Program z arteterapii.doc

(51 KB) Pobierz
PROGRAM Z ARTETERAPII

PROGRAM Z ARTETERAPII

 

              Termin arteterapia odnosi się do wykorzystania sztuki w celach diagnostycznych i terapeutycznych. Dotyczy ona tworzenia, jak również korzystania z istniejących działań twórczych. Metodę te może stosować każdy bez względu na wiek, poziom wykształcenia, zdolności i stan zdrowia. Arteterapia pomaga zapobiegać pogłębianiu się stanów chorobowych, wpływa na rozwój zdolności, które maja urzeczywistnić pragnienia i zamierzenia dziecka. Pomaga uzewnętrznić emocje, myśli, pragnienia, spojrzeć na nie z bliska oraz pomóc w dostrzeżeniu ich przez innych – wychowawców i rodziców.

 

CEL GŁÓWNY:

Zajęcia mają na celu rozładowywanie trudnych emocji u dzieci z zaburzeniami psychoruchowymi, zaburzeniami w zachowaniu, a także wyzwalanie pozytywnych emocji, umożliwiających optymalne wykorzystanie możliwości rozwojowych dzieci.

 

CELE ETAPOWE:

1.      Zapoznanie z nowym materiałem plastycznym.

2.      Doskonalenie sprawności manualnej.

3.      Rozwijanie sfery sensorycznej.

4.      Rozwijanie zainteresowań i uzdolnień plastycznych.

5.      Kształtowanie wyobraźni i inwencji twórczej.

6.      Kształtowanie samodzielności i konsekwencji w działaniu.

7.      Uczenie się wyrażania trudnych emocji w sposób społecznie akceptowany.

8.      Podnoszenie poziomu akceptacji siebie i innych.

9.      Stwarzanie możliwości wypowiadania siebie poprzez wytwory artystyczne.

10.  Rozbudzanie komunikacji werbalnej i niewerbalnej.

11.  Stwarzanie możliwości porozumiewania się.

12.  Uczenie się spędzania wolnego czasu w sposób twórczy.

 

ORGANIZACJA ZAJĘĆ:

Zajęcia będą się odbywały w ramach pracowni z arteterapii, z częstotliwością jeden raz w tygodniu. Będą w nich uczestniczyły dzieci ze szkoły podstawowej w zbliżonym do siebie wieku. Grupa będzie liczyła od 4 do 8 dzieci ze stwierdzonymi zaburzeniami w rozwoju psychoruchowym i emocjonalnym. Każde zajęcia będą rozpoczynały się i kończyły zabawą integracyjną. Formy i metody pracy będą dostosowane do indywidualnych potrzeb i możliwości dzieci. Udział w zajęciach będzie opierał się na dobrowolności i spontaniczności. Zasadą zajęć będzie nadanie większego znaczenia doznaniom dzieci podczas samego procesu „tworzenia”, niż jego wytworom. Podczas terapii będą stosowane różnorodne środki i narzędzia oddziaływań: glina, woda, materiały przetwarzalne (masa solna, masa papierowa, plastelina, itp.), farby, muzyka, światło.

W celu osiągnięcia założonych efektów zajęcia będą prowadzone w sposób systematyczny i ciągły.

 

SPODZIEWANE EFEKTY:

Dziecko:

1.      Zna różne materiały plastyczne i potrafi je wykorzystać w sposób twórczy.

2.      Posiada umiejętności plastyczne.

3.      Rozwija wrażliwość estetyczną.

4.      Jest samodzielne działaniu.

5.      Wyraża swoje myśli, emocje, przeżycia w sposób społecznie akceptowany.

6.      Nabywa większej pewności siebie.

7.      Posiada większy zakres możliwości komunikacyjnych.

8.      Posiada umiejętności twórczego spędzania wolnego czasu.

 

CELE OPERACYJNE

Uczeń:

TEMATYKA ZAJĘĆ

FORMY PRACY I POMOCE DYDAKTYCZNE

-          poznaje nowy materiał plastyczny,

-          rozwija sprawność manualną,

-          rozwija wyobraźnię,

-          odreagowuje napięcia, wycisza się

Dowolne zabawy z gliną: ugniatanie, mieszanie, uklepywanie, oblepianie, napełnianie pojemników.

Swobodna zabawa z glina i wodą.

Zajęcia w kręgu, na podłodze, z wykorzystaniem misy.

Inspirowanie zabawy przez prowadzących zajęcia.

Wykorzystanie muzyki relaksacyjnej.

Pomoce: misa, woda, plastikowe kubeczki i łyżki, kaseta z muzyką relaksacyjną.

-          rozwija koordynację wzrokowo-ruchową,

-          potrafi ulepić kulkę, wałek, itp.

-          umie posługiwać się nożykiem i wałkiem

-          rozwija słownictwo

-          pokonuje lęk związany z wejściem w nową grupę

-          rozwija umiejętność naśladowania czynności

Krojenie gliny nożykiem.

Lepienie prostych form: kulki, wałki, itp.

Nadawanie glinie odpowiednich kształtów za pomocą dłoni i wałka.

 

 

Zajęcia przy stole, w formie zindywidualizowanej.

Naśladowanie czynności terapeuty.

Pomoce: nożyki, wałki, butelki plastikowe, ściereczki.

-          potrafi łączyć tworzywa plastyczne z innymi materiałami

-          umie zaplanować kompozycję

-          zna nazwy wykorzystywanych surowców

-          pobudza własną fantazję

-          odkrywa własne możliwości twórcze

Tworzenie form z wykorzystaniem surowców naturalnych:

-          obrazki tematyczne, okolicznościowe

-          liście,

-          drzewa,

-          proste formy dekoracyjne

Praca w formie zindywidualizowanej.

Samodzielne tworzenie kształtów według wybranych wzorów.

Wciskanie w masę żołędzi, kasztanów, jarzębiny, itp.

Wycinanie nożykami kształtów liści.

Łączenie elementów z gliny.

Odciskanie w glinie wzorów za pomocą różnorodnych materiałów, np. koronki, liście.

-          potrafi wyciskać kształty za pomocą foremek

-          wykonuje przedmioty użyteczne

-          zna technikę łączenia elementów z gliny

-          ozdabia wytwory za pomocą technik malarskich

-          nabywa poczucia estetyki

-          potrafi wyrazić własne przeżycia

Tworzenie form przestrzennych, łączenie technik plastycznych.

Zajęcia zindywidualizowane.

Wykonywanie ozdób na choinkę z gliny: wyciskanie z foremek, malowanie farbami.

Wykonywanie przedmiotów użytkowych.

Pomoce: wałki, ściereczki, foremki, farby, pędzle, kubeczki.

-          odróżnia wytwory sztuki ceramicznej od innych

-          rozwija zainteresowanie sztuką

-          rozwija wyobraźnię plastyczną

-          posiada wrażliwość na piękno sztuki

-          nabywa większej pewności siebie

-          jest otwarty na innych

Oglądanie wytworów sztuki ceramicznej.

Zapoznanie z procesem powstawania wytworów ceramicznych.

Wycieczka do muzeum oraz do pracowni ceramicznej.

Obserwacja kolejnych etapów powstawania wytworów ceramicznych.

-          umie modelować kształty z gliny

-          potrafi oblepić gliną określone przedmioty

-          ozdabia wytwory według własnego projektu

-          wyciska wzory w glinie

-          samodzielnie maluje wykonane wytwory

-          poznaje własne możliwości

-          jest cierpliwy i konsekwentny w wykonywaniu prac

Tworzenie wytworów użytecznych np. doniczki, wazoniki, podstawki.

Praca zindywidualizowana.

Łączenie elementów z gliny.

Oblepianie gliną przedmiotów o różnych kształtach.

Ozdabianie wytworów za pomocą różnych materiałów oraz innych technik plastycznych.

Pomoce: butelki, słoiki, materiały ozdobne, farby, koronki, wałki.

-          poznaje nowe tworzywa: drewno, piórka, papier, wiklina, itp.

-          łączy glinę z surowcami ekologicznymi

-          samodzielnie decyduje o doborze kształtów

-          potrafi zaprojektować obraz

-          nazywa swoje wytwory

-          rozwija wyobraźnię

Tworzenie form z wykorzystaniem surowców ekologicznych:

-          ozdoby świąteczne

-          obrazki tematyczne

-          elementy dekoracyjne

Praca zindywidualizowana.

Łączenie gliny z wybranymi materiałami.

Nadawanie glinie określonych kształtów za pomocą wałeczków i nożyków.

Odciskanie w glinie wybranych przez siebie wzorów.

Modelowanie w glinie zaprojektowanych przez siebie form.

Ozdabianie wytworów zgodnie z własną inwencją.

Pomoce: surowce ekologiczne, foremki, farby, koronki, wałki, nożyki, klej.

-          rozwija wrażliwość na potrzeby innych

-          zna różne materiały zdobnicze

-          utrwala technikę łączenia elementów z gliny

-          projektuje upominki dla swoich bliskich

-          dba o estetykę wykonywanych prac

-          potrafi wyrazić emocje związane z bliskimi osobami

Wytwory okolicznościowe:

-          kwiaty

-          ramki

-          upominki

Praca w formie indywidualnej.

Modelowanie w glinie określonych form.

Wyciskanie za pomocą foremek wybranych kształtów.

Łączenie wykonanych elementów.

Odciskanie wzorów na wytworach.

Dobieranie techniki do wykonania zaprojektowanych przez siebie upominków.

Pakowanie upominków.

Pomoce: foremki, wałeczki, nożyki, koronki, materiały zdobnicze, farby.

 

Bibliografia:

1.      Piszczek M. „Terapia zabawą – terapia przez sztukę”, MEN, Warszawa 1997

2.      Jąder M. „Techniki plastyczne rozwijające wyobraźnię” Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków 2005

3.      Konieczna E. „Arteterapia w teorii i praktyce”, Kraków 2003

Opracowanie: Krystyna Knap, Teresa Lalik

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin