Przyczyny powodujące powstawanie wad wymowy, a więc zaburzeń artykulacji:
1) Zmiany anatomiczne aparatu artykulacyjnego, a wśród nich:
- nieprawidłowa budowa języka – język zbyt długi, za krótki, za gruby,
- krótkie wędzidełko podjęzykowe;
- nieprawidłowa budowa podniebienia – zbyt mocno wysklepione
- podniebienie twarde, tzw. gotyckie, rozszczepy podniebienia;
- zniekształcenia zgryzu – zgryz otwarty, przodozgryz, tyłozgryz, anomalie
- zmiany trwałe lub przejściowe, np. w czasie wymiany uzębienia;
- przerost trzeciego migdałka, polipy;
- skrzywienie przegrody nosowej, przerost śluzówki nosa
2) Nieprawidłowe funkcjonowanie narządów mowy:
- niska sprawność języka i warg;
- zakłócona praca mięśni napinających i przywodzących wiązadła
- głosowe;
- trudności w koordynacji pracy wiązadeł głosowych z artykulacją nasady
- nieprawidłowa praca zwierającego pierścienia gardłowego;
- brak pionizacji język – prowadzi do infantylnego połykania (typu
- niemowlęcego) i w efekcie do wsuwania języka między zęby.
3) Nieprawidłowa budowa i funkcjonowanie narządu słuchu:
- zaburzenia analizy i syntezy słuchowej;
- wybiórcze upośledzenie słuchu;
- obniżenie słyszalności – niedosłuch, głuchota, zaburzenia słuchu
fonemowego (fonematycznego).
4) Niesprzyjające warunki do wykształcenia się mowy związane z czynnikami społecznymi – uwarunkowania środowiskowe:
-- nieprawidłowe wzorce wymowy;
-- atmosfera w domu;
-- styl wychowania;
-- postawy rodziców.
5) Uszkodzenie ośrodków i grup nerwowych unerwiających narządy mowne (dyslalia centralna, anartia, dysartia);
6) Nieprawidłowe funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego (dyslalia ośrodkowa);
Natalka235