1987-Kula.pdf

MICHAEL CRICHTON

K ULA

P RZEŁO ś YŁ M AREK M ASTALERZ

Dla Lynn Nesbit

Gdy naukowiec rozwa Ŝ a jaki ś problem,

w ogóle nie bierze pod uwag ę niemo Ŝ liwego.

LOUISI KAHN

Nie mo Ŝ na oszuka ć natury.

RICHARD FEYNMAN

Podczas przygotowania tej ksi ąŜ ki pomoc i zach ę t ę okazali mi Caroline Conley, Kurt

Wlladsen, Lisa Plonsker, Valery Pine, Anne- Marie Martin, John Deubert, Lynn Nesbit i Bob

Gottlieb.

Wszystkim im jestem wdzi ę czny.

Powierzchnia

NA ZACHÓD OD TONGA

Przez długi czas horyzont stanowiła monotonna płaska linia oddzielaj ą ca Ocean Spokojny

od nieba. Helikopter marynarki wojennej leciał tu Ŝ ponad szczytami fal. Mimo dudnienia wirników

Norman Johnson zapadł w sen. Był znu Ŝ ony; na pokładach rozmaitych wojskowych maszyn

sp ę dził ju Ŝ ponad czterna ś cie godzin. Nie było to co ś , do czego byłby przyzwyczajony

pi ęć dziesi ę ciotrzyletni profesor psychologii.

Nie miał poj ę cia, jak długo spał. Kiedy si ę przebudził, stwierdził, Ŝ e horyzont wci ąŜ jest

płaski, lecz przed nimi rozpo ś cieraj ą si ę białe półkola koralowych atolów.

- Gdzie jeste ś my? -zapytał przez interkom.

- To wyspy Ninihina i Tafahi - powiedział pilot - Formalnie rzecz bior ą c, przynale Ŝą do

archipelagu Tonga; nie s ą zamieszkane.Dobrze si ę panu spało?

- Nie ź le. - Norman spojrzał na przepływaj ą ce w dole wysepki: krzywizny białego piasku,

poro ś ni ę te nielicznymi palmami, które szybko znikn ę ły mu z oczu. Ponownie roztoczył si ę przed

nimi płaski ocean.

- Sk ą d pana ś ci ą gn ę li? - zapytał pilot.

- Z San Diego - odparł Norman. - Wyleciałem wczoraj.

- Wi ę c dotarł tu pan przez Honolulu- Guam- Pago?

- Zgadza si ę .

- Spory kawałek drogi - rzekł pilot - Czym si ę pan wła ś ciwie zajmuje?

- Jestem psychologiem- powiedział Norman.

- Ś wiroznawca, co? - Pilot u ś miechn ą ł si ę . - No có Ŝ , wygl ą da na to, Ŝ e ś ci ą gn ę li, kogo tylko

si ę dało.

- To znaczy?

- Od dwóch dni przewozimy tu ludzi z Guam. Najró Ŝ niejszych: fizyków, biologów,

matematyków - do wyboru, do koloru. Wszystkich przerzucamy w sam ś rodek najgorszego zadupia

na Oceanie Spokojnym.

- Co tam si ę wła ś ciwie stało?- zapytał Norman.

Pilot obejrzał si ę na niego. Czarne lotnicze okulary sprawiały, Ŝ e Norman nie mógł dojrze ć

wyrazu jego oczu.

- Nic nam nie powiedzieli, prosz ę pana. A jak z panem? Czego si ę pan dowiedział?

- Powiedziano mi - rzekł Norman - Ŝ e miała miejsce katastrofa lotnicza.

- Aha - odparł pilot. - Wzywaj ą pana do wypadków?

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: