Gerard Van Den Aardweg - Homoseksualizm i nadzieja.pdf - Książki - piwowar3

GERARD VAN DEN AARDWEG

HOMOSEKSUALIZM I NADZIEJA

PSYCHOLOG OPOWIADA O LECZENIU I PRZEMIANIE

PRZEŁOŻYŁ.

MAREK SOB1ESZCZAŃSKI

PRZEDMOWĘ NAPISAŁ-

PAUL C. V1TZ

tytuł. ORGINAŁ.U

homosekuality AND hope

(A PSYCHOLOG1ST talks ABAUT treatment AND CHANGES)

PROJEKT OKŁADKI:

PAWEŁ. SARAMOWICZ

REDAKCJA TEKSTU l KOREKTA:

MAGDALENA SWAT

REDAKCJA TECHNICZNA l OPRACOWANIE GRAFICZNE:

JAN 21ELIŃSK1

ISBN 83-911097-0-4

stowarzyszenie kulturalne

„fronda"

UL. REYMONTA 30/61

01-642 warszawa

PRZEDMOWA

O żadnym aspekcie współczesnej rewolucji seksualnej nigdy nie mówiono więcej i

żaden nie przysporzył tyle cierpienia, co homoseksualizm. Byliśmy długo bom-

bardowani przez obie strony konfliktu: z jednej strony przez ekstremistyczny ruch

prohomoseksualny ze swoim wołaniem o pełną tolerancję i akceptację zjawiska;

druga ekstrema (dziś zazwyczaj podziemna) zmierza w kierunku całkowitego

odrzucenia problemu homoseksualizmu i przejawia niechęć do mierzenia się z nim

w jakiejkolwiek realnej formie.

Jednak najważniejszymi problemami związanymi z homoseksualizmem tak

naprawdę nikt się nie zajął. Chodzi o przyczyny i pochodzenie zjawiska oraz

kwestie możliwości zmian, tak zachowań, jak i orientacji homoseksualnej. Dziś, po

wielu latach dość ostrych kontrowersji, wiele wskazuje na to, że w końcu

zamierzamy zająć się tymi zasadniczymi pytaniami. Jest to częściowo wynikiem

zmiany atmosfery społecznej wokół problemu. Radykalny ruch homoseksualistów

z późnych lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych wyraźnie przystąpił już do

odwrotu. Niezaangażowana część społeczeństwa zdała sobie sprawę z istnienia

problemu homoseksualizmu i również zaczęła wycofywać się z postawy

najwyższej solidarności z ruchem, w dużym stopniu charakterystycznej dla reakcji

społeczeństwa w przeszłości. U samych homoseksualistów dały o sobie znać

wątpliwości, głębokie refleksje na temat ich sposobu życia. Kryzys wywołany

pojawieniem się AIDS wydobył na światło dzienne niektóre konsekwencje

całkowicie niepohamowanego i wojowniczego, „gejowskiego" stylu życia. Nie

tylko dla homoseksualistów AIDS jest przyczynkiem do szerszego uświadomienia

sobie faktu, że sposób życia homoseksualistów, niezależnie od wszelkich

konsekwencji w sensie medycznym, stal się dla wielu osób bardzo niszczący.

Krótko mówiąc, sądzę, że nadszedł czas, kiedy w obrębie kultur amerykańskiej i

zachodniej możliwa jest racjonalna, krytyczna, a zarazem współczująca refleksja na

temat homoseksualizmu; wydaje się zatem, że jest to najwłaściwszy moment, aby

książka Homoseksualizm i nadzieja Gerarda van den Aardvega została wydana.

Problem można streścić następująco: z jednej strony mamy wszelkie powody, aby

współczuć i interesować się homoseksualistami, aby uznać faktyczne

uwarunkowania ich sytuacji. Nie można ich ignorować, nie można im tak po prostu

kazać się zmienić. Przyjmujemy więc, że zjawisko homoseksualizmu to problem

uzasadniony i istotny. Z drugiej strony, na przestrzeni ostatnich kilku dziesięcioleci

przeprowadzono wiele badań, dotyczących źródeł homoseksualizmu. Niektóre z

nich dostarczają mocnych dowodów na to, że orientację homoseksualną można

zmienić i że bywały takie przypadki. Wczesne opracowania naukowe, wspierające

ten pogląd, były kiedyś stosunkowo dobrze znane i akceptowane. Jednak w wyniku

działań ruchów wojujących homoseksualistów, pogląd ten był w okresie ostatnich

dziesięciu -piętnastu lat odsuwany na margines i pozostał w psychologii na

drugorzędnej pozycji. Dr van den Aardweg pokazuje, że te badania wraz z

nowszymi przesłankami są szalenie istotne i domaga się, byśmy się nimi zajęli. To

jest, samo w sobie, doniosłe osiągnięcie. Oprócz tego, autor nie tylko uznaje

homoseksualizm za poważny problem, ale i opisuje sposób zajmowania się nim na

gruncie psychologicznym. Czyniąc to, dr van den Aardweg przedstawia

homoseksualizm w nowym kontekscie - kontekście nadziei na zmiany.

Dlaczego nadzieja miałaby być tak ważna? Przecież wielu homoseksualistów

zdaje się domagać pełnej akceptacji ich sposobu życia, jako równoprawnej

wrodzonej orientacji. Sądzę, że fakty przemawiają dobitnie: homoseksualiści to

ludzie często bardzo nieszczęśliwi z powodu swojego sposobu życia. Niemal

wszyscy, dowiadując się o swojej orientacji, przeżywają szok i depresję. Życie

homoseksualisty rodzi wielkie poczucie winy. Nie chodzi tu o winę w sensie

neurotycznym (choć jestem przekonany, że o to także), ale prawdziwą winę —

winę związaną z rozwiązłością seksualną, winę z powodu ciągłych kłamstw o

trwałym związku w miłości, który tymczasem wali się w ciągu tygodni, niekiedy w

ciągu dni lub godzin. To wielorakie poczucie winy i utracona ufność w szansę na

urzeczywistnienie heteroseksualnego modelu życia mają wielki wpływ na wielu

homoseksualistów. Oferowana nadzieja — to nadzieja na niosące ulgę uwolnienie

się od tych niezmiernie bolesnych modeli zachowań, myśli i uczuć. Teoretyczna

osnowa zmian pozwala również na znacznie bardziej racjonalne pojmowanie

problemu homoseksualizmu i sposobu zmagania się z nim. W ostatnich latach

dowiedzieliśmy się wiele o dotykających znaczną liczbę ludzi, dokuczliwych i

trudnych problemach psychicznych. Jesteśmy obecnie świadomi istnienia milionów

ludzi, którzy cierpią lub cierpieli z powodu alkoholizmu, nałogowego hazardu,

nadużywania narkotyków, zaburzeń maniakalno-depresyjnych, schizofrenii,

anoreksji, bulimii, lęków, depresji i fobii. Być może my wszyscy, do pewnego

stopnia i w pewnym okresie naszego życia, będziemy cierpieć wskutek któregoś z

tych problemów, tak samo, jak wszystkich nas kiedyś czekają kłopoty ze zdro-

wiem fizycznym. Co ważniejsze, przyzwyczailiśmy się do myślenia o zdrowieniu z

patologii psychicznych, tak jak z choroby fizycznej. Wszyscy znamy ludzi, którzy

radzą sobie ze schorzeniami serca i nadciśnieniem i takich, którzy latami cierpią na

raka. Wielu spośród nas ma styczność z osobami, które wyleczyły się z

alkoholizmu lub schorzeń psychicznych, jak na przykład poważna depresja, i są

silniejsze. A może nawet sami przezwyciężaliśmy podobne problemy. Dr van den

Aardweg pokazuje, że homoseksualizm jest jedną z możliwych patologii, na które

wszyscy jesteśmy narażeni. Ma swoje źródła w sposobie naszego wychowania i w

różnych doświadczeniach naszego późniejszego życia. Możemy go pojmować jako

patologię i wyleczyć się. Dr van den Aardweg wydobywa homoseksualizm ze

skrajnie irracjonalnych ram i umieszcza go w kontekście racjonalnym i

realistycznym. Inaczej mówiąc, homoseksualizm nie jest wyrokiem dożywocia w

określonym sposobie życia, który zawsze pozostawać będzie w konflikcie z życiem

heteroseksualnym i z podstawowymi instytucjonalnymi formami w naszym

społeczeństwie. Homoseksualiści nie są skazani na sposób życia, który

niesłychanie alienuje, oddziela i ogranicza. Kiedy tylko przyglądamy się

homoseksualizmowi i zaczynamy go pojmować jako zjawisko podobne do

wszelkich innych problemów psychicznych, z których można się wyleczyć, nasza

percepcja zmienia się w dwojaki sposób. Homoseksualistom daje się nadzieję na

zmianę, a równocześnie pojawia się rodzaj akceptacji homoseksualistów jako

części normalnej społeczności ludzkiej, narażonych na patologie, jak wszyscy

pozostali. Potwierdza się to szczególnie wtedy, kiedy patrzymy na homoseksualizm

jak na schorzenie, z którego można się wyleczyć i w trakcie procesu terapii, z

pomocą Bożą, stać się silniejszym człowiekiem, który z sukcesem podjął

wyzwanie. To właśnie należy podkreślać. Wiem o istnieniu w Nowym Jorku grupy

homoseksualistów pod nazwą „Courage" /Odwaga/. Członkowie tej grupy usilnie

starają się żyć po chrześcijańsku, zwłaszcza pod względem czystości seksualnej.

Nazwa grupy jest trafna, bo trzeba prawdziwej odwagi, aby naprawdę starać się żyć

w ten sposób. W trakcie procesu budowania chrześcijańskiej odpowiedzi na swoją

orientację homoseksualną, mężczyźni ci stają się również wzorcami siły i odwagi

dla wielu innych, włącznie z heteroseksualistami. W rzeczywistości bowiem, wielu

heteroseksualistów również cierpi z powodu szczególnego sposobu życia,

zwłaszcza że różne modele zachowań seksualnych, często spotykane wśród

heteroseksualistów, są obecnie przez wielu psychologów uznawane za nałogi, jak

na przykład rozwiązłość seksualna, nałogowa masturbacja i fetyszyzm seksualny.

Homoseksualiści, którzy potrafią wyzwolić się z więzów swojego schorzenia, dla

wielu innych staną się wzorem siły i spełnionych nadziei. W swojej pracy, van den

Aardweg koncentruje się na centralnym doświadczeniu w psychice

homoseksualisty, jakim jest rozczulanie (litowanie) się nad sobą samym. Ważne,

by zauważyć, że neurotyczne konsekwencje rozczulania się nad sobą w żadnym

wypadku nie ograniczają się do homoseksualizmu. Rozczulanie się nad sobą jest

dolegliwością, która paraliżuje wiele typów ludzkich. Jednym z zasadniczych

dokonań van den Aardwegajest opis siły napędowej tego zjawiska i pewne

procedury psychoterapeutyczne, za pomocą których można je ograniczyć. W tym

aspekcie jego praca jest cenna dla ludzi zainteresowanych sposobem, w jaki

rozczulanie się nad sobą wpływa również na życie heteroseksualistów.

Wykorzystanie przez dra van den Aardwega humoru, jako formy terapii w leczeniu

neurotycznego rozczulania się nad sobą, ma zastosowanie w odniesieniu do wielu

różnych typów ludzkich. Ktokolwiek cierpi z powodu tego problemu, jest

kandydatem do leczenia humorem. Sądzę, że w rzeczywistości humor jest bardzo

użytecznym narzędziem w psychoterapii, które zasługuje na to, by psychologowie

poświęcali mu znacznie więcej uwagi, niż miało to miejsce dotychczas.

Praca dra van den Aardwega dotyka ostatecznego, głównego pola zainteresowań

psychologii — wychowania dzieci, a w szczególności relacji między

wychowaniem dziecka a rozwojem moralnym i etycznym. Oczywiście, zaniedbanie

wytworzenia normalnej świadomości płci ma konsekwencje moralne i etyczne. Dr

van den Aardweg bardzo dogłębnie i zwięźle opisuje zespół postaw i wartości,

towarzyszący niewytworżeniu orientacji homoseksualnej u dziecka. Jego

interpretacja rozwoju orientacji homoseksualnej daje spojrzenie na psychologię

rozwoju osobowości, a szczególnie na charakter dziecka pod względem moralnym i

etycznym. Namawiam czytelników, zainteresowanych tym aspektem rozwoju

dziecka, do zwrócenia szczególnej uwagi na dowody przytaczane przez autora oraz

na tezę. Wreszcie, podejście dra van den Aardwegajest szczególnie znaczące dla

społeczności chrześcijańskiej. W swojej interpretacji homoseksualizmu i

stosowanych metodach klinicznych me stosuje on żadnych czysto chrześcijańskich

koncepcji ani teorii. Tym niemniej, jego książka stanowi znaczący wkład do

chrześcijańskiej odpowiedzi na homoseksualizm. Chrześcijański pastor, który miał

powody, by uważać, że postawy homoseksualnej nie można zmienić, stawał wobec

bardzo poważnego dylematu moralnego. Potrafił bowiem zaakceptować osobę, ale

skoro nie można było zmienić jej orientacji seksualnej, musiał również akceptować

zachowania homoseksualne. Aby to uczynić — pamiętając, że judaizm, którego tak

żarliwym przedstawicielem był Jezus, jednoznacznie potępiał homoseksualizm —

należało w tym przypadku odrzucić święte pisma i tradycję Kościoła, nie tylko z

ostatnich 2000 lat chrześcijaństwa, ale również z poprzednich 3000 lat historii

Żydów. Druga możliwość — odrzucenie homoseksualisty, stwierdzenie, że to, co

robi, jest złe, a jednocześnie niezaoferowanie żadnej pomocy — wydawała się pod

pewnymi względami równie nie do przyjęcia. Obydwa wyjścia zdawały się

niechrześcijańskie i można by sądzić, że żadnej innej ewentualności nie ma.

Wszyscy znamy słynną historię o Jezusie i cudzołożnicy, w której Jezus odmówił

potępienia grzesznej kobiety i znalazł mądry sposób na odprawienie tych, którzy

potępić ją chcieli. Ale gdy zostali sami, Jezus powiedział jednoznacznie: „Idź

i nie grzesz więcej". W niniejszej książce, a także w najnowszych pracach innych

psychologów, zarówno chrześcijańskich, jak i świeckich, którzy próbują zmierzyć

się z problemem homoseksualizmu, można znaleźć konkretne wskazówki. Tak oni,

jak i dr van den Aardweg, udzielają istotnych porad, w jaki sposób można pomóc

grzesznikowi, który naprawdę chce „iść i więcej nie grzeszyć".

Paul C. Vłtz

Gerard Van Den Aardweg - Homoseksualizm i nadzieja.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: