglądając się Masonowi, ręka dziewczyny nieświadomie

błądziła w poszukiwaniu dłoni jej towarzysza, a kiedy ją odnalazła, stali dalej,

trzymając się za ręce, dziewczyna z uśmiechem na ustach, mężczyzna w widoczny

sposób skrępowany.

- Pan nazywa się George Latty - rzekł Mason do młodzieńca.

Ten skinął głową.

A pani Linda Calhoun. Dziewczyna także przytaknęła.

Proszę usiąść i powiedzieć, co państwa niepokoi. Zajęli miejsca, a Linda

Calhoun rzuciła George’owi spojrzenie, jak gdyby dając mu znak, by przełamał

pierwsze lody. Jednak Latty siedział ze wzrokiem utkwionym przed siebie.

No więc? - ponaglił Mason.

Ty mów, George.

Latty pochylił się do przodu i oparł dłonie na biurku adwokata.

Chodzi o jej ciotkę - wydusił.

Co takiego się stało z ciotką?

Grozi jej śmierć z rąk zabójcy.

Ma pan podejrzenia, kto zamierza popełnić to morderstwo?

Oczywiście. Ten człowiek nazywa się Montrose Dewitt.

A co pan wie o Montrosie Dewitcie, poza tym, że jest potencjalnym

mordercą?

Na to pytanie odpowiedziała Linda Calhoun.

Nic - rzekła. - Dlatego tutaj przyszliśmy.

Pochodzicie z Massachusetts, prawda?

Zgadza się - potwierdził Latty.

Znacie się od dłuższego czasu?

Tak.

Mogę spytać, czy jesteście zaręczeni, jeśli nie będzie to zbyt osobiste

pytanie?

Tak, jesteśmy.

Proszę mi wybaczyć, jeśli wydam się państwu impertynencki, ale skoro

mamy zagłębić się w sprawę tego rodzaju, gdzie mogą paść pewne obelgi, chciałbym

być pewien faktów. Czy została już wyznaczona data ślubu?

Nie - odparła dziewczyna. - George studiuje prawo, a ja... - zaczerwieniła

się. - Ja pomagam mu przebrnąć przez studia.

- Rozumiem. Pracuje pani?

- Tak.

Mason uniósł brew w niemym pytaniu.

- Jestem sekretarką w firmie prawniczej. Złożyłam podanie o miesięczny

urlop. Dostałam go i przyjechałam tutaj. Przed wyjazdem zapytałam szefa, kto jest

najlepszym adwokatem w tej części kraju, a on odparł, że powinnam zasięgnąć

pańskiej porady, jeśli dojdzie do otwartego starcia.

A doszło? - spytał Mason.

Jeszcze nie, ale dojdzie. Mason spojrzał na Latty’ego.

O ile dobrze rozumiem, przyjechaliście razem. Mogę spytać, jakim środkiem

lokomocji? Samochodem, samolotem, czy...

Ja samochodem. To znaczy przyjechałam z ciotką Lorraine, a George

przyleciał samolotem, kiedy... kiedy do niego zatelefonowałam.

Czyli kiedy?

Wczoraj wieczorem. Przyleciał dziś rano, odbyliśmy naradę wojenną i

postanowiliśmy spotkać się z panem.

No dobrze - rzekł Mason - wstęp mamy za sobą. A teraz proszę mi

opowiedzieć o ciotce Lorraine. Jak brzmi jej nazwisko?

Elmore. E-1-m-o-r-e.

Panna czy mężatka?

Wdowa. I do tego... w niemądrym wieku.

A jaki dokładnie wiek uchodzi za niemądry?

Skończyła czterdzieści siedem lat.

- I cóż takiego zrobiła, co by wskazywało na jej brak rozsądku?

Przesadziła - rzucił Latty. Mason uniósł brew. I

W miłości - pospieszyła z wyjaśnieniem młoda kobieta. Mason się

uśmiechnął.

- Rozumiem, że zakochani ludzie w wieku dwudziestu jeden, dwudziestu

dwóch lat są całkowicie normalni, ale przysługuje im wyłączność na to uczucie i

każdy, kto ma trochę więcej lat i się zakochuje, po prostu folguje głupocie?

Linda oblała się rumieńcem.

- No cóż, w tym wieku... - wtrącił się Latty. - Oczywiście, że tak.

Mason wybuchnął śmiechem.

- Oboje macie w sobie całą butę młodości. Najlepsze, co można powiedzieć na

obronę młodości to to, że nie jest nie uleczalna. Mąż pani ciotki zmarł, panno

Calhoun?

- Tak.

Jak dawno temu?

Około pięciu lat. I proszę się z nas nie śmiać, panie Mason. Sprawa jest

poważna.

Powiedziałbym, iż pani ciotka miała wszelkie prawo się zakochać.

Chodzi jednak o sposób, w jaki to zrobiła - zaprotestowała Linda.

Pewien awanturnik ma zamiar obedrzeć ją z całego majątku - dodał Latty.

Mason zmrużył oczy.

- Jest pani jedyną krewną?

- Tak.

- I przypuszczalnie jedynym spadkobiercą wymienionym w testamencie

ciotki?

Dziewczyna znowu się zaczerwieniła. Mason czekał na odpowiedź.

Tak, tak sądzę.

Ciotka jest zamożna?

Posiada... dość pokaźne oszczędności.

- A w ciągu kilku ostatnich tygodni całkowicie zmieniło się jej nastawienie -

dorzucił Latty. - Była dotąd bardzo serdeczna dla Lindy, a teraz wszystkie swoje

uczucia przeniosła na tego łajdaka. Wczoraj doszło do awantury. Lorraine Obraziła

się na Lindę i kazała jej wracać do Massachusetts i przestać wtrącać się w jej życie.

Gardner Erle Stanley - Sprawa zakochanej ciotki.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: