Zdumienie(Jan Paweł II)
Zatrzymaj się
to przemijanie
ma sens
ma sens...
Zatoka lasu z gór zstępuje
i cicho szemrze górski potok
gdy słowo z nagła się znajduje
w powodzi słonecznego złota...
Jak chleba kęs
jak człowieka bycie
tak świat ma sens
i ma sens życie
Zewsząd stworzenie mówi świata
cichością swoją i milczeniem
potok się w zbocze góry wplata
góra się wplata w sens istnienia
Jak łza spod rzęs wypłakana skrycie
tak śmierć ma sens
Co też powiedzieć chcesz strumieniu?
kiedy spragnieni wodę piją
kiedy z nazwiska i imienia
mijają tak jak świat przemija
Zdumieniem mym i sensu odkryciem
że sedno w tym
że ma sens życie
madziuniaa