Budowa i funkcje korzenia.pdf
(
43 KB
)
Pobierz
Microsoft Word - pdf_BUDOWA I FUNKCJE KORZENIA.doc
BUDOWA I FUNKCJE KORZENIA
1. Budowa morfologiczna korzenia
Korze
ń
jest pierwszym organem, który rozwija si
ę
podczas kiełkowania
nasienia. Zawi
ą
zek korzenia w kiełkuj
ą
cym nasieniu wydłu
ż
a si
ę
i zagł
ę
bia
w ziemi
ę
. Daje on pocz
ą
tek korzeniowi głównemu. Po pewnym czasie gdy
korzenie
boczne, rozrastaj
ą
ce si
ę
poziomo lub uko
ś
nie w glebie (geotropizm dodatni).
Od korzeni bocznych wyrastaj
ą
kolejno odgał
ę
zienia dalszych rz
ę
dów.
Oprócz korzenia głównego i jego odgał
ę
zie
ń
ro
ś
liny mog
ą
wytwarza
ć
tzw.
korzenie przybyszowe o pochodzeniu pozazarodkowym, wyrastaj
ń
główny osi
ą
gnie odpowiedni
ą
długo
ść
i grubo
ść
, wyrastaj
ą
ą
ce
z podziemnych lub nadziemnych cz
ęś
ci łodyg. Rozrastaj
ą
ce si
ę
w glebie
korzenie tworz
ą
system korzeniowy. Wyró
ż
nia si
ę
dwa podstawowe typy
zkowy.
System palowy (ekstensywny)
utworzony jest z korzenia głównego rosn
ą
ą
cego pionowo w dół oraz
wyrastaj
ą
cych z niego cie
ń
szych i zwykle krótszych korzeni bocznych.
ci,
mog
ą
cych si
ę
rozgał
ę
zia
ć
. W systemie wi
ą
zkowym brak korzenia głównego,
który wcze
ś
nie zanika, a jego miejsce zajmuje p
ę
k korzeni przybyszowych.
Korze
ń
ro
ś
lin nasiennych wydłu
ż
a si
ę
dzi
ę
ki intensywnie dziel
ą
cym si
ę
komórkom tkanki twórczej (merystematycznej)
wierzchołka wzrostu
korzenia. Wierzchołek wzrostu korzenia okryty jest ochronn
ą
zkowy
utworzony jest z wielu korzeni o podobnej grubo
ś
ą
warstw
ą
komórek mi
ę
kiszowych – czapeczk
ą
korzeniow
ą
, której zadaniem jest
ochrona konieczna w trakcie przeciskania si
ę
przez podło
ż
e. Zewn
ę
trzne
komórki czapeczki nieustannie obumieraj
ą
i złuszczaj
ą
si
ę
, a ich miejsce
zajmuj
ą
nowe. W wyniku podziału komórek merystemu wierzchołkowego
strefow
ą
. Bezpo
ś
rednio za wierzchołkiem wzrostu (o długo
ś
ci ok.1mm),
który stanowi stref
ę
podziałow
ą
korzenia, znajduje si
ę
strefa wydłu
ż
ania
(elongacyjna)
. Strefa ta o długo
ś
ci 3 – 5 mm. Utworzona jest przez
niezró
ż
nicowane, szybko rosn
ą
ce komórki. Obie te strefy warunkuj
ą
stałe
wydłu
ą
wszystkie tkanki korzenia. Korze
ń
wykazuje wyra
ź
n
ą
budow
ę
ż
anie si
ę
korzenia. Za stref
ą
wydłu
ż
ania znajduje si
ę
kilkucentymetrowej długo
ś
ci strefa dojrzewania komórek, zwana równie
ż
stref
ą
wło
ś
nikow
ą
. W tej strefie nast
ę
puje ró
ż
nicowanie si
ę
komórki na
tkanki stałe. Strefa wło
ś
nikowa pełni główn
ą
funkcj
ę
korzenia – pobiera
z rozpuszczonymi substancjami mineralnymi. Liczne komórki tkanki
okrywaj
ę
ci nitkowate
uwypuklenia –
wło
ś
niki
. Wło
ś
niki okrywaj
ą
korze
ń
widocznym gołym
okiem białym nalotem. W miar
ę
dojrzewania wło
ś
niki górnej, starszej cz
ęś
ci
strefy obumieraj
ą
i zanikaj
ą
, na ich miejscu tworz
ą
si
ę
nowe wło
ś
niki,
powstaj
ą
cej (skórki) maj
ą
tu kilkumilimetrowej długo
ś
ą
ce na młodych dojrzewaj
ą
cych komórkach. Za stref
ą
wło
ś
nikow
ą
rozpoczyna si
ę
strefa wyro
ś
ni
ę
ta
korzenia z której wyrastaj
ą
korzenie
korze
systemu korzeniowego: palowy i wi
System
wi
powstaj
wod
boczne. Nie ma ona okre
ś
lonej długo
ś
ci, a u wielu ro
ś
lin przyrasta równie
ż
na grubo
ść
. Strefa ta ma ostatecznie uformowane tkanki.
2. Budowa anatomiczna korzenia
Młode korzenie , pocz
ą
wszy od strefy wło
ś
nikowej wykazuj
ą
w swojej
budowie trzy podstawowe systemy tkanek: okrywaj
ą
ca , le
żą
ca pod ni
ą
kora
ce.
Skórka
korzenia (epiblema) stanowi osłon
ę
jego gł
ę
biej poło
ż
onych
tkanek i tworzy wło
ś
niki. Zbudowana jest z jednej warstwy cienko
ś
ciennych,
prostopadło
ś
ciennych komórek
przystosowanych do pobierania wody.
Czynno
ą
cy wi
ą
zki przewodz
ą
ść
te usprawniaj
ą
wło
niki. W starszych partiach korzeni ro
ś
lin
ciennych skórka obumiera i ulega złuszczeniu, a jej miejsce zajmuje
korek. Jest to martwa tkanka nie pobieraj
ś
ą
ca wody pełni
ą
ce funkcje
mechaniczne. Pod skórk
ą
znajduje si
ę
kora pierwotna,
zbudowana
z komórek mi
ę
kiszowych lu
ź
no uło
ż
onych wskutek czego wyst
ę
puj
ą
liczne
przestwory mi
ę
dzykomórkowe ułatwiaj
ą
ce wymian
ę
gazow
ą
. W młodych
z solami mineralnymi
ze skórki do wi
ą
zek przewodz
ą
cych walca osiowego; w starszych korzeniach
pełnia one funkcje spichrzowe. Najbardziej wewn
ę
trzna warstwa kory
pierwotnej granicz
ą
ca z walcem osiowym to
ś
ródskórnia
(entoderma).
Ś
ą
wod
ę
ciany jej komórek s
ą
zgrubiałe i skorkowaciałe, a same komórki s
ą
martwe,
ś
ci
ś
le do siebie przylegaj
ą
ce. Tylko niektóre komórki pozostaj
ą
ż
ywe
i cienko
ś
cienne , s
ą
to komórki przepustowe umo
ż
liwiaj
ą
ce transport wody
z kory pierwotnej do walca osiowego.
Pierwsz
ą
zewn
ę
trzn
ą
warstwa
walca osiowego
jest okolnica (perycykl).
Z okolnicy bior
ą
pocz
ą
tek korzenie boczne.
Wi
ą
zki przewodz
ą
ce
(drewno)
i asymilaty (łyko). Uło
ż
one s
ą
one w walcu pier
ś
cieniowo. Pier
ś
cie
ń
tkanki
przewodz
ą
cej zło
ż
ony jest z na przemian le
żą
cych pasm drewna i łyka.
Wi
ą
zki przewodz
ą
ce asymilaty zbudowane s
ą
głównie z silnie wydłu
ż
onych,
ż
ywych komórek, tzw. rurek sitowych. Stykaj
ą
si
ę
one poprzecznymi
ś
ą
z pasm wydłu
ż
onych komórek przewodz
ą
cych wod
ę
cianami posiadaj
ą
cymi otworki, przez które przechodz
ą
pasma cytoplazmy
ł
ą
cz
ą
ce s
ą
siednie protoplasty i przewodz
ą
ce substancje organiczne. Wi
ą
zki
przewodz
ą
ce wod
ę
utworzone s
ą
głównie z wydłu
ż
onych, martwych
ciany poprzeczne. W ten sposób powstały
długie cienkie rurki zwane naczyniami.
ś
Ś
ciany naczy
ń
opatrzone s
ą
naczyniom
znaczn
ą
sztywno
ść
. Przedstawiona charakterystyka odpowiada budowie
pierwotnej korzenia. U ro
ś
lin jednoli
ś
ciennych korzenie zachowuj
ą
przez
całe
ż
ycie tkanki pierwotne dlatego nie wykazuj
ą
przyrostu na grubo
ść
.
U ro
cieniowatymi zgrubieniami, które nadaj
ą
jest wynikiem
funkcjonowania tkanek twórczych wtórnych. W starszych partiach korzenia
tworz
ś
lin dwuli
ś
ciennych przyrost korzenia na grubo
ść
ą
si
ę
tkanki twórcze wtórne: miazga (kambium) i miazga korkotwórcza
pierwotna oraz walec osiowy, zawieraj
ś
dwuli
korzeniach komórki kory pierwotnej przewodz
zbudowane s
komórek, miedzy którymi zanikły
spiralnymi lub pier
ś
(felogen).
Miazga
powstaje miedzy wi
ą
zkami drewna i łyka. Jej warstwa
przebiega fali
ś
cie, tak
ż
e pasma drzewne znajduj
ą
si
ę
po wewn
ę
trznej stronie
miazgi, pasma łykowe za
na zewn
ą
trz. Falista pocz
ą
tkowo linia miazgi
z czasem wyrównuje si
ę
i formuje pier
ś
cie
ń
. W kolejnych latach miazga
odkłada ku
ś
rodkowi korzenia nowe słoje drewna wtórnego, na zewn
ą
trz za
ś
nowe warstwy łyka wtórnego. Równocze
ś
nie miedzy wi
ą
zkami
c tzw. promienie
rdzeniowe. Mi
ę
kisz ten pełni rol
ę
tkanki spichrzowej. Druga tkanka twórcza
korzenia –
miazga korkotwórcza
zawi
ą
zuje si
ę
w okolnicy. Wytwarza ona
warstwy korka czyli wtórnej tkanki okrywaj
ą
cej. Korek który powstaje
wokół walca osiowego, odcina kor
ą
cymi miazga odkłada pasma mi
ę
kiszu, tworz
ą
ę
pierwotn
ą
od od
ż
ywiaj
ą
cych j
ą
wi
ą
zek
przewodz
ą
cych. Powoduje to obumarcie i złuszczanie si
ę
kory pierwotnej.
Korek staje si
ę
w ten sposób zewn
ę
trzn
ą
tkank
ą
korzenia. Korek, łyko i cz
ęść
mi
ę
kiszu stanowi
ą
kor
ę
wtórn
ą
. Korze
ń
o budowie wtórnej składa si
ę
z dwóch warstw: kory wtórnej i drewna wtórnego. U ró
ż
nych ro
lin te dwie
warstwy s
ą
rozwini
ę
te w ró
ż
nym stopniu. Wieloletnie i dwuletnie ro
ś
liny
jest
przewa
ż
nie organem zimuj
ą
cym, zawiera znaczne ilo
ś
ci materiałów
zapasowych.
ą
stosunkowo silnie rozbudowan
ą
kor
ę
pierwotn
ą
. Ich korze
ń
3. Funkcje korzeni
Podstawowa funkcja fizjologiczna korzeni jest zaopatrywanie ro
ś
liny
i rozpuszczone w niej sole mineralne czerpane z gleby. Główna
funkcja mechaniczn
ę
ą
jest przytwierdzanie ro
ś
liny do podło
ż
a i utrzymywanie
jej w pozycji pionowej. Korzenie ro
ś
lin okrytonasiennych w zwi
ą
zku
z pełnieniem cz
ę
sto dodatkowych funkcji przybieraj
ą
zmodyfikowane
kształty. S
to:
o
Korzenie spichrzowe i bulwy korzeniowe- magazynuj
ą
substancje
zapasowe, które w nast
ę
pnym roku zostan
ą
wykorzystane w celu
szybkiego wytworzenia organów rozmna
ż
ania (np. marchew, burak,
dalia),
o
Korzenie podporowe- stanowi
ą
ą
dodatkowe umocnienie ro
ś
liny
w podło
ż
u, zwykle pulchnym, grz
ą
skim , błotnistym lub płytkim
(kukurydza),
o
Korzenie czepne- przymocowuj
ą
do podpory wiotkiej łodygi (pn
ą
cze)
liny (epifity),
o
Korzenie oddechowe (pneumatofory)- zaopatruj
lub całej ro
ś
w tlen korzenie
rosn
ą
ce w podło
ż
u ubogim w ten składnik (cyprysik błotny),
o
Korzenie powietrzne – pobieraj
ą
par
ę
wodn
ą
z powietrza,
równocze
ś
nie mog
ą
spełni
ą
c funkcje podporowe i czepne (storczyki),
o
Korzenie kurczliwe – wci
ą
w celu
umieszczenia organu przetrwanego w stałych warunkach termicznych
(np. ochrona cebulek przed mrozem –mieczyk, krokus),
ą
gaj
ą
ro
ś
liny gł
ę
biej w gleb
ę
ś
przewodz
ś
zielne maj
w wod
o
Paso
ż
ytnicze (ssawki) – pobieraj
ą
substancje pokarmowe z tkanek
przewodz
cych
ż
ą
funkcj
fotosyntetyczn
ą
np. niektóre
epifityczne storczyki.
ywiciela ( kanianka, jemioła)
o
Korzenie asymilacyjne- posiadaj
ą
ę
PORÓWNANIE KOMÓRKI EUKARIOTYCZNEJ
I PROKARIOTYCZNEJ
niamy dwa podstawowe typy
organizacji komórek: prokariotyczny i eukariotyczny.
Typ prokariotyczny
obejmuje komórki nie maj
ą
c budow
ę
organizmów wyró
ż
dra.
Cytoplazma tych komórek zawiera: rybosomy, obłonione struktury (tylakoidy
w komórkach sinic, chromosomy w komórkach bakterii zielonych) oraz
mikrotubule (u niektórych bakterii). Komórki prokariotyczne nie zawieraj
ą
białek cytoszkielatalnych ani
ą
ce morfologicznie wyodr
ę
bnionego j
ą
adnych homologicznych odpowiedników
systemów ruchowych. Nie zachodz
ż
ą
w nich równie
ż
zjawiska endocytozy,
cytokinezy i kariokinezy.
Budowa
komórki eukariotycznej
jest bardziej zło
ż
ona. Organizacj
ę
e jej funkcje ruchowe zapewnia cytoszkielet
zbudowany z filamentów i mikrotubul. W cytoplazmie wyst
ą
komórki, a tak
ż
ę
puj
ą
wyra
ź
nie
wyodr
ę
bnione j
ą
dro komórkowe z otoczk
ą
j
ą
drow
ą
oraz inne organelle:
siateczka
ś
ródplazmatyczna, aparat Golgiego, mitochondria, plastydy,
rybosomy.
Porównanie komórki prokariotycznej i eukariotycznej przedstawia tabela:
Charakterystyka
Prokaryota
Eukaryota
Poziom organizacji
jednokomórkowce
Jednokomórkowce
i wielokomórkowce
Ogólna struktura
komórki
- błona komórkowa
-
puje zawsze
przewa
ż
nie obecna
ę
puje zawsze
cz
ę
sto obecna (u ro
ś
lin
zawsze, u zwierz
ę
ś
ciana komórkowa
ą
t -nigdy)
-system błon
wewn
brak lub słabo zaznaczony
trze
podzielone błonami na
wyspecjalizowane przedziały
ę
puje: wn
ę
ę
trznych
Organelle komórkowe
-j
dro
- mitochondria
- plastydy
brak
brak
brak (mog
ą
by
ć
obecne
chromatofory)
brak
wyst
ę
puje zawsze
puje zawsze
wyst
ę
puj
ą
w komórkach
prowadz
ę
ą
cych fotosyntez
ę
- siateczka
ś
wyst
ę
puje
ródplazmatyczna
- aparat Golgiego
- cytoszkielet
- rybosomy
brak
brak
70 S
wyst
ę
puje
filamenty i mikrotubule
80 S
55 S – w mitochondriach
70 S – w chloroplastach
Analizuj
przestrzenn
wyst
wyst
wyst
ą
wyst
Plik z chomika:
sm1967
Inne pliki z tego folderu:
Nazwy i grupy.pdf
(64 KB)
Nazwy organów.pdf
(39 KB)
Uprawa roślin leczniczych.pdf
(31 KB)
Witaminy w roślinach.pdf
(30 KB)
Zestaw zagadnień na egzamin z botaniki leśnej 2.doc
(26 KB)
Inne foldery tego chomika:
!dokumentacja systemu ISO
►WindowZ v2 2010
ARKUSZE EXCEL
artykuły z goffina
AutoMapa
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin