list_PRS_do_prowincjala2.pdf

CZĘŚĆ III

O prawidłowy przebieg

procesu kanonizacyjnego

Sł.B. Rozalii Celakówny

„Jam nie z soli, ani z roli,

ale z tego, co mnie boli, wyrosłem”

Stefan Czarniecki

ST RO N N I CT W O

PO LSK A RACJA ST AN U

30-419 Kraków, ul. Do Wilgi 23

Kraków, dnia 23 listopada 2008 r.

Jego Eminencja

Ksiądz Kardynał Stanisław Dziwisz

Metropolita Krakowski

ul. Franciszkańska 3, 31-004 Kraków

Najdostojniejszy Księże Kardynale!

Środowiska patriotyczne i osoby obecne na spotkaniu zorganizowanym przez Stronnictwo Polska Ra-

cja Stanu w dniu 11.11.2008 r. w Krakowie, po dziękczynnej Mszy świętej na Wawelu za dar odzyskania

niepodległości przez naszą Ojczyznę, przekazują Księdzu Kardynałowi wyrazy zatroskania, a zarazem

zaniepokojenia o dalszy los Narodu i Kościoła katolickiego w Polsce.

Dziękujemy Bogu i Księdzu Kardynałowi za zakończenie procesu beatyikacyjnego na szczeblu die-

cezjalnym S.B. Rozalii Celakówny w dniu 17.04.2007 r., ponieważ fakt ten uznaliśmy za bardzo ważny

etap w ratowaniu naszej Ojczyzny. Także przekazanie przez Księdza Kardynała Biura Postulacji Księżom

Jezuitom przyjęliśmy z ufnością, gdyż wierzyliśmy, że sprawy związane z dalszym procesem S.B. Rozalii

Celakówny w Rzymie będą przebiegać sprawnie, a nawet nabiorą pewnej dynamiki, co przyśpieszy ogól-

nonarodową Intronizację Jezusa Króla Polski. Te działania obudziły powszechną nadzieję, gdyż procesem

S.B. Rozalii jest zainteresowanych wiele osób i środowisk w całej Polsce, czego dają wyraz przez ma-

sowe podejmowanie różnych wspólnotowych i indywidualnych modlitw, czuwań, akcji manifestujących

poparcie dla tego dzieła i przez szeroką działalność edytorską. Warto tu też przypomnieć, że tysiące osób

złożyło się na fundację sarkofagu S.B. Rozalii Celakówny, który na początku tego roku został umieszczony

w Bazylice Serca Jezusa w Krakowie. Wcześniej, tuż po otwarciu procesu S.B. Rozalii wierni ufundowali

jako votum złotą koronę z przeznaczeniem dla Jezusa Króla, a oiarowaną Mu w Bazylice Serca Jezusa

w Krakowie w dniu 23 listopada 1996 r.

Tymczasem obserwujemy, że obecnie wszystkie poczynania w sprawie procesu zostały spowolnione

i jakby celowo zmierzały do jego unicestwienia. W kwietniu 2009 roku miną już dwa lata od zakończenia

SAMORZĄDNA POLSKA

poseł Artur Górski wygłasza oświadczenie

procesu S.B. Rozalii na szczeblu diecezjalnym, a nikt nie potrai odpowiedzieć nam na pytanie, kto obecnie

pełni funkcję postulatora w procesie rzymskim. Nikt też nie chce udzielić nam odpowiedzi, dlaczego usta-

wiony w Bazylice Serca Jezusa przy ul. Kopernika w Krakowie sarkofag S.B. Rozalii stoi pusty. Podobno

Ksiądz Kardynał zabronił dokonania ekshumacji S.B. Rozalii i przeniesienia jej relikwii do tego sarkofagu.

Natomiast Księża Jezuici, którym Ksiądz Kardynał zlecił dalszą troskę o proces, stawiając przed pustym

sarkofagiem klęcznik z modlitwą o beatyikację S.B. Rozalii Celakówny, skarbonę i kwiaty, stwarzają po-

zory jakoby relikwie były umieszczone w sarkofagu. Nieświadomi tego wierni, przychodząc do Bazyliki,

modlą się przed pustym sarkofagiem S.B. Rozalii Celakówny. Cała ta sprawa ma posmak żenującej afery.

Brak postulatora w procesie, jak i nieprzeniesienie szczątków doczesnych S.B. Rozalii z Cmentarza Ra-

kowickiego do sarkofagu w Bazylice Serca Jezusa uważamy za dążenie do unicestwienia całego procesu,

a w następstwie do usunięcia sarkofagu S.B. Rozalii z Bazyliki.

Przyczyny tych działań upatrujemy w fakcie, że w Polsce coraz bardziej jest nagłaśniane i znane prze-

słanie przekazane S.B. Rozalii Celakównie przez Pana Jezusa, iż Polska nie zginie, jeżeli Naród reprezento-

wany przez władzę świecką i duchowną dokona aktu Jego Intronizacji, tj. uroczyście uzna Jezusa za swego

Króla – Króla Polski, do czego nie chcą dopuścić przede wszystkim księża! Po owocach dotychczasowych

działań okazuje się, że największymi przeciwnikami Intronizacji w Polsce są właśnie władze duchowne.

Księże Kardynale! Procesy intronizacyjne toczą się w całej Polsce i w całym Narodzie. Sprzeciw władz

kościelnych wobec Intronizacji może ten proces opóźnić, ale nie jest w stanie go zatrzymać. Niemniej jed-

nak jest rzeczą bardzo bolesną, że władze kościelne nie chcą, aby Naród Polski ogłosił Jezusa swym Kró-

lem. Czy władze kościelne nie chcą ratować Polski przed zniszczeniem? Wszyscy widzimy, jakie kryzysy

wywoływane są na świecie i w Polsce we wszystkich dziedzinach życia. Przyczyną tych kryzysów jest upa-

dek moralności i rugowanie Boga z życia publicznego. Bolesnym faktem jest wspieranie tych działań przez

cześć Episkopatu, przez promowanie liberalnej wizji świata, relatywizmu wartości i pluralizmu religijnego,

co może spowodować moralny upadek naszego Narodu. Bo czymże jest sprzeciwianie się intronizacji –

czyli ponownemu uznaniu przez jednostki i narody właściwego źródła norm i wartości, którym jest Jezus

Chrystus – jeśli nie popieraniem demoralizacji? Ogromnie poruszeni i zasmuceni tymi faktami, prosimy

Księdza Kardynała o udzielenie odpowiedzi wiernym na następujące pytania:

1. Czy jest ustanowiony w procesie S.B. Rozalii Celakówny postulator i kto nim jest?

2. Kiedy będzie przeprowadzona ekshumacja S.B. Rozalii Celakówny i przeniesienie jej szczątków do-

czesnych do sarkofagu w Bazylice Serca Jezusa?

3. Dlaczego ufundowane przez wiernych votum – złota korona dla Jezusa Króla – w Bazylice Księży

Jezuitów spoczywa u Jego stóp, chociaż w chwili oiarowania umieszczona została na Jego Świętej

Głowie?

Wierzymy, że Ksiądz Kardynał udzieli szczerej odpowiedzi na te pytania, by położyć kres

różnym domysłom.

Za przyczyną S.B. Rozalii Celakówny całemu Episkopatowi, a w szczególności Księdzu Kardynałowi

niech błogosławi Jezus Król Polski.

Króluj nam, Chryste!

W imieniu Stronnictwa Polska Racja Stanu

Z-ca Prezesa Zarządu

Prezes Zarządu

Prof. dr hab. Stanisław Kasprzyk

Mgr Józef Kurecki

BIULETYN NR 7 • STYCZEŃ 2009

Kraków, dnia 23 listopada 2008 r.

Przewielebny Ojciec Prowincjał

Towarzystwa Jezusowego

Mały Rynek 8, Kraków

Czcigodny Ojcze Prowincjale!

Osoby obecne na spotkaniu patriotycznym zorganizowanym przez Stronnictwo Polska Racja Stanu w Kra-

kowie w dniu 11.11.2008 r., zatroskane o losy Kościoła i Polski przekazują Ojcu Prowincjałowi kilka pytań

i wątpliwości dotyczących nurtujących ich problemów.

Uczestnicy spotkania wyrażają swoją wdzięczność Bogu, że zakończony został na szczeblu diecezjalnym

przez Księdza Kardynała Stanisława Dziwisza proces beatyikacyjny S.B. Rozalii Celakówny, której Pan Jezus

przekazał przesłanie dotyczące ratunku dla Polski: „Polska nie zginie, jeżeli przyjmie Mnie za swego Króla

i podporządkuje się moim prawom”. A zatem Intronizacja Jezusa na Króla Polski jest tym głównym warunkiem

naszego narodowego ocalenia.

Uczestnicy spotkania wyrażają wdzięczność Księżom Jezuitom za to, że ufundowany przez wiernych sarkofag

S.B. Rozalii został zamontowany w Bazylice Serca Jezusa przy ul. Kopernika w Krakowie w styczniu 2008 r.

Natomiast wielkim smutkiem napawa nas fakt, że do tej pory nie przeniesiono doczesnych szczątków S.B. Rozalii

z Cmentarza Rakowickiego do zmontowanego sarkofagu w Bazylice i nadal nie jest znany termin ekshumacji.

Ponadto uważamy, że wielkim niedopatrzeniem Ojca Prowincjała, bądź jego celowym działaniem, jest fakt

nie wyznaczenia postulatora w procesie rzymskim, nad którym opiekę Ks. Kardynał Stanisław Dziwisz powie-

rzył Księżom Jezuitom w dniu 17.04.2007 r., na co Wielebny Ojciec Prowincjał musiał wyrazić zgodę.

Niektórzy wierni w związku z tym spekulują, że to działanie ma na celu, by nie dopuścić do realizacji misji

S.B. Rozalii Celakówny, polegającej na Intronizacji Jezusa na Króla Polski – jak wiemy, winny jej dokonać

wraz z narodem władze świeckie i duchowne. Chcemy zapytać Ojca Prowincjała, czy z tego względu nie usta-

nowiono do tej pory postulatora w procesie i nie dokonano ekshumacji?

Inni wierni przewidują jeszcze bardziej czarny scenariusz, iż władze duchowne chcą całkowicie „zamrozić” proces

S.B. Rozalii Celakówny w Rzymie, a potem ten fakt wykorzystać do usunięcia jej sarkofagu z Bazyliki.

Te wszystkie przewidywania jakby potwierdza prowadzona przez Księży Jezuitów agitacja podczas kazań

na nabożeństwach związanych z S.B. Rozalią, a także wydawane przez nich broszury, informatory i publikacje

pełne teologicznych sprzeczności. Szerzona przez Zakon Jezuitów dezinformacja, jakoby misja Rozalii doty-

czyła kultu Serca Jezusa, ma na celu, jak sądzimy, niedopuszczenie do uznania przez Naród Osoby Pana Jezusa

Królem Polski, a następnie do uznania Go swym Królem przez inne narody.

Wezwanie do Intronizacji Osoby Jezusa Króla jest groźne dla ludzi związanych z organizacjami, których sym-

bolem jest „cyrkiel i kielnia”, bo nie od dziś światowa masoneria usiłuje w miejsce Boga zapanować nad ludzko-

ścią. Niestety ludzie ci znajdują się we władzach świeckich i, o zgrozo, we władzach duchownych. To dzięki ich

działalności marginalizowana jest misja S.B. Rozalii, a tytuł Jezus Król Polski jest na indeksie.

Katolicy i Polacy wiedzą, że Polska może być wolna i suwerenna tylko wtedy, jeżeli Pana Jezusa przyjmie

za swego Króla i rządzić się będzie w oparciu o prawa Boże. Obecnie panujące kryzysy moralne, inansowe,

gospodarcze na świecie i w Polsce są wynikiem odrzucenia praw Bożych i negacji prawowitej władzy Boga

nad narodami. Poszczególni ludzie, grupy i organizacje walczący z Bogiem zapomnieli, kto jest Stwórcą świa-

ta. Swoimi działaniami doprowadzają świat do upadku, w sposób bezczelny oszukując społeczeństwo hasłami

głoszącymi demokrację i wolność, czyli niezależność od Boga. Bardzo bolesny dla katolików jest współudział

w tej destrukcji osób duchownych znajdujących się w różnych strukturach kościelnych, poczynając od zakon-

nych aż po najwyższe gremia Episkopatu. Ze zgrozą obserwujemy poszczególnych duchownych, którzy bez

skrupułów biorą udział w popieraniu i szerzeniu tych wszystkich kłamstw, uwiarygodniając je piastowanymi

urzędami w Kościele.

Czcigodny Ojcze Prowincjale! Wierni odwiedzający Bazylikę Serca Jezusa przy ul. Kopernika w Krakowie

ze zdumieniem patrzą na pusty sarkofag S.B. Rozalii oraz na złotą koronę ufundowaną jako votum z okazji roz-

poczęcia procesu beatyikacyjnego Rozalii, położoną u stóp igury Pana Jezusa, a nie na Jego Świętej Głowie.

Wszyscy bywalcy Bazyliki zastanawiają się, dlaczego Księża Jezuici, zdejmując Panu Jezusowi koronę z Gło-

wy, dokonali tym samym Jego detronizacji. Przecież Księża Jezuici mają być Rycerzami Jezusa Króla. Czyżby

Rycerze Jezusa Króla uważali, że od Niego ważniejsi są prominenci Unii Europejskiej, liberałowie i Żydzi, dla

których Jezus Król jest zgorszeniem?

SAMORZĄDNA POLSKA

Ufamy, że Ojciec Prowincjał, dany zakonowi na trudne czasy, powstrzyma te tendencje, stojące w oczy-

wistej sprzeczności z Ewangelią. Wierzymy, że Ojciec Prowincjał zapozna się z przedstawionymi przez nas

problemami i zajmie stanowisko w tej sprawie. Oczekujemy przy tym, że zechce Ojciec wyjaśnić wiernym,

fundatorom sarkofagu i votum, dlaczego w ogóle doszło do tej nieszczęśliwej sytuacji i w jaki sposób zamierza

ją naprawić.

Za przyczyną S.B. Rozalii prosimy dla Ojca i Jego Zakonu o potrzebne łaski i błogosławieństwo Jezusa

Króla Polski.

Króluj nam, Chryste! W imieniu Stronnictwa Polska Racja Stanu

Z-ca Prezesa Zarządu

Prezes Zarządu

Prof. dr hab. Stanisław Kasprzyk

Mgr Józef Kurecki

KURIA METROPOLITALNA

Kraków, 3 grudnia2008 r.

R efeRat ds . kanonizacyjnych

31-004 Kraków, ul. Franciszkańska 3

tel. 0 12/ 429-47-49; fax 429-46-17

Stronnictwo Polska Racja Stanu

ul. Dowilgi 23 30-419 Kraków

Z polecenia Księdza Kardynała Stanisława Dziwisza, Arcybiskupa Metropolity Krakowskiego,

uprzejmie udzielam odpowiedzi na postawione pytania:

Ad. 1. Powodem sprawy kanonizacyjnej S.B. Rozalii Celak, za zgodą Kongregacji Spraw Kanoni-

zacyjnych w Rzymie jest Prowincja Południowa Towarzystwa Jezusowego w Krakowie.

Każdy zakon ma swojego Generalnego Postulatora, który prowadzi sprawy kanonizacyjne swego

zakonu w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.

Urząd Postulatora Generalnego Towarzystwa Jezusowego pełni o. Anton Witwer.

Ad. 2. Przepisy dotyczące przeniesienia doczesnych szczątków Sług Bożych są następujące - postu-

lator sprawy zwraca się do biskupa miejsca, gdzie spoczywają doczesne szczątki o wyrażenie zgody na

ich przeniesienie. Następnie tenże postulator prosi Kongregację o wyrażenie zgody na przeniesienie do-

czesnych szczątków podając racje, które uzasadniają taki akt. Jeśli racje są wystarczające Kongregacja

Spraw Kanonizacyjnych wydaje zgodę na przeniesienie doczesnych szczątków dołączając instrukcję,

w jaki sposób należy to przeprowadzić. Po otrzymaniu zgody i instrukcji biskup miejsca powołuje Ko-

misję, która dokonuje rekognicji i translacji doczesnych szczątków, zachowując przepisy prawa cywil-

nego. Po wykonaniu zadania biskup zdaje relację do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie.

Ad. 3. Inicjatywa złożenia wotum w postaci złotej korony nie była uzgodniona z władzami Zako-

nu. Jako wotum korona spoczywa u stóp igury Pana Jezusa. W kwestii intronizacji kompetentnym do

udzielenia odpowiedzi jest Zespół Konferencji Episkopatu Polski ds. społecznych aspektów Introni-

zacji Chrystusa Króla, któremu przewodniczy Ksiądz Arcybiskup Marian Gołębiewski, Metropolita

Wrocławski.

Łącząc wyrazy należnego uszanowania

z chrześcijańskim pozdrowieniem Szczęść Boże

ks. dr Andrzej Scąber

referent ds. kanonizacyjnych

Archidiecezji Krakowskiej

BIULETYN NR 7 • STYCZEŃ 2009

„Jam nie z soli, ani z roli,

ale z tego, co mnie boli, wyrosłem”

Stefan Czarniecki

ST RO N N I CT W O

PO LSK A RACJA ST AN U

30-419 Kraków, ul. Do Wilgi 23

Kraków, dnia 22 grudnia 2008 r.

Jego Eminencja Ksiądz Kardynał Stanisław Dziwisz, Metropolita Krakowski

ul. Franciszkańska 3, 31-004 Kraków

Najdostojniejszy Księże Kardynale!

Składamy niniejszym stanowczy protest, ponieważ odpowiedzi udzielone nam w imieniu Księdza Kardynała

przez Referenta ds. kanonizacyjnych Archidiecezji Krakowskiej, ks. A. Scąbra, nie korespondują z postawiony-

mi przez nas pytaniami w liście z dnia 23 listopada 2008 r. Są one typową manipulacją, mającą stworzyć pozory

udzielenia odpowiedzi.

1. W miejsce należnej, rzeczowej odpowiedzi na pytanie: Czy jest ustanowiony w procesie S.B. Rozalii

Celakówny postulator i kto nim jest? – ks. A. Scąber wyjaśnia nam w jaki sposób jest zorganizowana zakonna

generalna postulacja i kto nią kieruje. Oszustwo tak sformułowanej odpowiedzi polega na tym, że sugeruje

jakoby rola powoda była tożsama z rolą postulatora. Tymczasem chodzi o dwie różne sprawy, które mogą się

z sobą wiązać, ale nie muszą.

Powód według prawa procesowego nie jest tożsamy z postulatorem, ale może zaproponować kandydata do

tej funkcji. W tym wypadku mianowany przez Księdza Kardynała powód w procesie S.B. Rozalii Celakówny

– Prowincja Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego z siedzibą w Krakowie – powinien przedstawić Księ-

dzu Kardynałowi do mianowania swego kandydata na postulatora. Mógłby nim być sam Postulator Generalny

Towarzystwa Jezusowego, o. Anton Witwer, „który z urzędu prowadzi sprawy kanonizacyjne swego zakonu

w Kongregacji ds. Kanonizacyjnych”; tzn. dotyczące jezuitów – kandydatów na ołtarze. Jednakże sprawa procesu

kanonizacyjnego S.B. Rozalii Celakówny nie dotyczy jezuity i nie jest sprawą jego zakonu , bo mimo tego, że

Prowincja Polski Południowej jest mianowanym przez Księdza Kardynała Stanisława Dziwisza powodem w tej

sprawie, to nadal sprawa ta jest sprawą Kurii Krakowskiej, na czele której stoi Ksiądz Kardynał. Tak więc Postula-

tor Generalny Towarzystwa Jezusowego, o. Anton Witwer, nie jest zobowiązany z urzędu tą sprawą się zająć.

Reasumując: Z pokrętnie udzielonej nam odpowiedzi wynika, że nikt się tą sprawą do tej chwili nie zajął, co

potwierdza nasze obawy o próbę zahamowania przez Księdza Kardynała tego procesu. W tej sytuacji jest rzeczą

bardzo prawdopodobną, że akta procesowe S.B. Rozalii Celakówny po zamknięciu jej procesu na terenie Archi-

diecezji Krakowskiej zamiast traić do Kongregacji ds. Kanonizacyjnych traiły do lamusa Jezuickiej Kurii Gene-

ralnej w Rzymie i nikt się nimi nie interesuje. Jeśli się mylimy, to prosimy o rzetelne informacje w tej sprawie.

2. Odpowiedź na nasze drugie pytanie: Kiedy będzie przeprowadzona ekshumacja S.B. Rozalii Celakówny

i przeniesienie jej szczątków doczesnych do sarkofagu w Bazylice Serca Jezusa? – jest podobnie zredagowana

do poprzedniej. W miejsce rzeczowej odpowiedzi został przytoczony przepis z podręcznika procesowego doty-

czący ekshumacji w ogóle. Widać z tego, że nasz respondent nie cofnie się przed żadnym matactwem.

3. Udzielona nam odpowiedź na ostatnie pytanie: Dlaczego ufundowane przez wiernych votum – złota koro-

na dla Jezusa Króla – w Bazylice Księży Jezuitów spoczywa u Jego stóp, chociaż w chwili oiarowania umiesz-

czona została na Jego Świętej Głowie? – w pełni uwidacznia tą postawę, gdyż zawiera ewidentne kłamstwo,

że „inicjatywa złożenia wotum w postaci złotej korony nie była uzgodniona z władzami Zakonu”. Odsyłamy

ks. A. Scąbra do Posłańca Serca Jezusowego nr 1/1997 (s. 3-6) i prosimy, by zastanowił się, czy kapłaństwo nie

zobowiązuje do głoszenia prawdy?

Króluj nam, Chryste! W imieniu Stronnictwa Polska Racja Stanu

Z-ca Prezesa Zarządu

Prezes Zarządu

Prof. dr hab. Stanisław Kasprzyk

Mgr Józef Kurecki

SAMORZĄDNA POLSKA

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: